ما بدین طریق آنها را مورد سنجش قرار خواهیم داد

قبل از اینکه به خدمات کلیسایی تمام وقت فراخوانده شوم، بیش از دو دهه من به عنوان یک معلم و مدیر دانشگاه کار می کردم. مسئولیت اصلی من به عنوان یک معلم این بود که به دانش آموزان کمک کنم بیاموزند که چگونه خودشان یاد بگیرند. و یک عنصر حیاتی در کار من ایجاد، درجه بندی و ابراز نظر در مورد عملکرد دانش آموزان در آزمون ها بود. همانطور که تاکنون از تجربۀ شخصی خود می دانید، آزمونها معمولاً آن بخش از فرایند یادگیری نیستند که دانش آموزان بیشتر از همه دوست دارند!

اما آزمون های دوره ای قطعاً برای یادگیری ضروری هستند. یک آزمون موثّر، به ما کمک می کند آنچه که باید بدانیم با آنچه در مورد یک موضوع خاص می دانیم را، مقایسه کنیم. همچنین معیاری را فراهم می کند که بتوانیم یادگیری و پیشرفت خود را ارزیابی کنیم.

به همین ترتیب، آزمایشات در مکتب زندگی فانی، یکی از عناصر حیاتی پیشرفت ابدی ماست. با این حال جالب است که کلمۀ آزمون حتی یک بار در متن کارهای رایج کتاب مقدّس به زبان انگلیسی، یافت نمی شود. بلکه کلماتی مانند سنجش، امتحان و آزمایش برای توصیف الگوهای مختلفِ نشان دادن مناسب دانش روحی ما در مورد، درک و ارادت به برنامۀ جاوید شادمانی پدر آسمانی و ظرفیت ما برای جستجوی برکات کفارّه منجی استفاده میشود.

وی که طرح رستگاری را نوشت، هدف اصلی از دورۀ آزادی مشروط در زندگی فانی ما را، با استفاده از کلمات سنجیدن، امتحان کردن و آزمایش کردن در متون مقدس باستانی و جدید توصیف کرد. «و ما بدین طریق آنها را مورد سنجش قرار خواهیم داد تا ببینیم آیا آنها همه کارهایی را که سَروَر، خدایشان به آنها فرمان داده است را، انجام خواهند داد.» ^۱

این التماس دعای مزامیر دیوید را در نظر بگیرید:

«مرا امتحان کن، ای سَروَر، و مرامورد سنجش قرار ده؛ اراده و قلب مرابیازما.

«زیرا محبّت سرشار تو راهنمای من است: و من در حقیقت تو گام برداشته ام.» ^۲

و سَروَر در سال ۱۸۳۳ اعلام كرد، «بنابراین، از دشمنان خود هراس نداشته باشید، زیرا من در دلم حُکم کرده ام، سَروَر می گوید، که من در همۀ چیزها شما را مورد سنجش قرار خواهم داد، که آیا در پیمان با من، حتّی تا مرگ می مانید، که شما شایسته شناخته شوید.» ^۳

سال ۲۰۲۰ تا حدّی توسط یک همه گیر جهانی مشخص شده است که ما، از بسیاری جهات مورد سنجش، امتحان، و آزمایش قرار گرفته ایم. من دعا می کنم که ما به عنوان افراد و خانواده ها دروس ارزشمندی را یاد بگیریم که فقط تجربیات چالش برانگیز می توانند به ما بیاموزند. من همچنین امیدوارم که همه ما «عظمت خدا» و این حقیقت را که «او زجرهای [ما] را برای سود [ما] تخصیص خواهد داد، کاملاً تصدیق خواهیم نمود.» ^۴

دو اصل اساسی، هر كدام از اینها که باشند، در حالیكه در زندگی خود با شرایط مورد سنجش و آزمایشی روبرو می شویم، می توانند ما را راهنمایی و تقویت كنند. (١)اصل آماده سازی و (٢)اصل ثابت قدم بودن با استواری در مسیح.

به عنوان شاگردان منجی، به ما دستور داده شده است كه «هر چیز مورد نیاز را آماده کنید؛ و خانه ای بنا کنید، یعنی خانۀ نیایش، خانۀ روزه گرفتن، خانۀ ایمان، خانۀ یادگیری، خانۀ شُکُوه، خانۀ نظم، خانۀ خدا.» ^۵

همچنین به ما وعده داده شده است که «اگر شما آماده باشید، ترس نخواهید داشت.

«و اینکه شما از قدرت دشمنان رهایی یابید، و مردمی پرهیزکار به نزد من گردهم آیید، بدون لکّه و بی تقصیر» ^۶

این متون مقدّس، چارچوب کاملی برای سازماندهی و آماده سازی زندگی و خانه های ما از هر دو نظر، [هم]دنیوی و [هم] روحی فراهم می کند. تلاش های ما برای آماده سازی برای سنجش تجربیات زندگی فانی باید از منجی ای پیروی کند که، «به تدریج در حكمت و قامت رشد می‌کرد و مورد پسند خدا و مردم بود.» ^۷ — مجموعه ای متعادل از آمادگی فکری، جسمی، روحی و اجتماعی.

در یک بعد از ظهر، چند ماه پیش، من و سوزَن ذخیرۀ مواد غذایی و وسایل اضطراری خود را فهرست برداری کردیم. در آن زمان، کویتِ - ۱۹ به سرعت در حال گسترش بود و یک سری زمین لرزه خانه ما را در یوتا لرزاند. ما از نخستین روزهای ازدواج خود، برای پیروی از توصیه های پیامبرانه، دربارۀ آماده سازی برای چالش های پیش بینی نشده، کار کرده ایم، بنابراین «بررسی» وضعیت آمادگی ما در میان ویروس و زلزله یک کار خوب و به موقع به نظر می رسید. ما می خواستیم از نمرات خود در این آزمونهایِ اعلام نشده مطّلع شویم.

ما چیزهای زیادی یاد گرفتیم. در بسیاری از زمینه ها، کارهای مقدماتی ما درست بود. در برخی از زمینه های دیگر، امّا، بهبود لازم بود زیرا ما نیازهای خاص را به موقع تشخیص نداده بودیم و آنها را برطرف نکرده بودیم.

ما همچنین خیلی خندیدیم. به عنوان مثال، اقلامی را در یک کمدِ در گوشه ای افتاده، کشف کردیم که برای چندین دهه انبار مواد غذایی ما بود. صادقانه بگویم، ما از ترس این که همه گیر جهانیِ دیگری ایجاد نکنیم، از باز کردن و بازرسی برخی از جعبه ها می ترسیدیم! اما باید خوشحال باشید که بدانید، ما مواد خطرناک را به طور صحیح بدور انداختیم و خطر سلامتی برای جهان برطرف شد.

برخی از اعضای کلیسا عقیده دارند که برنامه ها و وسایل اضطراری، ذخیرۀ مواد غذایی و بسته های [حاوی مواد مورد نیاز برای] 72 ساعت، دیگر نباید مهم باشند زیرا برادران اخیراً و به طور گسترده در مورد این و موضوعات مربوط به آن، در همایش عمومی صحبت نکرده اند. اما توصیه های مکرّر برای آماده سازی، توسط رهبران کلیسا، طیِ دهه ها اعلام شده است. هماهنگی مشاوره های پیامبرانه با گذشت زمان، کنسرتی قدرتمند از وضوح و حجم هشدار دهنده را، به مراتب بلندتر از آنچه که اجراهای انفرادی می تواند، ایجاد می کند.

همانطور که اوقات دشوار، عدم کفایت در آمادگی دنیوی را نشان می دهد، لذا، همینطور، اختلالات گاه به گاه روحی و بی خیالی نیز زیان آورترین اثرات خود را در طول آزمایش های دشوار وارد می کنند. به عنوان مثال، ما در حکایت ده دختر باکره می آموزیم که تأخیر در آماده سازی منجر به سنجش ناموفق می شود. به یاد بیاورید که چگونه پنج باکرۀ نادان نتوانستند به طور مناسب برای آزمون در روز آمدن داماد، آماده شوند.

«آنها که نادان بودند، چراغهای خود را با خود برداشتند ولی با خود هیچ روغن نبردند:

«امّا دختران دانا چراغهای خود را با ظرفهای پر از روغن بردند. …

«در نیمهٔ شب فریاد کسی شنیده شد كه می‌گفت: داماد می‌آید، به پیشواز او بیایید.

«سپس، همۀ آن باکره ها برخاسته، و چراغهایشان را حاضر كردند.

«دختران نادان به دختران دانا گفتند: چراغهای ما در حال خاموش شدن است، مقداری از روغن خودتان را به ما بدهید.

«امّا دختران دانا گفتند: خیر، برای همهٔ ما کافی نیست، بهتر است شما نزد فروشندگان بروید و مقداری روغن برای خودتان بخرید.

«وقتی آنها رفتند روغن بخرند، داماد وارد شد. کسانی‌که آماده بودند با او به مجلس عروسی وارد شدند و در بسته شد.

«بعد كه آن پنج باکرۀ دیگر برگشتند، فریاد زدند: ‌ای آقا، ای آقا در را به روی ما باز كن.» ^۸

«امّا اوجواب داده و گفت، همانا من به شما میگویم، شما من را نمیشناسید.» ^۹

حداقل در این امتحان، پنج باکرۀ نادان ثابت کردند که فقط شنونده هستند و عمل کنندۀ سخنان نیستند. ^۱۰

من دوستی دارم که دانشجویِ وظیفه شناس دانشکدۀ حقوق بود. در طول یک ترم، سَم، هر روز وقت خود را صرف بررسی، خلاصه نویسی و یادگیری یادداشت های خود برای هر درسی که در آن ثبت نام کرده بود، می کرد. او در پایان هر هفته و هر ماه برای همه کلاسهای خود از یک الگوی مشابه پیروی می کرد. رویکردش، او را قادر ساخت تا قانون را بیاموزد و صرفاً جزئیات را حفظ نکند. و با نزدیک شدن به امتحانات نهایی، سَم آماده بود. در واقع، او دورۀ امتحان نهایی را، یکی از کم تنش ترین قسمت های آموزش حقوق خود یافت. آماده سازی موثر و به موقع، مقدم بر سنجش موفقیت آمیز است.

رویکرد سَم به تحصیلات حقوق خود، یکی از الگوهای اصلی سَروَر را برای رشد و توسعه برجسته می کند. «زیرا بنگرید، بدین گونه سَروَر خدا می گوید: من به فرزندان آدمی خط روی خط، دستور روی دستور، کمی اینجا و کمی آنجا خواهم داد؛ و برکت یافته کسانی هستند که مشورت مرا بگوش دل می پذیرند و به اندرز من گوش می دهند، زیرا آنها خِرَدمندی را یاد خواهند گرفت؛ زیرا به او که دریافت کند بیشتر خواهم داد؛ و از آنهایی که خواهند گفت، ما به اندازۀ کافی داریم، یعنی از آنچه که آنها دارند گرفته خواهد شد.» ^۱۱

من از هر یک از ما دعوت می کنم که «راههای [خودمان] را» در نظر بگیریم ^۱۲ و «[خودمان را] امتحان کنیم، آیا ایمان داریم یا نه. [و] [خودمان]، خودمان را بسنجیم.» ^۱۳ چه چیزی در طی ماههای اخیرِِ تعدیل و محدودیت های زندگی، یاد گرفته ایم؟ چه چیزهایی را باید از نظر روحی، جسمی، اجتماعی، عاطفی و فکری در زندگی خود بهبود بخشیم؟ اکنون زمان آماده سازی و آزمودن خویش است که می توانیم همه کارهایی را که سَروَر، خدای ما به ما امر می کند، انجام دهیم.

من یک بار در مراسم تشییع جنازه یک بشارت دهندۀ دین، که در یک تصادف کشته شد، شرکت کردم. پدر بشارت دهندۀ دین در این مراسم صحبت کرد و دردِ دل جدایی غیر منتظره [در این دنیای] فانی، از یک فرزند محبوب را توصیف کرد. او صریحاً اعلام کرد که شخصاً دلایل یا زمان وقوع چنین رویدادی را نمی فهمد. اما من همیشه به یاد می آورم که این مرد خوب همچنین اظهار داشت که می دانسته خدا دلایل و زمان فوت فرزندش را می دانست — و این برای او کافی بود. او به حُضّار گفت كه خود و خانواده اش، گرچه غمگین هستند، اما حال آنها خوب است. شهادت آنها محکم و ثابت قدم بود. وی سخنان خود را با این بیانیه به پایان رساند، «من می خواهم شما بدانید که تا آنجا که به مژدۀ عیسی مسیح مربوط می شود، خانوادۀ ما با تمام وجود با آن هستند. ما با تمام وجود با آن هستیم.»

گرچه از دست دادن یک عزیز محبوب، آزار دهنده و دشوار بود، اما اعضای این خانوادۀ دلاور از نظر روحی آماده بودند تا مورد سنجش قرار گیرند که می توانند از طریق چیزهایی که رنج بردند، از درسهای با اهمیت ابدی، یاد بگیرند. ^۱۴

وفاداری، حماقت یا تندروی نیست. بلکه اعتماد و اطمینان ما به عیسی مسیح به عنوان منجی ما، به نام او، و به وعده های او است. همانطور که «با استواری در مسیح، با داشتن روشنیِ کاملی از امید و مِهر به خدا و همۀ آدمیان» به پیش می رویم، ^۱۵ ما با یک چشم انداز جاوید برکت مییابیم و بینشی که بسیار فراتر از ظرفیت محدود [زندگی] فانی ما است. ما قادر خواهیم بود «گرد هم آئیم و در مکانهای مقدس بایستیم» ^۱۶ و «جابجا نشویم، تا آن روزی که سَروَر می آید.» ^۱۷

در حالی که من به عنوان رئیس دانشگاه بریگام یانگ - آیداهو، خدمت می کردم، ارشد جفری - آر. هالند در دسامبر سال ۱۹۹۸ به دانشگاه آمد تا در یکی از نیایش های هفتگی ما صحبت کند. من و سوزَن، قبل از جلسۀ سخنرانی، گروهی از دانشجویان را برای ملاقات و دیدار با ارشد هالند دعوت کردیم. در حالی که زمانی که باهم بودیم رو به پایان بود، من از ارشد هالند پرسیدم: «اگر شما می توانستید فقط یک چیز به این دانشجویان تعلیم دهید، چه چیزی خواهد بود؟»

وی پاسخ داد:

«ما شاهد حرکت هرچه بیشتر به سمت دوگانگی هستیم. گزینه های میانه از ما، به عنوان مقدسّین آخرین زمان، گرفته خواهد شد. وسط جاده محو خواهد شد.

«اگر در جریان رودخانه قدم بزنید، به جایی خواهید رسید. شما به سادگی به هر کجا که جریان شما را ببرد، خواهید رفت. حرکت در جهت جریان، دنبال کردن جزر و مد، رانش در جریان، کار نخواهد کرد.

«گزینه ها باید انتخاب شوند. انتخاب نکردن یک انتخاب است. اکنون یاد بگیرید که انتخاب کنید.»

اظهارات ارشد هالند در مورد افزایش دو قطبی بودن با توجه به روندها و رویدادهای اجتماعی ۲۲ ساله، از زمانی که وی به سوأل من پاسخ داد، پیامبرگونه بودن آنها را نشان میدهد . با پیشگوئی گسترش دوگانگی بین راههای سَروَر و جهان، ارشد هالند هشدار داد که روزهای راحتِ گذاردن یک پا در کلیسای احیاء شده و پای دیگر در جهان به سرعت دارد بسر میاید. این خدمتگزار سَروَر، جوانان را به انتخاب، آماده سازی و تبدیل شدن به شاگردان فداکار منجی تشویق می کرد. او به آنها کمک می کرد تا تجربه های زندگی خود را مورد سنجش، امتحان و آزمایش قرار دهند و آماده و ثابت قدم به پیش بروند.

روند سنجش خودمان، بخشی اساسی از برنامۀ بزرگ شادمانی پدر آسمانی است. من قول می دهم وقتی، هم آماده می شویم و هم پپیگیر و ثابت قدم و با ایمان به منجی، همه ما می توانیم در امتحان نهایی زندگی فانی، از یک درجه برخوردار شویم: «آفرین، ای خدمتگزار خوب و امین، تو در امر كوچكی امانت و درستی خود را نشان دادی، من حالا كارهای بزرگ را به تو خواهم سپرد. بیا و در شادی ارباب خود شریک باش.» ^۱۸

من گواهی میدهم که خدا، پدر جاوید، پدر ماست. عیسی مسیح، پسر یگانه و زندۀ او، ناجی و ضامن ماست. من با شادمانی به نام مقدس سَروَر عیسی مسیح به این حقایق گواهی می‌دهم، آمین.