«بنگرید! من خدای معجزه ها هستم»
امروزه، در میان پیروان عیسی مسیح، در زندگی شما و من، معجزه‌ها ، نشانه‌ها و شگفتی‌ها وافرند.
برادران و خواهران عزیزم، ایستادن در برابر شما در این روز چه افتخاریست. در اتحاد با آنانی که قبل از من در این کنفرانس سخنرانی کرده‌اند، من به شما گواهی می‌دهم که عیسی مسیح ذی حیات است. او کلیسایش را هدایت می‌کند؛ او با پیامبرش، رئیس راسِل ام. نلسون سخن می‌گوید و او تمام فرزندان پدر آسمانی را دوست دارد.
در این یکشنبهٔ عید پاک، ما رستاخیز عیسی مسیح، منجی و ضامن‌مان،۱ خدای قادر، و شاهزادهٔ آرامش۲ را به یاد می‌آوریم. کفّاره‌اش، که با رستاخیرش پس از سه روز در یک مقبرهٔ عاریه‌ای به اوجش رسید، به عنوان بزرگترین معجزهٔ تاریخ بشر باقی مانده است. او بیان می‌کند «زیرا بنگرید، من خدا هستم؛ و من خدای معجزه ها هستم.»۳
پیامبر، مورمون، در کتاب مورمون می‌پرسد «آیا معجزه ها بازایستاده اند چون مسیح بالا به آسمان رفته است، و در دست راست خدا نشسته است؟»۴ او پاسخ می‌دهد «نه، حتّی فرشتگان از خدمت کردن به فرزندان آدمی باز نایستاده‌اند.»۵
به دنبال تصلیب، فرشته‌ای از سروَر بر مریم و چند زن دیگر ظاهر شد که برای تدهین بدن عیسی به مقبره رفته بودند. فرشته گفت:
چرا در میان مردگان به دنبال زندگان می‌گردید؟۶
او اینجا نیست: چون او برخاسته است.»۷
ابینادی، پیامبر کتاب مورمون آن معجزه را اعلان کرد:
«اگر مسیح از میان مردگان برنخاسته بود، … هیچ رستاخیزی نمی توانست بوده باشد.
«ولی رستاخیزی وجود دارد، بنابراین گور هیچ پیروزی ندارد و نیش مرگ در مسیح بلعیده شده است.»۸
کارهای معجزه‌وار عیسی مسیح، پیروان اولیه او را واداشت که متعجّبانه فریاد بزنند:«این کیست كه حتی باد و دریا هم از او اطاعت می كنند؟»۹
همچنان که رسولان اولیه از پی عیسی مسیح رفتند و او را می‌شنیدند که مژده را موعظه می‌کند، معجزات متعدّدی را شاهد بودند. آنان دیدند که «كوران بینایی خود را باز می‌یابند، لنگان به راه می‌افتند و جذامیان پاک می‌گردند، كران شنوا شده و مردگان زنده می‌شوند و مژده به بینوایان بشارت داده می‌شود.»۱۰
امروزه، در میان پیروان عیسی مسیح، در زندگی شما و من، معجزه‌ها، نشانه‌ها و شگفتی‌ها وافرند. معجزه‌ها کارها، جلوه‌ها و تجلی‌هایی الهی از قدرت نامحدود خدا و تأکیدی هستند بر اینکه او «یکسان است دیروز، امروز، و برای همیشه.»۱۱ عیسی مسیح که دریاها را آفریده، می‌تواند آنها را آرام هم بکند؛ او که به کور، بینایی داد، می‌تواند نگاه‌هایمان را به آسمان معطوف کند؛ او که جزامیان را پاک کرد می‌تواند امراض ما را شفا دهد؛ او که مرد علیل را التیام بخشید، می تواند با گفتن «از پی من بیا»۱۲، ما را به برخاستن فرا بخواند.
بسیاری از شما شاهد معجزه‌ها بوده‌اید، بیشتر از اینکه متوجه آن باشید. آنها ممکن است در مقایسه با عیسی که مرده را زنده کرد کوچک به نظر آیند. ولی بزرگی یک معجزه وجه تمایز آن نیست بلکه تنها این است که آن معجزه از طرف خدا آمده است. برخی تلقین می‌کنند که معجزات به سادگی، فقط تصادف و یا خوش شانسی محض هستند. ولی پیامبر نیفای آنهایی که «قدرت و معجزه های خدا را کوچک می شمرند، و خِردمندی خود و آموخته های خود را بر خودشان موعظه می کنند تا بتوانند سود اندوزند»۱۳ را محکوم کرد.
معجزه‌ها توسط قدرت الهی، توسط او که «در نجات دادن تواناست»۱۵ شکل یافته‌اند. معجزه‌ها امتداد برنامۀ جاویدان خدا هستند؛ معجزه‌ها طناب نجاتی از آسمان به زمین هستند.
پاییز گذشته، من و خواهر رزبند برای شرکت در یک برنامهٔ رو در رو که برای ۶۰۰.۰۰۰ نفر به ۱۶ زبان مختلف در جهان پخش می‌شد، در راه گوشِن در یوتا بودیم.۱۵ این برنامه، با پرسش‌هایی که توسط بالغان جوان از سراسر جهان فرستاده شده بود، بر حوادث احیای مژدۀ عیسی مسیح تمرکز داشت. خواهر رزبند و من، شخصاً سؤالات را مرور کردیم؛ آنها به ما فرصت دادند تا به جوزف اسمیت به عنوان پیامبر خدا، قدرت وحی در زندگی‌مان، احیای مداوم مژدۀ عیسی مسیح و حقایق و فرمان‌هایی را که ما ارج می‌نهیم، گواهی دهیم. بسیاری از شنوندگان امروز، جزئی از آن برنامهٔ معجزه‌وار بودند.
در ابتدا قرار بود که پخش از درختزار مقدّس در شمال ایالت نیویورک صورت گیرد، جایی طبق آنچه جوزف اسمیت شهادت داد: «من دو شخص را ایستاده در هوا، بالای سَرم دیدم که روشنی و جلالشان در وصف نمی‌گنجد. یکی از آنها با من سخن گفت، مرا با نام صدا زد و در حالی که به دیگری اشاره می‌کرد گفت: این پسر محبوب من است. به او گوش فرا ده!»۱۶ برادران و خواهران، آن یک معجزه بود.
همه‌گیری جهانی ما را مجبور کرد که پخش را به گوشِن در یوتا منتقل کنیم؛ جایی که کلیسای عیسی مسیح مقدسین آخرین زمان، قسمتی از اورشلیم قدیم را برای تهیهٔ فیلم بازسازی کرده است. در آن عصر یکشنبه، خواهر رزبند و من در چند مایلی گوشن بودیم که یک دود غلیظ را از طرف مقصدمان مشاهده کردیم. آتش‌سوزی‌هایی سهمگین در منطقه شعله می‌کشیدند و ما نگران بودیم که پخش برنامه می‌توانست در خطر بی‌افتد. البته هم که چنین شد؛ ۲۰ دقیقه به ۶:۰۰، زمان پخش برنامه، برق تمام مجتمع قطع شد. بدون برق! پخشی در کار نبود. یک ژنراتور آنجا بود که بعضی فکر می‌کردند ممکن است بتواند برق را تأمین کند ولی هیچ اطمینانی نبود که می‌توانست تاب و توان [تأمین برق] تجهیزات پیچیدهٔ موجود را داشته باشد.
همهٔ ما در برنامه، شامل گویندگان، نوازندگان و افراد فنی، حتی ۲۰ نفر از بالغان جوان فامیل ما، خود را کاملاً در اختیار آنچه بنا بود برگزار شود قرار داده بودیم. من خود را از میان اشک‌ها و سردرگمی آنها دور کردم و برای معجزه به سروَر التماس کردم. دعا کردم «پدر آسمانی، من به ندرت برای معجزه درخواست کرده‌ام ولی الان برای یک معجزه خواهش می‌کنم. این جلسه باید برای تمام بالغان جوان سراسر جهان برگزار شود. اگر این خواست توست، [می‌دانی که] ما برای ادامه، به برق احتیاج داریم.»
هفت دقیقه بعد از ساعت ۶:۰۰، به همان سرعتی که برق رفته بود، برق آمد. همه‌چیز، از موسیقی و میکروفن‌ها گرفته تا دوربین‌ها و همهٔ وسایل مخابراتی شروع به کار کردند. ما آمادهٔ اجرا بودیم. ما یک معجزه را تجربه کرده بودیم.
بعد از آن، من و خواهر رزبند، عصر همان روز در راه بازگشت به خانه در اتومبیل بودیم که رئیس و خواهر نلسون به ما این پیامک را فرستادند: «ران، ما می‌خواهیم بدانی که به محض اینکه شنیدیم برق قطع شده است، ما برای یک معجزه دعا کردیم.»
در نوشتهٔ مقدس آخرین زمان آمده است: «زیرا من، سَروَر، دستم را پیش گذاشته ام تا قدرت های بهشت را بکار بَرم؛ شما نمی توانید آن را اکنون ببینید، اندکی دیگر و شما آن را خواهید دید، و خواهید دانست که من هستم، و من خواهم آمد و با مردمم فرمانروایی خواهم کرد.»۱۷
این دقیقاً همان چیزیست که اتفاق افتاد. سروَر دستش را پیش آورد، و نیرو[ی برق] به جریان افتاد.
چنانکه رئیس نلسون در جلسهٔ قبل به ما آموخت، معجزه‌ها با قدرت ایمان کار می‌کنند. پیامبر مورونی مردم را نصیحت کرد که «اگر هیچ ایمانی در میان فرزندان آدمی نباشد، خدا نمی تواند هیچ معجزه ای در میان آنها انجام دهد؛ از این رو، او تا پس از ایمان آوردنشان، خودش را به آنها نشان نداد.»
او ادامه داد:
«بنگرید، این ایمان آلما و عمولک بود که سبب شد آن زندان بر زمین فرو ریزد.
«بنگرید، این ایمان نیفای و لیحای بود که دگرگونی را بر لامانیان آورد، که آنها با آتش و با روح القدُس تعمید یافتند.
«بنگرید، این از ایمان عمون و برادرانش بود که چنان معجزه ای در میان لامانیان انجام شد. …
«و در هیچ زمانی تا پس از ایمانشان، معجزه ها انجام نشده است؛ از این رو آنها نخست به پسر خدا ایمان آوردند.»۱۸
من می‌توانم به دنبالهٔ این نوشته‌های مقدّس اضافه کنم: «در پی ایمان مجریان مشتاق بالغ جوان، متخصصان پخش، رهبران و اعضای کلیسا، یک رسول و یک پیامبر خدا که جویای معجزه‌ای چنین بزرگ بودند، در صحنهٔ دور افتادهٔ یک فیلم در گوشن یوتا، برق دوباره وصل شد.»
معجزات می‌توانند به صورت پاسخ به دعا بیایند. آنها همیشه آن چیزی که ما می‌خواهیم یا انتظارش را داریم نیستند ولی وقتی ما به سروَر توکل می‌کنیم، او برای یاری خواهد بود و حق همیشه با اوست. او برای آن لحظه‌ای که به معجزه احتیاج داریم، آن را تعدیل می‌کند.
سروَر معجزه‌ها را انجام می‌رساند تا قدرتش، محبّتش به ما و دستگیری آسمانی‌اش از ما در مسائل زندگی میرایمان را به ما یادآوری کند و خواستش مبنی بر آموزش آنچه دارای بیشترین ارزش است را یادآور شود. او در ۱۸۳۱ به مقدّسین چنین گفت «آن که به شفا یافتن در من ایمان دارد، و به مرگ تعیین نشده است، شفا خواهد یافت.»۱۹ و این وعده همچنان امروزه هم ادامه دارد. قوانینی هستند که در آسمان‌ها وضع شده‌اند و ما همیشه از آنها تأثیر می‌پذیریم.
زمان‌هایی هستند که ما به امید معجزه‌ای برای شفای یک عزیز، نقض یک رفتار ناحق و یا برای لطافت دل شخصی تلخ خوی یا نا امید از واقعیات هستیم. با نگاه به چیزها با دیدگاهی مادی، ما از سروَر می‌خواهیم که برای درست کردن آنچه خراب و شکسته شده است مداخله کند. بواسطۀ ایمان معجزه خواهد آمد ولی نه لزوماً طبق زمانبندی ما یا با نتیجه‌ای که مطلوب ماست. آیا آن به این معنی است که ما ایمان کافی نداریم یا سزاوار مداخلهٔ او نیستیم؟ خیر! ما محبوب سروَر هستیم. او زندگی‌اش را برای ما داد و کفّارهٔ او ادامه دارد تا هنگامی که توبه می‌کنیم و به او نزدیک می‌شویم، ما را از سنگینی بارهای زندگی و گناه رها کند.
سروَر به ما یادآور شده است: «روش‌های من مثل روش‌های شما نیستند.»۲۰ او پیشنهاد می‌دهد که «نزد من آئید، همۀ آنهائی که زحمت می کشید و بار سنگین دارید، و من به شما آسایش خواهم بخشید.»۲۱ از نگرانی، ناامیدی، ترس، نافرمانی، نگرانی برای عزیران و از آرزوهای گم شده یا نقش بر آب، آسایش یابید. آرامش در میانهٔ سردرگمی یا رنج یک معجزه است. سخنان سروَر را به یاد آورید: «آیا من دربارۀ این موضوع از آرامش بر ذهن تو سخن نگفتم؟ تو چه شهادت بزرگتری از خدا می‌توانی داشته باشی؟»۲۲ معجزه این است که عیسی مسیح، یهوّهٔ بزرگ، پسر والاترین، با آرامش پاسخ می‌دهد.
درست مثل همان وقتی که او با ذکر نام مریم، در باغ بر او ظاهر شد، او از ما می‌خواهد تا ایمان‌مان را به کار گیریم. مریم در پی این بود که در خدمت او و مراقب او باشد. رستاخیر [مسیح] آن چیزی نبود که [مریم] انتظار داشت ولی با برنامۀ بزرگ شادمانی منطبق بود.
جماعت بی اعتقاد در کالوری به ریشخند به او گفتند«از صلیب پایین بیا»۲۳ او می‌توانست چنین معجزه‌ای را به وقوع رساند. ولی از آغاز، او پایان را می‌دانست و تصمیم داشت تا به برنامۀ پدرش وفادار باشد. این نمونه نباید در میان ما فراموش شود.
او در اوقات سختی به ما گفت: «به زخم هایی که پهلوی مرا سوراخ کرد، و همچنین به اثر میخ ها در دست ها و پاهایم بنگرید؛ با ایمان باشید، فرمان های مرا نگاه دارید، و شما ملکوت آسمان را به ارث خواهید برد.»۲۴ برادران و خواهران، آن معجزه‌ایست که به همه ما وعده داده شده است.
در این یکشنبهٔ عید پاک هنگامی که ما معجزهٔ رستاخیز سروَرمان را جشن می‌گیریم، به عنوان یک رسول عیسی مسیح، من خاضعانه دعا می‌کنم که شما بتوانید قدرت ضامن را در زندگی‌تان احساس کنید و اینکه توصُّل‌شما به پدر آسمانی‌مان با محبّت و تعهدی که عیسی مسیح در طول خدمتش در این جهان به نمایش گذاشت، پاسخ داده شود. من دعا می‌کنم که شما بتوانید در آنچه پیش روست، استوار و با ایمان بایستید. و من به شما برکت می‌دهم که اگر خواست سرور بر این است، مثل آنچه ما در گوشن تجربه کردیم، برای شما معجزه‌ها روی دهند. در زندگی‌تان به دنبال این برکات فرستاده شده از بهشت باشید هنگامی که «در جستجوی این عیسی هستید که پیامبران و رسولان از او نوشته‌اند، که رحمت خدای پدر، و نیز سَروَر عیسی مسیح، و روح القُدس، که از آنها گواهی می دهد، برای همیشه با شما باشد و در شما بماند.»۲۵ به نام عیسی مسیح، آمین.