Magkatuwang upod sa Ginuo

Sa sulod sang una nga pila ka bulan sang amon pag-asawahay, ang mahal ko nga asawa nagpanugid sang iya handum nga magtuon sang musika. Sa tuyo nga malipay sia, nagdesisyon ako nga magpatigayon sang daku, kinabubut-on nga sorpresa para sa akon pinalangga. Nagkadto ako sa balaligyaan sang mga instrumento sa musika kag ginbaklan sia sang regalo nga piano. Malipayon ko nga ginbutang ang resibo sa kahon nga may manami nga laso kag ginhatag ini sa iya, nga nagapaabot sang tuman nga pagpasalamat para sa iya mapinalanggaon kag maatipanon nga bana.

Pag-abri niya sinang diutay nga kahon kag pagkakita sang unod, mapinalanggaon sia nga nagtulok sa akon kag nagsiling, “O, mahal ko, kanami gid sa imo! Pero mamangkot ako, regalo bala ini ukon utang?” Pagkatapos nga nagsugilanon kami parte sa sorpresa, nagdesisyon kami nga indi na pagdayonon ang pagbakal. Nagadepende lang kami sa limitado nga badyet sang nagaobra nga mga estudyante, pareho sang madamo nga bataon nga mga bag-ong kasal. Ini nga eksperiyensia nagbulig sa akon nga mahibal-an ang importansya sang prinsipyo sang lubos nga pagka-magkatuwang sa pag-asawahay kag kon paano ang pagdapat sini makabulig sa amon sang akon asawa nga mangin isa sing tagipusuon kag panghunahuna.¹

Ang ginpanumbalik nga ebanghelyo ni Jesucristo nagapahayag sang prinsipyo sang pagka-lubos nga magkatuwang sang babayi kag lalaki, pareho sa sini nga kabuhi kag sa walay katubtuban. Bisan pa nga ang kada isa may pinasahi nga kinaiya kag diosnon nga gintangdo nga mga responsibilidad, ang babayi kag lalaki may pareho kamapuslanon kag kakinahanglanon nga mga papel sa plano sang kalipayan sang Dios para sa Iya mga anak. ² Maathag ini halin sa ginsuguran sang ang Ginuo nagsiling nga “indi maayo para sa lalaki nga mag-isahanon; gani, [Iya sia] himoan sang kabulig nga para sa iya.”³

Sa plano sang Ginuo, ang “kabulig nga para sa iya” isa ka kaupod nga magabulig kay Adan bilang lubos nga katuwang.⁴ Sa pagkamatuod, si Eva langitnon nga bugay sa kabuhi ni Adan. Paagi sa iya diosnon nga kinaugali kag espirituhanon nga mga kinaiya, gin-inspirar niya si Adan nga maghikot bilang iya katuwang agud matigayon ang plano sang kalipayan sang Dios para sa tanan nga katawhan.⁵

Hunahunaon naton ang duha ka panguna nga mga prinsipyo nga nagapabakod sang pagka-magkatuwang sang lalaki kag babayi. Ang una nga prinsipyo amo nga tanan kita palareho sa Dios.⁶ Suno sa doktrina sang ebanghelyo, ang kinalain sang babayi kag lalaki wala nagabale-wala sang walay katapusan nga mga promisa sang Dios para sa Iya mga anak nga lalaki kag babayi. Ang isa wala sing may mas labaw nga potensyal sangsa isa para sa langitnon nga himaya.⁷ Ang Manluluwas Mismo nagaagda sa aton tanan, nga mga anak sang Dios, nga magkari sa iya kag mag-ambit sang iya kaayo; kag wala Sia sing ginadumilian nga bisan sin-o nga nagakari sa Iya.”⁸ Gani, sa sini nga kahimtangan, tanan kita ginakabig nga palareho sa Iya atubangan.

Kon nahangpan kag ginapangabuhi sang mga mag-asawa ini nga prinsipyo, wala nila ginapahamtang ang ila mga kaugalingon nga mas mataas sangsa isa sa ila panimalay. Wala sing mataas ukon kubos sa pag-asawahay, kag wala sing mas importante ukon indi tanto ka importante sangsa isa. Magkaupod sila nga nagalakat, bilang patas, nga diosnon nga anak sang Dios. Nagaisa sila sa hunahuna, handum, kag katuyuan sa aton Amay nga Langitnon kag kay Jesucristo,⁹ nga magkaupod nga nagapanguna kag nagagiya sang pamilya.

Sa patas nga pagka-magkatuwang, “ang gugma indi pagpanag-iya kundi pagpakigbahin … nga bahin sinang pagkaisigka-manunuga nga aton tawhanon nga katungdanan.”¹⁰ “Sa tunay nga pagpakigbahin, ang mag-asawa nagaisa sa paghikot sa nagahisanto nga paagi sang ‘walay katubtuban nga ginsakpan’ nga ‘hilway’ nga magailig sing may espirituhanon nga kabuhi sa ila kag ila mga kaliwat sa ‘wala’y katapusan.’”¹¹

Ang ika-duha nga mapuslanon nga prinsipyo amo ang Bulawanon nga Pagsulundan, nga gintudlo sang Manluluwas sa Wali sa Bukid: “Himoa ninyo sa mga tawo ang luyag ninyo nga himuon man nila sa inyo.”¹² Ini nga prinsipyo nagapakita sang panimuot sang paghangpanay, kooperasyon, pag-isa, kag pagbuligay kag nabase sa ika-duha nga dakung sugo, “Higugmaa ang imo isigkatawo subong sang imo kaugalingon.”¹³ Kaupod ini sang iban nga Kristohanon nga mga kinaugali pareho sang pagbatas, kaayo, kalulo, kag kabuot.

Agud mas maintiendihan ang pagdapat sining prinsipyo, makatulok kita sa sagrado kag walay katapusan nga kaangtanan nga ginpahamtang sang Dios sa tunga sang aton una nga mga ginikanan, si Adan kag Eva. Sila nga duha nangin isa,¹⁴ nga nagtuga sang aspeto sang pag-isa nga nagtugot sa ila nga maglakat sing magkaupod nga may respeto, kapasalamatan kag gugma, nga ginkalimtan ang ila mga kaugalingon kag ginpangita ang kaayohan sang isa kag isa sa ila pagpanglakaton padulong sa walay katubtuban.

Inang amo man nga mga kinaiya ang aton ginatinguhaan para sa nagahiusa nga pag-asawahay sa karon. Paagi sa pagselyo sa templo, ang babayi kag lalaki nagasulod sa balaan nga paagi sang kasal sa bag-o kag walay katapusan nga kasugtanan. Sa sini nga paagi sang priesthood, ginahatagan sila sang walay katapusan nga mga bugay kag diosnon nga gahum sa pagdumala sang mga hilikuton sang ila pamilya samtang nagapangabuhi sila suno sa mga kasugtanan nga ila ginhimo. Sugod sina nga tion, nagasulong sila nga nagabuligay kag lubos nga magkatuwang upod sa Ginuo, labi na gid tuhoy sa ila diosnon nga mga responsibilidad sa pagtatap kag pagpanguna sa ila pamilya.¹⁵ Ang pagtatap kag pagpanguna magkaangot kag nagasampawanay nga mga responsibilidad, nga nagakahulugan nga ang mga iloy kag mga amay “obligado nga magbuligay bilang patas nga magkatuwang”¹⁶ kag nagapasakop sa balanse nga pagpanguna sang ila panimalay.

“Ang magtatap nagakahulugan sang pagsagod, pagtudlo, kag pagsuporta” sang mga miyembro sang pamilya, nga ginahimo paagi sa pagbulig sa ila nga “matun-an ang mga kamatuoran sang ebanghelyo kag mapauswag ang pagtuo sa Amay nga Langitnon kag kay Jesucristo” sa kapalibotan sang pagpalangga. Ang magpanguna nagakahulugan sang “pagbulig tuytoy sang mga miyembro sang pamilya pabalik sa pagpuyo sa presensya sang Dios. Ginahimo ini paagi sa pag-alagad kag pagtudlo nga may kaayo kag kalulo, kag gugma nga matuod-tuod.” Nagalakip man ini sang “pagpanguna sa mga miyembro sang pamilya sa regular nga pangamuyo, pagtuon sang ebanghelyo kag iban pa nga aspeto sang pagsimba. Ang mga ginikanan nagaisa sa paghikot,” nga ginasunod ang ehemplo ni Jesucristo, “sa pagpatuman sining [duha ka dako] nga mga obligasyon.”¹⁷

Importante nga tandaan nga ang pagdumala sa panimalay nagasunod sa sulundan sang patriarka, nga lain sa pila ka punto sa pagpanguna sang priesthood sa simbahan.¹⁸ Ang sulundan sang patriarka nagapangayo nga ang mga asawa kag mga bana may direkta nga salabton sa Dios para sa katumanan sang ila sagrado nga mga obligasyon sa pamilya. Nagapangayo ini sang lubos nga pagka-magkatuwang —handa nga pagsunod sa tagsa ka prinsipyo sang pagkamatarong kag pagkamay-salabton—kag nagahatag sang mga oportunidad sa pag-uswag sa kapalibotan sang gugma kag pagbuligay.¹⁹ Ining espesyal nga mga responsibilidad wala nagakahulugan nga may tawo nga mas labaw sangsa iban kag nagasikway sang bisan ano nga sahi sang pag-abuso ukon indi husto nga paggamit sang awtoridad.

Ang eksperiyensia ni Adan kag Eva, pagkatapos nga naghalin sila sa Hardin sang Eden, matahum nga nagapakita sang konsepto sang pagbuligay sa tunga sang iloy kag amay sa pagtatap kag pagpanguna sa ila pamilya. Pareho sang gintudlo sa libro ni Moises, magkaupod sila nga nagpangabudlay sa pag-uma sang duta sa balhas sang ila agtang agud mag-aman para sa pisikal nga kaayohan sang ila pamilya;²⁰ nagbun-ag sila sang mga anak sa kalibutan;²¹ magkaupod sila nga nagtawag sa ngalan sang Ginuo kag nabatian nila ang Iya tingug “halin sa direksyon sang Hardin sang Eden”;²² ginbaton nila ang mga kasugoan nga ginhatag sang Ginuo sa ila kag magkaupod nga nagtinguha sa pagtuman sang mga ini.²³ Dayon “ginpahayag nila [ining] tanan nga butang sa ila mga anak nga lalaki kag mga anak nga babayi”²⁴ kag “wala nag-untat sa pagtawag sa Dios” sing magkaupod suno sa ila mga panginahanglan.²⁵

Mahal kong mga kauturan, ang pagtatap kag pagpanguna mga oportunidad, indi mga limitasyon. Ang isa ka tawo mahimo may responsibilidad para sa isa ka butang pero indi lang sia ang nagaisahanon nga tawo nga magahimo sini. Kon ang mapinalanggaon nga mga ginikanan nakahangop sing maayo sining duha ka mayor nga mga responsibilidad, magkaupod sila nga magtinguha sa pag-amlig kag pag-atipan sang pisikal kag emosyonal nga kaayohan sang ila kabataan. Buligan man nila sila sa pag-atubang sang espirituhanon nga mga peligro sang aton panahon paagi sa pagsagod sa ila sa maayo nga pulong sang Ginuo nga ginpahayag sa Iya mga propeta.

Bisan pa nga ang bana kag asawa nagasakdag sa isa kag isa sa ila diosnon nga mga responsibilidad, “ang kasablagan, kamatayon, ukon iban pa nga mga sirkumstansya mahimo magakinahanglan sang indibidwal nga pagpabagay.”²⁶ Kon kis-a ang isa ka tiayon may responsibilidad sa pag-akto sa duha ka papel sing dungan, temporaryo man ukon permanente.

Sang sini lang, nakilala ko ang isa ka sister kag isa ka brother nga ang tagsa sa ila nagaagi sa sini nga sitwasyon. Bilang solo nga mga ginikanan, ang tagsa sa ila sa nasakpan sang ila pamilya kag katuwang ang Ginuo, nagdesisyon nga ihatag sing lubos ang ila kabuhi sa espiritwal kag temporal nga pag-atipan sa ila kabataan. Wala nila nalimtan ang ila mga kasugtanan sa templo nga ginhimo upod sa Ginuo kag ang Iya wala katapusan nga mga promisa sa pihak sang ila mga diborsyo. Ang duha nagpangayo sang bulig sang Ginuo sa tanan nga butang samtang padayon sila nga nagatinguha nga mabatas ang ila mga hangkat kag maglakat sa dalan sang kasugtanan. Nagasalig sila nga ang Ginuo magaatipan sang ila mga kinahanglanon, indi lang sa sini nga kabuhi kundi sa bug-os nga walay katapusan. Ang duha nagtatap sang ila kabataan paagi sa pagtudlo sa ila nga may kaayo, kalulo kag gugma nga matuod-tuod, bisan pa samtang nagaagi sila sa mabudlay nga mga sirkumstansya sa kabuhi. Sa akon nahibal-an, ining duha ka solo nga mga ginikanan wala nagabasol sa Dios sa ila masubo nga nadangatan. Sa baylo, nagatulok sila sa palaabuton nga may himpit nga kasanagan sang paglaum kag kompiyansa sa mga bugay nga natigana sang Ginuo para sa ila.²⁷

Mga utod, ang Manluluwas nagpahamtang sang perpekto nga ehemplo sang pag-isa kag paghisanto sang katuyoan kag doktrina upod sa aton Amay sa Langit. Nagpangamuyo Sia para sa Iya mga disipulo nga nagasiling, ”Nga sila tanan mangin isa; subong nga ikaw Amay, sa akon, kag ako sa imo, nga sila man manginsa aton: …agud nga mangin isa sila subong nga kita isa.”²⁸

Nagapamatuod ako sa inyo nga kon kita—nga mga babayi kag mga lalaki—magkaupod nga nagahikot sa tunay kag patas nga pagka-magkatuwang, maagom naton ang pag-isa nga gintudlo sang Manluluwas sa aton pagtuman sang diosnon nga mga responsibilidad sa aton mga pag-asawahay. Ginapromisa ko sa inyo, sa ngalan ni Cristo, nga ang mga tagipusuon “[mabugkos] sing tingob sa paghiliusa kag sa gugma ang isa tuhoy sa isa,”²⁹ makasalapo kita sing dugang nga kalipay sa aton pagpanglakaton padulong sa kabuhi nga walay katapusan, kag ang aton ikasarang sa pag-alagad sa isa kag isa kag upod sa isa kag isa magadugang sing daku.³⁰ Nagapamatuod ako sa sining mga kamatuoran sa balaan nga ngalan sang Manluluwas nga si Jesucristo, amen.