Се Ќе Биде Добро Поради Храмските Завети

Возљубени мои браќа и сестри, оваа сесија на генерална конференција беше за мене, свето време. Јас сум благодарен за задачата да разговарам со милиони Светци од Подоцнежните Дни и нашите пријатели низ светот. Јас ве сакам, и знам дека и Господ ве сака.

Пред околу 50 години, имав привилегија да служам како претседател на колеџот Рикс во Рексбург, Ајдахо Утрото на 5 Јуни, 1976, мојата сопруга, Кејти, и јас возевме од Рексбург до Ајдахо Фалс Храмот да присуствуваме на запечатување на близок пријател. Се разбира, со четири млади момчиња во нашиот дом во тоа време, нашето патување до храмот можеше да се постигне само со помош на храбра бебиситерка! Ги оставивме нашите скапоцени деца во нејзина грижа и го направивме краткото, 30-минутно возење.

Нашето искуство во храмот тој ден беше прекрасно, како секогаш што беше. Како и да е, после заклучокот на храмското запечатување—и додека се припремавме да се вратиме дома—ние забележавме многу храмски работници и заштитници нервозно разговараа во лобите на храмот. За неколку моменти, еден од работниците во храмот ни кажа дека новоизградената брана Тетон во источен Ајдахо се срушила! Повеќе од 80 милијарди галони (300 милиони кубни метри) вода беа течеле низ браната и во 300 квадратни милји (775 квадратни км) на соседни долини. Многу од градот на Рексбург беше под вода, со домови и возила однесени од поплавите. Две третини од 9,000 резиденти беа одненадеж бездомници.¹

Како што може да си замислите, нашите мисли и грижи се свртеа кон безбедноста на нашите драги деца, стотици студенти и персонал, и заедницата што ја сакаме. Бевме на помалку од 50 километри од дома, а сепак на овој ден, многу пред мобилните телефони и СМС пораките, немавме начин да комуницираме веднаш со нашите деца, ниту пак можевме да возиме од Ајдахо Фолс назад до Рексбург. , бидејќи сите патишта беа затворени.

Нашата единствена опција беше да преноќиме во локален мотел во Ајдахо Фалс. Кејти и јас клекнавме заедно во нашата мала хотелска соба и понизно се молевме со Небесниот Отец за безбедноста на нашите драги деца и за илјадници други кои беа погодени од трагичниот настан. Се сеќавам дека Кети чекореше по подот до раните утрински часови загрижена за своите деца. И покрај моите сопствени грижи, успеав да се смирам и да заспијам.

Не беше долго после тоа дека мојот сладок вечен придружник се разбуди и кажа, „Хал, како можеш да спиеш во ова време?

Овие зборови потоа ми се појавија јасно во моето срце и ум. И реков на жена ми: „Кејти, без разлика на исходот, се ќе биде во ред поради храмот. Ние сме склучиле завети со Бог и бевме запечатени како вечно семејство.“

Во тој момент, беше како Духот Божји да беше потврден во нашите срца и умови додека и двајцата знаевме да бидеме доследни: запечатувачките обреди, пронајдени само во домот на Господ и послужени преку соодветна свештенска власт, беа не врзале заедно како сопруг и сопруга, и нашите деца беа запечатени за нас. Навистина немаше потреба да се плашиме, а подоцна бевме благодарни што дознавме дека нашите момчиња се безбедни.

Можеби оваа објава од Претседател Томас С. Монсон најдобро ја отсликува што Кејти и јас почувствувавме за време на таа незаборавна ноќ. „Додека присуствувавме во храмот, можеше да ни се појави димензија на духовност и чувство на мир. … Ние ќе го доспееме вистинското значење на зборовите на Спасителот кога Тој кажа: „Ви оставам на вас, мојот мир ви го давам. … Нека вашето срце не биде вознемирени, ниту се плаши [Јован 14:27].’”²

Јас бев благословен да го почувствувам тој мир секој пат кога влегувам во храмот. Се сеќавам на првиот ден кога чекорев во Храмот во Солт Лејк. Јас бев млад човек.

Погледнав накај високиот бел таван што ја правеше собата толку светла, што скоро изгледаше како да е отворена кон небото. Во тој момент, мислата ми дојде на памет со овие јасни зборови: „Сум бил на ова светло место и претходно.“ Но потоа, веднаш ми паднаа на памет овие зборови, не мојот сопствен глас: „Не, никогаш не си бил тука претходно. Се сеќаваш на еден момент пред да се родиш. Си бил на вакво свето место.“

Браќа и сестри, јас понизно сведочам дека додека присуствуваме во храмот, можеме да бидеме потсетени на вечната природа на нашите духови, нашата врска со Отецот и Неговиот Божествен Син, и нашата крајна цел да се вратиме во нашиот небесен дом.

Во неодамнешни конференциски обраќања, Претседателот Расел. М. Нелсон поучуваше:

„Најбезбедното место да се биде духовно е да се живее внатре при вашите храмски завети!”

Се во што веруваме секое ветување кое Бог го дал на Неговиот заветен народ се собира во храмот.“³

„Секоја личност коха склучува завети … Во храмовите—и ги одржува—го зголемил пристапот до моќта на Исус Христос.“⁴

Тој исто така поучуваше дека „штом ќе направиме завет со Бог, ние оставаме неутрално земјиште засекогаш. Бог нема да ја напушти неговата врска со оние кои искалеле таква врска со Него. Всушност, сите тие кои склучиле завет со Бог имаат пристап до специјален тип на љубов и милост.“⁵

Под инспирирано водство на Претседател Нелсон, Господ забрзува, и ќе продолжи да забрзува, градење на храмови низ светот. Ова ќе овозможи на сите Божји деца да примат обреди на спасение и возвишување и да склучат и одржуваат свети завети. Квалификувајќи се да склучат свети завети не е еднократен напор туку животен модел. Господ кажа ќе го земе нашето цело срце, семоќ, ум, и сила.⁶

Често учество во обредите на храмот може да создаде модел на посветеност на Господ. Кога ги одржувате вашите храмски завети и се сеќавате на нив, вие поканувате придружба на Светиот Дух да ве зацврсти и прочисти.

Можете да икскусите чувство на светлината и надежта при сведочење дека ветувањата се вистинити. Ќе дознаете дека секој завет со Бог е можност да се приближите поблиску до Него, што потоа ќе создаде желба во вашето срце да ги одржувате храмските завети.

Ни беше ветено, „Поради нашите завети со Бог, Тој никогаш нема да се умори во Неговите напори да ни помогне, и ние никогаш нема да исцрпиме Негово милостиво трпение со нас.“⁷

Преку запечатувачките завети во храмот можеме да примиме осигурување на прекрасно семејство и врски кои ќе продолжат после смрт и ќе траат до вечност. Почестување на бракот и семејните завети во храмот на Бог ќе обезбедат заштита од злото на себичност и гордост.

Постојана грижа за браќа и сестри еден со друг ќе се појави само со употни напори да се води вашето семејство на Господовиот пат. Дајте им можност на децата да се молат еден за друг. Распознајте го набрзина почетокот на конфликт, и позитивно препознајте дела на несебична служба, особено еден со друг. Кога браќата и сестрите се молат еден за друг и служат еден со друг, срцата ќе бидат омекнати и завртени едни кон други и кон нивните родители.

Делумно, тоа е она што е опишано во Малахија како што тој претскажа за пророкот Илија: „Тој ќе засади во срцата на децата ветувања дадени на татковците, и срцата на децата ќе се завртат кон нивните татковци. Ако тоа не биде така, целата земја ќе биде наполно уништена при неговото доаѓање.“⁸

Испити, предизвици, и срцеви болки сигурно ќе дојдат на сите нас. Ниту еден од нас не е имун на „трњата [од] телото.“⁹ Сепак, додека присуствуваме во храмот и се сеќаваме на нашите завети, можеме да се подготвиме да добиеме лична насока од Господ.

Кога Кети и јас се венчавме и бевме запечатени во храмот Логан Јута, тогашниот Старешина Спенсер В. Кимбал го изврши нашето запечатување. Со неколкуте зборови што ги изговори, тој го даде овој совет, „Хал и Кети, живејте така што кога ќе дојде време да бидеш повикан, да може лесно да заминете.“

На почетокот, ние не разбиравме што тој совет значеше за нас, но се потрудивме најдобро што можеме да ги живееме нашите животи на таков начин што би не подготвил да служиме на Господ кога ќе дојде повикот. Откако тој беше венчан речиси 10 години, еден непредвидлив повик дојде од Комисионерот за Црковно Образование, Нил А. Максвел.

Прекраснот совет даден на Претседател Кимбал во храмот да може да „чекори лесно“ стана реалност. Кејти и јас добивме повик да го оставиме тоа што изгледаше како идилична ситуација во Калифорнија да служиме во една задача и на место за кое не знаев ништо. Меѓутоа, нашето семејство беше подготовено да замине поради пророкот, во свет храм, место на откровение, виде иден настан за кој бевме тогаш подготвени.

Мои драги браќа и сестри, јас сведочам дека не постои ништо поважно отколку да се почестат заветите кои сте ги склучиле или ќе ги склучите во храмот. Без разлика каде сте на заветениот пат, ве повикувам да се квалификувате и да станете полноправни да присуствувате во храмот. Посетувајте колку што е можно почесто како што дозволуваат околностите. Направете и одржувајте свети завети со Бог. Можам да ве осигурам за истата вистина која ја споделив со Кејти на сред ноќта речиси пред пет декади во малата мотелска соба во Ајдахо Фалс: „Без разлика на исходот, се ќе биде добро поради храмот.“

Јас ви го давам моето сигурно сведоштво дека Исус е Христос. Тој заминува и ја води Неговата Црква. Храмовите се домовите на Господ. Претседателот Расел М. Нелсон е Божјиот жив пророк на земјата. Јас го сакам него, и ве сакам сите вас. Во светото име на Исус Христос, амин.