2007
On żyje!
Kwiecień 2007 r.


Wspólna nauka

On żyje!

„Albowiem tak Bóg umiłował świat, że Syna swego jednorodzonego dał, aby każdy, kto weń wierzy, nie zginął, ale miał żywot wieczny” (Ew. Jana 3:16).

Siostra Nielson nauczała w klasie Promyczków. Trzymała w ręku ilustrację, przedstawiającą Jezusa po zmartwychwstaniu, który pokazuje Swe rany.

„To znaczy, że On znowu żył po śmierci?” — zapytała Heather.

Jake wykrzyknął: „Tak, znowu żył! My też będziemy znowu żyć!”

Skąd trzyletni Jake wiedział, że Jezus znowu żył? Skąd wiedział, że on też będzie znowu żyć?

Każdego tygodnia Jake słuchał lekcji Siostry Nielson. Uczyła o Jezusie i składała swe świadectwo. Jake słuchał swoich rodziców podczas domowego wieczoru rodzinnego i przy innych okazjach. Nauczali o Jezusie i składali o Nim swe świadectwo. Serce Jake’a podpowiadało mu, by uwierzył słowom swojej nauczycielki i rodziców.

Jezus po Zmartwychwstaniu ukazał się Swoim uczniom. Nie było z nimi Tomasza. Inni uczniowie powiedzieli Tomaszowi, że widzieli Jezusa. Lecz Tomasz powiedział: „Jeśli nie ujrzę na rękach jego znaku gwoździ i nie włożę palca mego w miejsce gwoździ, i nie włożę ręki mojej w bok jego, nie uwierzę” (Ew. Jana 20:25).

Osiem dni później Jezus ukazał się Tomaszowi. Pozwolił dotknąć śladów po gwoździach na Swoich rękach i rany na Jego boku. Potem Jezus powiedział: „Że mnie ujrzałeś, uwierzyłeś; błogosławieni, którzy nie widzieli, a uwierzyli” (Ew. Jana 20:29).

Podobnie jak Jake możemy wierzyć w Jezusa, mimo że Go nie widzimy. Nasza wiara będzie wzrastać, kiedy będziemy wiedzieć, nawet Go nie widząc, że Jezus jest naszym Zbawicielem.

Zajęcie

Przyczep do brystolu stronę P4 i wytnij ilustracje przedstawiające Jezusa, Marię Magdalenę, Apostołów i Tomasza. Zegnij podstawki wzdłuż przerywanych linii tak, aby figurki mogły stać. Opowiedz swojej rodzinie historię, zapisaną w Ewangelii Jana 20, o każdej osobie, która widziała Zbawiciela po Jego Zmartwychwstaniu.

Pomysły na zajęcia Wspólnej Nauki

  1. 1. Pokaż trzy pudełka z butami. Z każdego pudełka wyjmuj po kolei parę butów. (Możesz też pokazać zdjęcia lub ilustracje, przedstawiające buty). Pokaż parę wojskowych butów, które będą symbolizować żołnierzy, strzegących grobu Jezusa. Opowiedz historię w taki sposób, aby dzieci mogły wyobrazić sobie, że są w czasach, kiedy Chrystus został złożony do grobu. Następnie wykorzystaj parę sandałów, aby opowiedzieć historię o Marii Magdalenie. Zapytaj dzieci, jak by się czuły, gdyby były w pobliżu grobu, kiedy ukazał się zmartwychwstały Zbawiciel. Na koniec pokaż parę butów, jakie zwykle noszą dzieci. Zapytaj, jak to jest, kiedy jest się członkiem Kościoła i ma się wiedzę, że zmartwychwstanie się dzięki Zadośćuczynieniu i Zmartwychwstaniu Jezusa Chrystusa. Złóż świadectwo, że Jezus Chrystus umarł i zmartwychwstał.

  2. 2. Powiedz dzieciom, że zadasz im podchwytliwe pytanie. Zapytaj: „Ilu proroków mamy dziś na ziemi?” Wyjaśnij, że każdy członek Rady Prezydenta Kościoła oraz Kworum Dwunastu Apostołów jest popierany jako prorok, widzący i objawiciel. Oznacza to, że mamy na ziemi 15 proroków! Jednakże wyjaśnij, że Prezydent Kościoła jest jedyną osobą, która może otrzymać objawienie dla całego Kościoła. Na tydzień przed konferencją generalną poproś kilkoro starszych dzieci, aby za dwa tygodnie zdały sprawozdanie na temat przesłania, wygłoszonego podczas konferencji przez któregoś z Apostołów. Jeśli jest to możliwe, pokazuj zdjęcie danego Apostoła, kiedy każde z dzieci będzie mówiło o jego przesłaniu.