Pytania i odpowiedzi

Możesz mu pomóc, po prostu będąc jego przyjacielem. Twój kolega, być może, stara się zrozumieć, kim jest i gdzie jest jego miejsce. Potrzebuje kogoś, z kim mógłby porozmawiać, z kim mógłby chodzić na zajęcia, kogoś, kto byłby dla niego przykładem. Postaraj się, bez wywyższania się czy krytykowania, znaleźć okazje, by porozmawiać z nim o chwilach, kiedy sam zachowałeś swoje normy i zostałeś błogosławiony.

Zachowuj wysokie normy. Niezależnie od wszystkiego, nie zaniżaj swoich norm postępowania w imię pomocy przyjacielowi. Unikaj sytuacji, kiedy Duch Święty nie może cię prowadzić. Pomimo okazywanej przyjaźni i troski, twój kolega może zdecydować, że nadal będzie dokonywał złych wyborów. Być może będziesz zmuszony zawrzeć inne znajomości, abyś sam nie został pociągnięty w dół.

Poświęć czas na modlitwę. Módl się za swojego przyjaciela, ale także za siebie. Módl się o to, byś miał okazję mu pomóc i módl się, abyś umiał rozpoznać te momenty i miał przewodnictwo, kiedy one nadejdą. Módl się, aby motywacją dla twojego postępowania była miłość Chrystusowa do przyjaciela, a nie tylko pragnienie, by go zmienić. Potem działaj!

Nie poddawaj się. Kolega prawdopodobnie nie zmieni się w jednej chwili. To wymaga stałego, szczerego zaangażowania. W istocie, możesz się nigdy nie dowiedzieć, jaki wpływ wywierają twoje słowa i przykład, jeśli jednak wyciągasz do niego rękę, wiele to zmienia. Prorok Jakub z Księgi Mormona mógł sądzić, że jego syn Enos nie zwracał uwagi na to, czego go nauczał, lecz pewnego dnia Enos przypomniał sobie „słowa, które często [słyszał] od [swego] ojca” i odpokutował (zob. Enos 1:3–5). Twoje słowa i przykład odniosą skutek, chociaż może się to nie zdarzyć już teraz.

Włączaj przyjaciela w to, co robisz. Pamiętaj przypowieść Zbawiciela o pasterzu, który zostawił 99 owiec, aby odnaleźć jedną zaginioną. On nie odwiedził zaginionej owieczki, a potem sam powrócił do stada. Zabrał tę owieczkę ze sobą. (Zob. Ew. Łukasza 15:4–7). Zapraszaj przyjaciela na wspólne zajęcia z ludźmi, którzy zachowują wysokie normy. Te doświadczenia pomogą mu dostrzec błogosławieństwa prawego życia i nie czuć skrępowania pośród osób, które zachowują wysokie normy. Miejmy nadzieję, że zrozumie, iż szczęście, które czuje podczas tych zajęć, jest lepsze niż krótkotrwała przyjemność, jaką daje nieposłuszeństwo.

Kiedy starasz się pomóc koledze, możesz liczyć na pomoc Pana, ponieważ On również pragnie, aby twój przyjaciel dokonywał dobrych wyborów. Gdy Nefi pomagał swemu ludowi, Pan powiedział mu: „Uczynię cię potężnym w słowie i czynie” (Helaman 10:5; kursywa dodana) — i tak zrobił. Ojciec Niebieski będzie działał poprzez ciebie, jeśli poświęcisz Mu swój czas i wysiłki.

Bądź przyjacielem. Twój kolega podziwia cię i obserwuje to, co robisz. Prawdopodobnie pragnie mieć to co ty, tylko nie wie, jak to zdobyć. Nie musisz zgadzać się ze wszystkim, co on mówi i robi, niech po prostu wie, że może na ciebie liczyć. Czasami może być ciężko, ale warto. Proś Pana o pomoc, a wszystko się ułoży.

Stephanie C., 16 lat, USA

Miałam przyjaciela, który przez długi czas był aktywny w Kościele. Zawsze przychodził sam, bo jego rodzina zdecydowała, że już nie chcą przychodzić. Jego siła i odwaga robiły na mnie wielkie wrażenie. Lecz pewnego dnia dowiedziałam się, że on już nie przychodzi do kościoła. Poczułam silne natchnienie Ducha, że powinnam z nim porozmawiać. Powiedziałam mu, jakie wrażenie wywarło na mnie to, że sam przychodził do kościoła i powiedziałam mu, żeby się nie poddawał. Następnej niedzieli przyszedł na spotkanie sakramentalne i od tamtej pory przychodzi do kościoła. Pozostając wiernymi i żyjąc w zgodzie z ewangelią, możemy być przykładem dla naszych znajomych i dawać im miłość i wsparcie, którego potrzebują.

Marina V., 18 lat, Szwecja

Naprawdę uważam, że najlepiej będzie porozmawiać z nim. Bez owijania w bawełnę, ale delikatnie. Myślę, że to wymaga odwagi i sądzę, że najlepiej najpierw pomodlić się o pomoc. Ja również mam takich przyjaciół i, ponieważ chcę iść z nimi do królestwa celestialnego, staram się ze wszystkich sił prowadzić ich w dobrym kierunku. Być może samemu trzeba się zmienić, aby móc wywrzeć na kogoś wpływ. Ważne jest, abyśmy każdego dnia ze wszystkich sił starali się być lepszymi ludźmi.

Eimi H., 17 lat, Japonia

Musisz być dobrym przykładem dla swojego przyjaciela. Zapraszaj go na zajęcia dla młodzieży. Odniesie to lepszy skutek, kiedy pójdziesz razem z nim. Dziel się swoim świadectwem o tym, co otrzymałeś, kiedy zachowywałeś normy ewangelii.

Jared Q., 16 lat, Filipiny

Mam znajomego, który nie postępował zgodnie z kilkoma zasadami Kościoła i żałuję, że nie powiedziałam mu, co o tym myślę. Powiedz swojemu przyjacielowi o tym, co czujesz i módl się za niego. Bądź jego przyjacielem pod warunkiem, że nie zaczniesz postępować tak, jak on. Jeżeli to coś poważnego, porozmawiaj z biskupem.

Deborah S., 14 lat, USA

Gdyby chodziło o mojego przyjaciela, starałbym się robić z nim zabawne, ale prawe rzeczy, które nie odbiegają od zasad ewangelii. Dzięki temu przekonałby się, że jest wiele sposobów na to, żeby się dobrze bawić, nie robiąc nic niewłaściwego. Nie wspierałbym go w rzeczach, które są złe, ale służyłbym mu radą i wzmacniał go swoim przykładem. Dobrze by było, gdybyś z nim porozmawiał i powiedział mu, że się o niego troszczysz oraz przypomniał mu, że jego słabości mogą zamienić się w siłę (zob. Eter 12:27). Powiedz mu, że do niego należy podjęcie decyzji, ale że jesteś obok, aby go wspierać. Musisz pozostać silny i nie pozwolić, aby poczynania kolegi miały wpływ na twoje postępowanie.

Jorge B., 17 lat, Ekwador

Dobry przykład to bardzo ważna rzecz w takich sytuacjach. Zawsze możemy też modlić się za naszych przyjaciół i szukać sposobów, aby im pomóc. Możemy pościć i prosić Ojca w Niebie, abyśmy wiedzieli, co im powiedzieć, żeby pomóc im zrozumieć, dlaczego życie zgodnie z ewangelią sprawia, że jesteśmy szczęśliwi.

Virginia C., 17 lat, Urugwaj

Odpowiedzi mają na celu pomoc i przedstawienie punktów widzenia; nie są oświadczeniami, dotyczącymi doktryn Kościoła.

Obraz

Wielu naszych młodych ludzi jest ciągniętych w złym kierunku i kuszonych do brania udziału w grzechach świata. Ci ludzie rozpaczliwie poszukują siły tych, którzy potrafią pewnie trwać w prawdzie. Prowadząc sprawiedliwe życie, wyciągając do nich pomocną dłoń i okazując zrozumienie, możecie ich ratować, możecie im pomagać. Jak wielka będzie wówczas wasza radość. Błogosławieństwa, którymi ich obdarzycie, są wieczne”.

Prezydent Thomas S. Monson, Pierwszy doradca w Radzie Prezydenta Kościoła, „An Example of the Believers”, Ensign, list. 1992, 98.