Ang Celestial nga Kinaiyahan sa Kaugalingong Pagpaningkamot

Akong gigunting ang mosunod nga mga artikulo gikan sa Reader’s Digest pipila na ka tuig ang milabay. Kini mabasa:

“Sa among mahigalaong silingang siyudad nga St. Augustine dakong grupo sa mga kanaway ang naghingapin sa ka gutom taliwala sa daghang pagkaon. Ang pagpangisda maayo gihapon, apan ang mga kanaway dili makamao nga mangisda. Sa daghang henerasyon kini kanunay nagsalig sa mga mamumukot nga mohatag kanila og mga salin gikan sa mga pukot. Karon ang mamumukot mibalhin. …

“Ang mga mamumukot naghimo og Welfare State alang sa … mga kanaway. Ang dagkong mga langgam wala manumbaling sa pagkat-on unsaon sa pagpangisda alang sa ilang mga kaugalingon ug sila wala gayud magtudlo sa ilang mga anak sa pagpangisda. Hinoon ilang gidala ang ilang gagmay nga mga anak ngadto sa mga pukot sa pasayan.

“Karon ang mga kanaway, ang maanindot nga dili pinugngan nga mga langgam nga hapit mosimbolo sa kagawasan mismo, hapit na nga mamatay sa kagutom tungod kay kini mitugot ngadto sa ‘usa ka butang nga wala hago-i’ nga pangdani! Kini misakripisyo sa ilang kagawasan alang sa hinatag nga pagkaon.

“Daghang mga tawo ang sama niana, usab. Sila wala makakita og sayop sa pagdawat og lami nga mga salin gikan sa ‘mga pukot sa buhis’ sa Gobyerno sa U.S. Apan unsa ang mahitabo kon ang Gobyerno mahutdan og mga pagkaon? Unsay mahitabo sa atong mga anak sa mga henerasyong moabut?

“Dili kita magtinapulan nga mga kanaway. Kita … kinahanglang mopatunhay sa atong mga talento sa pagsangkap sa kaugalingon, sa atong mga abilidad sa pagmugna og mga butang alang sa atong mga kaugalingon, sa atong hunahuna sa pagdaginot ug sa atong tinuod nga paghigugma sa kagawasan.”²

Ang batasan sa pagkaibug ug sa pagdawat sa wala hago-i nga mga kaayohan karon nahimong napatik na kaayo sa atong katilingban nga bisan ang mga adunahan, nagbaton sa kahigayunan sa pagpatubo og mas daghang katiguyanan, nag-paabut sa gobyerno nga mosiguro kanila og ginansya. Ang mga eleksyon kanunay nagpaabut unsay isaad sa mga kandidato nga buhaton alang sa mga botante gikan sa mga pundo sa gobyerno. Kini nga pamaagi, kon sa tibuok kalibutan dawaton ug tumanon sa bisan hain nga katilingban, naghimo sa ilang mga tagilungsod nga mga ulipon.

Kita dili makatugot nga mahimong galamnunon sa gobyerno, bisan kita adunay pinasubay sa balaod nga katungod sa pagbuhat niini. Kini nagkinahanglan og dako kaayong sakripisyo sa kaugalingong pagtahud ug politikal, temporal, ug espirituhanong kagawasan.

Sa ubang mga nasud lisud kaayo sa paglain sa hinagoan gikan sa wala hago-i nga mga kaayohan. Hinoon, ang baruganan sama ra sa tanang mga nasud: Kita kinahanglang maninguha nga mahimong sa kaugalingon mapaningkamuton ug dili magsalig sa uban alang sa atong panginabuhi.

Ang gobyerno dili lamang mao ang sad-an nga pundok. Kita nahadlok nga daghang mga ginikanan naghimo og “tapulan nga mga kanaway” sa ilang mga anak uban sa ilang pagkamatuguton ug sa ilang paghatag nga walay kahago sa mga kapanguhaan sa pamilya. Sa tinuod, ang mga lihok sa mga ginikanan niini nga dapit labaw nga makadaot kay sa bisan unsa nga programa sa gobyerno.

Ang mga bishop ug ubang mga lider sa priesthood mahimong sad-an sa paghimo og “tapulang mga kanaway” sa ilang mga miyembro sa ward. Ang pipila sa mga miyembro nahimong nagsalig sa pinansyal o emosyonal nga paagi ngadto sa ilang mga bishop. Ang butang nga gidawat nga wala hago-i usa ka butang nga gidawat nga wala hago-i bisan unsa ang tinubdan niini. Ang tanan natong mga lihok sa Simbahan ug sa pamilya kinahanglang itumong ngadto sa paghimo sa atong mga anak ug mga miyembro nga sa kaugalingon mapaningkamuton. Kita dili sa kanunay makapugong sa mga programa sa gobyerno, apan kita makapugong sa atong kaugalingong mga panimalay ug mga kongregasyon. Kon ato kining itudlo nga mga baruganan ug puy-an kini, kita dako og mahimo sa pagpakigbatok sa negatibong mga epekto nga mahimong anaa sa mga programa sa gobyerno sa bisan hain nga nasud.

Kita nasayud nga adunay pipila kinsa, sa mga katarungan nga dili nila mapugngan, dili mahimong sa kaugalingon mapaningkamuton. Anaa kining mga tawhana sa hunahuna ni Presidente Henry D. Moyle sa dihang siya miingon:

“Kining mahinungdanon kaayo nga baruganan dili mohikaw sa mga timawa ni sa mga kabus sa mga panabang nga kinahanglan nilang maangkon. Ang hingpit nga dili makagahum sa paglihok, ang tigulang, ang masakiton giatiman uban sa tanang kalumo, apan ang matag tawo nga makatrabaho gimandoan sa paghimo sa iyang labing maayo alang sa iyang kaugalingon aron sa paglikay nga magsalig, kon ang iyang kaugalingon nga mga paningkamot makahimo sa mao nga paagi nga posible; sa pagtan-aw sa kalisud isip lumalabay; sa paghiusa sa iyang hugot nga pagtuo diha sa iyang kaugalingong abilidad uban sa matinuorong paghago. …

“Kita nagtuo [nga] dili kanunay [ang mga panghitabo motumaw diin] ang mga lalaki nga adunay hugot kaayo nga pagtuo, tinuod nga kaisug, ug dili mausab nga determinasyon, uban ang gugma sa kagawasan nga nagdilaab diha sa ilang mga kasingkasing, ug garbo sa ilang kaugalingong mga nakab-ut, dili makabuntog sa mga babag nga nag-ali sa ilang mga agianan.”³

Karon, ako buot nga mamulong kabahin sa usa ka importante kaayo nga kamatuoran: ang kaugalingong pagpaningkamot dili mao ang tumong, apan usa ka paagi ngadto sa tumong. Kini posible kaayo alang sa usa ka tawo nga mahimong hingpit nga may kagawasan ug magkulang og laing maayong kinaiya. Ang usa ka tawo mahimong adunahan ug dili gayud mangayo ni bisan kinsa og bisan unsa, apan gawas kon adunay pipila ka espirituhanong tumong nga giuban ngadto niini nga kagawasan, kini makakutkot sa iyang kalag.

Ang programa sa welfare sa Simbahan espirituhanon. Niadtong 1936, sa dihang ang programa gipaila, si Presidente David O. McKay mihimo niining maalamong paniid:

“Ang kalamboan sa atong espirituhanong kinaiya kinahanglan nga labing ikabalaka natong tanan. Ang pagka-espirituhanon mao ang labing taas nga maangkon sa kalag, ang kabalaan diha sa tawo; ‘ang labing gamhanan, ang labing nindot nga gasa nga makahimo kaniya nga hari sa tanang gilalang nga mga butang.’ Kini mao ang pagkaamgo sa kadaugan ibabaw sa kaugalingon ug ang pakig-abin sa walay kinutuban. Ang pagka-espirituhanon lamang ang tinud-anay nga naghatag sa labing maayo sa kinabuhi.

“Kini usa ka butang ang paghatag og sinina ngadto sa [kinabus] og sininaan, sa paghatag og igong pagkaon ngadto niadto kansang lamesa nagkulang sa pagkaon, sa paghatag og trabaho ngadto niadto kinsa nakigbisog og maayo sa pagkawalay paglaum nga midangat gumikan sa pinugos nga pagkatapulan, apan human masulti ug mabuhat ang tanan, ang labing dako nga panalangin nga motubo gikan sa Simbahan [programa sa welfare] mga espirituhanon. Sa gawas, ang matag lihok ingon og nagtumong ngadto sa pisikal: pag- usab sa mga saput ug mga terno gikan sa mga gipangsinina, pagsulod ngadto sa lata sa mga prutas ug sa mga utanon, pagtipig og mga pagkaon, pagpili og mas tambok nga yuta aron puy-an—ang tanan ingon og higpit nga temporal, apan ang nagtuhop niining tanang mga lihok, nagdasig ug nagbalaan kanila, mao ang elemento sa pagka-espirituhanon.”⁴

Ang Doktrina ug mga Pakigsaad 29:34–35 nagsulti kanato nga walay temporal nga kasugoan, nga ang tanang kasugoan espirituhanon. Kini usab nagsulti kanato nga ang tawo mao ang “molihok alang sa iyang kaugalingon.” Ang tawo dili makalihok sa iyang kaugalingon kon siya dili sa kaugalingon mapaningkamuton. Dinhi niini atong makita nga ang kagawasan ug ang kaugalingong pagpaningkamot mga importante kaayo nga mga paagi sa atong espirituhanong kalamboan. Sa mga higayon nga kita anaa sa sitwasyon diin gihulga ang atong kaugalingong pagpaningkamot, atong makita nga ang atong kagawasan gihulga usab. Kon atong patubuon nga kita magsalig, atong makita ang diha-diha dayon nga pagkunhod sa atong kagawasan sa paglihok.

Hangtud dinhi, kita kinahanglan unta nga makakat-on nga ang kaugalingong pagpaningkamot usa ka unang kinahanglanon ngadto sa hingpit nga kagawasan sa paglihok. Kita usab nakakat-on, hinoon, nga walay pagka-espirituhanon sa kaugalingong pagpaningkamot gawas kon kita mohimo sa tarung nga mga pagpili uban niana nga kagawasan. Unya, unsa man, ang kinahanglan natong buhaton sa panahong kita mahimo nga sa kaugalingon mapaningkamuton aron motubo sa pagka-espirituhanon?

Ang paagi ngadto sa paghimo sa kaugalingong pagpaningkamot nga espirituhanon anaa sa paggamit sa kagawasan sa pagtuman sa mga kasugoan sa Dios. Ang mga kasulatan tataw sa sugo niini nga kini katungdanan niadtong kinsa aduna, nga mohatag niadtong kinsa nanginahanglan.

Si Jacob, namulong ngadto sa mga katawhan ni Nephi, miingon:

“Hunahunaa ang inyong mga kaigsoonan sama nganha sa inyong mga kaugalingon, ug sinatia ang tanan, ug pakig-angay sa inyong kabtangan, nga sila mahimo nga adunahan ingon kaninyo.

“Apan sa dili pa kamo mangita sa mga katigayunan, pangita kamo sa gingharian sa Dios.

“Ug human kamo makadawat og usa ka paglaum diha ni Kristo kamo makadawat og mga katigayunan, kon kamo mangita kanila; ug kamo mangita kanila sa katuyoan sa pagbuhat og maayo—sa pagsaput sa hubo, ug sa pagpakaon sa gigutom, ug sa paghatag og kagawasan sa mga bihag, ug sa paghatag og kahupayan sa masakiton ug sa may mga kasakit” (Jacob 2:17–19).

Sa atong kaugalingong dispensasyon, sa dihang ang Simbahan napulo ka buwan pa lamang, ang Ginoo miingon:

“Kon kamo nahigugma kanako kamo mag-alagad kanako ug maghupot sa akong tanan nga mga sugo.

“Ug tan-awa, kamo maghinumdom sa kabus, ug magpahinungod sa inyong mga kabtangan alang sa ilang panginahanglan” (D&P 42:29–30).

Sa samang buwan, ang Ginoo mipasabut og usab niining hilisgutan. Sa tataw ang mga miyembro wala kaayo magpakabana. Wala sila maglihok sa igo nga gidalion.

“Tan-awa, Ako moingon nganha kaninyo, nga kamo kinahanglan gayud moduaw sa mga kabus ug sa mga timawa ug mangalagad ngadto sa ilang paghupay” (D&P 44:6).

Kini sa kanunay ingon og nagkasumpaki alang kanako nga kita kinahanglan gayud nga sa kanunay ang Ginoo magmando kanato sa pagbuhat niadtong mga butang diin alang sa atong kaugalingong kaayohan. Ang Ginoo nag-ingon, “Ang makakaplag sa iyang kinabuhi kawagtangan hinoon niini: apan ang magawagtang sa iyang kinabuhi tungod kanako makakaplag ra niini” (Mateo 10:39). Mawala ang atong kinabuhi pinaagi sa pag-alagad ug pagbayaw sa uban. Pinaagi sa pagbuhat niini atong masinati ang bugtong tinuod ug mahangturon nga kalipay. Ang pagserbisyo dili usa ka butang nga atong antuson dinhi sa yuta aron kita makaangkon sa katungod nga mopuyo didto sa celestial nga gingharian. Ang pagserbisyo mao gayud ang kinaiya diin ang gihimayang kinabuhi didto sa celestial nga gingharian gihimo.

O, alang sa mahimayaong adlaw kon kining mga butanga tanan moabut sa natural nga paagi tungod sa kaputli sa atong mga kasingkasing. Niana nga adlaw wala magkinahanglan og kasugoan, tungod kay kita makasinati sa atong mga kaugalingon nga kita sa tinud-anay malipayon lamang kon kita moapil sa walay pagkahakog nga pagserbisyo.

Ato bang nakita unsa ka importante ang nahimo sa kaugalingong pagpaningkamot kon gitan-aw isip unang kinahanglanon ngadto sa pagserbisyo, kon kita usab makahibalo nga ang pagserbisyo mao ang tanang kabahin sa pagka-diosnon? Kon wala ang kaugalingong pagpaningkamot ang usa ka tawo dili makabansay niining kinaiyanhong mga tinguha sa pagserbisyo. Unsaon nato sa paghatag kon walay ikahatag? Ang pagkaon alang sa gigutom dili magagikan sa walay sulod nga mga estante. Ang kwarta aron sa pagtabang sa timawa dili magagikan sa walay sulod nga pitaka. Ang suporta ug pagsabut dili magagikan sa uhaw og mga pagbati. Ang pagtudlo dili magagikan sa walay kahibalo. Ug ang labing importante sa tanan, ang espirituhanong paggiya dili magagikan sa huyang sa espirituhanong nga paagi.

Adunay pagsinaligay tali niadtong kinsa aduna ug niadtong kinsa wala. Ang proseso sa paghatag makapabayaw sa kabus ug makapaubos sa mga adunahan. Sa proseso, ang duha nabalaan. Ang kabus, nakagawas gikan sa pagkaulipon ug sa mga kakulangan sa pagkakabus, nakasarang isip gawasnong mga tawo aron mosaka ngadto sa ilang hingpit nga kahimoan, sa temporal ug sa espirituhanong paagi. Ang adunahan, pinaagi sa pagpakigbahin sa ilang mga sobra, miapil sa mahangturong baruganan sa paghatag. Sa diha nga ang usa ka tawo nahimong hingpit, o sa kaugalingon mapaningkamuton, siya moduol sa uban aron sa pagtabang, ug ang liyok sa panahon mausab sa iyang kaugalingon.

Kitang tanan sa kaugalingon mapaningkamuton sa pipila ka mga dapit ug nagsalig sa ubang dapit. Busa, ang matag usa kanato kinahanglan nga maningkamot nga motabang sa uban sa mga dapit diin kita adunay mga kalig-on. Ug sa samang higayon, ang garbo kinahanglan dili mopugong kanato gikan sa mabinationg pagdawat sa nagtabang nga kamot sa uban kon kita adunay tinuod nga panginahanglan. Ang pagbuhat sa ingon naghikaw sa laing tawo sa oportunidad sa pag-apil sa makapabalaan nga kasinatian.

Usa sa tulo ka mga dapit nga gihatagan og gibug-aton sa misyon sa Simbahan mao ang paghingpit sa mga Santos, ug kini mao ang katuyoan sa programa sa welfare. Kini dili usa ka programa alang sa panudya, apan usa ka programa alang sa atong mga kinabuhi dinhi ug karon, tungod kay karon mao ang panahon alang kanato sa paghingpit sa atong mga kinabuhi. Hinaut nga kita magpadayon sa hugot nga pagsunod ngadto niining mga kamatuoran.