Eén vriendelijke daad

Je weet nooit wat een beetje vriendelijkheid teweeg kan brengen. Toen ik in Akure in het zendingsgebied Lagos (Nigeria) werkzaam was, had ik in de maand januari eens een klein geschenk dat ik aan iemand wilde geven. Ik vroeg me af: ‘Aan wie kan ik het geven die er wat aan heeft?’ Ik nam het geschenk twee zondagen mee naar de kerk, maar kwam er niet helemaal uit.

Op de derde zondag ging ik naar de kerk met de gedachte om het aan een goede vriend te geven. Hij kwam die dag niet naar de kerk, maar ik had het gevoel dat iemand anders het nodig had. Ik keek de kapel rond en zag een jongen van wie de ouders geen lid van de kerk waren. Hij zag er nogal eenzaam uit. Ik voelde me geïnspireerd om het geschenk aan hem te geven. Bij het overhandigen voelde ik me erg blij.

Er gebeurde iets prachtigs. Zijn moeder kwam de volgende zondag naar de kerk. Zij bedankte mij voor het geschenk. Ze zei: ‘Ik had mijn zoon beloofd dat ik een keer naar de kerk zou komen. Vandaag ben ik er om mijn dank uit te spreken voor het geschenk. Zo hebben mijn collega en ik haar ontmoet; zij is later lid van de kerk geworden. De jongen was erg blij dat zijn moeder zich eindelijk liet dopen.

Ik weet dat door kleine dingen grote dingen worden teweeggebracht.