‘De liefde vergaat nimmermeer’: een gesprek over de ZHV

Zuster Holland: De ZHV is nu meer dan ooit nodig gezien de uitdagingen waar we in de huidige wereld voor staan. Het is voor de vrouwen in de kerk nog belangrijker om rechtschapen en getrouw door het leven te gaan, en om dicht bij de Geest te blijven. Vrouwen hebben ook elkaar nodig, om hun geloof te behouden en te sterken.

Ouderling Holland: De ZHV verkondigt het evangelie op unieke en krachtige wijze, met de speciale stem van de vrouw. De ZHV is een van de middelen om de leringen en waarden van het evangelie in het leven van vrouwen te brengen. Maar vergeet niet dat de evangeliebeginselen niet geslachtsafhankelijk zijn. Liefde en medeleven, maar ook kracht, leiderschap en besluitvaardigheid zijn evangeliedeugden. We dienen ons allemaal, zowel mannen als vrouwen, die deugden zoveel mogelijk eigen te maken.

Ieder van ons die het evangeliepad bewandelt, is een individu — een dochter of zoon van God. Als individuele leden moeten we rotsvast in het leven staan. De kracht van elke organisatie wordt bepaald door de mensen die er deel van uitmaken, een huis staat of valt met de fundering.

Zuster Holland: Als ik denk aan alle zegeningen die we als heiligen der laatste dagen in onze tempels, onze wijken en gemeenten, ons huwelijk en ons gezin genieten, besef ik dat de samenwerking tussen de priesterschap en de ZHV — tussen mannen en vrouwen — zowel in het gezin als in de kerk daaraan ten grondslag ligt.

Ouderling Holland: Vrouwen gaan iedere week na de ZHV naar huis en vertellen hun man en zoons wat ze hebben geleerd. Zo zijn ook mijn vrouw en dochters door de jaren heen gezegend door de priesterschapsinstructies die onze zoons en ik hebben ontvangen en doorgegeven.

Zuster Holland: Ik durf te stellen dat in het licht van de grote uitdagingen voor vrouwen en gezinnen geen andere organisatie in de wereld beter in staat zal zijn om hulp te bieden dan de ZHV. We moeten de vrouwen in de kerk oproepen hun taak als behoedsters van het welzijn van kinderen groot te maken, vooral in deze tijd waarin talloze gezinnen uiteenvallen. We moeten er samen de schouders onder zetten, hand in hand, om de klus te klaren.

Zuster Holland: De invloed van de ZHV op mij is al voor mijn geboorte begonnen, omdat mijn moeder en grootmoeder een roeping in de ZHV vervulden. Ik heb als kind veel van hen geleerd. Ik wilde op hen lijken. Ze vertelden me verhalen over mijn overgrootmoeder Elizabeth Schmutz Barlocker, die veertig jaar ZHV-presidente was geweest. Ze gaf alles wat ze had, ook haar eigen voedsel en kleding, aan haar zusters in het evangelie. Ze geloofde dat God haar zou beschermen en zegenen in haar werk, wat Hij ook deed. Het voorbeeld van deze drie vrouwen en hun inzet in de ZHV inspireren me nog steeds.

Ouderling Holland: Ik ben nooit naar de ZHV geweest, maar ik ben er in mijn jeugd wel door gevormd. Een groot deel van mijn tienertijd was mijn moeder werkzaam in het ZHV-presidium van onze wijk. Als jongen was het fantastisch om haar zo bezig te zien. Die zegeningen kunnen we inderdaad van onze voorouders ontvangen en aan onze kinderen en kleinkinderen doorgeven.

Maar mijn getuigenis van de ZHV is ook door mijn vrouw gesterkt. Ik kan met trots zeggen dat ik met een voormalig ZHV-presidente ben getrouwd. Haar toewijding heeft ook mij veel zegeningen gebracht. Toen ik met Patricia Terry in het huwelijksbootje stapte, wist ik door haar inzet voor de Heer wat voor vrouw ze was. Ze was getrouw werkzaam in het koninkrijk. In mijn ogen was ze geweldig. Diezelfde waarden en deugden zijn in ons huwelijk en gezin een zegen gebleken. Dus is de ZHV mij tot zegen geweest? Absoluut!

Zuster Holland: De ZHV is naar het voorbeeld van de priesterschap georganiseerd. Er is dan ook sprake van een prachtige overeenkomst tussen de priesterschap en de ZHV, waardoor het beginsel wordt bekrachtigd dat zowel mannen als vrouwen hun rechtschapenheid aanwenden. Mannen en vrouwen zijn elkaar tot zegen. Dat aspect komt in de tempel duidelijk naar voren. Wijken en gemeenten worden sterker naarmate de priesterschapsleiders en leidinggevenden van de hulporganisaties beter samenwerken. Overal waar we gewoond hebben, waren de wijkraadsvergaderingen een grote bron van kracht.

Mannen en vrouwen zijn allemaal leden van het lichaam van Christus, en dat lidmaatschap is geweldig! We lezen in de Schriften: ‘Indien gij niet één zijt, zijt gij de mijnen niet’ (LV 38:27) en ‘het oog kan niet zeggen tot de hand: ik heb u niet nodig’ (1 Korintiërs 12:21).

Ouderling Holland: Gezien de ingewikkelde problemen die zich voordoen, moeten de leidinggevenden in de wijk of gemeente samenwerken. De bisschop draagt de priesterschapssleutels om de wijk te leiden. In de wijk- of gemeenteraadsvergadering vindt de nodige coördinatie plaats. Hoe beter die raad functioneert, hoe beter de kerk functioneert. Dat geldt voor elke wijk of gemeente.

De bisschop kan tijdens een wijkraad samen met de andere leidinggevenden de behoeften van de wijk analyseren. Zijn er leden met stoffelijke welzijnsbehoeften? Is een jongeman bezig zich op een zending voor te bereiden? Zijn er echtparen die zich op de tempel voorbereiden? Wat kunnen we als wijkraad doen om te helpen?

Vergeet niet dat de zorgen van een moeder zijn gekoppeld aan die van haar kinderen en haar man. Via de huisbezoeksters leert de ZHV-presidente de behoeften van het hele gezin en die van de individuele leden kennen. De wijkraad kan vervolgens uit die rijke bron van informatie putten.

Ouderling Holland: De huidige economische crisis die de hele wereld treft, heeft allerlei financiële gevolgen. Toch zijn de beginselen van hulpverlening en een zuinige levensstijl altijd onderdeel van de ZHV geweest. De wereld vindt het inmaken van fruit of het maken van quilts misschien maar ouderwets in de eenentwintigste eeuw. Maar op dit moment zijn er mensen die honger en kou lijden. Voor hen zijn wat ingemaakt fruit en een warme deken letterlijk een geschenk uit de hemel. Een zuinige levensstijl raakt nooit uit de tijd. Dat wil niet zeggen dat we hiermee teruggaan naar de negentiende eeuw, maar dat we op de juiste weg de eenentwintigste eeuw inslaan. De vaardigheden en ideeën waarvoor de ZHV altijd al heeft gestaan, bieden veel van de oplossingen voor de problemen waarmee we over de hele wereld te maken hebben.

‘De liefde vergaat nimmermeer’ is een vaandel waaronder de hele mensheid zich kan scharen. Het is geen programma — maar het duidelijke klaroengeschal van het evangelie (zie 1 Korintiërs 14:8–10). Het evangelie zal nooit vergaan, zodat het ZHV-motto ‘De liefde vergaat nimmermeer’ zeer toepasselijk is (1 Korintiërs 13:8). Het bekrachtigt het feit dat de mannen en vrouwen in de kerk hetzelfde doel nastreven: discipelen van Christus worden.

En als het gaat waaien en stormen, dan zij dat zo. Het evangelie biedt altijd de oplossing, wat het probleem ook mag zijn. Het zal altijd zegevieren. We zijn gebouwd op de rots die Jezus Christus is, en zijn onwankelbare evangelie leidt ons door moeilijke tijden heen.

Zuster Holland: Vrouwen hebben volgens mij een aangeboren verlangen om mensen in nood te helpen. Het maakt niet uit of een vrouw jong of oud, alleenstaand of gehuwd is. De ZHV biedt haar de perfecte mogelijkheid om anderen te helpen, want er zijn altijd mensen die hulp nodig hebben. En iedere vrouw heeft op haar beurt vroeg of laat zelf hulp nodig. ‘De liefde vergaat nimmermeer’ is werkelijk een eeuwig beginsel en een krachtig motto voor iedereen.

Ouderling Holland: Bedenk dat de ZHV niet alleen hulp biedt aan leden van de kerk. We proberen allemaal voor onze eigen kring te zorgen, maar de geweldige zusterschap van de ZHV — vooral op het gebied van liefdediensten — kent geen grenzen. Dat zet ons ertoe aan betrokken te zijn bij onze buren die geen lid van de kerk zijn, mee te helpen bij een activiteit op school of te zorgen voor een schone, veilige buurt en gemeenschap.

Zuster Holland: De ZHV gaat in de toekomst zeker een essentiële rol spelen. Hoe meer de wereld zich in duisternis hult, hoe meer het evangelielicht zal schijnen. De ZHV speelt een sleutelrol bij het onderwijzen van onze zusters in de leerstellingen van het evangelie. Het belangrijkste punt van die leerstellingen is dat God, onze hemelse Vader, zijn eniggeboren Zoon, Jezus Christus, naar de aarde heeft gestuurd. Zijn verzoening, opstanding en voorbeeld leren ons geloof in Hem te hebben, ons te bekeren, verbonden te sluiten en elkaar lief te hebben. Jezus Christus is het licht dat nimmer vergaat — het stralende licht dat de duisternis doordringt.

Ouderling Holland: In Matteüs 7:16 staat: ‘Aan hun vruchten zult gij hen kennen.’ Zelfs toen onze kinderen nog klein waren, zagen ze bijvoorbeeld de toewijding van hun moeder aan het evangelie en de rol die een vrouw daarin vervult. Ze gingen vaak met haar mee om zusters van de ZHV hulp te bieden. Soms moesten ze bidden dat onze oude auto zou starten. Ze zagen haar in een oude mantel door de sneeuw ploeteren om voor haar ZHV-zusters in New England (VS) te zorgen. Ze waren nog maar klein, maar dat zijn ze nooit vergeten. Ze zagen de opoffering en getrouwheid van hun moeder, en onze dochter is mede daardoor zelf zeer bereidwillig om anderen te helpen. En onze zoons hebben veel respect en bewondering voor de toewijding en inzet van onze schoondochters. Door het voorbeeld van hun moeder beseffen onze kinderen de essentiële, verheven rol van vrouwen in hun leven en in het koninkrijk van God.

Zo zullen anderen ook het voorbeeld zien van de ‘vruchten’ in het leven van heiligen der laatste dagen — de vruchten die worden voortgebracht als we ernaar streven om discipelen van de levende God te worden. Dat licht kan nooit verduisterd worden. De ZHV heeft een glansrijke toekomst omdat het evangelie glansrijk is. Het licht van het koninkrijk van God gaat nooit uit. En als de nood onder de mensen toeneemt, weerklinkt het klaroengeschal van het ware evangelie. De rechtschapen mannen van de priesterschap en de zusters van de ZHV zullen zich vooraan scharen bij hen die deze boodschap brengen en hun liefdediensten verrichten.