Napanalanginan pinaagi sa Priesthood

Nagpamiyembro ako sa Simbahan isip single mother niadtong 1996, human sa pipila ka tuig ang akong kaluha, si Theresa, nagpamiyembro. Sa dihang gibunyagan si Theresa, usa ka higala miingon kanako, “Nganong nagpamiyembro siya niana nga simbahan? Gihimo lamang og tigsuporta ang ilang mga babaye.”

Gikan sa pagpakig-uban sa mga miyembro sa Simbahan, nasayud ko nga ang panabut sa akong higala dili husto—ang mga kaminyoon nga akong nakita diha sa mga miyembro sa Simbahan mao ang pipila sa labing lig-on ug labing patas nga akong nakita sukad. Nasayud ko nga ang mga lalaki lang sa Simbahan ang naghupot sa priesthood, apan akong nabati nga ilang gigamit ang priesthood sa pagpanalangin sa tanan.

Kana nga kamatuoran nakapalig-on kanako sa dihang ako nahiling nga adunay kanser sa tutoy 11 ka tuig human sa akong bunyag. Sa pagkadungog sa balita, nakadawat ako og espiritwal nga aghat nga kinahanglan kong mangayo og panalangin sa priesthood, nga akong gibuhat nianang gabhiuna. Sa panalangin, gisaaran ko nga ang kanser mawala sa akong lawas, ug ang akong lawas mamaayo, ug ang Espiritu mogiya sa akong mga doktor.

Kadto nga panalangin mao ang una sa daghang mga panalangin nga akong nadawat sulod sa tulo ka tuig nga pagtambal ug mga pagpaopera. Kini naghatag kanako og hugot nga pagtuo nga ang pagkaayo sa pisikal nga paagi moabut kon kini mao ang kabubut-on sa Dios o kini moabut sa espiritwal nga paagi—ug ako mahatagan og kalig-on sa pagpakigbatok sa akong pagsulay.

Nasinati nako ang ikaduhang matang sa pagkaayo usa ka gabii human sa operasyon. Nakahinumdom ko nga nakamata sa hilabihang kasakit. Diha-diha dayon ako nakahinumdom niini: “Nasayud ka nga moarang-arang ang imong pagbati. Ikaw gisaraan nga ang imong lawas mamaayo. Ikaw nasayud nga ikaw makalahutay niini.”

Sa laing okasyon mibangon ko sa tunga-tungang gabii nga nabalaka kabahin sa umaabut. “Unsa man ang mahitabo kanako?” Natingala ako. Kana nga kabalaka milungtad og pipila ka oras, apan mao lang kadto nga higayon atol sa akong tulo ka tuig nga pagpakigbisog nga akong gibati ang ingon nga kahadlok. Ang kalinaw gikan sa mga panalangin sa priesthood nga akong nadawat nakapalig-on kanako ug nakapahimo kanako sa pagsugakod sa mga butang nga akong gituohan nga dili ko makaluhatay.

Ang priesthood padayon nga milig-on kanako sa paglahutay sa usa ka impeksyon human sa operasyon ug sa grabe nga hilanat. Usa ka gabii atol niining higayona ang akong bayaw miadto sa ospital ug mihatag kanako og panalangin. Ang temperatura sa akong lawas misaka sa tibuok adlaw, apan human sa panalangin kini hinay-hinay nga miubos. Ako natingala apan wala masurprisa.

Akong nakita ang saad nga natuman nga ang akong mga doktor magiyahan. Sa dihang ako nakamata na human sa akong operasyon, ang nag-opera mibisita kanako.

“Nahuman na ang tanan,” siya mipasabut, “apan adunay usa ka butang nga misulti kanako sa pagtan-aw sa ilalum, ug akong nakit-an ang dugang mga problema, diin akong gitangtang. Swerte ta nga ato kining nakita.”

Dili siya miyembro sa Simbahan, apan ang saad sa panalangin nga akong nadawat sa una nahinabo. Ang Espiritu migiya kaniya.

Ako mapasalamaton sa takus nga mga tighupot sa priesthood sa akong ward ug pamilya kinsa mitabang kanako ug migamit sa priesthood sa pagpanalangin sa akong kinabuhi. Ako mapasalmaton sa ilang mga asawa kinsa nagsuporta ug nagpaluyo kanila samtang sila nagpasidungog sa ilang priesthood ug naggamit niini sa pagpanalangin sa uban. Labaw sa tanan, ako mapasalamaton nga ang Langitnong Amahan nagpanalangin kanato uban sa Iyang gahum dinhi sa yuta, usa ka gahum nga mopanalangin sa tanan Niyang mga Anak.