2011
Een zeker getuigenis
December 2011


Een zeker getuigenis

Afbeelding
Ouderling Carl B. Pratt

Ik ben grootgebracht in een actief mormoons gezin en ik denk dat ik toch wel met een getuigenis ben opgegroeid. Ik twijfelde nooit ernstig aan de waarheid van het evangelie. Net als zoveel tieners trok ik af en toe wel eens wat in twijfel, maar ik had nooit het idee dat de kerk niet waar was.

En dat geloof inspireerde mij om op zending te gaan. Ik wist dat ik me dienstbaar moest maken. Maar al had ik geen ernstige twijfels over de kerk, ik besefte dat ik zelf een getuigenis nodig had.

Ik ging in februari 1961 op zending en verliet Salt Lake City in de winter om te arriveren in de hitte van een Argentijnse zomer. Er was destijds geen taalopleiding voor zendelingen, maar mijn zendingspresident beloofde ons dat we vloeiend Spaans zouden spreken als we het hele Boek van Mormon hardop hadden voorgelezen. Ik had als kind Spaans geleerd en sprak het in enkele weken vloeiend, maar ik hield me toch aan de opdracht van de zendingspresident.

In het eerste plaatsje waar ik naartoe werd gestuurd, woonden mijn collega en ik in een kamer achter een oud winkeltje. We konden ’s middags geen zendingswerk doen wegens de Argentijnse siësta, dus gebruikte ik die tijd om te bidden en het Boek van Mormon te lezen bij de ingang van het winkeltje.

Op een dag, duizenden kilometers van huis bij de ingang van dat winkeltje, dacht ik eens goed na over wat ik aan het lezen was. Als je het Boek van Mormon leest en erover bidt, kan de Geest je beïnvloeden. Ik overwoog de leringen in het Boek van Mormon, dacht aan Joseph Smith die de platen vertaalde, en plotseling kwam er een gevoel over mij. Op dat moment wist ik dat alles wat ik van jongs af aan had geleerd waar was. Plotseling werd het me erg duidelijk dat Joseph Smith een profeet was en dat ik het woord Gods las. Het was allemaal waar.

Dat plotselinge gevoel was opwindend. Het ging helemaal door me heen, van mijn kruin tot mijn tenen. Het was geen rilling, en geen brandend gevoel. Maar het was beslist een getuigenis.

Ik ben die dag nooit vergeten en heb de Heilige Geest sindsdien vaak gevoeld. Door die ervaring herken ik de Heilige Geest als die tot mij getuigt. Dat gevoel is niet altijd hetzelfde, maar het is altijd warm en veilig.

Hoewel de Geest tot ons persoonlijk spreekt, geldt Moroni’s belofte voor iedereen (zie Moroni 10:3–5). Moroni’s belofte in het Boek van Mormon is dat de Geest tot je zal getuigen van de waarachtigheid van het Boek van Mormon als je het leest, bestudeert, erover nadenkt en dan met een oprechte bedoeling bidt. Die belofte geldt voor mij, jou en iedereen in de hele wereld. Iedereen die ernaar op zoek gaat, krijgt een zeker getuigenis.

Illustratie Keith Larson