សារលិខិតគណៈប្រធានទីមួយ
មនុស្សសុចរិតនឹងរស់នៅ ដោយអាងសេចក្តីជំនឿ
គ្រូអាចារ្យ និង អ្នកផលិតសាប៊ូ
មានរឿងព្រេងបុរាណមួយរបស់ពួកសាសន៍យូដា ដែលនិយាយពីអ្នកផលិតសាប៊ូម្នាក់ដែលពុំជឿលើព្រះឡើយ ។ ថ្ងៃមួយពេលគាត់កំពុងដើរជាមួយគ្រូអាចារ្យម្នាក់ គាត់បាននិយាយថា « មានរឿងមួយដែលខ្ញុំពុំអាចយល់សោះ ។ យើងមានសាសនាអស់រយៈពេលរាប់ពាន់ឆ្នាំមកហើយ ។ ប៉ុន្តែលោកគ្រូមើលចុះ គ្រប់ទីកន្លែងសុទ្ធតែមានអំពើអាក្រក់ ពុករលួយ ពុំទៀងត្រង់ អយុត្តិធម៌ ឈឺចាប់ ស្រែកឃ្លាន និង អំពើហិង្សា ។ វាសបញ្ជាក់ឲ្យឃើញថា សាសនាពុំបានធ្វើឲ្យពិភពលោកនេះល្អប្រសើរទាល់តែសោះ ។ ដូច្នេះ ខ្ញុំសូមសួរលោកគ្រូថា តើសាសនាល្អត្រង់ណាទៅ ? »
គ្រូអាចារ្យនោះពុំបានឆ្លើយតបនឹងសំណួរនោះឡើយ ប៉ុន្តែគាត់បានបន្តដើរជាមួយអ្នកផលិតសាប៊ូនោះ ។ នៅទីបំផុតពួកគេបានដើរទៅដល់សួនកុមារមួយកន្លែង ដែលមានក្មេងៗប្រឡាក់សុទ្ធតែភក់ដែលពួកគេកំពុងលេងនៅទីនោះ ។
គ្រូអាចារ្យបាននិយាយថា « មានរឿងមួយដែលខ្ញុំពុំយល់សោះ » ។ ចូរក្រឡេកមើលក្មេងៗទាំងនោះ ។ « យើងមានសាប៊ូប្រើអស់រយៈពេលរាប់ពាន់ឆ្នាំមកហើយ ប៉ុន្តែក្មេងៗទាំងនោះនៅ តែកខ្វក់ ។ តើសាប៊ូមានប្រយោជន៍ត្រង់ណាទៅ ? »
អ្នកផលិតសាប៊ូបានតបវិញថា « លោកគ្រូ ប៉ុន្តែវាមិនយុត្តិធម៌ទេ ដែលយើងបន្ទោសសាប៊ូដោយសារតែក្មេងៗកខ្វក់ទាំងនេះនោះ ។ គេត្រូវប្រើសាប៊ូនោះជាមុនសិន ទើបគេដឹងពីប្រសិទ្ធភាពរបស់វា ។
គ្រូអាចារ្យញញឹម ហើយនិយាយថា « ប្រាកដណាស់ » ។
តើយើងនឹងរស់នៅយ៉ាងដូចម្ដេច ?
ដោយដកស្រង់ពីព្យាការីក្នុងព្រះគម្ពីរសញ្ញាចាស់ សាវកប៉ុលបានសង្ខេបអំពីអត្ថន័យនៃការធ្វើជាអ្នកជឿ កាលលោកបានសរសេរថា « មនុស្សសុចរិតនឹងរស់នៅ ដោយអាងសេចក្តីជំនឿ » ( រ៉ូម ១:១៧ ) ។
ប្រហែលជានៅក្នុងសេចក្តីថ្លែងដ៏សាមញ្ញនេះ យើងយល់អំពីភាពខុសគ្នារវាងសាសនាមួយដែលទន់ខ្សោយ និង គ្មានប្រសិទ្ធភាព ជាមួយនឹងសាសនាមួយទៀតដែលមានអំណាចដើម្បីផ្លាស់ប្តូរជីវិត ។
ប៉ុន្តែដើម្បីយល់អំពីអត្ថន័យនៃការរស់នៅដោយអាងលើសេចក្តីជំនឿ នោះយើងត្រូវតែយល់ពីអត្ថន័យនៃសេចក្តីជំនឿជាមុនសិន ។
សេចក្ដីជំនឿគឺលើសពីការជឿទៅទៀត ។ វាគឺជាការទុកចិត្តទាំងស្រុងទៅលើព្រះ ជាមួយនឹងការប្រព្រឹត្តតាម ។
វាលើសពីការប៉ងប្រាថ្នាទៅទៀត ។
វាលើសពីការគ្រាន់តែអង្គុយបែរខ្នង ងក់ក្បាលយើង ហើយនិយាយថាយើងយល់ព្រមទៅទៀត ។ នៅពេលយើងនិយាយថា « មនុស្សសុចរិតនឹង រស់នៅ ដោយអាងសេចក្តីជំនឿ » នោះយើងចង់និយាយថា សេចក្តីជំនឿរបស់យើងដឹកនាំ និង ណែនាំផ្លូវយើង ។ យើង ប្រព្រឹត្ត ក្នុងរបៀបមួយដែលស៊ីចង្វាក់គ្នានឹងសេចក្តីជំនឿរបស់យើង—ពុំមែនដោយស្មារតីនៃការគោរពប្រតិបត្តិដែលព្រងើយកន្តើយឡើយ ប៉ុន្តែជាការគោរពប្រតិបត្តិដោយមានទំនុកចិត្ត និង សេចក្តីស្រឡាញ់ស្មោះសរចំពោះព្រះរបស់យើង និង ចំពោះប្រាជ្ញាដ៏កាត់ថ្លៃពុំបានដែលទ្រង់បានបើកសម្តែងដល់កូនចៅរបស់ទ្រង់ ។
សេចក្តីជំនឿត្រូវតែមានការប្រព្រឹត្តតាម បើមិនដូច្នោះទេសេចក្តីជំនឿនោះគឺស្លាប់ហើយ ( សូមមើល យ៉ាកុប ២:១៧ ) ។ វាពុំមែនជាសេចក្តីជំនឿនោះឡើយ ។ វាគ្មានអំណាចដើម្បីផ្លាស់ប្តូរបុគ្គលណាម្នាក់ឡើយ ដូច្នោះចូរទុកឲ្យពិភពលោកនៅតែឯងចុះ ។
បុរស និង ស្ត្រីដែលមានសេចក្តីជំនឿទុកចិត្តលើព្រះវរបិតាសួគ៌របស់ខ្លួនដែលមានក្តីមេត្តាករុណា—សូម្បីតែក្នុងគ្រាអន្តរាយ សូម្បីតែក្នុងគ្រានៃការមន្ទិលសង្ស័យ និង ទុក្ខវេទនា គឺជាពេលដែលពួកគេពុំអាចឃើញ ឬ យល់បានច្បាស់លាស់នោះ ។
បុរស និង ស្ត្រីដែលមានសេចក្តីជំនឿដើរដោយស្មោះត្រង់លើផ្លូវនៃភាពជាសិស្ស ហើយព្យាយាមធ្វើតាមគំរូរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះជាទីស្រឡាញ់របស់ពួកគេគឺព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ។ ប្រាកដណាស់សេចក្តីជំនឿជំរុញចិត្ត បំផុសគំនិតយើងឲ្យបង្វែរចិត្តទៅឋានសួគ៌ ហើយឈោងទៅជួយ លើកស្ទួយ និង ផ្តល់ពរដល់បងប្អូនរបស់យើង ។
សាសនាដែលគ្មានការប្រព្រឹត្តតាមគឺដូចជាសាប៊ូដែលទុកចោលក្នុងប្រអប់ដូច្នេះដែរ ។ សាប៊ូអាចមានសក្តានុពលអស្ចារ្យ ប៉ុន្តែតាមពិតទៅវាមានឥទ្ធិពលតិចតួចក្នុងការលាងជម្រះ ប៉ុន្តែលុះត្រាណាយើងបានប្រើវាតែប៉ុណ្ណោះ ។ ដំណឹងល្អនៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទដែលបានស្តារឡើងវិញគឺ ជាដំណឹងល្អនៃការប្រព្រឹត្តតាម ។ សាសនាចក្រនៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទបង្រៀនអំពីសាសនាពិតថាជា សារលិខិតនៃសេចក្តីសង្ឃឹម សេចក្តីជំនឿ និង សេចក្ដីសប្បុរស រួមជាមួយនឹងការជួយបងប្អូនរបស់យើងតាមផ្លូវវិញ្ញាណ និង សាច់ឈាម ។
ពីរបីខែកន្លងទៅ ភរិយាខ្ញុំ ហារៀត និង ខ្ញុំបានធ្វើដំណើរកម្សាន្តជាគ្រួសារជាមួយកូនៗរបស់ពួកយើងទៅលេងតំបន់ មេឌីទែរ៉ាណេ ។ យើងបានទៅលេងជំរំជនភៀសខ្លួនមួយចំនួន ហើយបានជួបក្រុមគ្រួសារដែលរងទុក្ខដោយសារប្រទេសមានសង្គ្រាម ។ ពួកគេពុំមែនជាអ្នកមានជំនឿដូចយើងឡើយ ប៉ុន្តែពួកគេគឺជាបងប្អូនប្រុសស្រីរបស់យើងពួកគេត្រូវការជំនួយជាបន្ទាន់ ។ ពួកយើងមានចិត្តក្តុកក្តួលយ៉ាងខ្លាំង នៅពេលយើងបានឃើញដោយផ្ទាល់នូវរបៀបដែល សមាជិកសាសនាចក្ររបស់យើងមានជំនឿប្រព្រឹត្តតាមបាននាំជំនួយ ការសង្គ្រោះ និង សេចក្ដីសង្ឃឹមដល់បងប្អូនរបស់យើងដែលខ្វះខាត ដោយមិនគិតពីជំនឿសាសនា សញ្ជាតិ ឬ ការអប់រំរបស់ពួកគេឡើយ ។
សេចក្តីជំនឿដើរទន្ទឹមគ្នាជាមួយនឹងការប្រព្រឹត្តតាមជាប់ជានិច្ច ដោយបំពេញដួងចិត្តនូវចិត្តសប្បុរស គំនិតដែលមានប្រាជ្ញា និង ការយល់ដឹង ព្រមទាំងព្រលឹងដែលមានភាពសុខសាន្ត និង ក្តីស្រឡាញ់ ។
សេចក្តីជំនឿរបស់យើងអាចផ្តល់ពរ និង មានឥទ្ធិពលសុចរិតដល់ទាំងអ្នកដែលនៅជុំវិញយើង និង ខ្លួនយើង ។
សេចក្តីជំនឿរបស់យើងអាចធ្វើឲ្យពិភពលោក ពោរពេញដោយសេចក្តីល្អ និង ភាពសុខសាន្ត ។
សេចក្តីជំនឿរបស់យើងអាចប្តូរការស្អប់ខ្ពើម ឲ្យទៅជាការស្រឡាញ់ និង ប្តូរពីសត្រូវទៅជាមិត្ត ។
ដូច្នោះមនុស្សសុចរិតរស់នៅដោយការប្រព្រឹត្តតាមក្នុងសេចក្តីជំនឿ ពួកគេរស់នៅដោយការទុកចិត្តលើព្រះ ហើយដើរនៅលើផ្លូវរបស់ទ្រង់ ។
នោះហើយគឺជាជំនឿមួយបែបដែលអាចផ្លាស់ប្តូរបុគ្គលម្នាក់ៗ ក្រុមគ្រួសារ ប្រទេសជាតិ និង ពិភពលោក ។