Τρία μαθήματα για την αγάπη, τη χαρά και την ειρήνη

Γνώρισα τη σύζυγό μου, Μελίντα, κατά τη διάρκεια του δεύτερου έτους μου στο κολλέγιο, περίπου έξι μήνες αφού είχα επιστρέψει από την ιεραποστολή μου. Ήξερα αμέσως ότι ήθελα να παντρευτώ τη Μελίντα. Η Μελίντα ωστόσο, δεν είχε την ίδια εμπειρία. Πέντε χρόνια αργότερα τελικά έλαβε απάντηση ότι θα ήταν εντάξει εάν με παντρευόταν.

Στη διάρκεια αυτών των πέντε χρόνων, είχα μία από τις πιο δύσκολες δοκιμασίες της ζωής μου. Ήξερα ποιαν έπρεπε να παντρευτώ και το Πνεύμα συνέχιζε να με παροτρύνει να προσπαθήσω να την παντρευτώ, αλλά δεν φαινόταν να μπορώ να φθάσω αυτόν τον στόχο.

Σύντομα αφού αποφοίτησα, η Μελίντα αποφάσισε να πάει σε ιεραποστολή – εν μέρει, είμαι πεπεισμένος, για να απομακρυνθεί από εμένα. Υπήρχαν φορές ενώ ήταν στην ιεραποστολή της που ήμουν δυστυχισμένος, επειδή συγκεντρωνόμουν σε αυτό που δεν είχα. Ωστόσο, διάβαζα τις γραφές και προσευχόμουν καθημερινά, υπηρετώντας στην Εκκλησία και πασχίζοντας να κάνω τα πράγματα που έφερναν το Άγιο Πνεύμα στη ζωή μου.

Ένα κυριακάτικο πρωινό νωρίς, με πολύ κρύο στη Μινεάπολη της Μινεσότας των Η.Π.Α., ενώ οδηγούσα για να πάω σε μία συγκέντρωση της Εκκλησίας, σκέφτηκα: «Θα έπρεπε να είμαι πολύ δυστυχισμένος αυτήν τη στιγμή. Τίποτα δεν φαίνεται να πηγαίνει όπως θέλω. Αλλά δεν είμαι δυστυχισμένος. Αισθάνομαι απίστευτα ευτυχισμένος!»

Τώρα, πώς θα μπορούσα να είμαι ευτυχισμένος, αν περνούσα από αυτό που, για μένα, ήταν δύσκολη δοκιμασία;

Η απάντηση βρίσκεται στο Προς Γαλάτες 5:22-23: «O καρπός, όμως, του Πνεύματος είναι: Aγάπη, χαρά, ειρήνη, μακροθυμία, καλοσύνη, αγαθοσύνη, πίστη, πραότητα, εγκράτεια».

Επειδή έκανα τα πράγματα που έφερναν το Πνεύμα στη ζωή μου, ένιωθα την αγάπη του Θεού. Ένιωθα χαρά και ειρήνη. Θα μπορούσα να περάσω μακροχρόνιες δοκιμασίες και ακόμα να είμαι ευτυχισμένος.

Το γεγονός ότι έχουμε αγάπη, χαρά και ειρήνη στη ζωή μας, στις οικογένειές μας και στον γάμο μας δεν προέρχεται από το να έχουμε μεγάλο σπίτι, ωραία αυτοκίνητα, τα πιο μοντέρνα ρούχα, επαγγελματική επιτυχία ή οποιοδήποτε από τα άλλα πράγματα που ο κόσμος λέει ότι φέρνουν ευτυχία. Στην πραγματικότητα, επειδή τα συναισθήματα αγάπης, χαράς και γαλήνης προέρχονται από το Πνεύμα, το ότι τα αισθανόμαστε δεν σημαίνει καθόλου ότι πρέπει να συνδέονται με τις εγκόσμιες συνθήκες.

Παρακαλώ καταλάβετε ότι δεν λέω ότι θα είμαστε πάντα ευτυχείς ή ότι οι εγκόσμιές μας συνθήκες δεν επηρεάζουν ποτέ την ευτυχία μας. Στην πραγματικότητα, αν δεν γευτούμε το πικρό, δεν μπορούμε να γνωρίσουμε το γλυκό (βλέπε Διδαχή και Διαθήκες 29:39. Βλέπε, επίσης, Μωυσή 6:55).

Χρειάζεται να αγωνιζόμαστε κατά περιόδους. Επιπλέον, κάποιες σωματικές και συναισθηματικές συνθήκες μπορούν να μας προκαλέσουν μεγάλη δυστυχία και να μας δυσκολεύσουν πολύ να νιώσουμε το Πνεύμα. Αλλά αν πασχίζουμε να έχουμε το Πνεύμα στη ζωή μας και έχουμε εμπιστοσύνη στον Θεό, μπορούμε, γενικά, να είμαστε ευτυχείς.

Καταθέτω μαρτυρία από προσωπική εμπειρία ότι αυτό είναι αλήθεια. Από τότε με την εμπειρία μου ενώ η Μελίντα ήταν στην ιεραποστολή της, έχω παρατηρήσει ότι αν κάνω τα πράγματα που φέρνουν το Πνεύμα στη ζωή μου, μεταξύ άλλων να επιλέγω να πιστεύω και να δέχομαι ότι τα πράγματα θα πάνε καλά όπως σκοπεύει ο Θεός, είμαι συνήθως ευτυχισμένος (βλέπε Ιακώβ 3:2)¹.

Εικόνα

bowl of fake fruit

Ο Σατανάς προσφέρει ψεύτικες εναλλαγές για όλα αυτά που κάνει ο Θεός σε μία προσπάθεια να μας μπερδέψει και να μας εξαπατήσει. Παρά τις προσπάθειες του Σατανά να μας πείσει για το αντίθετο, ο Σωτήρας μάς διδάσκει ότι «ένα σάπιο δέντρο [δεν μπορεί] να κάνει καρπούς καλούς» (Νεφί Γ΄ 14:18). Επειδή ο Σατανάς είναι ένα σάπιο δέντρο, δεν μπορεί να μας κάνει να νιώσουμε «αγάπη, χαρά, ειρήνη, μακροθυμία, καλοσύνη, αγαθοσύνη, πίστη, πραότητα, [και] εγκράτεια» (Προς Γαλάτες 5:22-23). Αντίθετα, ο Σατανάς θέλει να μας κάνει δυστυχείς (βλέπε Νεφί Β΄ 2:27).

Δηλαδή τι κάνει ο Σατανάς; Προσπαθεί να μας εξαπατήσει.

Μία φίλη μου, μία από τους εκλεκτούς, εξαπατήθηκε. Η φίλη μου υπηρέτησε μία ιεραποστολή και ήταν εξαιρετική ιεραπόστολος. Όταν ήρθε σπίτι από την ιεραποστολή της, σκόπευε να κάνει όλα τα μικρά πράγματα που είχαν φέρει το Πνεύμα στη ζωή της και την είχαν ενδυναμώσει στην ιεραποστολή της. Και για ένα διάστημα, το έκανε.

Ωστόσο, είδε φίλους, πολλοί από τους οποίους ήταν επιστρέψαντες ιεραπόστολοι, να έρχονται στην Εκκλησία κάθε Κυριακή αλλά έξω από την εκκλησία να ζουν όπως ζει ο κόσμος. Έμοιαζαν ευτυχείς. Έκαναν «διασκεδαστικά» πράγματα. Και ο τρόπος ζωής τους δεν έμοιαζε να απαιτεί τόση δουλειά όπως η δική της.

Σιγά-σιγά σταμάτησε να κάνει τα μικρά πράγματα που της είχαν φέρει πνευματική δύναμη στην ιεραποστολή της. Είχε ακόμα μαρτυρία, αλλά μου είπε ότι είχε καταλήξει στο συμπέρασμα: «Αν μόνο παρευρισκόμουν στις συγκεντρώσεις μου της Εκκλησίας, ήμουν εντάξει – ήμουν ασφαλής». Ωστόσο, είπε: «Πνευματικά, ήμουν ανενεργή»². Καθώς ζούσε όπως ζει ο κόσμος, η μία κακή επιλογή οδήγησε σε μία άλλη και σύντομα έμεινε έγκυος.

Οι μη ενάρετες επιλογές της τελικώς είχαν συνέπειες για αυτήν. Δεν ήταν ευτυχισμένη και το ήξερε. Ευτυχώς, η φίλη μου αναγνώρισε ότι είχε εξαπατηθεί και μετανόησε.

Η ιστορία της δείχνει ότι ακόμη και ο καλύτερος από εμάς μπορεί να εξαπατηθεί. Επιπλέον, η ιστορία της διδάσκει ότι πρέπει να προστατευόμαστε συνεχώς από την εξαπάτηση. Αυτό το επιτυγχάνουμε κάνοντας τα μικρά πράγματα που φέρνουν το Πνεύμα στη ζωή μας.

Είμαι ευτυχής να αναφέρω ότι σήμερα η φίλη μου είναι ευτυχισμένη, αγωνίζεται να τηρεί τις εντολές και είναι σωματικά και πνευματικά ενεργή στο Ευαγγέλιο.

Οι εξαπατήσεις του Σατανά έρχονται με πολλούς τρόπους. Θα αναφέρω μόνο μερικούς.

Ο Σατανάς προσπαθεί να μας πείσει να δώσουμε προτεραιότητα σε υλικά πράγματα πάνω από τα πνευματικά. Μπορούμε να το καταλάβουμε εάν οι προτεραιότητές μας είναι λάθος παρατηρώντας πόσο συχνά λέμε: «Είμαι απλώς πολύ απασχολημένος ή πολύ κουρασμένος αυτήν τη στιγμή για να ». Συμπληρώστε το κενό: παρευρεθώ στον ναό, τελέσω διακονία, μελετήσω και να συλλογισθώ τις γραφές, εκπληρώσω την κλήση μου ή ακόμα να κάνω την προσευχή μου.

Ένας λόγος που νιώθουμε τόσο απασχολημένοι είναι ότι ο Σατανάς εργάζεται σκληρά για να μας αποσπάσει την προσοχή. Χρησιμοποιεί το έξυπνο τηλέφωνο στο χέρι μας, το ραδιόφωνο στο αυτοκίνητό μας, τις τηλεοράσεις στο σπίτι μας και χιλιάδες άλλα πράγματα για να μας διατηρήσει απασχολημένους σχεδόν όλη την ώρα. Ως αποτέλεσμα, αισθανόμαστε πιο απασχολημένοι από ό,τι πραγματικά είμαστε.

Ένα άλλο αποτέλεσμα αυτού του περισπασμού είναι ότι συλλογιζόμαστε όλο και λιγότερο. Ο Σατανάς εργάζεται για να μας αποσπάσει την προσοχή, επειδή γνωρίζει ότι ο συλλογισμός, ειδικά των γραφών, οδηγεί σε μεγαλύτερη μεταστροφή και αποκάλυψη.

Μία άλλη από τις εξαπατήσεις του Σατανά έρχεται με την ιδέα ότι οι εξωτερικές πράξεις μας έχουν μεγαλύτερη σημασία από τα εσωτερικά μας κίνητρα. Όταν μας λείπει το σωστό κίνητρο για να κάνουμε πνευματικά πράγματα, αποτυγχάνουμε να βιώσουμε τη χαρά του Ευαγγελίου. Ως αποτέλεσμα, αρχίζουμε να νιώθουμε την τήρηση των εντολών σαν αγγαρεία και ο Σατανάς ξέρει ότι αν μπορέσει να μας κάνει να αισθανόμαστε έτσι, είναι πιθανόν να σταματήσουμε να κάνουμε ό, τι γνωρίζουμε ότι πρέπει.

Ο Σατανάς μας εξαπατά επίσης να πιστέψουμε ότι η χαρά και η ευτυχία προέρχονται από την εύκολη ζωή ή όταν απλά διασκεδάζουμε όλη την ώρα. Δεν είναι έτσι. Η αλήθεια είναι ότι δεν υπάρχει χαρά ή ευτυχία χωρίς κάτι να υπερνικήσουμε (βλέπε Νεφί Β΄ 2:11, 23).

Η τελευταία από τις εξαπατήσεις του Σατανά που θα αναφέρω είναι ότι προσπαθεί να μας πείσει ότι η αχρειότητα, με τις προσωρινές της απολαύσεις, είναι πραγματικά η ευτυχία. Ο Σατανάς ξέρει ότι, τουλάχιστον αυτήν τη στιγμή, συγκεκριμένα αισθήματα ή συναισθήματα μπορούν (1) να μας κάνουν να σκεφτούμε ότι αισθανόμαστε τους καρπούς του Πνεύματος, (2) να καλύψουν την επιθυμία μας για αυτούς τους καρπούς ή (3) να έχουν την αίσθηση σαν αποδεκτά υποκατάστατα.

Για παράδειγμα, ο Σατανάς μπορεί να μας δελεάσει να αναζητήσουμε τον πόθο αντί για την αγάπη. Μπορεί να μας γοητεύσει με ενθουσιασμό αντί για τη χαρά που διαρκεί. Προσπαθεί να μας αποσπάσει την προσοχή αντί να μας δώσει ειρήνη. Θα μας έκανε να είμαστε αυτάρεσκοι, ενθουσιώδεις και πολιτικά σωστοί, αντί για ανιδιοτελείς, συνεχώς υπάκουους και κατάλληλα πνευματικά εστιασμένους. Οι πειρασμοί του μπορούν να μας προκαλέσουν σύγχυση, κάτι που με τη σειρά του μπορεί να μας οδηγήσει στο να σκεφτούμε ότι η παραβίαση των εντολών θα φέρει ευτυχία.

Είναι συνήθως τα μικρά πράγματα που φέρνουν το Πνεύμα στη ζωή μας, που μας αποτρέπουν από την εξαπάτηση και τελικά μας βοηθούν να αποκτήσουμε τη δύναμη να τηρήσουμε τις εντολές και να κερδίσουμε αιώνια ζωή. Ο Σωτήρας δίδαξε αυτήν την αρχή στους πρεσβυτέρους της Εκκλησίας στο Κίρτλαντ του Οχάιο: «Γι’ αυτό μην αποκάμνετε να κάνετε καλό, γιατί θέτετε το θεμέλιο ενός μεγάλου έργου. Και από μικρά πράγματα δημιουργείται εκείνο που είναι μεγάλο» (Διδαχή και Διαθήκες 64:33).

Γιατί τα μικρά πράγματα είναι τόσο σημαντικά; Στο επόμενο εδάφιο, ο Σωτήρας εξήγησε ότι «ο Κύριος ζητά την καρδιά και πρόθυμο νου» (Διδαχή και Διαθήκες 64:34). Γιατί ο Σωτήρας συνέδεσε το να κάνουμε τα μικρά πράγματα με την καρδιά και έναν πρόθυμο νου; Διότι όταν συνεχώς κάνουμε τα μικρά πράγματα, παραδίδουμε την καρδιά και τον νου μας στον Θεό, το οποίο μας εξαγνίζει και μας καθαγιάζει (βλέπε Ήλαμαν 3:35).

Αυτός ο εξαγνισμός και ο καθαγιασμός αλλάζουν τη φύση μας, σιγά-σιγά, έτσι ώστε να γινόμαστε όλο και περισσότερο σαν τον Σωτήρα. Αυτό επίσης μας κάνει να είμαστε πιο δεκτικοί στις προτροπές του Αγίου Πνεύματος, το οποίο καθιστά λιγότερο πιθανό να εξαπατηθούμε.

Στο τελευταίο μου έτος του λυκείου, ο μπαμπάς μου με δίδαξε το σεμινάριο στο σπίτι μας. Επειδή το θέμα εκείνο το έτος ήταν το Βιβλίο του Μόρμον, ο μπαμπάς μου αποφάσισε να το διαβάσουμε μαζί, εδάφιο προς εδάφιο, και να συζητήσουμε ό,τι μάθαμε. Καθώς διαβάζαμε, ο μπαμπάς μου έκανε ερωτήσεις που με έκαναν να σκέφτομαι σχετικά με ό,τι διαβάζαμε και εξηγούσε πράγματα που δεν καταλάβαινα. Ακόμα θυμάμαι να μαθαίνω για τον Σωτήρα και να αισθάνομαι ότι πραγματικά επισκέφθηκε τους Νεφίτες και ότι πραγματικά μπορούσα να συγχωρηθώ για τις αμαρτίες μου χάριν της Εξιλέωσής Του.

Βλέπω το θεμέλιό μου στις γραφές σε αυτά τα μαθήματα που ο πατέρας μου και εγώ κάναμε μαζί. Αισθανόμουν κάτι καθώς διαβάζαμε. Και ίσως πιο σημαντικό, οι επιθυμίες, τα κίνητρα και οι πράξεις μου άλλαξαν. Ήθελα να είμαι καλύτερος. Άρχισα να βλέπω πού εξαπατήθηκα. Μετανοούσα πιο συχνά. Μέχρι το τέλος του πρώτου μου έτους στο κολλέγιο, διάβαζα τις γραφές κάθε μέρα.

Εκείνο το διάστημα, ο Πρόεδρος Έζρα Ταφτ Μπένσον (1899-1994) ζήτησε από τα μέλη της Εκκλησίας να διαβάζουν καθημερινά το Βιβλίο του Μόρμον και να εφαρμόζουν όσα έμαθαν³. Έτσι, εκτός από ό,τι άλλο διάβαζα, διάβαζα τουλάχιστον κάτι από το Βιβλίο του Μόρμον.

Εικόνα

fruit and scriptures

Στην ιεραποστολή μου έμαθα πώς πραγματικά να μελετώ και να χορταίνω από τις γραφές. Όχι μόνο αισθανόμουν το Άγιο Πνεύμα καθώς διάβαζα, αλλά άρχισα επίσης να αισθάνομαι χαρά καθώς ερευνούσα τις γραφές για να βρω απαντήσεις στα προβλήματά μου και σε αυτά των ερευνητών μου.

Μετά την ιεραποστολή μου, συνέχισα να χορταίνω τις γραφές καθημερινά. Επειδή αυτή η συνήθεια προσκαλούσε το Άγιο Πνεύμα στη ζωή μου, έλαβα την καθοδήγησή Του για να με βοηθήσει να χρησιμοποιήσω τον χρόνο μου πιο αποτελεσματικά. Ως αποτέλεσμα, τα πήγαινα καλύτερα στο σχολείο και αργότερα στην δουλειά. Έγινε ευκολότερο να κάνω καλές επιλογές. Προσευχόμουν περισσότερο και ήμουν πιο επιμελής στην εκπλήρωση των κλήσεών μου. Το να χορταίνω τις γραφές καθημερινά δεν έλυσε όλα τα προβλήματά μου, αλλά η ζωή ήταν ευκολότερη.

Τον Αύγουστο του 2005, ο Πρόεδρος Γκόρντον Χίνκλυ (1910-2008) απηύθυνε μία πρόκληση να διαβάσουμε ή να ξαναδιαβάσουμε το Βιβλίο του Μόρμον πριν από το τέλος του έτους⁴. Επειδή διάβαζα από το Βιβλίο του Μόρμον καθημερινά ούτως ή άλλως, ήμουν ήδη στο Εθέρ ή στο Μορόνι. Κατά συνέπεια, μετά την ολοκλήρωση μίας εβδομάδας ή δύο αργότερα, κατέληξα στο συμπέρασμα ότι είχα ολοκληρώσει την πρόκληση του Προέδρου Χίνκλυ.

Αλλά έπειτα ένας πιστός οικογενειακός διδάσκαλος ήρθε για να επισκεφθεί την οικογένειά μας. Ρώτησε πώς τα πάω με την πρόσκληση του Προέδρου Χίνκλυ.

Του είπα ότι είχα την καλή τύχη να ξεκινήσω το Βιβλίο του Μόρμον πριν από την πρόκληση του Προέδρου Χίνκλυ. Στη συνέχεια, με κάποια αλαζονεία, ανακοίνωσα ότι είχα ολοκληρώσει την ανάθεση.

Ευτυχώς, ο οικογενειακός μου διδάσκαλος είδε τα πράγματα διαφορετικά. Καθώς με διόρθωσε ευγενικά, το Πνεύμα μου ψιθύρισε ότι ο οικογενειακός μου διδάσκαλος είχε δίκιο.

Τώρα έπρεπε να διαβάζω δύο κεφάλαια την ημέρα για να τελειώσω και πάλι μέχρι το τέλος του έτους. Καθώς αύξησα το πόσο διάβαζα στο Βιβλίο του Μόρμον, παρατήρησα ότι ακόμα περισσότερη δύναμη ήρθε στη ζωή μου. Είχα περισσότερη χαρά. Έβλεπα τα πράγματα πιο ξεκάθαρα. Μετανοούσα ακόμα πιο συχνά. Ήθελα να τελέσω διακονία και να διασώσω άλλους. Ήμουν λιγότερο επιρρεπής στις εξαπατήσεις και τους πειρασμούς του Σατανά. Αγαπούσα περισσότερο τον Σωτήρα.

Εκείνον τον Νοέμβριο κλήθηκα να είμαι ο επίσκοπος του τομέα μας. Η ολοκλήρωση της πρόκλησης του Προέδρου Χίνκλυ με προετοίμασε για εκείνη την κλήση. Από τότε, έχω παρατηρήσει ότι όσο πιο απασχολημένος γίνομαι, είτε στη δουλειά είτε στην εκκλησία, τόσο περισσότερο χρειάζομαι να μελετήσω τις γραφές, ειδικά το Βιβλίο του Μόρμον.

Μπορείτε να έχετε τις ίδιες ευλογίες και δύναμη στη ζωή σας, εάν και εσείς θα χορτασθείτε καθημερινά με τις γραφές. Σας υπόσχομαι ότι αν χορτάσετε καθημερινά από τις γραφές, ειδικά από το Βιβλίο του Μόρμον, θα προσκαλέσετε το Πνεύμα στη ζωή σας και θα προσεύχεστε καθημερινά φυσικά, θα μετανοείτε πιο συχνά και θα το βρείτε ευκολότερο να παρευρεθείτε στην εκκλησία και να μεταλαμβάνετε κάθε εβδομάδα.

Καταθέτω μαρτυρία ότι καθώς κάνετε τα μικρά πράγματα και εμπιστεύεστε τον Κύριο, μπορείτε να βρείτε αγάπη, χαρά, ειρήνη και ευτυχία ανεξάρτητα από τις περιστάσεις σας. Καταθέτω επίσης μαρτυρία ότι αυτό έγινε δυνατό λόγω της θυσίας του Ιησού Χριστού. Όλα τα καλά πράγματα έρχονται χάρη σε Εκείνον (βλέπε Μορόνι 7:22, 24).