Νέοι
Όταν πρωτοπήγα στο λύκειο, ένα πράγμα με δυσκόλεψε: όταν ένα καινούργιο μάθημα παρουσιαζόταν, το έβρισκα δυσνόητο. Ένα βράδυ προσευχήθηκα στον Επουράνιο Πατέρα να με βοηθήσει να κατανοήσω και να ξεπεράσω τη δυσκολία αυτή. Είχα πίστη και μπόρεσα να καταλάβω καλύτερα. Από τότε, η προσευχή και η πίστη είναι στη λίστα των πραγμάτων που πρέπει να κάνω για το σχολείο και παντού όπου πάω. Το να είμαι σε σχολείο αρρένων είναι δύσκολο εξαιτίας μερικών ανήθικων πραγμάτων που κάνουν οι μαθητές. Όταν αυτό συμβαίνει, τα λόγια των γονέων μου έρχονται στο μυαλό μου: «Μην κάνεις τίποτα που θα απομακρύνει το Άγιο Πνεύμα». Είμαι ευγνώμων στη μαμά μου, η οποία μου υπενθυμίζει να ακούω με προσοχή το Άγιο Πνεύμα. Όταν κάνουμε αυτό που είναι σωστό, ο Θεός μας ευλογεί.
Νιάμ Σ., 16 ετών, Γκάνα