Een gesprek over kostbare verhalen

Ouderling Soares: Mijn broer, die twee jaar ouder was dan ik, had gehoorproblemen. Hij vond het moeilijk om te communiceren. Ik herinner me dat ik in feite zijn metgezel werd door hem te helpen om dingen te doen en met mensen te communiceren. Ik leerde gebarentaal om in de kerk te communiceren. Hij moest bijvoorbeeld eens een toespraak geven. Maar hij kon niet spreken. Ik ging toen naast hem zitten en hielp hem een toespraak te schrijven door in gebarentaal met hem te praten. Tijdens de avondmaalsdienst stond hij naast me op het podium terwijl ik de toesprak voorlas die hij had voorbereid.

Mijn ouders waren gelovige mensen, en hun bekering tot het evangelie veranderde hun leven voorgoed. Het gaf mij nieuw perspectief, omdat zij zo hard werkten om mij een betere toekomst te bieden. Het evangelie van Jezus Christus gaf hun zoveel vreugde, dat ze meteen na hun doop hun buren thuis uitnodigden om de zendingslessen te krijgen.

Zuster Soares: Mijn vader en de rest van ons gezin waren niet actief gelovig. Maar mijn vader zat elke avond op zijn knieën om te bidden. Als klein meisje keek ik al naar hem als hij dat deed. Hij onderwees mij niet met woorden, maar door zijn gedrag. En ik herinner me nog dat ik soms, toen ik nog klein was, de naam van God ijdel gebruikte. Ik wist niet dat ik iets verkeerd deed, maar mijn moeder leerde me dat ik zo niet moest praten. Ze was niet gelovig, maar ze kende het verschil tussen goed en kwaad. Toen ik 9 jaar was, vroeg een buurmeisje van mijn leeftijd of ik mee naar het jeugdwerk wilde gaan.

Ouderling Soares: Jij groeide in de kerk op terwijl je ouders geen lid waren, maar ontwikkelde toch je geloof in het evangelie. En nu is het je levensdoel om onze kinderen in datzelfde geloof te onderwijzen.

Ouderling Soares: Ik heb mijn vrouw op een dansavond van de kerk ontmoet, zes maanden nadat ik van zending was teruggekeerd. Zij was ook net terug van zending.

Zuster Soares: Ik zag je naar me kijken, en ik voelde toen ook iets vanbinnen. En zodra de muziek stopte, liep je op me af en vroeg je me of ik wilde dansen.

Ouderling Soares: We raakten toen bevriend, maar die avond gingen onze ogen open. We zagen allebei een getrouwe jonge heilige der laatste dagen, en het potentieel voor een relatie. En twee weken later begonnen we te daten. Dat was 41 jaar geleden.

Ik herinner me nog hoe moeilijk die eerste vijf jaar van ons huwelijk waren, toen we probeerden om kinderen te krijgen.

Zuster Soares: Dat waren heel moeilijke jaren. Het lukte me niet om zwanger te worden.

Ouderling Soares: Daarna kregen we allebei problemen met onze gezondheid. We hebben toen een priesterschapszegen gekregen. Jij moest toen nog een operatie ondergaan, en een paar maanden later …

Zuster Soares: … kwam onze droom uit.

Ouderling Soares: Je werd zwanger.

Zuster Soares: We hadden veel vertrouwen in de Heer, en we herkenden concrete zegeningen. Het was niet makkelijk voor ons, omdat we zo weinig ervaring hadden, maar het was ook wonderbaarlijk.

Ouderling Soares: Toen wij onze weg in het leven probeerden te vinden, zorgde de Heer voor onze geestelijke behoeften. Hij gaf ons de vrede en troost die we nodig hadden, en hielp ons om te werken, om voort te gaan, en onze studie af te maken. Dit was een belangrijke tijd voor ons, die onze richting in het leven en alles wat we van plan waren, volledig heeft veranderd.

Ouderling Soares: Het is belangrijk om onze cultuur, ons erfgoed en onze tradities in gedachten te houden. Samen met de ervaringen in ons levensverhaal dragen ze bij aan ons begrip van wie we zijn. Maar u kunt niet volledig begrijpen wie u bent, zonder te begrijpen van wie u bent! Begrijpt u dat u letterlijk een kind van God bent? Hebt u al ontdekt wat dat goddelijke erfgoed voor u betekent? Die ontdekking – het begin van mijn getuigenis – begon voor mij op jonge leeftijd, maar heeft zich in de loop van mijn leven verder ontwikkeld en versterkt.

Zuster Soares: Door naar de tempel te gaan, en te blijven gaan, kan ieder van ons zich opnieuw met onze geestelijke wortels verbinden. Het is de plek waar je het plan van God voor ons leert en herontdekt. Het is de plek waar je aan luide stemmen, die je wanhopig proberen af te leiden van wie je werkelijk bent, kunt ontsnappen. Het is de plek waar we kunnen bijdragen aan het grootste werk van de vergadering van mensen in onze familie, die tijdens hun leven nooit de kans hebben gehad om heilige verordeningen te ontvangen.

Ouderling Soares: In deze laatste dagen staan op elke tempel ter wereld deze woorden: De Here gewijd – het huis des Heren. Als u de tempel binnengaat, bent u in zijn huis, en bent u weer iets dichter bij Hem en de Vader. Alles wat er binnen deze heilige muren plaatsvindt, heeft als doel om iedereen veilig thuis te brengen naar Hem die wij onze Vader noemen.

Zuster Soares: Ik weet dat velen op de Heer wachten om als echtpaar verenigd te worden, of voor tijd en alle eeuwigheid aan hun ouders of kinderen te worden verzegeld.

Ik hoop vurig op de mooie kans om voor eeuwig met mijn lieve ouders in het huis van de Heer te worden verenigd. Er is geen plek op aarde waar de connectie met God en Jezus Christus duidelijker kan worden gevoeld en beter begrepen dan in de tempel.

Begrijpen wie we zijn, en waar en bij wie we vandaan komen, kan de grootste vrede, perspectief en zin in het leven geven.

Ouderling Soares: In de tempel kunt u niet alleen ontdekken wie en van wie u bent, maar ook wie u moet worden. Het is interessant dat we onze unieke eigenheid zien als we ontdekken wie we zijn, maar dat we zien in welke opzichten we hetzelfde zijn als we ontdekken van wie we zijn. Wij ‘[zijn] allen voor God gelijk’ (2 Nephi 26:33) en ieder van ons heeft, ongeacht onze verschillen, hetzelfde goddelijke erfgoed en een gelijke kans op een heerlijke celestiale bestemming.

Zuster Soares: Deze ontdekkingen hebben niet alleen een krachtig, blijvend effect op ons als individu, maar ook op degenen met wie we ons erfgoed delen. We spelen allemaal een belangrijke rol in het doorgeven van onze familieverhalen, ons erfgoed, onze cultuur en tradities. Ieder van ons is een schakel die het verleden en heden met de toekomst verbindt. Als we doorgeven wie we zijn en van wie we zijn, kunnen we de opkomende generatie versterken, in een tijd waarin ze dat het hardst nodig hebben.

Ouderling Soares: Net zo belangrijk als het doorgeven van cultuur en erfgoed, of zelfs belangrijker, is het om ons getuigenis van Jezus Christus, zijn verzoening en zijn evangelie door te geven. Dat erfgoed van geloof, dat van generatie op generatie wordt doorgegeven, is het allergrootste erfgoed dat we aan toekomstige generaties kunnen doorgeven.

Voor leden van De Kerk van Jezus Christus van de Heiligen der Laatste Dagen kan dit beginsel niet als verrassing komen. Het Boek van Mormon werd immers geschreven voor het welzijn van onze kinderen, opdat zij ‘zullen weten op welke Bron zij mogen vertrouwen voor vergeving van hun zonden. Daarom spreken wij […] opdat onze kinderen […] zullen uitzien naar dat leven dat in Christus is’ (2 Nephi 25:26–27).

Ouders, deel uw erfgoed zodat uw kinderen weten wie ze zijn, en van wie ze zijn! Dat kan met een simpel getuigenis, een verhaal, een traditie of zelfs een maaltijd.

Hoog op de berg Corcovado staat de Christus de Verlosser. Dit indrukwekkende standbeeld van de Heiland met uitgestrekte armen is nu een van de meest herkenbare bezienswaardigheden in Brazilië.

Op sommige dagen torent dit monument zichtbaar boven de stad uit, maar soms wordt het door wolken omgeven, waardoor het niet meer te zien is. Op die momenten moet men boven de wolken uitstijgen om het beeld te kunnen zien. Zien vereist dan een opwaartse klimtocht. Dit is net zo met onze Heiland, Jezus Christus. Om Hem te ontdekken, om te weten wie Hij is, moet ieder van ons boven dingen uitstijgen en die opwaartse klimtocht maken.

Het pad om Hem te ontdekken verschilt zeker van mens tot mens en heeft pieken en dalen. Maar die ontdekking leidt uiteindelijk tot zuiverheid en vrede, perspectief en zin in het leven, en kracht en een plaats in de familie van God.

We lezen over zijn leven, zijn volmaakte voorbeeld en zijn geboden. Als we ontdekken wie Hij is, komen we te weten volgens welke ultieme norm we moeten leven. We willen dan het goede voorbeeld geven en de geboden gehoorzamen. In de zoektocht om als Hij te worden, ontdekken we dat we afhankelijk van Hem en zijn verzoening zijn. Door de verzoening van Jezus Christus kunnen we zuiverheid en vrede vinden, als we ernaar streven om onze wil aan de wil van de Vader te onderwerpen – net zoals de Heiland dat heeft gedaan.

Hem leren kennen leidt tot perspectief en zin in het leven, zelfs in de duisterste momenten. In een van de droevigste tijden van mijn leven, overleed mijn vader plots aan een hartaanval. Ons verdriet werd nog versterkt doordat mijn broer op sterven lag en kort daarna overleed, en wat later overleed mijn andere broer. In deze moeilijke tijd werden mijn lieve vrouw en ik ook geconfronteerd met het verlies van twee baby’s: eentje werd te vroeg geboren en haalde het niet, en bij de andere had mijn vrouw een miskraam. Op deze duistere momenten – momenten van droefheid en pijn, van verlies en wanhoop, beproevingen en moeilijkheden – is tot Christus komen dé manier om zelfs maar een straaltje licht terug te krijgen, dat in u kan groeien, beetje bij beetje, en na verloop van tijd tot hoop en genezing kan leiden.

U kunt, als u Hem beter leert kennen, ontdekken dat er kracht en een plaats in de familie van God voor u is weggelegd. Hij zal u nemen zoals u bent, en als u tot Hem komt en van Hem leert, kunt en zult u steeds meer als Hij worden.

Een deel van dat groeiproces betekent dat u deelneemt aan het werk van de vergadering aan beide zijden van de sluier. Met betrekking tot tempelwerk en familiegeschiedenis in het bijzonder, leren de Schriften ons dat we, als we de Heer helpen om ‘de onsterfelijkheid en het eeuwige leven van de mens tot stand te brengen’ (Mozes 1:39), letterlijk verlossers op de berg Zion worden (zie Obadja 1:21). Maar wat houdt dat in? Net zoals de Heiland zijn leven voor de hele mensheid offerde, kunnen wij in kleinere mate een heiland of verlosser worden voor mensen die de verordeningen van heil en verhoging niet zonder onze hulp kunnen ontvangen. In wezen helpt dit werk ons in onze zoektocht om meer als Jezus Christus te worden.

Ik beloof dat u, als u Hem helpt het werk van onze Vader te vervullen, Hem zult gaan zien zoals Hij is. Dit kunt u doen door mensen die nooit de kans hebben gehad om Hem te ontvangen, stappen op het verbondspad te helpen zetten. U zult net als Hij zijn, en u zult ontdekken wie u bent en hoe uitzonderlijk u kunt zijn!