Mga Gingharian sa Himaya

Gikan sa moderno nga pagpadayag atong nahibaloan nga ang kataposan nga padulngan sa tanan kinsa magpuyo sa yuta dili ang kulang nga ideya sa langit alang sa mga matarong ug sa mahangtoron nga mga pag-antos sa impyerno alang sa nahibilin. Ang mahigugmaon nga plano sa Dios alang sa Iyang mga anak naglakip niini nga reyalidad nga gitudlo sa atong Manluluwas, si Jesukristo: “Sa balay sa akong Amahan anaay daghang puy-anan.”¹

Ang gipadayag nga doktrina sa gipahiuli nga Simbahan ni Jesukristo nagtudlo nga ang tanang anak sa Dios—nga adunay mga eksepsiyon nga limitado kaayo nga ikonsiderar dinhi—sa kataposan makapanunod og usa sa tulo ka gingharian sa himaya, bisan ang labing menos niini “nga walay usa nga makasabot niini.”² Human sa usa ka panahon diin ang masinupakon mag-antos tungod sa ilang mga sala, diin nga pag-antos mag-andam kanila alang sa unsay mosunod, ang tanan mabanhaw ug mopadayon ngadto sa Kataposang Paghukom sa Ginoong Jesukristo. Didto, ang atong mahigugmaon nga Manluluwas, kinsa, kita gitudloan, “naghimaya sa Amahan, ug nagtubos sa tanan nga mga binuhat sa iyang mga kamot,”³ mopadala sa tanan sa mga anak sa Dios ngadto sa usa niini nga mga gingharian sa himaya sumala sa mga tinguha nga gipakita pinaagi sa ilang mga pagpili.

Laing talagsaon nga doktrina ug binuhatan sa gipahiuli nga Simbahan mao ang gipadayag nga mga sugo ug mga pakigsaad nga nagtanyag sa tanang anak sa Dios sa sagrado nga pribilehiyo nga mahimong angayan alang sa kinatas-an nga ang-ang sa himaya diha sa celestial nga gingharian. Kana nga kinatas-an nga destinasyon—kahimayaan diha sa celestial nga gingharian—mao ang gitutokan sa Ang Simbahan ni Jesukristo sa mga Santos sa Ulahing mga Adlaw.

Gikan sa moderno nga pagpadayag, ang mga Santos sa Ulahing mga Adlaw aduna niini nga talagsaon nga pagsabot sa plano sa Dios sa kalipay alang sa Iyang mga anak. Kana nga plano magsugod sa atong kinabuhi isip mga espiritu sa wala pa kita matawo, ug kini nagpadayag sa katuyoan ug mga kahimtang sa atong gipili nga panaw sa mortalidad ug sa atong gitinguha nga padulngan pagkahuman.

Kita nasayod gikan sa moderno nga pagpadayag nga “ang tanan nga mga gingharian adunay balaod nga gihatag”⁴ ug nga ang gingharian sa himaya nga atong madawat diha sa Kataposang Paghukom gitino pinaagi sa mga balaod nga atong gipili nga sundon sa atong mortal nga panaw. Ubos nianang mahigugmaon nga plano, adunay daghang gingharian—daghang puy-anan—aron nga ang tanan sa mga anak sa Dios makapanunod og usa ka gingharian sa himaya kansang mga balaod komportable sila sa “pagtuman.”

Samtang atong ihulagway ang kinaiya ug mga gikinahanglan sa matag usa sa tulo ka gingharian diha sa plano sa Amahan, magsugod kita sa kinatas-an, nga mao ang gitutokan sa balaan nga mga sugo ug mga ordinansa nga gipadayag sa Dios pinaagi sa Ang Simbahan ni Jesukristo sa mga Santos sa Ulahing mga Adlaw. Diha sa “celestial” nga himaya⁵ adunay tulo ka ang-ang,⁶ diin ang kinatas-an mao ang kahimayaan diha sa celestial nga gingharian. Kini mao ang puy-anan niadtong “kinsa nakadawat sa iyang kahingpitan, ug sa iyang himaya,” busa, “sila mga dios, gani ang mga anak sa Dios”⁷ ug “mopuyo diha sa atubangan sa Dios ug sa iyang Kristo hangtod sa kahangtoran.”⁸ Pinaagi sa pagpadayag, ang Dios mipadayag sa mahangtoron nga mga balaod, mga ordinansa, ug mga pakigsaad nga kinahanglan nga sundon aron makapalambo og diosnon nga mga kinaiya nga gikinahanglan aron sa pagkab-ot niining balaanon nga potensiyal. Ang Simbahan ni Jesukristo sa mga Santos sa Ulahing mga Adlaw nagtutok niini tungod kay ang katuyoan niining gipahiuli nga Simbahan mao ang pag-andam sa mga anak sa Dios alang sa kaluwasan diha sa celestial nga himaya ug, ilabi na gayod, alang sa kahimayaan sa kinatas-an nga ang-ang niini.

Ang plano sa Dios, nga gibase sa mahangtoron nga kamatuoran, nagkinahanglan nga ang kahimayaan makab-ot lamang pinaagi sa kamatinud-anon ngadto sa mga pakigsaad sa usa ka mahangtoron nga kaminyoon tali sa usa ka lalaki ug usa ka babaye diha sa balaan nga templo,⁹ ang mao nga kaminyoon sa kataposan mahimong maanaa ngadto sa tanang matinud-anon. Mao kana kon nganong kita nagtudlo nga “ang pagkalalaki ug pagkababaye usa ka mahinungdanon nga kinaiya sa tagsa-tagsa sa kinabuhi nga wala pa dinhi sa yuta, sa pagkamortal, ug sa walay kataposan nga pag-ila ug katuyoan.”¹⁰

Usa ka talagsaong mahinungdanon nga pagtulon-an aron matabangan kita sa pagpangandam alang sa kahimayaan mao ang 1995 nga pamahayag bahin sa pamilya.¹¹ Ang mga pamahayag niini nagklaro sa mga gikinahanglan nga mag-andam kanato sa pagpuyo uban sa Dios nga Amahan ug sa Iyang Anak, si Jesukristo. Kadtong wala gayod makasabot sa mahigugmaong plano sa Amahan alang sa Iyang mga anak tingali mokonsiderar niining pamahayag bahin sa pamilya nga usa lang ka pamahayag sa palisiya nga mahimong mausab. Sa sukwahi, kita nagmatuod nga ang pamahayag bahin sa pamilya, nga gibase sa dili mausab nga doktrina, naghulagway sa mortal nga relasyon sa pamilya diin ang labing importante nga bahin sa atong mahangtorong kalamboan mahitabo.

Si Apostol Pablo naghulagway sa tulo ka ang-ang sa himaya, nagpahisama niini ngadto sa mga himaya sa adlaw, bulan, ug mga bituon.¹² Ginganlan niya ang kinatas-an og “celestial” ug ang ikaduha “terrestrial.”¹³ Wala niya nganli ang kinaubsan, apan ang usa ka pagpadayag ngadto ni Joseph Smith midugang sa ngalan niini: “telestial.”¹⁴ Laing pagpadayag naghulagway usab sa kinaiya sa mga tawo nga itudlo ngadto sa matag usa niini nga mga gingharian sa himaya. Kadtong kinsa dili mopili sa “pagsunod sa balaod sa celestial nga gingharian”¹⁵ makapanunod og laing gingharian sa himaya, mas ubos kaysa celestial apan nahiangay ngadto sa mga balaod nga ilang gipili ug komportable nga “matuman.” Kana nga pulong nga matuman, nga komon kaayo diha sa mga kasulatan, nagpasabot usab sa paglahutay o sa pagsugakod.¹⁶ Sama pananglit, kadtong anaa sa terrestrial nga gingharian—matandi sa ilado nga konsepto sa langit—“mao sila kinsa nakadawat sa pagduaw sa Anak, apan dili sa kahingpitan sa Amahan.”¹⁷ Sila mga “dungganan nga mga tawo sa yuta, kinsa nabutaan pinaagi sa pagkamalimbongon sa mga tawo,”¹⁸ apan “dili mga maisog diha sa pagpamatuod ni Jesus.”¹⁹

Ang mapadayagon nga paghulagway niadtong gitudlo ngadto sa kinaubsan sa mga gingharian sa himaya, ang telestial, mao ang “siya kinsa dili makatuman sa … terrestrial nga himaya.”²⁰ Kana naghulagway niadtong kinsa mosalikway sa Manluluwas ug wala nagtamod og balaanon nga mga limitasyon sa ilang kinaiya. Kini mao ang gingharian diin magpuyo ang daotan, human nga nag-antos sila tungod sa ilang mga sala. Kini gihulagway sa moderno nga pagpadayag isip “mao sila kinsa wala modawat sa ebanghelyo ni Kristo, ni sa pagpamatuod ni Jesus. …

“Kini mao sila kinsa mga bakakon, ug mga barangan, ug mga mananapaw, ug mga nagbaligya sa dungog, ug kinsa naghigugma ug naghimo og bakak.”²¹

Namulong bahin sa tulo ka gingharian sa himaya uban sa iyang propetikanhon nga panglantaw, si Presidente Russell M. Nelson bag-ohay lang misulat: “Ang mortal nga kinabuhi daklit nga higayon ra gayod kon ikomparar sa kahangtoran. Apan… pagkaimportante gayod nga daklit nga higayon niini! Ikonsiderar og maayo kon sa unsang paagi kini naglihok: Atol niini nga kinabuhi makapili kita kon unsa nga mga balaod ang andam natong tumanon—kadtong sa celestial nga gingharian, o sa terrestrial, o sa telestial—ug, busa, hain nga gingharian sa himaya kita magpuyo sa kahangtoran. Pagkanindot nga plano! Kini usa ka plano nga hingpit nga nagtahod sa inyong kabubut-on.”²²

Si Apostol Pablo mitudlo nga ang mga pagtulon-an ug mga sugo sa Ginoo gihatag aron kitang tanan mahimong makakab-ot sa “kahamtong sa pagkatawo, sa sukod sa gidak-on sa kahupnganan ni Kristo.”²³ Kana nga proseso nagkinahanglan og labaw pa gayod kaysa pagbaton og kahibalo. Gani dili igo nga makombinsir lang sa ebanghelyo; kinahanglan nga molihok kita aron makabig kita niini. Sukwahi sa ubang pagsangyaw, nga nagtudlo kanato nga mahibalo og usa ka butang, ang ebanghelyo ni Jesukristo naghagit kanato nga mahimong usa ka mahiyasong tawo.

Gumikan niana nga mga pagtulon-an atong maingon nga ang Kataposang Paghukom dili lamang usa ka pagtimbang-timbang sa suma total sa maayo ug daotan nga mga buhat—unsay atong nahimo. Kini gibase sa kataposang sangpotanan sa atong mga buhat ug mga hunahuna—unsa ang atong gidangatan. Mahimo kitang mosarang alang sa kinabuhing dayon pinaagi sa usa ka proseso sa pagkakabig. Ingon nga gigamit dinhi, kini nga pulong nga dunay daghang kahulogan nagtimaan og usa ka hingpit nga kausaban sa kinaiya. Dili igo alang ni bisan kinsa nga mobuhat lamang nga wala gayod maghunahuna niini. Ang mga sugo, mga ordinansa, ug mga pakigsaad sa ebanghelyo dili listahan sa mga deposito nga gikinahanglan nga himoon diha sa usa ka langitnon nga account. Ang ebanghelyo ni Jesukristo usa ka plano nga nagpakita kanato kon unsaon nga makab-ot ang gitinguha sa atong Langitnong Amahan nga atong makab-ot.²⁴

Tungod ni Jesukristo ug sa Iyang Pag-ula, kon kita mapakyas niini nga kinabuhi, kita makahinulsol ug makaapil og balik sa dalan sa pakigsaad nga mogiya ngadto sa unsay gitinguha sa Langitnong Amahan kanato.

Ang Basahon ni Mormon nagtudlo, “kini nga kinabuhi mao ang panahon alang [kanato] sa pagpangandam sa pagsugat sa Dios.”²⁵ Apan kanang mahagiton nga limitasyon ngadto “[niini] nga kinabuhi” gihatagan og malaomon nga konteksto (labing menos sa pipila ka bahin alang sa ubang mga tawo) sa unsay gipadayag sa Ginoo ngadto ni Presidente Joseph F. Smith, karon girekord diha sa Doktrina ug mga Pakigsaad seksiyon 138. “Ako nakakita,” misulat ang propeta, “nga ang mga matinud-anon nga mga anciano niining mao nga kapaigoan, sa panahon nga sila mobiya gikan sa mortal nga kinabuhi, mopadayon sa ilang mga paghago diha sa pagsangyaw sa ebanghelyo sa paghinulsol ug katubsanan, pinaagi sa sakripisyo sa Bugtong Anak sa Dios taliwala niadto kinsa anaa sa kangitngit ug ubos sa pagkaulipon sa sala diha sa dako nga kalibotan sa mga espiritu sa mga patay.

“Ang mga patay kinsa maghinulsol mahimo nga matubos, pinaagi sa pagkamasulundon ngadto sa mga ordinansa sa balay sa Dios,

“Ug human sila makabayad sa silot sa ilang mga kalapasan, ug mahugasan nga limpyo, makadawat og usa ka ganti sumala sa ilang mga buhat, kay sila mao ang manununod sa kaluwasan.”²⁶

Agig dugang, kita nasayod nga ang Milenyum, ang libo ka tuig nga mosunod sa Ikaduhang Pag-anhi sa Manluluwas, mahimong usa ka panahon sa pagpahigayon sa gikinahanglan nga mga ordinansa alang niadtong wala nakadawat niini sa ilang mortal nga mga kinabuhi.²⁷

Adunay daghan nga wala nato mahibaloi mahitungod sa tulo ka dagkong mga panahon diha sa plano sa kaluwasan ug sa relasyon niini ngadto sa usag usa: (1) ang kalibotan sa espiritu sa wala pa dinhi sa yuta, (2) mortalidad, ug (3) ang sunod nga kinabuhi. Apan nasayod gayod kita niining mahangtoron nga mga kamatuoran: “Ang kaluwasan indibidwal nga buluhaton, ang kahimayaan pamilya nga buluhaton.”²⁸ Kita adunay mahigugmaon nga Langitnong Amahan kinsa moseguro nga atong madawat ang matag panalangin ug matag bentaha nga itugot sa atong kaugalingon nga mga tinguha ug mga pagpili. Kita usab nasayod nga Siya dili mopugos ni bisan kinsa ngadto sa usa ka giselyohan nga relasyon nga supak sa iyang kabubut-on. Ang mga panalangin sa usa ka giselyohan nga relasyon giseguro alang sa tanan kinsa motuman sa ilang mga pakigsaad apan dili gayod pinaagi sa pagpugos og usa ka giselyohan nga relasyon ngadto sa laing tawo kinsa dili takos o dili andam.

Akong minahal nga kaigsoonan, ako mopamatuod sa kamatuoran niini nga mga butang. Ako mopamatuod sa atong Ginoong Jesukristo, “ang tigpasiugda ug ang tighingpit sa atong hugot nga pagtuo,”²⁹ kansang Pag-ula, ubos sa plano sa atong Amahan sa Langit, naghimo niining tanan nga posible, sa ngalan ni Jesukristo, amen.