1. Në bot’ ku hidh’rimi

Gjithmon’ do t’njihet,

Nevojtar’, t’brengosur

Dhe t’vetmuar gjen,

Sa shum’ g’zim dhe ngush’llim

Ti mund të dhurosh,

Po të shpërndash hare

Kudo që të shkosh.

2. Veprime më t’vogla

Nevoja plot’sojn’,

Sepse bota kërkon

Në mir’si t’veprojm’.

O, çfar’ hidhërimi

Ti mund të heqësh,

Me guxim, dashuri

Dhe përmes këngësh.

3. Kur ditët jan’ t’zymta,

Me gëzim këndo;

Shqet’simet e botës

Me forc’ përballo.

Me besim t’patundur

Përmes jetës ça;

Hare dhe buz’qeshje

N’vështir’si shpërnda.