Κεφάλαιο 1

Η αποκατάσταση του Ευαγγελίου – η αυγή μιας λαμπρότερης ημέρας

«Αυτό το ένδοξο Ευαγγέλιο αποτέλεσε την απαρχή μιας νέας εποχής με την εμφάνιση του Πατέρα και του Υιού στον μικρό Τζόζεφ».

Από τη ζωή του Γκόρντον Χίνκλυ

Σε όλη τη ζωή του, ο Πρόεδρος Γκόρντον Χίνκλυ καλλιέργησε έναν βαθύ σεβασμό για ανθρώπους και τόπους αναφορικά με την αποκατάσταση του Ευαγγελίου. Αισθανόταν ξεχωριστή ευγνωμοσύνη για τον Τζόζεφ Σμιθ και τον ρόλο του στην Αποκατάσταση και μιλούσε για «μια ολοένα αυξανόμενη επιθυμία να καταθέσει μαρτυρία για τη θειότητα του Κυρίου και την αποστολή του προφήτη Τζόζεφ Σμιθ»¹.

Το 1935, όταν ο Γκόρντον επέστρεφε στην πατρίδα από την ιεραποστολή του στην Αγγλία, ο ίδιος και άλλοι ιεραπόστολοι που επέστρεφαν, επισκέφθηκαν το Ιερό Δάσος και τον λόφο Κουμώρα. Σταμάτησαν, επίσης, στη φυλακή Κάρθατζ, όπου βρήκαν μαρτυρικό θάνατο ο Προφήτης Τζόζεφ και ο Χάυρουμ Σμιθ. Περπάτησαν τους σκονισμένους δρόμους της Ναβού, όπου οι εξόριστοι Άγιοι είχαν μετατρέψει μια βαλτώδη περιοχή σε όμορφη πόλη. Αναμφίβολα, σκέψεις σχετικά με τις δοκιμασίες και τους θριάμβους των πρώτων Αγίων βασάνιζαν τον νου του Γκόρντον όσο βρισκόταν σε εκείνους τους τόπους και καθώς συνέχιζε προς τα δυτικά, κατά μήκος της διαδρομής των πρωτοπόρων προς τη Σωλτ Λέηκ Σίτυ.

Ο Γκόρντον Χίνκλυ επέστρεψε στις ιερές τοποθεσίες της Αποκατάστασης πολλές φορές ακόμα στις δεκαετίες που ακολούθησαν. Κατά την πνευματική συγκέντρωση Χριστουγέννων της Πρώτης Προεδρίας, στις 3 Δεκεμβρίου 2000, μίλησε για αυτήν την προσωπική εμπειρία από μία επίσκεψη στο Ιερό Δάσος:

«Πριν από μερικά χρόνια, μου ανατέθηκε να παραστώ και να προεδρεύσω στη συνέλευση πασσάλου Ρότσεστερ της Νέας Υόρκης. Το Σάββατο είπα στους αδελφούς οι οποίοι ήταν μαζί μου: “Ας σηκωθούμε νωρίς το πρωί, νωρίς το πρωινό της Κυριακής, και να πάμε στο Ιερό Δάσος πριν από τη συνέλευση”. Όλοι συμφώνησαν. Έτσι, πολύ νωρίς εκείνη την ανοιξιάτικη Ημέρα του Κυρίου, ο πρόεδρος ιεραποστολής, ο πρόεδρος πασσάλου, ο αντιπρόσωπος περιοχής και εγώ, πήγαμε στην Παλμύρα και περπατήσαμε στο δάσος. Κανείς άλλος δεν ήταν εκεί. Ήταν όμορφα και ειρηνικά. Είχε βρέξει στη διάρκεια της νύχτας. Μικροσκοπικά νέα φύλλα είχαν βγει στα δέντρα.

»Μιλούσαμε ήρεμα ο ένας στον άλλο. Γονατίσαμε στο υγρό έδαφος και προσευχηθήκαμε. Δεν ακούσαμε κάποια ευδιάκριτη φωνή. Δεν είδαμε κάποιο όραμα. Όμως, με κάποιο απροσδιόριστο τρόπο ακούσαμε στον νου μας, ο καθένας από εμάς, ότι ναι, συνέβη εδώ, όπως ακριβώς είπε ο Τζόζεφ ότι συνέβη. Ήταν εδώ όπου ο Θεός, ο Αιώνιος Πατέρας μας και ο Αγαπημένος Υιός Του, ο ανεστημένος Κύριος Ιησούς Χριστός, εμφανίστηκαν στο 14χρονο αγόρι και μίλησαν με αυτό. Το απαράμιλλο φως τους παρέμεινε επάνω του και διδάχθηκε τι έπρεπε να κάνει.

»Εκείνη η ουράνια περίσταση, το Πρώτο Όραμα, παραμέρισε τα παραπετάσματα μέσα από τα οποία ήρθε η αποκατάσταση στη γη της Εκκλησίας του Χριστού. Βγήκε από την ερημιά του σκότους, από τη ζοφερότητα των περασμένων αιώνων, στην ένδοξη αυγή μίας καινούργιας ημέρας. Το Βιβλίο του Μόρμον ακολούθησε ως άλλη μία μαρτυρία για τον Κύριο Ιησού Χριστό. Η άγια, ουράνια ιεροσύνη Του, αποκαταστάθηκε από τα χέρια εκείνων οι οποίοι την έφεραν κατά την αρχαία εποχή. Κλειδιά και εξουσίες απενεμήθησαν στον Προφήτη και τους συνεργάτες του. Η αρχαία Εκκλησία ήταν ξανά επάνω στη γη με όλες τις ευλογίες, τις εξουσίες, τις διδαχές, τα κλειδιά και τις αρχές προηγούμενων θεϊκών νομών. Είναι η Εκκλησία του [Χριστού]. Φέρει το όνομά Του. Διοικείται από την ιεροσύνη Του. Δεν υπάρχει άλλο όνομα δοσμένο κάτω από τον ουρανό διαμέσου του οποίου οι άνθρωποι πρέπει να σωθούν. Ο Τζόζεφ Σμιθ… έγινε ο μέγας μάρτυς Του»².

Το Πρώτο Όραμα άρχισε «το τελευταίο κεφάλαιο στο μακρύ χρονικό των σχέσεων του Θεού με άνδρες και γυναίκες επάνω στη γη».

Διδασκαλίες του Γκόρντον Χίνκλυ

Μετά τον θάνατο του Σωτήρα, η Εκκλησία που είχε εδραιώσει, έπεσε σε αποστασία.

[Ο Ιησούς Χριστός] ήταν και είναι η μεγάλη κεντρική μορφή της ανθρώπινης ιστορίας, το αποκορύφωμα των καιρών και των εποχών όλων των ανθρώπων.

Πριν από τον θάνατό Του, είχε χειροτονήσει τους Αποστόλους Του. Εκείνοι συνέχισαν για ένα διάστημα. Η Εκκλησία Του είχε τεθεί στη θέση της³.

Μετά τον θάνατο του Σωτήρα, η Εκκλησία που είχε εδραιώσει, έπεσε σε αποστασία. Εκπληρώθηκαν τα λόγια του Ησαΐα που είπε: «Και η γη μολύνθηκε από κάτω από τους κατοίκους της· επειδή, παρέβησαν τους νόμους, άλλαξαν το διάταγμα, αθέτησαν αιώνια διαθήκη» (Ησαΐας 24:5)⁴.

Οι επιστολές του Παύλου παραινούσαν για δύναμη ανάμεσα στους οπαδούς του Χριστού, μην τυχόν και πέσουν στους τρόπους των ανόμων. Αλλά το πνεύμα της αποστασίας τελικά επικράτησε⁵.

Κύλησαν οι αιώνες. Ένα σύννεφο σκότους εγκαταστάθηκε επάνω στη γη. Ο Ησαΐας το περιέγραψε: «Επειδή, δες, σκοτάδι θα σκεπάσει τη γη, και παχύ σκοτάδι τα έθνη» (Ησαΐας 60:2).

Ήταν μία εποχή λεηλασιών και βασάνων, χαρακτηρισμένη από μακρά και αιματηρή σύγκρουση. …Ήταν ένας αιώνας απελπισίας, μία εποχή κυρίων και δούλων.

Πέρασαν τα πρώτα χίλια χρόνια και χάραξε η δεύτερη χιλιετηρίδα. Οι πρώτοι αιώνες της ήταν μία συνέχιση των προηγούμενων. Ήταν μια εποχή κατάφορτη με φόβο και βάσανα⁶.

Η Αναγέννηση και η Μεταρρύθμιση βοήθησαν στην προετοιμασία της οδού για την αποκατάσταση του Ευαγγελίου.

Κάπως, σε αυτήν τη μακρά εποχή του σκότους, ένα κερί άναψε. Τα χρόνια της Αναγέννησης έφεραν μαζί τους το άνθισμα της μάθησης, της τέχνης και της επιστήμης. Τότε ήρθε ένα κίνημα από τολμηρούς και θαρραλέους άνδρες και γυναίκες που κοίταξαν προς τον ουρανό ως αναγνώριση του Θεού και του ουράνιου Υιού Του. Αναφερόμαστε σε αυτό ως Μεταρρύθμιση⁷.

Οι μεταρρυθμιστές εργάστηκαν για να αλλάξουν τη [χριστιανική] εκκλησία, ιδιαίτερα άνδρες όπως ο Λούθηρος, ο Μελάχθων, ο Χους, ο Ζβίγγλιος και ο Τύντεϊλ. Ήταν άνδρες με μεγάλο θάρρος, μερικοί από τους οποίους υπέφεραν σκληρό θάνατο εξαιτίας των πιστεύω τους. Ο προτεσταντισμός γεννήθηκε από ένα έντονο κάλεσμα για μεταρρύθμιση. Όταν δεν πραγματοποιήθηκε αυτή η μεταρρύθμιση, οι μεταρρυθμιστές οργάνωσαν δικές τους εκκλησίες. Το έκαναν χωρίς εξουσία της ιεροσύνης. Η μοναδική επιθυμία τους ήταν να βρουν ένα μικρό μέρος όπου θα λάτρευαν τον Θεό, όπως εκείνοι νόμιζαν ότι έπρεπε να λατρεύεται.

Και ενόσω αυτή η μεγάλη αναταραχή τάραζε τον χριστιανικό κόσμο, υπήρχαν επίσης στο προσκήνιο πολιτικές δυνάμεις. Ήρθε ο Αμερικανικός πόλεμος της ανεξαρτησίας, ο οποίος κατέληξε στη γέννηση ενός έθνους, το Σύνταγμα του οποίου διακήρυσσε ότι η κυβέρνηση δεν έπρεπε να αναμιγνύεται σε ζητήματα θρησκείας. Μία νέα ημέρα είχε ξημερώσει, μια ένδοξη ημέρα. Εδώ δεν υπήρχε πια μια εκκλησία συνδεδεμένη με το κράτος. Καμία πίστη δεν ευνοείτο έναντι κάποιας άλλης.

Μετά από αιώνες σκότους και πόνου και μόχθου, οι καιροί ήταν ώριμοι για την αποκατάσταση του Ευαγγελίου. Αρχαίοι προφήτες είχαν μιλήσει για αυτήν την επί χρόνια αναμενόμενη ημέρα.

Όλη η ιστορία του παρελθόντος έδειχνε αυτήν την εποχή. Οι αιώνες, με όλα τα βάσανα και όλες τις ελπίδες τους είχαν έλθει και παρέλθει. Ο Παντοδύναμος Κριτής όλων των εθνών, ο Ζων Θεός, αποφάσισε ότι οι καιροί για τους οποίους είχαν μιλήσει οι προφήτες είχαν έρθει. Ο Δανιήλ είχε προβλέψει για μία πέτρα η οποία είχε κοπεί από το βουνό χωρίς χέρια, η οποία έγινε ένα μεγάλο βουνό και γέμισε όλη τη γη [βλέπε Δανιήλ 2:35, 44]⁸.

Η Αποκατάσταση αποτέλεσε την απαρχή μιας νέας εποχής με την εμφάνιση του Πατέρα και του Υιού στον Τζόζεφ Σμιθ.

Αφού πολλές γενεές είχαν περπατήσει στη γη –τόσες πολλές από αυτές σε διαμάχη, μίσος, σκότος και κακό– έφθασε η μεγάλη νέα ημέρα της Αποκατάστασης. Αυτό το ένδοξο Ευαγγέλιο αποτέλεσε την απαρχή νέας εποχής με την εμφάνιση του Πατέρα και του Υιού στο αγόρι Τζόζεφ⁹.

Πόσο πραγματικά αξιοσημείωτο ήταν το όραμα, το έτος 1820, όταν ο Τζόζεφ προσευχήθηκε στο δάσος και εκεί εμφανίσθηκαν εμπρός του και ο Πατέρας και ο Υιός. Ο ένας τους του μίλησε, καλώντας τον με το όνομά του και δείχνοντας τον άλλον, είπε: «Αυτός είναι ο Υιός μου ο Αγαπητός. Αυτόν να ακούς!» (Τζόζεφ Σμιθ–Ιστορία 1:17).

Τίποτε σαν κι αυτό δεν είχε συμβεί πριν. Κάποιος θα διερωτάτο γιατί ήταν τόσο σημαντικό που εμφανίσθηκαν και οι δύο, ο Πατέρας και ο Υιός. Πιστεύω ότι ήταν επειδή έφερναν στην θεϊκή νομή της πληρότητας των καιρών, την τελική και τελευταία θεϊκή νομή του Ευαγγελίου, όπου θα συγκεντρώνονταν μαζί σε ένα όλα τα στοιχεία των προηγουμένων θεϊκών νομών. Αυτό θα ήταν το τελευταίο κεφάλαιο στα μακρά χρονικά των σχέσεων του Θεού με άνδρες και γυναίκες επάνω στη γη¹⁰.

Κάθε ισχυρισμός μας αναφορικά με την ουράνια εξουσία, κάθε αλήθεια που προσφέρουμε σχετικά με την εγκυρότητα αυτού του έργου, όλα έχουν τη ρίζα τους στο Πρώτο Όραμα του μικρού προφήτη. Χωρίς αυτό δεν θα είχαμε πολλά να πούμε. Ήταν το μεγάλο παραπέτασμα που σηκώθηκε κατά τη θεϊκή νομή της πληρότητας των καιρών, όταν ο Θεός υποσχέθηκε ότι θα αποκαθιστούσε κάθε δύναμη, τις δωρεές, τις ευλογίες όλων των προηγούμενων θεϊκών νομών¹¹.

Η εξουσία της Ιεροσύνης και τα κλειδιά αποκαταστάθηκαν.

Η εξουσία και τα κλειδιά της Μελχισεδικής Ιεροσύνης αποκαταστάθηκαν στη γη ως τμήμα της αποκατάστασης.

Στην αποκατάσταση της Ααρωνικής Ιεροσύνης, ο ανεστημένος Ιωάννης Βαπτιστής έθεσε τα χέρια του επί της κεφαλής του Τζόζεφ Σμιθ και του Όλιβερ Κάουντερυ και είπε: «Προς εσάς σύνδουλοί μου, στο όνομα τού Μεσσία απονέμω την Ιεροσύνη τού Ααρών, η οποία κατέχει τα κλειδιά τής διακονίας των αγγέλων, και τού ευαγγελίου τής μετάνοιας, και τού βαφτίσματος με κατάδυση για την άφεση των αμαρτιών» (Δ&Δ 13:1)¹².

Ακολούθησε μία επίσκεψη από τον Πέτρο, τον Ιάκωβο και τον Ιωάννη, Αποστόλους του Κυρίου Ιησού Χριστού, οι οποίοι απένειμαν στον Τζόζεφ και στον Όλιβερ Κάουντερυ τη Μελχισεδική Ιεροσύνη, την οποία είχαν λάβει αυτοί οι Απόστολοι από τα χέρια του Ίδιου του Κυρίου¹³.

Τρεις από αυτούς τους επιλεγμένους Απόστολους –ο Πέτρος, ο Ιάκωβος και ο Ιωάννης– εμφανίστηκαν στον Τζόζεφ και τον Όλιβερ κάπου στην “ερημιά” κατά μήκος του ποταμού Σασκεχάνα (βλέπε Δ&Δ 128:20). Έθεσαν τα χέρια τους επί της κεφαλής τους και τους απένειμαν αυτήν την άγια εξουσία…

Μπορώ να θεωρήσω την ιεροσύνη μου σε μία άμεση γραμμή με το συμβάν αυτό. Είναι ως εξής: Χειροτονήθηκα από τον Ντέιβιντ ΜακΚέι· ο οποίος χειροτονήθηκε από τον Τζόζεφ Φ. Σμιθ· ο οποίος χειροτονήθηκε από τους Τρεις μάρτυρες· οι οποίοι χειροτονήθηκαν από τον Τζόζεφ Σμιθ τον νεότερο και τον Όλιβερ Κάουντερυ· οι οποίοι χειροτονήθηκαν από τον Πέτρο, τον Ιάκωβο και τον Ιωάννη· οι οποίοι χειροτονήθηκαν από τον Κύριο Ιησού Χριστό.

Το αυτό ισχύει για [κάθε φέροντα τη Μελχισεδική Ιεροσύνη]. Ο καθένας από εσάς αδελφοί, ο οποίος κρατά αυτή την ιεροσύνη, την έχει επίσης λάβει κατευθείαν από την απονομή που έγινε από τον Πέτρο, τον Ιάκωβο και τον Ιωάννη¹⁴.

Μέσω του Τζόζεφ Σμιθ, ο Κύριος απεκάλυψε αλήθειες οι οποίες μας ξεχωρίζουν από άλλες εκκλησίες.

Επιτρέψτε μου να αναφέρω μερικές από τις πολλές διδαχές και πρακτικές οι οποίες μας ξεχωρίζουν από όλες τις άλλες εκκλησίες, όλες εκ των οποίων έχουν έρθει με αποκάλυψη στον νεαρό Προφήτη. Σας είναι οικείες, όμως αξίζει να τις επαναλάβουμε και να τις συλλογιστούμε.

Η Θεϊκή Κεφαλή

Η πρώτη από αυτές… είναι η θεϊκή εκδήλωση του Ίδιου του Θεού και του Αγαπημένου Υιού του, του ανεστημένου Κυρίου Ιησού Χριστού. Αυτή η σπουδαία εμφάνιση του Θεού είναι κατά τη γνώμη μου, το σπουδαιότερο συμβάν αυτού του είδους μετά τη γέννηση, τη ζωή, τον θάνατο και την Ανάσταση του Κυρίου μας κατά το μεσουράνημα των καιρών.

Δεν έχουμε καταγραφή άλλου συμβάντος ισάξιου αυτού.

Επί αιώνες οι άνθρωποι συγκεντρώνονταν και φιλονικούσαν για τη φύση της Θεότητας. Ο Κωνσταντίνος συγκέντρωσε λογίους διαφόρων ομάδων στη Νίκαια το έτος 325. Μετά από δύο μήνες πικρής διαμάχης, συμβιβάστηκαν σε έναν ορισμό ο οποίος επί γενεές υπήρξε η δήλωση διδαχής μεταξύ Χριστιανών σε ό,τι αφορούσε στη Θεϊκή Κεφαλή.

Σας καλώ να διαβάσετε αυτόν τον ορισμό και να τον συγκρίνετε με τη δήλωση του μικρού Τζόζεφ. Λέει απλώς ότι ο Θεός στάθηκε εμπρός του και του μίλησε. Ο Τζόζεφ μπορούσε να Τον δει και μπορούσε να Τον ακούσει. Ήταν στη μορφή όπως ένας άνθρωπος, ένα άτομο απτό. Δίπλα του ήταν ο ανεστημένος Κύριος, ένα ξεχωριστό άτομο, τον οποίο σύστησε ως τον αγαπημένο Υιό Του, με τον οποίο μίλησε επίσης ο Τζόζεφ.

Προτείνω για να συλλογιστείτε ότι στο σύντομο χρονικό διάστημα εκείνου του σημαντικού οράματος ο Τζόζεφ έμαθε περισσότερα σχετικά με τη Θεότητα από όλους τους λογίους και κληρικούς του παρελθόντος.

Σε αυτήν την ουράνια αποκάλυψη επιβεβαιώθηκε εκ νέου πέραν πάσης αμφιβολίας η πραγματικότητα της κυριολεκτικής Ανάστασης του Κυρίου Ιησού Χριστού.

Αυτή η γνώση για τη Θεότητα, κρυμμένη από τον κόσμο επί αιώνες, ήταν το πρώτο και σπουδαίο πράγμα το οποίο αποκάλυψε ο Θεός στον επιλεγμένο υπηρέτη Του¹⁵.

Το Βιβλίο του Μόρμον ως μία συνοδευτική μαρτυρία της Βίβλου.

«Το Βιβλίο του Μόρμον… μιλάει σαν φωνή από το χώμα, δίνοντας μαρτυρία για τον Υιό του Θεού».

Μιλώ στη συνέχεια για ένα άλλο πολύ σημαντικό πράγμα που αποκάλυψε ο Θεός.

Ο χριστιανικός κόσμος αποδέχεται τη Βίβλο ως τον λόγο του Θεού. Οι περισσότεροι δεν γνωρίζουν πώς έφθασε σε εμάς.

Μόλις ολοκλήρωσα την ανάγνωση ενός πρόσφατα εκδοθέντος βιβλίου από έναν επιφανή λόγιο. Είναι προφανές από τις πληροφορίες που δίνει, ότι τα διάφορα βιβλία της Βίβλου συγκεντρώθηκαν με μάλλον μη οργανωμένο τρόπο από ό,τι φαίνεται. Σε ορισμένες περιπτώσεις τα κείμενα δεν παρήχθησαν παρά μόνον όταν είχε περάσει καιρός μετά τα γεγονότα που περιγράφουν. Κάποιος οδηγείται να ρωτήσει: «Είναι η Βίβλος αληθινή; Είναι πραγματικά ο λόγος του Θεού;»

Απαντούμε πως ναι, υπό την προϋπόθεση ότι είναι σωστά μεταφρασμένη. Το χέρι του Κυρίου ήταν στη δημιουργία της. Αλλά δεν στέκει μόνη της. Υπάρχει άλλη μία μαρτυρία για τις σημαντικές και σπουδαίες αλήθειες που βρίσκονται εκεί μέσα.

Οι γραφές διακηρύσσουν ότι: «Με το στόμα δύο ή τριών μαρτύρων θα βεβαιώνεται κάθε λόγος» (Προς Κορινθίους Β΄ 13:1).

Το Βιβλίο του Μόρμον έχει έρθει στο φως με τη δωρεά και τη δύναμη του Θεού. Mιλά σαν μία φωνή από το χώμα, δίνοντας μαρτυρία για τον Υιό του Θεού. Μιλά για τη γέννησή Του, τη διακονία Του, τη σταύρωση και ανάστασή Του και την εμφάνισή Του στους ενάρετους στη γη της Αφθονίας στην αμερικανική ήπειρο.

Είναι κάτι το απτό, το οποίο μπορούμε να κρατήσουμε στα χέρια μας, να διαβάσουμε, να θέσουμε σε δοκιμασία. Φέρει εντός των κειμένων του μία υπόσχεση για την ουράνια προέλευσή του. Εκατομμύρια τώρα το έχουν θέσει σε δοκιμασία και είδαν ότι είναι ένα αληθινό και ιερό χρονικό…

Όπως η Βίβλος είναι η διαθήκη του παλαιού κόσμου, το Βιβλίο του Μόρμον είναι η διαθήκη του νέου. Προχωρούν μαζί στη διακήρυξη του Ιησού ως του Υιού του Πατέρα…

Αυτό το ιερό βιβλίο το οποίο ήρθε στο φως ως αποκάλυψη του Παντοδύναμου, είναι πράγματι άλλη μία μαρτυρία για τη θειότητα του Κυρίου μας¹⁶.

Εξουσία της ιεροσύνης και οργάνωση της Εκκλησίας.

Η ιεροσύνη είναι η εξουσία να ενεργούμε στο όνομα του Θεού. …Διάβασα πρόσφατα [ένα] βιβλίο [το οποίο] αφορά στην αποστασία στην αρχαία Εκκλησία. Εάν η εξουσία εκείνης της Εκκλησίας χάθηκε, πώς θα αντικαθίστατο;

Η εξουσία της ιεροσύνης ήρθε από το μοναδικό μέρος από όπου μπορούσε να έρθει και αυτό είναι οι ουρανοί. Απονεμήθηκε από τα χέρια εκείνων που την κρατούσαν όταν ο Σωτήρας περπάτησε στη γη…

Πόσο όμορφο είναι να αποκαλύπτεται το υπόδειγμα της αποκατάστασης η οποία οδήγησε στην οργάνωση της Εκκλησίας κατά το έτος 1830. …Το ίδιο το όνομα της Εκκλησίας προήλθε από αποκάλυψη. Τίνος Εκκλησία ήταν; Ήταν του Τζόζεφ Σμιθ; Ήταν του Όλιβερ Κάουντερυ; Όχι, ήταν η Εκκλησία του Ιησού Χριστού, αποκατεστημένη στη γη ετούτες τις τελευταίες ημέρες¹⁷.

Η οικογένεια

Μία άλλη σπουδαία και μοναδική αποκάλυψη που δόθηκε στον Προφήτη ήταν το σχέδιο για την αιώνια ζωή της οικογένειας.

Η οικογένεια είναι μία δημιουργία του Παντοδύναμου. Αντιπροσωπεύει την πιο ιερή από όλες τις σχέσεις. Αντιπροσωπεύει την πιο σοβαρή από όλες τις δραστηριότητες. Είναι η θεμελιώδης οργάνωση της κοινωνίας.

Μέσω των αποκαλύψεων του Θεού στον Προφήτη Του, ήρθε η διδαχή και εξουσία υπό την οποία οι οικογένειες επισφραγίζονται μαζί, όχι μόνον για αυτήν τη ζωή αλλά για όλη την αιωνιότητα¹⁸.

Η αθωότητα των μικρών παιδιών

Η αθωότητα των μικρών παιδιών είναι μία άλλη αποκάλυψη την οποία έχει δώσει ο Θεός μέσω του Προφήτη Τζόζεφ. Η γενική πρακτική είναι το βάπτισμα των βρεφών, ώστε να απομακρυνθούν οι επιπτώσεις αυτού που περιγράφεται ως το αμάρτημα του Αδάμ και της Εύας. Υπό τη διδαχή της Αποκατάστασης, το βάπτισμα είναι για την άφεση των ατομικών και προσωπικών αμαρτιών κάποιου. Γίνεται μια διαθήκη ανάμεσα στον Θεό και στον άνθρωπο. Τελείται κατά την ηλικία της υπευθυνότητας, όταν οι άνθρωποι είναι αρκετά μεγάλοι ώστε να αναγνωρίζουν το σωστό από το λάθος. Γίνεται με εμβύθιση, συμβολίζοντας τον θάνατο και την ταφή του Ιησού Χριστού και την επερχόμενη ανάστασή Του¹⁹.

Σωτηρία για τους νεκρούς

Συνεχίζω, αναφέροντας μία άλλη αποκεκαλυμμένη αλήθεια. Μας έχει ειπωθεί ότι ο Θεός δεν είναι προσωπολήπτης και, ωστόσο, σε καμία άλλη εκκλησία από όσο γνωρίζω δεν έχει ληφθεί η πρόνοια για εκείνους πέραν του πέπλου του θανάτου, ώστε να λάβουν κάθε ευλογία η οποία παρέχεται στους ζώντες. Η σπουδαία διδαχή της σωτηρίας για τους νεκρούς είναι μοναδική σε αυτήν την Εκκλησία. …Στους νεκρούς δίνεται η ίδια ευκαιρία, όπως στους ζώντες. Ξανά, πόσο ένδοξη και θαυμαστή πρόνοια του Παντοδύναμου μέσω της αποκάλυψής Του στον Προφήτη Του²⁰.

Η φύση, ο σκοπός και η δυνατότητα των παιδιών του Θεού

Η αιώνια φύση του ανθρώπου έχει αποκαλυφθεί. Είμαστε υιοί και θυγατέρες του Θεού. Ο Θεός είναι ο Πατέρας των πνευμάτων μας. Ζούσαμε πριν έρθουμε εδώ. Είχαμε προσωπικότητα. Γεννηθήκαμε σε αυτήν τη ζωή υπό ένα ουράνιο σχέδιο. Είμαστε εδώ για να δοκιμαστούμε στην αξιοσύνη μας, ενεργώντας με την ελεύθερη βούληση την οποία μας έχει δώσει ο Θεός. Όταν πεθάνουμε, θα εξακολουθήσουμε να ζούμε. Η αιώνια ζωή μας περιλαμβάνει τρεις φάσεις: πρώτον, την προγήινη ζωή μας, δεύτερον, τη θνητή ζωή μας και τρίτον, τη μετά θάνατον ύπαρξή μας. Κατά τον θάνατο, πεθαίνουμε σε αυτόν τον κόσμο και προχωρούμε μέσα από τον πέπλο στη σφαίρα όπου είμαστε άξιοι να εισέλθουμε. Αυτή, ξανά, είναι μία μοναδική, αξιοσημείωτη και πολύτιμη διδαχή αυτής της Εκκλησίας, η οποία έχει έρθει μέσω αποκάλυψης²¹.

Σύγχρονη αποκάλυψη

Προσφέρω αυτήν τη σύντομη σύνοψη της αφάνταστης έκχυσης γνώσεως και εξουσίας από τον Θεό επί της κεφαλής του Προφήτη Του. …Υπάρχει ένα ακόμα που πρέπει να αναφέρω. Αυτό είναι η αρχή της σύγχρονης αποκάλυψης. Το άρθρο της πίστης το οποίο έγραψε ο Προφήτης διακηρύσσει:

«Πιστεύουμε όλα όσα ο Θεός έχει αποκαλύψει, όλα όσα τώρα αποκαλύπτει, και πιστεύουμε ότι θα αποκαλύψει ακόμη και άλλα πολλά μεγάλα και σημαντικά πράγματα που αφορούν τη Βασιλεία του Θεού» (Άρθρα της Πίστης 1:9).

Μία αναπτυσσόμενη εκκλησία, μία εκκλησία η οποία εξαπλώνεται στη γη αυτούς τους περίπλοκους καιρούς, χρειάζεται διαρκή αποκάλυψη από τον θρόνο των ουρανών να την καθοδηγεί και να την κινεί προς τα εμπρός.

Με προσευχή και αγωνιώδη επιζήτηση του θελήματος του Κυρίου, καταθέτουμε μαρτυρία ότι λαμβάνεται κατεύθυνση, ότι έρχεται αποκάλυψη και ότι ο Κύριος ευλογεί την Εκκλησία Του καθώς αυτή προχωρεί στην οδό του προορισμού της.

Επάνω στο σταθερό θεμέλιο της ουράνιας κλήσης του Προφήτη Τζόζεφ και τις αποκαλύψεις από τον Θεό, οι οποίες ήρθαν μέσω αυτού, προχωρούμε μπροστά²².

Ιστάμενος ως ο 15ος στη σειρά από τον Τζόζεφ Σμιθ και έχοντας τον προφητικό μανδύα που εκείνος είχε, διακηρύσσω επισήμως τη μαρτυρία μου ότι η αφήγηση του Προφήτη Τζόζεφ Σμιθ [αυτών των γεγονότων της Αποκατάστασης] είναι αληθινή, ότι ο Πατέρας… κατέθεσε μαρτυρία για τη θειότητα του Υιού Του, ότι ο Υιός δίδαξε το μικρό προφήτη και ότι ακολούθησαν μια σειρά γεγονότων που οδήγησαν στην οργάνωση της «μόνη[ς] αληθινή[ς] και ζωντανή[ς] εκκλησία[ς] επάνω στο πρόσωπο ολόκληρης της γης» [Δ&Δ 1:30]²³.

Προτάσεις για μελέτη και διδασκαλία

Ερωτήσεις

Γιατί οι άνθρωποι στον κόσμο χρειάζονταν να αποκατασταθεί η Εκκλησία και το Ευαγγέλιο του Ιησού Χριστού; (Βλέπε τμήμα 1.) Ποιοι είναι μερικοί από τους τρόπους με τους οποίους προετοίμασε ο Κύριος τον δρόμο για την αποκατάσταση του Ευαγγελίου; (Βλέπε τμήμα 2.)
Συλλογιστείτε τις διδασκαλίες του Προέδρου Χίνκλυ σχετικά με το Πρώτο Όραμα (βλέπε τμήμα 3). Πώς σας έχει επηρεάσει η μαρτυρία σας για το Πρώτο Όραμα;
Γιατί ήταν απαραίτητο να αποκατασταθεί η ιεροσύνη από ουράνιους αγγελιαφόρους; (Βλέπε τμήμα 4.) Γιατί είναι σημαντικό να μπορούν οι φέροντες τη Μελχισεδική Ιεροσύνη να μπορούν να ανάγουν την εξουσία τους της ιεροσύνης στον Ιησού Χριστό;
Στο τμήμα 5, επανεξετάστε τη σύνοψη κάποιων αληθειών που ήρθαν με αποκάλυψη στον Προφήτη Τζόζεφ Σμιθ. Πώς έχουν ευλογήσει τη ζωή σας αυτές οι αλήθειες; Πώς θα μπορούσαμε να βοηθήσουμε τα παιδιά να καταλάβουν και να εκτιμήσουν αυτές τις αλήθειες;

Σχετικές γραφές

Ησαΐας 2:1-3, Πράξεις 3:19-21, Αποκάλυψη 14:6-7, Νεφί Β΄ 25:17-18, Δ&Δ 128:19-21

Βοήθεια μελέτης

«Η μελέτη σας του Ευαγγελίου είναι περισσότερο αποτελεσματική, όταν διδάσκεστε με το Άγιο Πνεύμα. Πάντοτε να ξεκινάτε τη μελέτη σας του Ευαγγελίου προσευχόμενοι για να σας βοηθήσει το Άγιο Πνεύμα να μάθετε» (Να κηρύττετε το Ευαγγέλιό μου [2004], 18).