Kapitulo 21

Pagsangyaw sa Ebanghelyo sa Kalibutan

“Atong natilawan ang mga bunga sa ebanghelyo ug nahibaloan nga maayo kini, ug nagtinguha kita nga ang tanan makadawat sa samang panalangin ug espiritu nga gibu-bu sa hilabihan ngari kanato.”

Gikan sa Kinabuhi ni Joseph Fielding Smith

Si Joseph Fielding Smith ug iyang asawa, si Louie, wala makaliti dihang nakadawat sila og sulat, pinirmahan ni Presidente Lorenzo Snow, nagtawag kang Joseph sa pagserbisyo og full-time nga misyon. Niadtong unang panahon sa Simbahan, ang mga minyo nga lalaki sagad magserbisyo og layo. Mao nga dihang miabut ang sulat pagka-Marso 17, 1899, mga bulan sa wala pa ang anibersaryo sa ilang kasal, si Joseph ug Louie midawat sa oportunidad uban sa pagtuo ug kaisug sinagulan sa kasubo nga magkalagyo sulod sa duha ka tuig.

Si Elder Smith nagserbisyo sa England, mga 4,700 ka milya (mga 7,600 ka kilometro) gikan sa ilaha. Siya ug si Louie nagsinulatay kanunay—ang sulat puno sa pagpadayag sa gugma ug pagpamatuod. Usa sa unang sulat ni Elder Smith kang Louie, mao ni: “Nahibalo ko nga ang buhat diin ako gitawag buhat sa Dios kay kon dili kini sa Dios dili ko makadugay diri og usa ka minuto, dili unta ko mobiya sa balay. Apan nahibalo ko nga ang atong kalipay mag-agad sa akong kamatinud-anon samtang dia ko diri. Kinahanglang andam kong mobuhat niini alang sa gugma sa isigka-tawo sama sa pag-antus sa Manluluwas alang kanato. … Nia ko sa mga kamot sa Langitnong Amahan ug Iya kong bantayan ug panalipdan kon motuman ko sa Iyang pagbuot. Ug siya magauban ug magbantay ug manalipod kanimo sa tanang butang samtang dia ko sa layo.”¹

Si Elder Smith ug ang kaubanan niyang misyonaryo mga mapahinunguron nga sulugoon sa Ginoo. Sa usa ka sulat kang Louie, mireport siya nga sa matag bulan, siya ug ubang misyonaryo nakapang-apud-apod og mga 10,000 ka pamphlet, ug nakabisita og mga 4,000 ka panimalay. Bisan pa, gisundan kini nga report og makapamalandong nga obserbasyon: “Sa akong pagtuo, walay usa, o kapin sa usa sa kada gatus nga pamphlet ang gibasa.”² Sa panahon ni Elder Smith sa England, diyutay ra kaayo ang midawat sa mensahe sa gipahiuling ebanghelyo. Sa duha ka tuig niyang pagserbisyo, “wala siyay nakabig, walay oportunidad nga makabunyag bisan usa, hinoon nakakumpirmar siya og usa ka kinabig.”³ Bisan wala makakita sa mga bunga sa iyang paghago, nahupay siya sa kahibalo nga nagbuhat siya sa kabubut-on sa Ginoo ug mitabang sa mga tawo nga maandam sa pagdawat sa ebanghelyo sa dili madugay.

Mga duha ka semana sa iyang misyon, si Elder Smith naospital uban sa upat pa ka misyonaryo. Gihangga silang lima, mao nga gi-quarantine sila aron dili mokatap ang sakit. Bisan gihunahuna kini ni Elder Smith nga “pagkapriso,” gigamit niya kini ug sa iyang mga kompanyon sa pinakamaayo. Gipakigbahin nila ang ebanghelyo sa mga kawani sa ospital. Human sa pagka-ospital, misulat si Elder Smith niini nga report sa iyang journal: “Nahigala namo ang mga nurse ug ang uban nga mibisita kanamo atol sa among pagka-ospital. Nakig-istorya mi nila sa makadaghan bahin sa ebanghelyo; mibilin sab mi og mga libro nga mabasa. Sa pagbiya namo sa ospital nanganta mi og himno, nga gidayeg sa mga nakapaminaw, mibiya mi nga may luha sa ilang mga mata. Tingali nakahimo mi og impresyon sa ospital alang sa kaayo, ilabi na sa mga nurse, kinsa mitug-an nga lahi ra diay kami kay sa ilang gituohan ug [nga] sila manalipod na kanamo sa tanang panahon.”⁴

Nahuman ni Elder Smith ang iyang misyon niadtong Hunyo 1901. Setenta ka tuig human niadto, mibalik siya sa England nga Presidente na sa Simbahan sa pagdumala sa komperensya sa area. Nianang panahona, ang liso nga ilang gitisok miturok ug milambo. Nalipay siyang nakakita sa daghang Santos nga British nga mitambong sa miting.⁵ Miingon siya, “Ang pipila ka stake sa Zion, ang templo nga gipahinungod ngadto sa Ginoo, ang daghang building sa ward ug stake, ug ubang malampuson kaayong misyonaryo nga buhat—tanan nagpamatuod nga ang Simbahan nagkahingkod na sa Great Britain.” Ug miingon siya nga ang kalamboan sa Great Britain nagrepresentar sa manghitabo sa tibuok kalibutan. Gipahayag niya nga ang ebanghelyo alang sa tanang tawo ug “ang Simbahan maestablisar sa tanang dapit, sa tanang nasud, bisan sa mga utlanan sa yuta, sa dili pa ang ikaduhang pag-anhi sa Anak sa Tawo.”⁶

Si Elder Joseph Fielding Smith niadtong 1910, human siya naorden nga Apostol

Mga Pagtulun-an ni Joseph Fielding Smith

Kita lang ang nagbaton sa kahingpitan sa gipahiuli nga ebanghelyo, ug atong tinguha nga ang tanan makadawat sa samang panalangin.

Sa walay sukod niya nga kaalam, ug sa pagtuman sa mga pakigsaad ug mga saad nga gihimo sa karaang mga propeta, gipahiuli sa Ginoo niining katapusang mga adlaw ang kahingpitan sa iyang walay katapusang ebanghelyo. Kini ang plano sa kaluwasan. Gipasiugdahan kini ug giestablisar didto sa konseho sa kahangturan sa wala pa mahimo ang yuta, ug gipadayag kini pag-usab sa atong panahon alang sa kaluwasan ug panalangin sa tanang anak sa atong Amahan. …

Dul-an unom ka gatus ka tuig sa wala pa si Kristo—sa iyang pag-anhi—ang bantugang propeta nga si Nephi miingon sa iyang katawhan: “… adunay usa ka Dios ug usa ka Magbalantay sa tibuok yuta.

“Ug moabut ang panahon nga siya mopakita sa iyang kaugalingon ngadto sa tanan nga mga kanasuran. …” (1 Ne. 13:41–42.)

Nagsugod na karon kana nga saad. Kini ang gitakda nga panahon alang sa pagsangyaw sa ebanghelyo sa tibuok kalibutan ug sa katukuran sa gingharian sa Ginoo sa tanang nasud. Dunay buotan ug maayong mga tawo sa tanang nasud kinsa mosanong sa kamatuoran; kinsa magpasakop sa Simbahan; ug mamahimong kahayag nga mogiya sa kaugalingon nilang katawhan. …

… Ang ebanghelyo alang sa tanang tawo, ug naglaum ang Ginoo nga sundon kini sa mga modawat niini nga kamatuoran ug motanyag niini ngadto sa kaugalingon nilang nasud ug pinulongan.

Ug karon, sa diwa sa gugma ug panag-igsoonay, among gidapit ang tanan bisan asa sa pagpatalinghug sa mga pulong sa kinabuhing dayon nga gipadayag karon pinaagi ni Propeta Joseph Smith ug sa iyang kaubanan.

Among gidapit ang uban pang anak sa atong Amahan sa “pagduol ngadto kang Kristo, ug paghingpit diha kaniya,” ug ilimud ang ilang kaugalingon sa “tanan nga dili diosnon.” (Moro. 10:32.)

Sila among dapiton nga motuo kang Kristo ug sa iyang ebanghelyo, sa pag-adto sa iyang simbahan, ug mahiusa sa iyang mga santos.

Atong natilawan ang mga bunga sa ebanghelyo ug nahibaloan nga maayo kini, ug nagtinguha kita nga ang tanan makadawat sa samang panalangin ug espiritu nga gibu-bu sa hilabihan ngari kanato.⁷

Kahibalo ko nga dunay maayo ug mapahinungurong mga tawo sa ubang relihiyon, pundok, ug denominasyon, ug sila panalanginan ug gantihan sa tanang maayo nga buhat. Apan ang kamatuoran magpabilin nga kita lang ang nagbaton sa kahingpitan sa mga balaod ug ordinansa nga nag-andam sa katawhan alang sa kahingpitan sa ganti didto sa mga mansyon sa kahitas-an. Ug mao nga moingon kami sa mga maayo ug bantugan, sa matarung ug mapahinunguron: Ipadayon ang tanan ninyong kamaayo; isilsil ang tanang tinuod nga baruganan nga inyoha na karon; apan adtoa ug tagamtama ang dugang nga kahayag ug kahibalo nga gibu-bu pag-usab ngadto sa katawhan niana nga Dios kinsa mao kagahapon, karon, ug sa kahangturan.⁸

Ako nag-ampo nga ang katuyoan sa Ginoo dinhi sa kalibutan, sulod ug gawas sa Simbahan, mahinabo sa mas dali; aron siya manalangin sa matinud-anon niyang mga Santos; ug ang mga kasingkasing sa panon sa katawhan nga nagsiksik sa kamatuoran ug may matarung nga kasingkasing atubangan sa Ginoo makapanunod uban kanato sa kahingpitan sa mga panalangin sa gipahiuli nga ebanghelyo.⁹

Ang tanang miyembro sa Simbahan dunay responsibilidad sa paggamit sa ilang kusog, enerhiya, kwarta, ug impluwensya sa pagsangyaw sa ebanghelyo.

Nakadungog kita nga tanan kita mga misyonaryo. … Tanan kita gi-set apart, dili sa pagpandong sa mga kamot; dili espesyal ang atong calling; wala kita tinagsaha pagtawag nga magmisyonaryo, apan isip mga miyembro sa Simbahan, kay nakapanaad kita alang sa pagpauswag sa ebanghelyo ni Jesukristo nahimo kitang mga misyonaryo. Kabahin kana sa responsibilidad sa matag miyembro sa Simbahan.¹⁰

Sa kasingkasing nga puno sa gugma alang sa tanan, mohangyo ko sa tanang miyembro sa Simbahan sa pagkat-on ug pagsunod sa ebanghelyo ug paggamit sa ilang kusog, enerhiya, ug kwarta sa pagsangyaw niini sa kalibutan. Nadawat nato ang katungod gikan sa Ginoo. Mihatag siya og balaang sugo. Siya misugo kanato sa pag-adto nga dunay kakugi nga walay pagkaluya ug itanyag ngadto sa uban niyang anak ang makaluwas nga kamatuoran nga gipadayag ngadto kang Propeta Joseph Smith.¹¹

Ang atong misyon, moingon ko, kutob sa atong mahimo, mao ang pag-ayo, pagpahinulsol, sa daghan sa mga anak sa atong Amahan sa langit . … Kana ang obligasyon nga gibutang sa Ginoo diha sa atong Simbahan, ug ilabi na diha sa mga korum sa priesthood sa Simbahan, ug gani kini nga obligasyon buluhaton sa matag tawo.¹²

Dunay daghang matinuoron nga kauban nato kinsa wala pa modawat sa oportunidad, o wala pa magsiksik, aron ilang makaplagan ang mahimayaong kamatuoran nga gipadayag sa atong Ginoo. Wala sila maghunahuna niining mga butanga, sila nia ra dinhi, gikauban nato sila kada adlaw. Nagtuo sila nga maayo kitang mga tawo, apan may pagkalahi sa atong relihiyusong panglantaw, ug mao nga wala sila magtagad sa atong tinuohan, mao nga kining talagsaong misyonaryo nga buhat nga nahitabo karon sa stake sa Zion nagpundok sa gipang-ani nga matinuoron, matinud-anong mga kalag dinhi gayud uban niadtong wala pa makadawat sa oportunidad, moingon ko, nga kahigayunan nila, nga makadungog sa ebanghelyo.¹³

“Ang matag tawo nga nakadawat sa kahayag sa ebanghelyo mamahimo nga kahayag ug giya sa tanan nga iyang matudloan.”

Kita nga nakadawat na sa kamatuoran sa walay katapusang ebanghelyo dili angayng matagbaw lang sa butang nga dili ang pinakamaayo, ug ang pinakamaayo mao ang kahingpitan sa gingharian sa Amahan; ug alang niana manghinaut ko ug mag-ampo nga kita mopakita og mga ehemplo sa pagkamatarung sa tanang tawo aron walay magpanuko, walay masayop, walay mopalayo sa kamatuoran, tungod sa atong gibuhat o gipanulti.¹⁴

Dunay impluwensya nga mosanag dili lang gikan sa indibidwal apan gikan sa Simbahan. Mituo ko nga ang kalampusan sa kalibutan nag-agad gayud sa kinaiya sa mga Santos. Kon maghiusa kitang tanan, sa hunahuna, sa buhat; kon gihigugma nato ang pulong sa kamatuoran, kon nagpakabuhi kita sa unsay gusto sa Ginoo, sa ingon mosanag ang impluwensya nga dili mapugngan gikan niini nga komunidad, gikan sa [kongregasyon] sa mga Santos sa Ulahing mga Adlaw, ngadto sa tibuok kalibutan. Mas daghang matinuorong mga tawo ang makabig, kay ang Espiritu sa Ginoo magakuyog kanato sa pag-andam sa dalan. … Kon kining mga tawhana, magtuman sa mga sugo sa Ginoo mahimo kining kusog ug gahum ug impluwensya nga mobungkag sa kaatbang ug moandam sa mga tawo aron makadawat sa walay katapusang Ebanghelyo; ug kon mapakyas kita sa paghimo niini manubag kita sa responsibilidad nga mao ang makalilisang nga sangputanan.

Unsay bation nako, o ninyo, kon tawagon na atubangan sa hukmanan kon dunay motulisok kanako o ninyo ug moingon “kon dili pa sa binuhatan niining tawhana o niining pundoka madawat unta nako ang kamatuoran, apan nabutaan ko kay sila, nga nangangkon nga may kahayag, wala magsunod niini.”¹⁵

Miingon ang Ginoo nga kon kita manglimbasug sa tanang adlaw ug moluwas og usa ka kalag, unsa ka dako ang atong hingpit nga kalipay uban kaniya [tan-awa sa D&P 18:15]; sa laing bahin unsa ka dako ang atong kasubo ug panghimaraut kon tungod sa atong mga buhat may usa nga nalayo niining kamatuoran.¹⁶

Ang mga Santos sa Ulahing mga Adlaw, bisan asa sila, kinahanglan nga maoy kahayag sa kalibutan. Ang ebanghelyo maoy kahayag nga nagsiak sa kangitngit, ug ang matag tawo nga nakadawat sa kahayag sa ebanghelyo mamahimo nga kahayag ug giya sa tanan nga iyang matudloan.

Ang inyong responsibilidad … mao ang mamahimong buhing saksi sa kamatuoran ug kabalaan sa buhat. Unta sundon ninyo ang ebanghelyo ug lihukon ang kaugalingon ninyong kaluwasan, ug ang uban nga makakita sa maayo ninyong buhat magiyahan sa paghimaya sa atong Amahan sa langit [tan-awa sa Mateo 5:16].¹⁷

Ang Simbahan nagkinahanglan og dugang misyonaryo sa pagpadayon sa buluhaton sa Ginoo.

Nagkinahanglan kita og mga misyonaryo. … Lapad ang umahan; daghan unta ang anihon; apan diyutay ra ang mamumuo [tan-awa sa Lucas 10:2]. Sama nga ang umahan puti ug andam na sa pag-ani [tan-awa sa D&P 4:4]. …

… Nagtrabaho ang atong mga misyonaryo. Walay gahum nga makapugong kanila. Nasulayan na kini. Daghang pagsulay ang gihimo sa pagsugod gayud dihang diyutay pa ang misyonaryo, apan ang paglambo sa buhat dili kapugngan. Dili kini mahunong karon. Kinahanglang magpadayon kini aron may oportunidad ang mga lumulupyo sa kalibutan sa paghinulsol ug makadawat sa kapasayloan sa mga sala ug makaadto sa Simbahan ug sa gingharian sa Dios, sa dili pa moabut ang katapusang kalaglagan sa mga dautan, kay kini gisaad man. …

Ug kini nga mga misyonaryo, kadaghanan batan-ong mga lalaki, wala mabansay sa pamaagi sa kalibutan, nagdala niini nga mensahe sa kaluwasan ug mopakaulaw sa mga bantugan ug kusgan, kay naa nila ang kamatuoran. Nagsangyaw sila niining ebanghelyo; ang matinuoron ug sinsero naminaw niini ug naghinulsol sa ilang mga sala ug miadto sa Simbahan.¹⁸

Among panghinaut nga ang matag takus ug kwalipikadong miyembro nga lalaki may pribilehiyo sa paghimo sa buluhaton sa Ginoo nga mobarug isip saksi sa kamatuoran sa kanasuran dinhi sa kalibutan.

Aduna nay daghan ug kita makagamit na sa lig-on ug hingkod nga magtiayon niining talagsaong misyonaryo nga buhat, ug manghinaut mi nga ang mga takus ug kwalipikado mohan-ay sa ilang mga kalihokan ug mosanong sa tawag sa pagsangyaw sa ebanghelyo ug madasigong mohimo sa ilang obligasyon.

Anaa usab ang daghang batan-ong mga sister alang niini nga buhat, bisan dili sama sa mga lalaki ang ilang responsibilidad, ug ang pinakaimportante sa batan-ong mga sister nga sila mosulod sa tukma nga pagkaminyo sa templo sa Ginoo.

Among gidapit ang mga miyembro sa Simbahan alang sa pinansyal nga tabang sa pagsuporta sa kawsa sa misyonaryo ug ubay-ubay nga paghatag og kwarta alang sa pagpakatap sa ebanghelyo.

Among gipasidunggan kadtong may kaisug nga nagserbisyo sa mahinungdanong kawsa sa misyonaryo. Si Joseph Smith miingon: “Human sa tanan nga nasulti, ang pinakadako ug pinakaimportante nga katungdanan mao ang pagsangyaw sa ebanghelyo.”¹⁹

Kinahanglan natong itudlo ang mga doktrina sa kaluwasan sa kasayon ug kayano sumala sa narekord sa mga kasulatan, ug sa giya sa Espiritu.

Sa sayo nga bahin niini nga dispensasyon, miingon ang Ginoo ngadto sa gitawag sa iyang pangalagad, “nga ang matag tawo unta mamulong sa ngalan sa Dios ang Ginoo, gani ang Manluluwas sa kalibutan; … Nga ang kahingpitan sa akong ebanghelyo mahimo tingali nga ikapahayag pinaagi sa mahuyang ug yano ngadto sa mga lumulupyo sa kalibutan, ug sa atubangan sa mga hari ug mga magmamando.” (D&P 1:20, 23.)

Sa mga gitawag “sa pagsangyaw” sa iyang ebanghelyo ug sa tanang “elder, priest ug mga teacher” sa iyang simbahan, miingon siya: Sila “magtudlo sa mga baruganan sa akong ebanghelyo, nga anaa sa Biblia ug sa Basahon ni Mormon, ug sa ubang kasulatan, “ingon nga sila gimandoan pinaagi sa Espiritu.” (Tan-awa sa D&P 42:11–13.)

Isip mga tinugyanan sa Ginoo wala kita tawaga o hatagi og awtoridad sa pagtudlo sa mga pilosopiya sa kalibutan o sa mga gibana-bana nga teyoriya sa atong siyentipikanhong panahon. Atong misyon ang pagsangyaw sa mga doktrina sa kaluwasan sa kasayon ug kayano sumala sa gipadayag ug sa narekord sa kasulatan.

Human kita sugoa nga motudlo sa mga baruganan sa ebanghelyo nga naa sa sumbanang mga basahon, sumala sa giya sa Espiritu, ang Ginoo mihimo dayon nianang mahinungdanong pagpamulong nga nagdumala sa tanang pagpanudlo sa iyang ebanghelyo pinaagi ni bisan kinsa sa Simbahan: “Ug ang Espiritu ihatag nganha kaninyo pinaagi sa pag-ampo diha sa hugot nga pagtuo; ug kon kamo dili makadawat sa Espiritu kamo dili motudlo.” (D&P 42:14.)²⁰

Ang ebanghelyo mao ang bugtong paglaum sa kalibutan, usa ka paagi nga magmalinawon ang kalibutan.

Nahibalo ba kamo unsa ang pinakamahinungdanong gahum, pinakaimpluwensyal nga butang sa kalibutan, alang sa padayon nga kalinaw sa yuta? Kay napangutana na man mao nga tubagon ko kana, mas maayo nga mapahayag ang akong hunahuna bahin niini —nga walay paghisgot sa ubang kalihokan. Ang pinakamaayong butang sa kalibutan mao ang gahum sa Balaang Priesthood, ug kana anaa sa mga Santos sa Ulahing mga Adlaw. Sukad sa sinugdanan gipadala sa Ginoo ang mga elder sa kalibutan, nagsugo kanila sa pagtawag sa katawhan, nag-ingon, Paghinulsol, pangadto kamo sa Zion. Tuohi ang akong ebanghelyo ug magmalinawon kamo.

Moabut ang kalinaw, dayag lang, pinaagi sa pagkamatarung, kaangayan, sa kalooy sa Dios, sa gahum nga iyang ihatag kanato nga motandog sa atong kasingkasing ug makabaton kita og gugma sa usag usa. Karon atong responsibilidad ang pagpahayag niini ngadto sa tanang tawo, magtawag kanila sa pag-adto sa Zion diin ang sumbanan gipahimutang—ang sumbanan sa kalinaw—ug pagdawat sa mga panalangin sa balay sa Ginoo ug sa impluwensya sa Balaang Espiritu nga ania dinhi. Ug sultihan ko kamo nga kita mismo, kon moserbisyo kita sa Ginoo, makabaton og talagsaong gahum alang sa pagpasiugda og kalinaw sa kalibutan.

Karon andam kita nga ang ubang kalihokan niini nga direksyon magpadayon. Pabor kita sa bisan unsa nga makahimo og kalinaw sa kalibutan; apan di nato kalimtan ang kamatuoran nga kita, mga Santos sa Ulahing mga Adlaw, kon maghiusa kita, ug maghiusa sa pagserbisyo sa Ginoo ug mopadala sa pulong sa kinabuhing dayon ngadto sa kanasuran, may labaw kita nga gahum, sa akong hunahuna, alang sa pagpasiugda og kalinaw sa kalibutan kay sa ubang pundok. Uyon kaayo ko sa ideya nga ang Ginoo migamit og daghang pundok sa mga tawo; ang iyang buhat wala lamang diha sa mga Santos sa Ulahing mga Adlaw, kay mitawag siya og daghan sa pagserbisyo kaniya gawas sa Simbahan ug gitugahan sila og gahum, midasig kanila sa paghimo sa buluhaton. … Bisan pa, mga kaigsoonan, ayaw kalimti ang kamatuoran nga kita mao ang gahum sa kalibutan alang sa kaayohan ug pagpakatap sa kamatuoran ug sa pagpasiugda og kalinaw sa tanang nasud, kaliwatan, pinulongan, ug katawhan. … Ang atong misyon mao ang, “Paghinulsol kamo, kay ang gingharian sa Dios duol na.” [Tan-awa sa D&P 33:10.]

Kinahanglan kitang magpadayon hangtud mapundok ang tanang matarung, tanang tawo mapasidan-an, tanang maminaw makadungog, ug ang dili maminaw makadungog usab, kay gipahayag sa Ginoo nga walay kalag nga dili makadungog, ni kasingkasing nga dili mobati [tan-awa sa D&P 1:2], kay ang iyang pulong magpadayon, pulong man kini gikan sa iyang mga elder o sa ubang paagi, dili igsapayan kini, apan sa kaugalingon niyang panahon diha dayon mopatigbabaw ang pagkamatarung; i-establisar niya ang iyang kamatuoran ug moanhi siya ug maghari sa kalibutan.²¹

Nagatahud kita sa uban pang mga anak sa atong Amahan sa tanang relihiyon, pundok, ug denominasyon, ug ang tinguha mao lang ang makita sila nga modawat sa gidugang nga kahayag nga miabut kanato pinaagi sa pagpadayag, ug pagkamanununod sa talagsaong panalangin sa gipahiuli nga ebanghelyo.

Apan anaa kanato ang plano sa kaluwasan; nangalagad kita sa ebanghelyo; ug ang ebanghelyo mao ang bugtong paglaum sa kalibutan, usa ka paagi nga magdala og kalinaw sa kalibutan ug makorihian ang mga sayop nga anaa sa tanang nasud.²²

Nasayud kita nga kon ang mga tawo dunay pagtuo kang Kristo, maghinulsol sa ilang mga sala, makigsaad atol sa pagbunyag aron sa pagtuman sa iyang mga sugo, ug dayon makadawat sa Espiritu Santo pinaagi sa pagpandong sa mga kamot niadtong mga gitawag ug giorden niini nga gahum—ug kon sila motuman sa mga sugo—maangkon nila ang kalinaw niini nga kalibutan ug kinabuhing dayon sa kalibutan nga umaabut [tan-awa sa D&P 59:23].²³

Walay tambal alang sa kadautan sa kalibutan gawas lang sa ebanghelyo ni Jesukristo. Ang atong paglaum sa kalinaw, alang sa temporal ug espirituhanong paglambo, ug hangtud sa pagsulod sa gingharian sa Dios anaa lamang sa gipahiuli nga ebanghelyo. Walay buhat nga atong maapilan nga ingon kaimportante sa pagsangyaw sa ebanghelyo ug pagtukod sa Simbahan ug gingharian sa Dios dinhi sa kalibutan.²⁴

Mga Sugyot alang sa Pagtuon ug Pagtudlo

Mga Pangutana

Hunahunaa giunsa ni Joseph Fielding Smith pagsagubang ang mga hagit isip full-time nga misyonaryo (tan-awa sa “Gikan sa Kinabuhi ni Joseph Fielding Smith”). Sa unsang paagi ang iyang ehemplo makaimpluwensya sa inyong panerbisyo sa Simbahan?
Pamalandungi ang panalangin nga makatilaw sa “mga bunga sa ebanghelyo” (seksyon 1). Paghunahuna og mga tawo nga inyong mabahinan niini nga “mga bunga.”
Sa unsang paagi ang mga pulong ni Presidente Smith sa seksyon 2 makatabang sa atong pagpakigbahin sa ebanghelyo sa uban?
Miingon si Presidente Smith nga ang Simbahan nagkinahanglan og dugang full-time nga mga misyonaryo, lakip sa “hingkod nga magtiayon” (seksyon 3). Unsay inyong mahimo aron maandam kamo sa pagserbisyo?
Sa unsang paagi ang atong mga pulong ug buhat makapakita sa kasayon ug kayano sa ebanghelyo? (Tan-awa sa seksyon 4.) Kanus-a kamo mibati nga gigiyahan kamo sa Espiritu Santo niini nga paningkamot?
Unsa nga mga pagtulun-an sa seksyon 5 ang nagdasig gayud kaninyo? Unsay inyong pagbati kon maghunahuna mo mahitungod sa pagpakigbahin sa “bugtong paglaum sa kalibutan, usa ka paagi nga magmalinawon ang kalibutan”?

May Kalabutan nga mga Kasulatan

Mateo 24:14; Marcos 16:15; 1 Nephi 13:37; 2 Nephi 2:6–8; 3 Nephi 12:13–16; D&P 1:17–24; 4; 50:13–14; 88:81; 133:57–58

Tabang sa Pagtudlo

Kon ang partisipante magbasa og kusog gikan sa mga pagtulun-an ni Presidente Smith, dapita ang uban sa “pagpaminaw ug papangitaa sa piho nga mga baruganan o ideya. Kon ang tudling adunay dili kasagaran o malisud nga mga pulong, ipasabut kini sa dili pa basahon ang tudling. Kon adunay maglisud sa pagbasa, pangita og mobulontaryo kay sa papulipulihon sila” (Pagtudlo, Walay Labaw ka Mahinungdanon nga Tawag [1999], 56).