Kapitulo 5

Hugot nga Pagtuo ug Paghinulsol

“Ang atong gikinahanglan sa Simbahan, ug ang makuha gikan niini, mao ang paghinulsol. Atong gikinahanglan ang dugang nga pagtuo ug determinasyon sa pagserbisyo sa Ginoo.”

Gikan sa Kinabuhi ni Joseph Fielding Smith

Gitudlo ni Presidente Joseph Fielding Smith, “Ang pagpasaylo sa mga sala moabut pinaagi sa pagtuo ug sinserong paghinulsol.”¹ Miingon siya nga “gikinahanglan kini, dili kay motuo lang kita, apan kita maghinulsol,” ug gitudlo usab niya nga kon mohimo kita og maayong mga buhat uban sa pagtuo hangtud sa katapusan; atong “madawat ang ganti sa matinud-anon ug luna sa Celestial nga gingharian sa Dios.”² Inubanan sa tinguha sa tanang tawo nga makadawat niini nga gasa, mipamatuod siya kang Jesukristo ug misangyaw og paghinulsol sa tibuok niyang pangalagad.

Sayo sa iyang panerbisyo isip Apostol, miingon siya: “Akong gikonsiderar nga misyon ko kini, nadasig kaayo niini, nagtuo ko, nga pinaagi sa Espiritu sa Ginoo sa akong pag-adto sa mga stake sa Zion, sa pagsulti sa mga tawo nga karon ang adlaw sa paghinulsol ug pagtawag sa mga Santos sa Ulahing mga Adlaw sa paghinumdom sa ilang mga pakigsaad, sa mga saad nga ilang gihimo sa Ginoo, sa pagtuman sa iyang sugo, ug pagsunod sa mga pagtulun-an ug instruksyon sa mga elder sa Israel—sa mga propeta sa Dios—sumala sa narekord sa mga kasulatan. Kinahanglan nga mapainubsanon ug magmatngon kita sa tanang butang atubangan sa Dios aron mapanalanginan ug magiyahan kita sa iyang Balaang Espiritu. Nagtuo ko nga adlaw kini sa pagpasidaan. Panahon sa pagpasidaan sukad sa adlaw nga gipakitaan ang propeta gikan sa kalangitan nga ipahiuli ang ebanghelyo.”³

Sa usa ka sakrament miting usa ka Dominggo, si Presidente Smith misulti sa kongregasyon nganong pagpasidaan ang iyang gipamulong. Ang anak niyang si Joseph, nga mitambong sa miting, misulat: “Tin-aw sa akong panumduman ang ubang gipamulong [sa akong papa] nianang higayuna. ‘Kinsay imong higala, o kinsay nagpangga kaayo kaninyo?’ gipangutana niya ang kongregasyon. ‘Ang tawo ba nga moingon kaninyo nga ang tanan maayo sa Zion, nga ang kauswagan moabut ra o ang tawo nga nagpahimangno kaninyo sa mga kalamidad ug kalisdanan nga gisaad gawas lang kon ang mga baruganan sa ebanghelyo gituman? Gusto kong mahibalo mo nga gihigugma nako ang mga miyembro sa Simbahan, ug dili ko gustong tulisukon inig agi nato sa tabil niining mortal nga kinabuhi ug ingnon, “Kon gipasidan-an pa lang ko nimo dili unta ingon ani ang akong kahimtang.” Ug mao nga ako mopasidaan sa panghinaut nga maandam ang akong mga kaigsoonan alang sa gingharian sa himaya.’”⁴

Si Presidente Joseph Fielding Smith mipakigbahin sa iyang tuyo sa panawagan alang sa mga Santos sa Ulahing Adlaw sa paghinulsol: “Gihigugma nako ang mga miyembro sa Simbahan.”

Kadtong suod nga katrabaho ni Presidente Smith nakakita nga bisan istrikto siyang mopasidaan apan anaa kaniya ang malumong pagpakabana alang sa mga tawo nga nakiglimbasog sa sala. Si Elder Francis M. Gibbons, nga nagserbisyo isip secretary sa Unang Kapangulohan, kanunayng motambong dihang si Presidente Smith mihimo og mga Church discipline. Nahinumdom si Elder Gibbons: “Ang iyang mga desisyon kanunay nga gihimo uban sa kamabination ug gugma ug sa kinadak-ang kalooy nga mahatagan og kaangayan ang kahimtang. Komon ra alang niya ang pagsulti samtang magtuki sa usa ka lisud nga kaso, ‘Nganong dili man magtinarung ang mga tawo?’ Wala kini ipamulong sa pag-akusar o sa pagpanghimaraut apan uban sa kasubo ug pagmahay.”⁵ Si Presidente Spencer W. Kimball, nga nagserbiyso kauban ni Presidente Smith isip sakop sa Korum sa Napulog Duha ka mga Apostoles, miingon, “Sa makadaghan kami miingon tungod ang Napulog Duha mga maghuhukom man sa Israel, tanan kami malipay kon siya ang maghukom, kay ang iyang paghukom mabination, maloloy-on, makiangayon, ug balaan.”⁶ Kon si Presidente Smith mo-orden og mga bishop, sagad siyang motambag: “Hinumdumi, ang tanan dunay kahuyang, ug tanang istorya dunay pinakaminus duha ka habig. Kon masayop kamo sa paghukom, siguroa nga nasayop kamo pabor sa gugma ug kalooy.”⁷

Mga Pagtulun-an ni Joseph Fielding Smith

Ang unang baruganan sa ebanghelyo mao ang hugot nga pagtuo diha ni Ginoong Jesukristo.

Ang atong hugot nga pagtuo nagsentro sa Ginoo nga si Jesukristo, ug pinaagi kaniya ngadto sa Amahan. Mituo kita kang Kristo, midawat kaniya isip Anak sa Dios, ug midala sa iyang pangalan ngari kanato sa atong pagbunyag.⁸

Hunahunaa kini kanunay, karon ug sa tanang panahon, si Jesus mao ang Kristo, ang Anak sa buhi nga Dios, kinsa mianhi sa kalibutan sa pagtugyan sa iyang kinabuhi aron kita mabuhi. Kana ang kamatuoran, ug kinahanglanon. Diha gitukod ang atong pagtuo. Dili kini magun-ob. Kinahanglang tumanon nato kini nga pagtulun-an bisan pa man sa mga pagtulun-an sa kalibutan, ug mga ideya sa katawhan; kay importante kini, gikinahanglan kaayo sa atong kaluwasan. Ang Ginoo mitubos kanato pinaagi sa iyang dugo, mihatag nato og kaluwasan,—ug kini ang kondisyon nga dili nato angayng kalimtan—kana kon atong tumanon ang iyang mga sugo, ug kanunay mohinumdom kaniya. Kon kana atong buhaton kita maluwas, samtang ang mga ideya ug kabuang sa katawhan, mawala sa kalibutan.⁹

Pinaagi sa pagtuo moduol kita sa Dios. Kon wala kita motuo ni Ginoong Jesukristo, kon wala kitay pagtuo Kaniya o sa Iyang pag-ula, dili kita madasig sa pagpatalinghug sa Iyang mga sugo. Tungod kay duna kita niana nga pagtuo kita gidala niana nga kahiusahan uban sa Iyang kamatuoran ug makabaton og tinguha sa atong kasingkasing sa pagserbisyo Kaniya. …

… Ang unang baruganan sa ebanghelyo mao ang hugot nga pagtuo ngadto sa Ginoo nga si Jesukristo; ug dayag lang nga dili kita makabaton og pagtuo sa Ginoo nga si Jesukristo kon kita walay pagtuo sa Iyang Amahan. Dayon kon kita dunay pagtuo sa Dios nga Amahan ug sa Anak ug nagiyahan, nga angay kanato, pinaagi sa Espiritu Santo, motuo kita sa mga sinugo sa Ginoo kinsa pinaagi kanila Siya namulong.¹⁰

Ang hugot nga pagtuo nagpasabut sa pagbuhat.

“Ang hugot nga pagtuo mao ang hinungdan sa tanan nga paglihok.” [Lectures on Faith, lecture 1.] Kon hunungon ninyo ang pagkonsiderar niana sa makadiyot, tingali uyon mo nga tinuod gayud kini sa temporal ingon man sa espirituhanong mga butang. Mao usab sa atong mga buhat, ingon man sa mga buhat sa Dios. …

“Patay ang pagtuo nga mahimulag sa binuhatan” [Santiago 2:26]—sa laing pagkasulti, walay pulos. Tingali ang klarong ipasabut ni Santiago mao, “Pakitai ako sa imong pagtuo nga bulag sa binuhatan, ug kini walay bunga; apan pinaagi sa akong binuhatan pakitaan ko ikaw sa akong pagtuo, ug may bunga kini.” [Tan-awa sa Santiago 2:18.] Ang pagtuo nagpasabut sa pagbuhat. … Busa ang pagtuo, mas lig-on kay sa opinyon. …

Ang pagtuo gasa sa Dios. Ang matag maayong butang gasa sa Dios. Pagtulun-an kana sa kasulatan nga makita sa ika-11 nga kapitulo sa Mga Hebreohanon—diin kini nga kapitulo usa ka maayo nga kasulatan bahin sa hugot nga pagtuo—[ug] sa mga pinadayag nga gihatag kanato sa Dios diha sa Doktrina ug mga Pakigsaad, ug sa ubang kasulatan. Ang pagtuo dili maangkon nga walay buhat o kakulang sa interes o taphaw nga opinyon. Ang pagtinguha lang nga makaangkon og pagtuo dili makapalambo og pagtuo ingon man nga ang tinguha nga mahimong batid sa musika o painting makab-ot bisan walay maalamong pagbuhat. Naa diha ang atong problema. Nakabaton kita og pagpamatuod sa Ebanghelyo, mituo kita kang Joseph Smith, mituo kita kang Jesukristo, mituo kita sa mga baruganan sa Ebanghelyo, apan unsa ka dako ang atong paningkamot niini?

… Kon gusto kitang adunay lig-on, malungtarong pagtuo, kinahanglang lihukon nato ang tanang katungdanan isip mga miyembro niini nga Simbahan. …

Unta kita dunay pagtuo sama kang Nephi! Mabasa sa ika-17 nga kapitulo sa 1 Nephi diin misupak ang iyang mga igsoon ug mibugal-bugal kaniya kay magtukod siya og barko, nag-ingon:

“Ang atong igsoon nga lalaki usa ka buang, kay siya nagtuo nga siya makabuhat og usa ka barko; oo, ug siya usab nagtuo nga siya makatabok niining dako nga mga katubigan.” [1 Nephi 17:17.]

Gitubag sila ni Nephi:

“Kon ang Dios misugo kanako sa paghimo sa tanan nga mga butang ako makahimo kanila. Kon siya kinahanglan mosugo kanako nga ako kinahanglan moingon ngadto niini nga tubig, nga ikaw mahimo nga yuta, kini kinahanglan nga mahimo nga yuta; ug kon ako kinahanglan moingon niini, kini matuman.” [1 Nephi 17:50.]

Mao kana ang iyang hugot nga pagtuo.¹¹

Wala kita magpakabuhi sumala sa atong makita, sama sa wala pa kita moanhi sa kalibutan, apan gilauman sa Ginoo nga magpakabuhi kita pinaagi sa pagtuo [tan-awa sa 2 Mga Taga-Corinto 5:7]; ug sa pagpakabuhi pinaagi sa pagtuo makadawat kita sa gasa sa mga matarung, kon motuman kita sa mga sugo alang sa atong kaluwasan.¹²

Gawas kon ang tawo motuman sa doktrina ug magpakabuhi sa pagtuo, modawat sa kamatuoran ug mosunod sa mga sugo nga gihatag kanila, dili niya madawat ang kinabuhing dayon, bisan giunsa niya sa paglitok nga si Jesus mao ang Kristo, o sa pagtuo nga ang iyang Amahan mipadala kaniya sa kalibutan alang sa katubsanan sa tawo. Mao nga husto si Santiago sa iyang pag-ingon nga ang mga dautan “nagapangurog sa kalisang,” apan dili sila maghinulsol [tan-awa sa Santiago 2:19].¹³

Ang paghinulsol mao ang ikaduhang baruganan sa ebanghelyo ug mahinungdanon alang sa atong kaluwasan ug kahimayaan.

Ang paghinulsol mao ang ikaduhang sukaranan nga baruganan sa ebanghelyo ug bunga sa pagtuo.¹⁴

Ang atong gikinahanglan sa Simbahan, ug ang makuha gikan niini, mao ang paghinulsol. Atong gikinahanglan ang dugang nga pagtuo ug determinasyon sa pagserbisyo sa Ginoo.¹⁵

Tinuod ba nga ang uban kanato naghunahuna nga walay kaso kon makasala kita basta dili lang grabe nga sala, makamatay nga sala, nga kita maluwas gihapon sa gingharian sa Dios? Nakita ni Nephi ang atong panahon. Miingon siya nga mao kana ang isulti sa mga tawo [tan-awa sa 2 Nephi 28:7–9]. Apan ingnon ko kamo, dili mahimo nga motipas kita sa dalan sa kamatuoran ug kamatarung ug magpabilin ang giya sa Espiritu sa Ginoo.¹⁶

Sa Zion walay dapit alang sa mga tawo nga tinuyo ang pagpakasala. Dunay dapit alang sa mahinulsulong makasasala, sa tawo nga mopalayo sa kadautan ug magtinguha sa kinabuhing dayon ug sa kahayag sa Ebanghelyo. Kinahanglang dili nato tugutan ang pagpakasala bisan unsa ka gamay, kay ang Ginoo dili makatugot niini, apan magpakabuhi nga matarung ug hingpit atubangan sa Dios.¹⁷

Ang katawhan maluwas lang ug mahimaya sa gingharian sa Dios pinaagi sa pagkamatarung; busa, maghinulsol kita sa atong mga sala ug magpakabuhi sa kahayag kay si Kristo anaa sa kahayag [tan-awa sa 1 Juan 1:7], aron ang iyang dugo molimpyo kanato gikan sa tanang pagpakasala ug atong ikauban ang Ginoo ug makadawat sa iyang himaya.¹⁸

Atong gikinahanglan ang paghinulsol, ug gikinahanglan nga masultihan kita sa paghinulsol.¹⁹

Sa baruganan sa paghinulsol, ang kalooy sa Langitnong Amahan ug ni Jesukristo gipakita.

Ang paghinulsol maoy usa sa pinakamahupayon ug mahimayaong baruganan nga gitudlo sa ebanghelyo. Niini nga baruganan ang kamaloloy-on sa atong Langitnong Amahan ug sa iyang Bugtong Anak, si Jesukristo, gipakita nga mas lig-on pa kay sa ubang baruganan. Pagkamakalilisang nga butang kon wala ang pagpasaylo sa sala ug walay pamaagi sa kapasayloan sa mga sala alang sa mapaubsanong naghinulsol! Atong mahunahuna ang porsyon sa kalisang nga atong matagamtam, kon mag-antus kita sa silot sa atong mga kalapasan hangtud sa hangtud nga walay bisan gamayng paglaum sa kahupayan. Unsaon man pag-angkon kana nga kahupayan? Kang kinsa nato kini makuha?

Ang atong Ginoo miingon:

“Kay gihigugma gayud sa Dios ang kalibutan nga tungod niana gihatag niya ang iyang bugtong Anak, aron ang tanan nga mosalig kaniya dili malaglag, kon dili may kinabuhing dayon.

“Kay gipadala sa Dios ang iyang Anak nganhi sa kalibutan; dili aron ang kalibutan iyang pagahukman sa silot kondili aron ang kalibutan maluwas pinaagi kaniya.” [Juan 3:16–17; tan-awa usab sa mga bersikulo 18–21.]

Kon wala ipadala sa Amahan si Jesukristo sa kalibutan, nan wala unta ang kapasayloan sa mga sala ug walay kahupayan gikan sa pagpakasala pinaagi sa paghinulsol.²⁰

“Ang paghinulsol maoy usa sa pinakamahupayon ug mahimayaong baruganan nga gitudlo sa ebanghelyo.”

Kon kita nakasabut gayud ug mobati bisan sa pinakagamay, sa gugma ug kaandam ni Jesukristo sa pag-antus alang sa atong mga sala kita andam nga maghinulsol sa tanan natong kalapasan ug moserbisyo kaniya.²¹

Ang paghinulsol naglakip sa tinuorayng kasubo alang sa sala ug sa hingpit nga pagbiya sa sala.

Ang kasulatan nag-ingon:

“Kamo mohalad og usa ka sakripisyo ngadto sa Ginoo nga inyong Dios diha sa pagkamatarung, gani niana nga usa ka masulub-on nga kasingkasing ug usa ka mahinulsulon nga espiritu.” [D&P 59:8.]

Nagpasabut kana nga maghinulsol.

… Ang paghinulsol, sumala sa diksyonaryo, mao ang tinuorayng kasubo alang sa sala uban sa kaugalingong panghimaraut, ug hingpit nga pagbiya gikan sa sala. … Walay tinuoray nga paghinulsol kon walay kasubo ug tinguha nga malikay sa sala.

Ang kamahinulsulon mao ang timailhan sa masulub-on, o mapaubsanong espiritu tungod sa sala ug tinuorayng pagbati sa nahimong sala ug sa pagkaamgo sa kalooy ug grasya sa Dios nga ihatag sa mahinulsulon nga makasasala. … Tungod niana ang Ginoo miingon, sigon sa akong gisulti, kinahanglan kitang mohalad og sakripisyo “diha sa pagkamatarung, gani sa usa ka masulub-ong kasingkasing ug mahinulsulon nga espiritu.” …

Ang paghinulsol gasa sa Dios. … Dili gayud sayon sa ubang tawo ang paghinulsol, apan ang gasa sa paghinulsol ug pagtuo ihatag nganha sa matag tawo nga magtinguha niini.²²

Akong nakat-unan sa kaugalingong kasinatian nga kon gusto kamong mag-usab, sa tinuoray gayud, mahimo ninyo kini. Ang atong konsensya ug mga kasulatan nagsulti kanato unsay angay sundon—ug unsang mga kinaiya ang angay natong usbon alang sa mahangturon natong kaayohan ug kalamboan.²³

Karon ang panahon sa paghinulsol.

Ang Dios dili moluwas sa tanan ngadto sa celestial nga gingharian. Kon kamo gustong makaadto, ug may mga kapakyasan kamo, kon nakahimo kamog mga sala, kon gisupak ninyo ang mga sugo sa Ginoo ug nahibalo kamo niini, karon ang maayong panahon sa paghinulsol ug pag-usab, ug dili mao ang ideya nga tungod kay gamay ra kining butanga pasayloon ra mo sa Ginoo, pinaagi sa gamay nga paglatos, gamay nga silot ug kita mapasaylo, kay inyong makita nga papahawaon kamo, kon mamugos kamo sa mao nga dalan.²⁴

Ang paglangay, nga gigamit sa mga baruganan sa ebanghelyo, mao ang kawatan sa kinabuhing dayon, nga pagpakabuhi sa presensya sa Amahan ug sa Anak. Daghan kanato, gani mga miyembro sa Simbahan, mibati nga wala kinahanglana ang kadinalian sa pagsunod sa mga baruganan sa ebanghelyo ug pagtuman sa mga sugo. …

Dili nato kalimtan ang mga pulong ni [Amulek]: “Kay tan-awa, kini nga kinabuhi mao ang panahon alang sa mga tawo sa pagpangandam sa pagsugat sa Dios; oo, tan-awa ang adlaw niini nga kinabuhi mao ang adlaw alang sa mga tawo sa paghimo sa ilang mga buluhaton.

“Ug karon, ingon nga ako miingon nganha kaninyo kaniadto, ingon nga kamo daghan og mga saksi, busa, ako mohangyo kaninyo nga kamo dili maglangay sa adlaw sa inyong paghinulsol hangtud sa katapusan; kay human niini nga panahon sa kinabuhi, diin gihatag kanato aron pagpangandam alang sa kahangturan, tan-awa, kon kita dili mopauswag sa atong panahon samtang ania pa niini nga kinabuhi, human niana moabut ang kangitngit sa kagabhion diin wala nay buluhaton nga mahimo.

“Kamo dili makaingon, kon kamo dad-on ngadto niana nga makalilisang nga kalisdanan, nga ako mohinulsol, nga ako mobalik sa akong Dios. Dili, kamo dili makaingon niini; kay ang mao nga espiritu nga miangkon sa inyong mga lawas sa panahon nga kamo mobiya niini nga kinabuhi, kanang mao nga espiritu adunay gahum sa pag-angkon sa inyong lawas didto niana nga walay katapusan nga kalibutan.” [Alma 34:32–34.]²⁵

Atong buluhaton sa kalibutan ang pagpasidaan.

Tuyo sa Ginoo nga ang katawhan malipay—mao kana ang iyang katuyoan—apan ang katawhan nagdumili nga malipay ug nagpaalaot sa ilang kaugalingon, kay nagtuo sila nga mas maayo ang ilang pamaagi kay sa pamaagi sa Dios, ug tungod sa kahakog, kadalo, ug kadautan sa ilang kasingkasing; ug kana ang atong problema karon.²⁶

Sa among naobserbahan samtang nagbiyahe mi sa lain-laing dapit ug gikan sa among nabasa sa publikong mantalaan, napugos kami sa paghimo og konklusyon nga ang paghinulsol sa sala hilabihan kaimportante sa tibuok kalibutan karon.²⁷

Ayaw hunahunaa nga misangko na kita sa kahimtang diin dili na mograbe ang kadautan. Gawas kon dunay paghinulsol mas mograbe pa kini. Mao nga akong isangyaw ang paghinulsol niining mga tawhana, sa mga Santos sa Ulahing mga Adlaw, … ug sa tanang kanasuran bisan asa.²⁸

Atong buluhaton sa kalibutan ang pagpasidaan, ug ilabi na sa mga miyembro sa Simbahan [tan-awa sa D&P 88:81].²⁹

Atong katungdanan ang pagbantay sa usag usa, pagpanalipod, pagpahimangno sa mga kakuyaw, pagtinudloay sa mga baruganan sa Ebanghelyo sa gingharian, ug maghiusang mobarug batok sa mga sala sa kalibutan.³⁰

Wala koy nahibaloan nga mas importante o gikinahanglan niining panahona kay sa isangyaw ang paghinulsol, bisan sa mga Santos sa Ulahing mga Adlaw, ug ako nagtawag kanila ingon man sa mga dili miyembro sa Simbahan, sa pagpatalinghug sa pulong sa atong Manunubos. Karon tataw kaayo ang iyang giingon nga walay mahugaw nga makasulod sa iyang presensya. Kadto lang nga napamatud-an sa ilang kamatinud-anon ug nahugasan ang ilang mga saput sa iyang dugo pinaagi sa ilang pagtuo ug paghinulsol—walay lain ang makakaplag sa gingharian sa Dios.³¹

“Apan, tan-awa, tanan nga mga kanasuran, mga kaliwatan, mga pinulongan, ug mga katawhan magpuyo nga luwas diha sa Usa nga Balaan sa Israel kon kini mao nga sila maghinulsol.” [1 Nephi 22:28.] Ug mag-ampo ko nga sila maghinulsol. Gusto kong magpuyo sila nga luwas. Gusto kong motuo sila sa Usa nga Balaan sa Israel, kinsa mianhi sa kalibutan ug miula sa atong mga sala, alang sa sala sa tanang katawhan, kinsa mitubos kanato gikan sa kamatayon, kinsa misaad kanato og kaluwasan ug kapasayloan sa atong mga sala kon kita maghinulsol.

Nanghinaut ko nga ang tanan motuo kaniya, mosimba kaniya ug sa iyang Amahan, ug moserbisyo sa Ginoo nga atong Dios sa ngalan sa Anak, ug niana ang kalinaw moabut, niana ang pagkamatarung mopatigbabaw, niana ang Ginoo moestablisar sa iyang gingharian dinhi sa kalibutan.³²

Nangamuyo ko sa kalibutan sa paghinulsol ug pagtuo sa kamatuoran, sa pagpadan-ag sa kahayag ni Kristo diha sa ilang kinabuhi, sa pagtuman sa tanang kamaayo ug husto nilang baruganan, ug modugang sa kahayag ug kahibalo nga miabut pinaagi sa pagpadayag niining panahona. Nangamuyo ko kanila nga mopasakop sa Simbahan ni Jesukristo sa mga Santos sa Ulahing mga Adlaw ug moani sa mga panalangin sa ebanghelyo.

Nangamuyo ko sa mga miyembro sa Simbahan sa paghimo og matarung, sa pagtuman sa mga sugo, sa pagtinguha sa Espiritu, sa paghigugma sa Ginoo, sa pag-una sa gingharian sa Dios sa ilang kinabuhi, ug molihok alang sa ilang kaluwasan uban sa kahadlok ug pagkurog atubangan sa Ginoo [tan-awa sa Mga Taga-Filipos 2:12].³³

Mga Sugyot alang sa Pagtuon ug Pagtudlo

Mga Pangutana

Diha sa “Gikan sa Kinabuhi ni Joseph Fielding Smith,” ribyuha ang mga komentaryo ni Presidente Smith kon nganong gusto siya nga “mopasidaan.” Sa unsang paagi ang tawag sa paghinulsol usa ka pagpadayag sa gugma?
Unsay inyong pagsabut sa pagsentro sa inyong pagtuo diha sa Langitnong Amahan ug ni Jesukristo? (Tan-awa sa seksyon 1.)
Ngano nga ang tinuod nga pagtuo kanunayng modala ngadto sa buhat? (Alang sa pipila ka ehemplo, tan-awa sa seksyon 2.) Unsa ang pipila ka paagi nga atong ikapakita ang pagtuo pinaagi sa atong mga buhat?
Sa unsang paagi ang paghinulsol usa ka “bunga sa pagtuo”? (Tan-awa sa seksyon 3.)
Pamalandungi sa hilom ang usa ka panahon dihang naghinulsol kamo ug mibati sa kalooy ug gugma sa Langitnong Amahan ug ni Jesukristo (tan-awa sa seksyon 4). Unsay inyong ikapaambit bahin sa inyong pagpasalamat sa Pag-ula sa Manluluwas?
Nganong imposible ang paghinulsol “kon walay kasubo ug tinguha nga malikay sa sala”? (Tan-awa sa seksyon 5.) Sa unsang paagi kaha ang katapusang duha ka paragraph sa seksyon 5 makahatag og paglaum sa tawo nga nagsubo tungod sa sala?
Sa unsang mga paagi nga ang paglangay “kawatan sa kinabuhing dayon”? (Tan-awa sa seksyon 6.) Unsa ang mga kakuyaw sa paglangay sa atong paghinulsol?
Samtang magribyu kamo sa seksyon 7, ikonsiderar kon unsay buot ipasabut sa “pagpasidaan.” Sa unsang paagi kita magmabination ug mahigugmaon sa atong paningkamot sa pagpasidaan sa uban?

May Kalabutan nga mga Kasulatan

Mga Hebreohanon 11:1–6; Mosiah 4:1–3; Alma 34:17; Ether 12:4; Moroni 7:33–34; D&P 18:10–16; Mga Artikulo sa Hugot nga Pagtuo 1:4

Tabang sa Pagtudlo

“Ang estudyante maoy angay nga pahimoon. Kon ang magtutudlo ang mohimo, maoy bida sa pasundayag, siya ra ang magsulti, ug mohimo sa tanang kalihokan, iyang gibabagan ang pagkat-on sa mga sakop sa klase” (Asahel D. Woodruff, Teaching the Gospel [1962], 37; sa Virginia H. Pearce, “The Ordinary Classroom—A Powerful Place for Steady and Continued Growth,” Ensign, Nob. 1996, 12).