„Lekcja 25. Materiał dla nauczyciela: Pokuta i przebaczenie w życiu rodzinnym”, Wieczna rodzina. Materiały dla nauczyciela (2022)
„Lekcja 25. Materiał dla nauczyciela”, Wieczna rodzina. Materiały dla nauczyciela
Lekcja 25. Materiał dla nauczyciela
Pokuta i przebaczenie w życiu rodzinnym
Możemy poprosić o moc Pana, która uzdrowi i wzmocni nasze relacje rodzinne, jeśli będziemy stosować zasady pokuty i przebaczenia. Niniejsza lekcja pomoże studentom zrozumieć, w jaki sposób ich pokuta może ulepszyć relacje rodzinne. Studenci zastanowią się również, w jaki sposób mogą uzyskać pomoc Pana, aby wybaczyć członkom rodziny, którzy mogli ich obrazić lub skrzywdzić.
Uwaga: Czasami krzywda wyrządzana przez członków rodziny ma formę znęcania się. Uzdrowienie po doświadczeniu przemocy będzie omówione na następnej lekcji.
Propozycje dotyczące nauczania
Doskonalenie nauczania i uczenia się
Skup się na tym, czego student musi doświadczyć, aby mógł się bardziej nawrócić. Nauka ma miejsce, gdy studenci aktywnie uczestniczą w procesie nauki i żyją ewangelią. Gdy będziesz nauczać, skup się na tym, jakich doświadczeń twoi studenci mogą potrzebować i co muszą zrobić, aby otrzymać osobiste objawienie oraz pogłębić swoje nawrócenie. Gdy będą pogłębiać swoją wiedzę o ewangelii i żyć zgodnie z tym, co wiedzą, będą się bardziej nawracać do Zbawiciela i Jego ewangelii.
Nasza osobista pokuta może ulepszyć relacje rodzinne.
Pokaż na tablicy następujące zdania (możesz je zmienić tak, aby lepiej odpowiadały potrzebom studentów):
-
Ważne jest, aby upewniać się, czy inni członkowie rodziny często pokutują.
-
Jeśli członek rodziny ponosi większą winę niż my, powinniśmy poczekać, aż nas przeprosi i zmieni się, zanim my przeprosimy i się zmienimy.
-
Niezależnie od tego, w jaki sposób skrzywdziliśmy członków rodziny, zawsze łatwo jest odpokutować.
-
Można źle traktować osoby w rodzinie, jeśli próbują nas irytować.
Rozpocznij lekcję od poproszenia studenta o przeczytanie na głos zdań wypisanych na tablicy. Poproś studentów, aby po cichu zastanowili się, czy zdania zawierają prawdę czy fałsz (nie proś ich, by podawali swoje odpowiedzi). Po upływie wystarczającej ilości czasu powiedz, że wszystkie te zdania podają nieprawdę.
-
W jaki sposób skorygowalibyście każde z tych zdań, aby zawierały prawdę?
-
Dlaczego pokuta może stanowić wyzwanie, gdy ranimy członków rodziny? W jaki sposób Pan może nam pomóc, gdy staramy się odpokutować?
Możesz pokazać jeden z obrazów przedstawiających przypowieść o synu marnotrawnym z materiału przygotowawczego. Poproś jednego studenta o streszczenie tej przypowieści. Możecie przejrzeć fragment Ew. Łukasza 15:17–24 i zapytać studentów, jakie zasady odnoszące się do pokuty w życiu rodzinnym rozpoznali w tej przypowieści.
-
Czego możemy się nauczyć o Ojcu Niebieskim, biorąc pod uwagę postać ojca w tej przypowieści? Jak ta wiedza może wpływać na nasz sposób postrzegania pokuty?
-
Kiedy widzieliście, że małżeństwo lub rodzina zostały błogosławione z powodu pokuty jednego z członków? (Przypomnij studentom, aby nie mówili o sprawach zbyt osobistych lub prywatnych).
Pan może pomóc nam wybaczyć członkom rodziny, którzy nas obrazili lub skrzywdzili.
Poproś studentów, aby pomyśleli o sytuacji, w której zostali obrażeni lub skrzywdzeni przez członka rodziny. Możesz ich również poprosić, aby zastanowili się nad tym, w jakim stopniu potrafili wybaczyć tej osobie.
-
Dlaczego czasami może być trudno wybaczyć członkom rodziny, którzy wyrządzili nam zło?
Przejrzyjcie wspólnie treść fragmentu Doktryna i Przymierza 64:8–11. Zapytaj klasę, jakich prawd nauczyli się z nauk Pana na temat przebaczenia. Wśród prawd, które studenci rozpoznają, może być następująca prawda: Pan wymaga od nas, abyśmy przebaczali wszystkim ludziom.
Możesz poprosić studentów, aby wybrali i przejrzeli kilka akapitów lub wypowiedzi przywódców Kościoła z rozdziału 2. materiału przygotowawczego. Następnie zapytaj:
-
W jaki sposób te nauki mogą ułatwić komuś przebaczenie członkowi rodziny, który wyrządził mu zło?
W ramach dyskusji możesz pokazać treść wypowiedzi Starszego Massimo De Feo z rozdziału 2. materiału przygotowawczego i przeczytać ją razem ze studentami. Możesz dać im kilka minut na zastanowienie się nad tym, co Zbawiciel dla nich zrobił.
-
W jaki sposób pamięć o ofierze Zbawiciela, może nam ułatwić przebaczanie bliźnim?
Możesz wykorzystać historię Jakuba i Ezawa, aby studenci pogłębili swoje zrozumienie tego, czym jest wybaczanie w życiu rodzinnym. Możesz też wymyślić własną przykładową historię, aby pomóc im rozważyć uczucia, zmartwienia i wybory związane z pojednaniem się z członkiem rodziny, którego my obraziliśmy lub który nas obraził.
Jeśli to możliwe, pokaż następujący obraz:
Poproś studentów, aby powiedzieli, co wiedzą o tej historii Jakuba i Ezawa oraz o tym, co wpłynęło na relacje między tymi braćmi. W razie potrzeby możesz uzupełniać uwagi studentów, mówiąc o następujących szczegółach:
Izaak i Rebeka mieli bliźniaki: Ezawa i Jakuba. Ezaw był najstarszy i dlatego jemu należało się pierworództwo. Oznaczało to, że odziedziczy ziemię swego ojca, „podwójną część z majętności ojca” oraz upoważnienie do przewodniczenia jako duchowy przywódca rodziny po śmierci ojca (Przewodnik po pismach świętych, hasło „Pierworodny”, zob. także hasło „Pierworództwo”).
Ezaw sprzedał jednak pierworództwo Jakubowi za potrawę (miskę zupy lub gulaszu). Później, kiedy Izaak pragnął udzielić błogosławieństwa pierworództwa, Ezaw próbował je otrzymać, mimo że z niego zrezygnował. Rebeka zainterweniowała i to błogosławieństwo otrzymał Jakub. W rezultacie Ezaw znienawidził Jakuba i przysiągł, że go zabije. Rebeka i Izaak posłali Jakuba, aby zamieszkał u swego wuja, Labana. Jakub ożenił się i miał dzieci. Po 20 latach Pan polecił Jakubowi, aby powrócił do swojej ojczyzny. Jakub bał się tego, co Ezaw może zrobić jemu i jego rodzinie, gdy dowiedział się, że Ezaw idzie z 400 mężczyznami na ich spotkanie. Jakub polecił swoim sługom, aby podzielili dużą liczbę jego zwierząt na kilka grup i złożyli je Ezawowi w darze, gdy ten podszedł bliżej. (Zob. I Ks. Mojżeszowa 25–32).
Podziel studentów na pary lub małe grupy. Poproś, aby po cichu przeczytali fragment I Ks. Mojżeszowa 33:1–11 i odszukali, co się wydarzyło podczas spotkania Jakuba z Ezawem. Poproś każdego studenta, by wybrał punkt widzenia Jakuba lub Ezawa i wyobraził sobie wydarzenia opisane w tych wersetach z perspektywy jednego z braci.
Po upływie wystarczającej ilości czasu poproś studentów, aby przedyskutowali z partnerem lub w grupie następujące pytania, czerpiąc z tego, czego się nauczyli, wyobrażając sobie to spotkanie z punktu widzenia Jakuba lub Ezawa:
-
Jakie myśli lub uczucia mógłbyś mieć, kiedy zbliżałeś się do swojego brata i rozmawiałeś z nim?
-
Co zrobiłeś, aby pojednać się ze swoim bratem? Jakiej zasady można się nauczyć z tej historii?
Kiedy studenci wykonają to zadanie, możecie wspólnie omówić niektóre z poniższych pytań:
-
Jakie zasady dostrzegacie w zachowaniu Jakuba i Ezawa? W jaki sposób Pan interweniuje w tej historii?
-
W jaki sposób Bóg pomógł ci podjąć inicjatywę rozwiązania konfliktu lub wybaczenia komuś z twojej rodziny? (Przypomnij studentom, żeby nie mówili o sprawach zbyt osobistych).
Poproś studentów, aby po cichu zastanowili się, w jaki sposób Ojciec Niebieski chce, by teraz zastosowali zasady pokuty i wybaczenia w relacjach rodzinnych. Zachęć ich, aby działali zgodnie z otrzymanymi wrażeniami. Możesz dać im czas na złożenie świadectwa o wartości pokuty i przebaczenia w rodzinie.
Na następne zajęcia
Powiedz, że tragiczne jest to, iż niektórzy ludzie decydują się znęcać nad innymi ludźmi. Zachęć studentów, aby uważnie przestudiowali materiał przygotowawczy na następną lekcję. Poproś ich, aby zastanowili się, w jaki sposób z pomocą Zbawiciela mogą dostąpić uleczenia lub pomóc w tym innym po doświadczeniu przemocy.