Przeciwności

Twoje powodzenie i szczęście, zarówno doczesne jak i wieczne, w dużej mierze zależą od tego, w jaki sposób reagujesz na trudy życia.

Jedna z opowieści z Księgi Mormona ilustruje różne reakcje na przeciwności. Przez kilka dni prorok Lehi i jego rodzina wędrowali po pustkowiu, zdobywając pożywienie za pomocą łuków i strzał. Rodzina napotkała na trudności, kiedy synowie Lehiego stracili możliwość używania swoich łuków. Łuki Lamana i Lemuela utraciły swą sprężystość, a łuk Nefiego się złamał. Laman i Lemuel, głodni i zmęczeni, zaczęli złorzeczyć Panu. Nawet Lehi zaczął szemrać. Jednak Nefi nie poddał się zniechęceniu. Zaczął działać. Powiedział: „I stało się, że ja, Nefi, zrobiłem z drzewa łuk i z prostej żerdzi strzałę i uzbroiwszy się w łuk i strzałę, w procę i kamienie, zapytałem mojego ojca: Dokąd mam pójść, by zdobyć żywność?” Ukorzony słowami Nefiego Lehi zapytał Pana, gdzie powinni udać się, by zdobyć pożywienie. Pan odpowiedział na jego modlitwy i zaprowadził Nefiego do takiego miejsca. (Zob. 1 Nefi 16:15–31).

Niektórzy ludzie, stając w obliczu przeciwności przypominają Lamana i Lemuela. Narzekają i gorzknieją. Zadają pytania w stylu: „Dlaczego przytrafiło się to właśnie mnie? Dlaczego teraz muszę cierpieć? Czym sobie na to zasłużyłem?” A te pytania mają moc dominowania nad myślami. Mogą one zawładnąć ich widzeniem spraw, pochłonąć ich energię i pozbawić ich doświadczeń, które mieli otrzymać zgodnie z wolą Pana. Zamiast reagować w taki właśnie sposób, powinniśmy naśladować przykład Nefiego. Zastanów się nad takimi pytaniami jak: „Co mam zrobić? Czego ma mnie nauczyć to doświadczenie? Co mam zmienić? Komu mam pomóc? W jaki sposób mam przypomnieć sobie w czasie prób o wielu błogosławieństwach?”

Każdy rodzaj przeciwności wymaga innej reakcji. Na przykład: jeśli dotknęła cię choroba, może po prostu musisz być cierpliwy i wierny. Jeśli cierpisz z powodu słów lub czynów innych osób, powinieneś pracować nad wybaczeniem tym, którzy cię obrazili. Jeśli jesteś ofiarą znęcania się, natychmiast powinieneś/powinnaś poszukać pomocy. Jeśli próby są następstwem twego nieposłuszeństwa, powinieneś/powinnaś poprawić swoje zachowanie i z pokorą prosić o wybaczenie.

Choć reakcje na przeciwności będą się różnić, jedna kwestia powinna być niezmienna: twoje zaufanie do Ojca Niebieskiego i Jezusa Chrystusa. Prorok Alma nauczał: „Kto zaufa Bogu, otrzyma pomoc w swych trudnościach, kłopotach i cierpieniach i zostanie podniesiony ostatniego dnia” (Alma 36:3).

Kiedy ufasz Ojcu i Synowi, jesteś pewien, że kochają cię w doskonały sposób — chcą, abyś był szczęśliwy i pomogą ci wzrastać duchowo. Przestrzegasz przykazań. Starasz się poznać Ich wolę i czynisz to, czego Oni wymagają od ciebie, nawet jeśli twoje własne pragnienia są inne. Twoim modlitwom o ulgę w cierpieniach towarzyszy zrozumienie, że Ojciec Niebieski nie rozwiąże natychmiast wszystkich problemów, że może chce, abyś poczekał, nadal wzrastając i ucząc się. Dzięki temu wszystkiemu odnajdziesz pocieszenie w przekonaniu, że Zbawiciel doskonale rozumie twoje próby. Jego nieskończone Zadośćuczynienie polegało między innymi na tym, że wziął On na Siebie „boleści i choroby swego ludu”. Wziął na Siebie „ich słabości, aby Jego serce przepełniło się miłosierdziem przez doświadczenia w ciele, aby przez doświadczenia w ciele poznał, jak może pomagać swoim w ich słabościach” (Alma 7:11–12). Jako że doświadczył On twojego bólu, wie też, w jaki sposób ci pomóc. Jeśli zwracasz się do Niego z wiarą, wzmocni cię tak, że wytrzymasz każdą próbę, jakiej doświadczysz.

Kiedy starasz się zaufać Panu w czasach prób, pamiętaj o następującej radzie danej poprzez Proroka Józefa Smitha:

„Nagroda tego, co jest wierny w cierpieniu, jest większa w królestwie niebieskim.

Nie możecie tymczasem dostrzec waszymi śmiertelnymi oczami zamiaru Boga odnośnie tego, co nastąpi później, ni chwały, jaka nastąpi po wielu cierpieniach.

Bowiem błogosławieństwa przychodzą po wielu cierpieniach” (NiP 58:2–4).

Możesz odnaleźć pokój i radość nawet wtedy, kiedy zmagasz się z wyzwaniami i smutkiem. W Księdze Mormona znajduje się opowieść o prawym ludzie, który nauczył się tej prawdy. Cierpiąc niewolę pod rządami okrutnego władcy, otworzyli swe serca przed Bogiem (zob. Mosjasz 24:8–12). Pan odpowiedział:

„Podnieście głowy i bądźcie dobrej myśli, albowiem pamiętam obietnicę, którą mi daliście, i sprzymierzę się z Moim ludem, i wyzwolę go z niewoli.

Uczynię lekkimi ciężary włożone na wasze ramiona, że nie będziecie ich odczuwać, nawet gdy jesteście w niewoli, i uczynię to, abyście mogli odtąd świadczyć o Mnie i z całą pewnością wiedzieli, że Ja, Pan Bóg, jestem z Moim ludem w ich niedoli” (Mosjasz 24:13–14).

Lud zareagował z wiarą i „stało się, że ciężary włożone na [nich] stały się im lekkie, a Pan wzmocnił ich, że mogli znosić swe trudy z łatwością, i we wszystkim poddawali się oni woli Pana cierpliwie i z pogodą ducha” (Mosjasz 24:15).

Podobnie jak ci prawi ludzie możesz „[poddać] się […] woli Pana cierpliwie i z pogodą ducha”, wiedząc, że wzmocni cię podczas prób. Obiecał On: „Wszystko, co was dotknęło, obróci się na wasze dobro i chwałę mojego imienia” (NiP 98:3).

Dodatkowe źródła: List do Hebrajczyków 4:15–16; 2 Nefi 2:11–24; Mosjasz 23:21–22; NiP 105:6; 121:7–9; 122

Zobacz także: Plan zbawienia; Pokój; Pokuta; Wybaczenie