Objawienie

Pisma święte mówią o różnych rodzajach objawienia, takich jak: wizje, sny i przyjścia aniołów. Dzięki takim kanałom Pan przywrócił Swą ewangelię w dniach ostatnich oraz objawił prawdy, mówiące o takich doktrynach jak przedziemska egzystencja, odkupienie zmarłych oraz trzy królestwa chwały. Jednakże większość objawień dla przywódców i członków Kościoła przychodzi poprzez podszepty Ducha Świętego.

Ciche, duchowe podszepty mogą nie wydawać się tak spektakularne jak wizje czy przyjście aniołów, ale są one silniejsze, trwalsze i mogą zmieniać życie. Świadectwo Ducha Świętego wywołuje w duszy wrażenie, które ma większe znaczenie niż wszystko, co możesz zobaczyć czy usłyszeć. Dzięki takim objawieniom otrzymasz trwałą moc do tego, by pozostać wiernym ewangelii i pomóc w tym innym ludziom.

Poniższe rady pomogą ci przygotować się na otrzymanie podszeptów Ducha Świętego:

Módl się o przewodnictwo. Pan powiedział: „Proście, a będzie wam dane, szukajcie, a znajdziecie; kołaczcie, a otworzą wam. Każdy bowiem, kto prosi, otrzymuje, a kto szuka, znajduje, a kto kołacze, temu otworzą” (Ew. Mateusza 7:7–8). Aby znaleźć i otrzymać, musisz szukać i prosić. Jeśli nie pukasz — modląc się do Ojca Niebieskiego o przewodnictwo — drzwi objawienia nie zostaną przed tobą otwarte. Lecz jeśli zbliżysz się do Ojca w pokornej modlitwie, w końcu będziesz mógł „[otrzymać] objawienie za objawieniem, wiedzę za wiedzą, [abyś poznał] tajemnice i ewangeliczne zasady pokoju — co przynoszą radość, co przynoszą życie wieczne” (NiP 42:61).

Bądź pełen czci. Cześć to głęboki szacunek i miłość. Kiedy jesteś pełen czci i pokoju, zapraszasz objawienie. Nawet kiedy wokół ciebie panuje rozgardiasz, możesz zachować pełną czci postawę i być przygotowanym na otrzymanie przewodnictwa Pana.

Bądź pokorny. Pokora jest blisko związana z czcią. Kiedy jesteś pokorny, uznajesz swą zależność od Pana. Prorok Mormon nauczał: „A dzięki tej łagodności i pokorze serca następuje nawiedzenie przez Ducha Świętego, który jest Pocieszycielem i napełnia serce nadzieją i doskonałą miłością” (Moroni 8:26).

Przestrzegaj przykazań. Kiedy przestrzegasz przykazań, jesteś przygotowany na otrzymanie, rozpoznanie i postępowanie według podszeptów Ducha Świętego. Pan obiecał: „Ale temu, co zachowuje moje przykazania dam tajemnice mojego królestwa, i one będą w nim studnią żywej wody, wytryskującej ku wiecznemu żywotowi” (NiP 63:23).

Przyjmuj sakrament, będąc tego godny. Modlitwy sakramentalne nauczają, w jaki sposób otrzymać stałe towarzystwo Ducha Świętego. Kiedy przyjmujesz sakrament, świadczysz Bogu, że jesteś gotów wziąć na siebie imię Jego Syna, zawsze o Nim pamiętać i przestrzegać Jego przykazań. Ojciec Niebieski obiecał, że kiedy będziesz dochowywać tych przymierzy, zawsze będziesz miał ze sobą Ducha. (Zobacz NiP 20:77, 79).

Codziennie studiuj pisma święte. Kiedy będziesz pilnie studiować pisma święte, będziesz uczyć się z przykładów mężczyzn i kobiet, których życie było błogosławione w zależności od tego, jak postępowali według objawionej woli Pana. Staniesz się też bardziej otwarty na Ducha Świętego. Kiedy będziesz czytać i rozważać, możesz otrzymać objawienie na temat tego, w jaki sposób konkretny fragment z pisma świętego ma zastosowanie w twoim przypadku lub co jeszcze Pan pragnie ci powiedzieć. Jako że czytanie pism świętych może pomóc ci w otrzymaniu objawienia, powinieneś je czytać codziennie.

Poświęć czas na rozważanie. Kiedy rezerwujesz sobie czas na rozważanie prawd ewangelii, otwierasz umysł i serce na przewodni wpływ Ducha Świętego (zob. 1 Nefi 11:1; NiP 76:19; 138:1–11). Rozważanie odrywa twe myśli od trywialnych rzeczy tego świata i zbliża cię do Ducha.

Kiedy starasz się o konkretne przewodnictwo, przestudiuj daną sprawę w swoim umyśle. Czasami słowa Pana przyjdą do ciebie jedynie po tym, jak przestudiujesz sprawę w swoim umyśle. Pan wyjaśnił ten proces Oliwierowi Cowdery, który służył jako skryba Józefa Smitha podczas tłumaczenia większej części Księgi Mormona. Poprzez Proroka Józefa Smitha Pan przemówił do Oliwiera Cowdery, wyjaśniając, dlaczego Oliwier nie może tłumaczyć Księgi Mormona, nawet jeśli otrzymał dar tłumaczenia: „Oto nie zrozumiałeś; mniemałeś, że ci dam, gdyś nie pomyślał o niczym innym, tylko by mnie prosić. Ale oto mówię ci, że musisz to rozpatrzyć w umyśle; potem pytać mnie, czy jest to właściwe, a jeżeli tak, wówczas sprawię, że doznasz palącego uczucia w piersi i uczujesz, że jest to słuszne” (NiP 9:7–8).

Cierpliwie staraj się poznać wolę Boga. Bóg objawia Siebie „w Jego własnym czasie, i na Jego własny sposób, i według Jego własnej woli” (zob. NiP 88:63–68). Objawienie zapewne przyjdzie do ciebie „słowo po słowie, przykazanie po przykazaniu, trochę tu i trochę tam” (2 Nefi 28:30; zob. także Ks. Izajasza 28:10; NiP 98:12). Nie próbuj wymuszać kwestii duchowych. Objawienie nie przychodzi w ten sposób. Bądź cierpliwy i miej zaufanie co do czasu Pana.

W dzisiejszym świecie, pośród wielu hałasów i posłańców, musisz nauczyć się rozpoznawać podszepty Ducha Świętego. Poniżej wymienione są główne sposoby, na jakie Duch Święty komunikuje się z nami:

Przemawia do umysłu i serca cichym, spokojnym głosem. Pan nauczał: „Oto przemówię do ciebie w twym umyśle i sercu przez Ducha Świętego, który zstąpi na ciebie i zamieszka w twoim sercu. Oto jest to duch objawienia” (NiP 8:2–3). Czasami Duch Święty pomoże ci zrozumieć prawdę ewangelii lub podszepnie ci coś, co „wydaje się zajmować [twe] myśli i narzuca się najsilniej uczuciom [twoim]” (NiP 128:1). Chociaż takie objawienie może mieć na ciebie duży wpływ, prawie zawsze przychodzi w ciszy jako „cichy łagodny powiew” (zob. I Ks. Królewska 19:9–12; Helaman 5:30; NiP 85:6).

Przemawia do nas poprzez uczucia. Chociaż często mówimy, że Duch komunikuje się za pomocą głosu, ten głos częściej możemy poczuć niż usłyszeć. A kiedy mówimy o „słuchaniu” podszeptów Ducha Świętego, często opisujemy ten duchowy podszept, mówiąc: „Poczułem…”. O zasadzie tej mówi rada Pana udzielona Oliwierowi Cowdery w 9 rozdziale Nauk i Przymierzy, który omówiony jest na stronie 88. Jednakże rada ta często jest źle rozumiana. Po przeczytaniu tego fragmentu niektórzy członkowie Kościoła czują się zagubieni, czując, że nigdy nie otrzymali podszeptu Ducha Świętego, ponieważ nigdy nie doznali tego palącego uczucia w piersi. Zwróć uwagę na ostatnie słowa Nauk i Przymierzy 9:8: „Uczujesz, że jest to słuszne”. Palące uczucie opisane w tym fragmencie wskazuje na uczucie pocieszenia i spokoju, a niekoniecznie na wrażenie fizycznego gorąca. Kiedy nadal starasz się poznać wolę Pana w swoim życiu i postępować według niej, rozpoznasz, w jaki sposób Duch Święty wpływa na ciebie osobiście.

Przynosi pokój. Duch Święty często zwany jest Pocieszycielem (zob. Ew. Jana 14:26; NiP 39:6). Kiedy będzie objawiał ci wolę Pana, „[ześle spokój] na twój umysł” (NiP 6:23). Pokoju, jaki On daje, nie mogą imitować ziemskie wpływy czy fałszywe nauki. Jest to pokój, jaki obiecał Zbawiciel, kiedy upewniał Swych uczniów, że ześle im Pocieszyciela. „Pokój zostawiam wam, mój pokój daję wam; nie jak świat daje, Ja wam daję. Niech się nie trwoży serce wasze i niech się nie lęka” (Ew. Jana 14:27).

Dodatkowe źródła: Ks. Amosa 3:7; Ew. Mateusza 16:13–18; I List do Koryntian 2:9–14; 12:3; Objawienie 19:10; Alma 5:43–48; 17:2–3; NiP 76:5–10; 121:26–33; Zasady Wiary 1:7, 9

Zobacz także: Cześć; Dary duchowe; Duch Święty; Modlitwa; Pisma święte; Wiara