Киелі жазбалар
Мосия 7


7‑ші тарау

Аммон Лимхи патша басқаратын Лехи‑Нефи елін табады. Лимхидің халқы ламандықтардың құлдығында. Лимхи олардың тарихын баяндайды. Пайғамбар (Абинади) Мәсіх барлық нәрсенің Құдайы және Әкесі екеніне куәлік етеді. Арамдық сепкендер құйын орады, Жаратқан Иеге сенім артқандар құтқарылады. Шамамен 121 ж. Иса Мәс. дейін.

1 Міне дәл солай болды, Мосия патша үш жыл бойы тұрақты тыныштықта болғаннан кейін, ол Лехи‑Нефи жеріне немесе Лехи‑Нефи қаласына қоныстануға кеткен адамдар туралы білгісі келді; өйткені оның халқы Зараһемла жерінен кеткеннен бері олардан ештеңе естімеген еді; сондықтан олар оны өз өтініштерімен мазасын алды.

2 Міне, дәл солай болды, Мосия патша олардың он алты мықты жігітіне Лехи‑Нефи еліне барып, бауырларының жағдайын білуге рұқсат берді.

3 Міне дәл солай болды, келесі күні олар жолға көтерілді, олардың арасында бір Аммондық болған, ол күшті де мықты адам және Зараһемланың ұрпағы еді; сондай‑ақ ол олардың көсемі болған еді.

4 Ал енді олар Лехи‑Нефи еліне көтерілу үшін шөл далада қандай бағытпен жүру керектігін білмеді; сондықтан олар шөл далада талай күн, тіпті қырық күн қаңғып жүрді.

5 Міне қырық күн адасып жүріп, олар бір төбеге келді, ол Шилом жерінің солтүстігінде орналасқан және сол жерде шатырларын тікті.

6 Міне Аммон өзінің үш бауырын алып, ал олардың есімдері Амалеки, Хелем және Хем болатын және олар Нефи жеріне түсті.

7 Ал міне, олар Нефи мен Шилом жерінде болған халықтың патшасын кездестірді; міне олар патшаның күзетшілерімен қоршауға алынды және тұтқындалды да байланып және абақтыға жабылды.

8 Міне дәл солай болды, олар түрмеде екі күн болған соң, қайтадан патшаның алдына әкелінді және олардың баулары босатылды; міне олар патшаның алдында тұрды; сондай‑ақ олар патшаның алдында тұрып, әрі оларға оның сұрайтын сұрақтарына жауап беруге рұқсат етілді немесе дәлірек айтқанда, бұйырылды.

9 Міне ол оларға былай деді: Біліп қойыңдар, мен Зенифтің ұлы болған Нұхтың ұлы Лимхимін, осы жерді иемдену үшін Зараһемла жерінен шыққандар, бұл олардың ата‑бабаларының жері болған, халықтың сайлауымен патша болған.

10 Ал енді мен өзімнің күзетшілеріммен бірге қақпаның сыртында болған кезде, қаланың қабырғаларына жақындауға соншалықты батылдық танытқандарыңның себебін білгім келеді?

11 Міне енді, осы себепті мен сендерді сұрақ астына алу үшін аман қалуларыңа рұқсат еттім, әйтпесе, күзетшілерім сендерді өлтіруіне себепші болар едім. Сендерге сөйлеуге рұқсат етілді.

12 Ал енді Аммон оған сөйлеуге рұқсат етілгенін көргенде, ол шығып, патшаның алдында иіліп тағзым етті және қайта орнынан тұрып, былай деді: Уа, патша, осы күні тірі болғаным үшін және маған сөйлеуге рұқсат етілгені үшін Құдайға мың да бір шүкіршілік етемін; міне мен батыл сөйлеуге тырысамын;

13 Өйткені, егер мені білсеңдер, маған бұл байлауларды тағып жүруіме жол бермес едіңдер. Өйткені мен Аммонмын, Зараһемланың ұрпағымын және Зенифтің сол елден алып шыққан бауырларымыз туралы білу үшін Зараһемла жерінен келдім.

14 Ал енді, Лимхи Аммонның сөздерін естігеннен кейін, ол қатты қуанып, былай деді: Енді мен Зараһемла жерінде болған менің бауырларым әлі тірі екенін анық білемін. Ал енді мен қуанамын; міне ертең мен де халқымды да қуантамын.

15 Міне енді, біз ламандықтардың құлдығындамыз және салық көтерімі қиын салықтың астындамыз. Ал енді, міне біліп қойыңдар, бауырларымыз бізді құлдықтан немесе ламандықтардың қолынан құтқарады, ал біз олардың құлдары боламыз; өйткені ламандықтардың патшасына алым‑салық төлегенше, нефиліктерге құл болғанымыз артық.

16 Ал енді Лимхи патша өз сақшыларына бұдан былай Аммонды немесе оның бауырларын байламауды бұйырды, керісінше Шиломның солтүстігіндегі төбеге баруды бұйырды және осылайша олар тамақтанып және ішіп әрі сапарларының еңбектерінен демалуы үшін бауырларын қалаға әкелді; өйткені олар көп азап шекті; олар аштықты, шөлді және шаршауды бастан кешірді.

17 Міне енді, дәл солай болды, ертеңінде Лимхи патша бүкіл халқына жарлық жіберді, осылайша олар оның оларға айтуы керек сөздерін есту үшін ғибадатханаға жиналды.

18 Міне дәл солай болды, олар жиналып болған соң, ол оларға былай деп сөйледі: Уа, халқым, бастарыңды көтеріңдер және жұбаныш табыңдар; өйткені, міне, қаншама күрестеріміз бекер болғанымен, жауларымызға бұдан былай бағынбайтын уақыт таяп қалды немесе алыс емес; дегенмен әлі де нәтижелі күрес жүргізу керек деп сенемін.

19 Сондықтан бастарыңды көтеріңдер және қуаныңдар да Құдайға сенім артыңдар, Ыбырайымның, Ысқақтың және Жақыптың Құдайы болған сол Құдайға; сондай‑ақ Исраил балаларын Мысыр жерінен алып шыққан және оларды Қызыл теңіз арқылы құрғақ жермен өткізген және шөл далада қырылып қалмас үшін маннамен тамақтандырған сол Құдайға; және басқа да көптеген істерді ол олар үшін жасаған.

20 Міне тағы да сол Құдай біздің ата‑бабаларымызды Иерусалим жерінен алып шықты және осы уақытқа дейін өз халқын сақтап, қорғап келді; ал міне, ол біздің зұлымдықтарымыз бен жиіркенішті істеріміз үшін бізді құлдыққа әкеліп түсірді.

21 Міне осы күнге сендердің бәрің куәсіңдер, осы халыққа патша болып тағайындалған Зениф өзінің ата‑бабаларының жерін иемденуге тым құлшынып, Ламан патшаның айласы мен қулығына алданып, Зениф патшамен келісім жасасқан және жердің бір бөлігін, атап айтқанда Лехи‑Нефи қаласы мен Шилом қаласын да оның қолына берді; айналасындағы жерді де –

22 Міне осының бәрін ол тек осы халықты бағындыру немесе құлдыққа түсіру үшін істеді. Ал міне, біз осы уақытта ламандықтардың патшасына жүгері мен арпамыздың жартысы мөлшерінде алым‑салық төлеп жатырмыз, тіпті біздің астықтың барлық түрін және сондай‑ақ отарларымыз бен малдарымыздың өсімінің жартысы мөлшерінде; және тіпті ламандықтардың патшасы бізде бар немесе иемденіп жатқан дүниенің жартысын да талап етеді немесе біздің өмірімізді.

23 Ал енді бұған төзу өте ауыр емес пе? Ал бұл азабымыз, тым үлкен емес пе? Енді, міне, біздің қайғыға қандай үлкен себеп бар.

24 Иә, мен сендерге айтамын, біздің қайғыруымыздың себептері өте зор; міне енді қаншама бауырларымыз өлтірілді және олардың қаны бекер төгілді және мұның бәрі зұлымдықтың кесірінен.

25 Өйткені егер бұл халық күнәға батпағанда, Жаратқан Ие олардың бастарына осындай ауыр зұлымдық келуіне жол бермес еді. Бірақ міне, олар оның сөздеріне құлақ аспады; керісінше олардың арасында дау туды, тіпті олар бір‑бірімен қан төкті.

26 Міне олар Жаратқан Иенің пайғамбарын өлтірді; иә, Құдайдың таңдаған адамын, олардың зұлымдықтары мен жиіркенішті істері туралы айтқан және алдағы көптеген нәрселер туралы пайғамбарлық еткен, иә, тіпті Мәсіхтің келуі туралы да.

27 Міне өйткені ол оларға Мәсіхтің Құдай, барлық нәрсенің Әкесі екенін айтты және ол өзіне адам кейпін қабылдайтынын және бұл адамның әуел баста жасалған бейнесі болатынын айтқандықтан; немесе, басқаша айтқанда, ол адам Құдайдың бейнесінен кейін жаратылғанын және Құдай адам балаларының ортасына түсетінін және тән мен қанды өзіне қабылдайтынын және жер бетіне түсетінін айтты –

28 Ал енді мұны айтқаны үшін олар оны өлтірді; міне олар Құдайдың қаһарына ұшыраған тағы да көптеген істер жасады. Ендеше, олардың құлдықта болғанына және олардың ауыр азапқа ұшырағанына кім таң қалады?

29 Өйткені, Жаратқан Ие былай деді: Мен өз халқыма күнә жасаған күні көмектеспеймін; бірақ мен олардың жолын қоршаймын, олар табысқа жетпес үшін және олардың істері олардың алдында кедергі болады.

30 Міне тағы да былай дейді: Менің халқым арамдық себетін болса, олар құйын оратын болады; ал оның әсері — улану.

31 Міне тағы да былай дейді: Егер менің халқым арамдық себетін болса, олар бірден жойылатын шығыс желін орады.

32 Енді міне, Жаратқан Иенің уәдесі орындалып, сендер соққыға жығылып, азап шегіп жатырсыңдар.

33 Бірақ сендер шын ниетпен Жаратқан Иеге бет бұрсаңдар және оған сенім артып және оған бар ынтамен қызмет ететін болсаңдар, егер осыны істесеңдер, ол өз қалауы мен разылығы бойынша сендерді құлдықтан босатады.