Τώρα είναι ο καιρός
Αν υπάρχει οτιδήποτε στη ζωή σας που πρέπει να σκεφτείτε, τώρα είναι ο καιρός.
Πριν από αρκετά χρόνια, ενώ ετοιμαζόμουν για ένα επαγγελματικό ταξίδι, άρχισα να αισθάνομαι πόνο στο στήθος. Λόγω της ανησυχίας της για την υγεία μου, η σύζυγός μου αποφάσισε να με συνοδεύσει. Κατά τη διάρκεια της πρώτης πτήσης του ταξιδιού μας, ο πόνος έγινε πιο δυνατός στο σημείο που ήταν δύσκολο για μένα να αναπνεύσω. Όταν προσγειωθήκαμε, φύγαμε από το αεροδρόμιο και πήγαμε στο τοπικό νοσοκομείο, όπου, μετά από πολλές εξετάσεις, ο θεράπων ιατρός δήλωσε ότι ήταν ασφαλές να συνεχίσω το ταξίδι.
Επιστρέψαμε στο αεροδρόμιο και επιβιβαστήκαμε στην πτήση για τον τελικό προορισμό μας. Όταν το αεροπλάνο άρχισε να κατεβαίνει, ο πιλότος μίλησε στην ενδοσυνεννόηση και ζήτησε να πω ποιος είμαι. Η αεροσυνοδός πλησίασε, είπε ότι μόλις είχαν λάβει μία επείγουσα κλήση και μου είπε ότι υπήρχε ένα ασθενοφόρο που περίμενε στο αεροδρόμιο για να με πάει στο νοσοκομείο.
Μπήκαμε στο ασθενοφόρο και πήγαμε γρήγορα στην τοπική αίθουσα επειγόντων. Εκεί συναντηθήκαμε με δύο αγχωμένους ιατρούς που εξήγησαν ότι είχα διαγνωσθεί λάθος και στην πραγματικότητα είχα σοβαρή πνευμονική εμβολή ή θρόμβο στον πνεύμονά μου, ο οποίος απαιτούσε άμεση ιατρική παρακολούθηση. Οι ιατροί μας ενημέρωσαν ότι πολλοί ασθενείς δεν επιβιώνουν από αυτήν την κατάσταση. Γνωρίζοντας ότι είμαστε μακριά από το σπίτι και αβέβαιοι αν ήμασταν έτοιμοι για τέτοια γεγονότα που αλλάζουν τη ζωή, οι ιατροί είπαν ότι αν υπήρχε οτιδήποτε στη ζωή μας που έπρεπε να σκεφτούμε, τώρα ήταν ο καιρός.
Θυμάμαι ξεκάθαρα πόσο σχεδόν αμέσως σε αυτήν την αγχώδη στιγμή ολόκληρη η προοπτική μου άλλαξε. Ό,τι έμοιαζε τόσο σημαντικό μερικές στιγμές νωρίτερα είχε τώρα λίγο ενδιαφέρον. Οι σκέψεις μου άλλαξαν από την άνεση και τις έννοιες αυτής της ζωής σε μία αιώνια προοπτική – σκέψεις για την οικογένεια, τα παιδιά, τη σύζυγό μου και τελικά την αξιολόγηση της δικής μου ζωής.
Πώς τα πηγαίναμε ως οικογένεια και ατομικώς; Ζούσαμε τις ζωές μας σύμφωνα με τις διαθήκες που είχαμε συνάψει και τις προσδοκίες του Κυρίου ή ίσως χωρίς να το θέλουμε επιτρέψαμε στις έγνοιες του κόσμου να μας αποσπάσουν την προσοχή από αυτά τα πράγματα που έχουν μεγαλύτερη σημασία;
Θα σας προσκαλούσα να σκεφτείτε ένα σημαντικό μάθημα που έμαθα από αυτή την εμπειρία: να σταματήσετε να επικεντρώνεστε σε εγκόσμιες ανησυχίες και να αξιολογήσετε τη ζωή σας. Ή με τα λόγια του ιατρού, αν υπάρχει οτιδήποτε στη ζωή σας που πρέπει να σκεφτείτε, τώρα είναι ο καιρός.
Αξιολογώντας τη ζωή μας
Ζούμε σε έναν κόσμο υπερφόρτωσης πληροφοριών, που κυριαρχείται από συνεχώς αυξανόμενους περισπασμούς που το κάνουν όλο και πιο δύσκολο να μπει σε τάξη η σύγχυση αυτής της ζωής και να επικεντρωθούμε σε πράγματα αιώνιας αξίας. Η καθημερινή μας ζωή βομβαρδίζεται με τίτλους που προσελκύουν την προσοχή, που εξυπηρετούνται από ταχέως μεταβαλλόμενες τεχνολογίες.
Αν δεν αφιερώσουμε χρόνο για να αναλογιστούμε, ίσως να μην συνειδητοποιήσουμε τον αντίκτυπο αυτού του περιβάλλοντος με γρήγορο ρυθμό στην καθημερινότητά μας και στις επιλογές που κάνουμε. Μπορεί να βρούμε τη ζωή μας να αναλώνεται με μικρές ποσότητες πληροφοριών διαβιβασμένες μέσω μιμιδίων, βίντεο και έντονων επικεφαλίδων. Αν και ενδιαφέρουσες και διασκεδαστικές, οι περισσότερες από αυτές έχουν ελάχιστη σχέση με την αιώνια πρόοδό μας κι όμως διαμορφώνουν τον τρόπο που βλέπουμε τη θνητή εμπειρία μας.
Αυτοί οι εγκόσμιοι περισπασμοί θα μπορούσαν να παρομοιαστούν με αυτούς στο όνειρο του Λεχί. Καθώς προοδεύουμε στο μονοπάτι της διαθήκης με το χέρι μας στερεωμένο σταθερά στη σιδερένια ράβδο, ακούμε και βλέπουμε εκείνους που «[κοροϊδεύουν και δείχνουν] με το δάχτυλο» από το μεγάλο και εκτεταμένο κτήριο (Νεφί Α΄ 8:27). Μπορεί να μην το κάνουμε σκόπιμα, αλλά μερικές φορές σταματάμε και μετακινούμε την προσοχή μας για να δούμε τι συμβαίνει στο μεγάλο και εκτεταμένο κτήριο. Κάποιοι από εμάς μπορεί ακόμα να αφήσουν τη σιδερένια ράβδο και να πλησιάσουν περισσότερο για καλύτερη θέα. Άλλοι μπορεί να απομακρυνθούν τελείως από το μονοπάτι της διαθήκης «εξαιτίας αυτών που τους περιγελούσαν» (Νεφί Α΄ 8:28).
Ο Σωτήρας μας προειδοποίησε να «προσέχετε… μήπως και βαρύνουν οι καρδιές σας σε… βιοτικές μέριμνες» (Κατά Λουκάν 21:34). Η σύγχρονη αποκάλυψη μας θυμίζει ότι πολλοί είναι οι κεκλημένοι, λίγοι όμως οι εκλεκτοί. Δεν είναι εκλεκτοί «γιατί η καρδιά τους είναι τόσο πολύ προσηλωμένη στα εγκόσμια, και αποβλέπουν στις τιμές των ανθρώπων» (Διδαχή και Διαθήκες 121:35. Βλέπε, επίσης, εδάφιο 34). Η αξιολόγηση της ζωής μας μάς δίνει την ευκαιρία να απομακρυνθούμε από τον κόσμο, να σκεφτούμε πού βρισκόμαστε στο μονοπάτι της διαθήκης και, αν χρειάζεται, να κάνουμε προσαρμογές για να διασφαλίσουμε ότι ζούμε πιστά στις διαθήκες μας και είμαστε συγκεντρωμένοι στο να λάβουμε αιώνια ζωή.
Πρόσφατα, σε μία παγκόσμια πνευματική συγκέντρωση νέων, ο Πρόεδρος Ράσσελ Νέλσον προσκάλεσε τους νέους να κάνουν ένα βήμα πίσω από τον κόσμο, αποδεσμευόμενοι από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, κάνοντας μία επταήμερη νηστεία. Και μόλις εχθές το βράδυ, έκανε μία παρόμοια πρόσκληση στις αδελφές ως μέρος της συγκέντρωσης γυναικών της συνελεύσεως. Στη συνέχεια ζήτησε από τους νέους να παρατηρήσουν τυχόν διαφορές ως προς το πώς νιώθουν, τι σκέφτονται και το πώς σκέφτονται. Έπειτα τους προσκάλεσε «να κάνετε μία διεξοδική αξιολόγηση ζωής με τον Κύριο… για να διασφαλίσετε ότι κάνετε πλήρως όλα όσα πρέπει να κάνετε». Τους παρότρυνε ότι εάν υπήρχαν πράγματα στη ζωή τους που χρειάζονταν αλλαγή «σήμερα είναι η τέλεια στιγμή για να αλλάξετε»1.
Στην αξιολόγηση των πραγμάτων στη ζωή μας που πρέπει να αλλάξουν, μπορεί να κάνουμε στον εαυτό μας μία πρακτική ερώτηση: πώς υπερνικούμε τους περισπασμούς αυτού του κόσμου και παραμένουμε επικεντρωμένοι στο όραμα της αιωνιότητας μπροστά μας;
Σε μία ομιλία συνέλευσης το 2007 με τίτλο «Καλό, καλύτερο, κάλλιστο», ο Πρόεδρος Ντάλλιν Όουκς δίδαξε πώς να βάλουμε σε προτεραιότητα τις επιλογές ανάμεσα στις πολλές αντικρουόμενες εγκόσμιες απαιτήσεις μας. Συμβούλευσε: «Πρέπει να προσπεράσουμε ορισμένα καλά πράγματα, ώστε να διαλέξουμε άλλα που είναι καλύτερα ή κάλλιστα, διότι αναπτύσσουν πίστη στον Κύριο Ιησού Χριστό και ενδυναμώνουν τις οικογένειές μας»2.
Επιτρέψτε μου να προτείνω ότι τα καλύτερα πράγματα σε αυτήν τη ζωή επικεντρώνονται στον Ιησού Χριστό και στην κατανόηση των αιώνιων αληθειών για το ποιος είναι Εκείνος και ποιοι είμαστε εμείς στη σχέση μας μαζί Του.
Αναζητήστε αλήθεια
Καθώς επιζητούμε να γνωρίσουμε τον Σωτήρα, δεν θα πρέπει να παραβλέπουμε τη θεμελιώδη αλήθεια για το ποιοι είμαστε και γιατί είμαστε εδώ. Ο Αμουλέκ μας θυμίζει ότι «ετούτη η ζωή είναι ο καιρός… να προετοιμαστούν να συναντήσουν τον Θεό», η περίοδος «η οποία μας δίνεται για να προετοιμαστούμε για την αιωνιότητα» (Άλμα 34:32-33). Όπως το γνωστό ρητό μας θυμίζει: «Δεν είμαστε άνθρωποι που έχουν μία πνευματική εμπειρία. Είμαστε πνευματικά όντα που έχουν μία ανθρώπινη εμπειρία»3.
Η κατανόηση της θεϊκής καταγωγής μας είναι απαραίτητη για την αιώνια πρόοδό μας και μπορεί να μας ελευθερώσει από τους περισπασμούς αυτής της ζωής. Ο Σωτήρας δίδαξε:
«Αν εσείς μείνετε στον δικό μου λόγο είστε αληθινά μαθητές μου·
»και θα γνωρίσετε την αλήθεια, και η αλήθεια θα σας ελευθερώσει» (Κατά Ιωάννην 8:31-32).
Ο Πρόεδρος Τζόζεφ Φ. Σμιθ διακήρυξε: «Το μεγαλύτερο επίτευγμα που μπορεί να κάνει η ανθρωπότητα σε αυτόν τον κόσμο είναι να εξοικειωθεί με τη θεϊκή αλήθεια, τόσο σχολαστικά, τόσο τέλεια, ώστε το παράδειγμα ή η συμπεριφορά κανενός πλάσματος που ζει στον κόσμο να μην μπορεί ποτέ να τους απομακρύνει από γνώση που έχουν αποκτήσει»4.
Στον κόσμο σήμερα, η συζήτηση για την αλήθεια έχει φτάσει σε ένταση υψηλού επιπέδου, με όλες τις πλευρές να ισχυρίζονται την αλήθεια σαν να ήταν μία σχετική έννοια ανοιχτή στην ατομική ερμηνεία. Το νεαρό αγόρι Τζόζεφ Σμιθ ανακάλυψε ότι «τόσο μεγάλη ήταν η σύγχυση και η διαμάχη» στη ζωή του «ώστε ήταν αδύνατο… να καταλήξει σε οποιοδήποτε σαφές συμπέρασμα για το ποιος είχε δίκιο και ποιος άδικο» (Τζόζεφ Σμιθ–Ιστορία 1:8). Ήταν «μέσα σ’ αυτόν τον πόλεμο λόγων και τον αναβρασμό ιδεών» που επιζήτησε θεία καθοδήγηση αναζητώντας την αλήθεια (Τζόζεφ Σμιθ–Ιστορία 1:10).
Στη συνέλευση Απριλίου, ο Πρόεδρος Νέλσον δίδαξε: «Για να έχουμε έστω και μία ελπίδα να περάσουμε μέσα από τις μυριάδες φωνές και τις φιλοσοφίες των ανθρώπων που επιτίθενται στην αλήθεια, πρέπει να μάθουμε να λαμβάνουμε αποκάλυψη»5. Πρέπει να μάθουμε να βασιζόμαστε στο Πνεύμα της αλήθειας, το οποίο «ο κόσμος δεν μπορεί να λάβει, επειδή δεν το βλέπει ούτε το γνωρίζει» (Κατά Ιωάννην 14:17).
Καθώς ο κόσμος αυτός μετακινείται γρήγορα σε εναλλακτικές πραγματικότητες, πρέπει να θυμόμαστε τα λόγια του Ιακώβ ότι «το Πνεύμα λέει την αλήθεια και δεν ψεύδεται. Επομένως, μιλάει για πράγματα όπως πράγματι είναι, και για πράγματα όπως πράγματι θα είναι. Λοιπόν, όλα αυτά φανερώνονται σε μας απλά, για τη σωτηρία των ψυχών μας» (Ιακώβ 4:13).
Καθώς κάνουμε ένα βήμα πίσω από τον κόσμο και αξιολογούμε τη ζωή μας, τώρα είναι ο καιρός να σκεφτούμε ποιες αλλαγές πρέπει να κάνουμε. Μπορούμε να έχουμε μεγάλη ελπίδα γνωρίζοντας ότι το Παράδειγμά μας, ο Ιησούς Χριστός για άλλη μία φορά έδειξε τον δρόμο. Πριν από τον θάνατο και την Ανάστασή Του, καθώς μοχθούσε για να βοηθήσει τους γύρω Του να κατανοήσουν τον θεϊκό Του ρόλο, τους υπενθύμισε «ώστε, ενωμένοι μαζί μου, να έχετε ειρήνη. Μέσα στον κόσμο θα έχετε θλίψη· αλλά, να έχετε θάρρος· εγώ νίκησα τον κόσμο» (Κατά Ιωάννην 16:33). Για Εκείνον καταθέτω μαρτυρία στο όνομα του Ιησού Χριστού, αμήν.