Το όραμα της λύτρωσης των νεκρών
Καταθέτω μαρτυρία ότι το όραμα που είχε ο Πρόεδρος Τζόζεφ Φ. Σμιθ είναι αληθινό. Δίνω μαρτυρία ότι κάθε άτομο μπορεί να γνωρίσει ότι είναι αληθινό.
Αδελφοί και αδελφές, η ομιλία μου προετοιμάσθηκε λίγο καιρό πριν από την εκδημία της αγαπητής συζύγου μου, Μπάρμπαρα. Η οικογένειά μου κι εγώ σας ευχαριστούμε για την αγάπη και την πολλή καλοσύνη σας. Προσεύχομαι ώστε ο Κύριος να με ευλογήσει καθώς σας μιλώ σήμερα το πρωί.
Τον Οκτώβριο του 1918, πριν από 100 χρόνια, ο Πρόεδρος Τζόζεφ Φ. Σμιθ είχε ένα εκπληκτικό όραμα. Μετά από 65 σχεδόν χρόνια αφοσιωμένης υπηρέτησης στον Κύριο στην Εκκλησία του Ιησού Χριστού των Αγίων των Τελευταίων Ημερών και μόλις λίγες εβδομάδες πριν από τον θάνατό του, στις 19 Νοεμβρίου 1918, καθόταν στο δωμάτιό του και συλλογιζόταν την εξιλεωτική θυσία του Χριστού, διαβάζοντας την περιγραφή του Αποστόλου Παύλου για τη διακονία του Σωτήρος στον κόσμο των πνευμάτων μετά τη Σταύρωσή Του.
Έγραψε: «Καθώς διάβαζα μου έκαναν μεγάλη εντύπωση… Καθώς συλλογιζόμουν όλα αυτά… τα μάτια τής νόησής μου άνοιξαν και το Πνεύμα του Κυρίου έπεσε επάνω μου, και είδα τις στρατιές των νεκρών»1. Το πλήρες κείμενο του οράματος καταγράφεται στο τμήμα 138 του Διδαχή και Διαθήκες.
Επιτρέψτε μου να σας δώσω κάποια πληροφόρηση, ώστε να μπορούμε να εκτιμήσουμε πληρέστερα την προετοιμασία ολόκληρης της ζωής του Τζόζεφ Φ., ώστε να λάβει αυτήν την αξιοπρόσεκτη αποκάλυψη.
Όταν ήταν Πρόεδρος της Εκκλησίας, επισκέφθηκε τη Ναβού το 1906 και έφερε στον νου του μια ανάμνηση από τότε που ήταν μόλις πέντε χρονών. Είπε: «Αυτό είναι το ακριβές σημείο όπου στάθηκα όταν [ο Τζόζεφ, ο θείος μου και ο πατέρας μου, Χάυρουμ] ήρθαν με τα άλογα πηγαίνοντας για το Κάρθατζ. Χωρίς να κατεβεί από το άλογό του, ο πατέρας έσκυψε πάνω από τη σέλα του και με σήκωσε ψηλά. Με αποχαιρέτισε φιλώντας με και με άφησε ξανά κάτω και τον είδα να φεύγει με το άλογο»2.
Την επόμενη φορά που τους είδε ο Τζόζεφ Φ., η μητέρα του, Μαίρη Φίλντινγκ, τον σήκωσε ψηλά να δει τους μάρτυρες που κείτονταν πλάι-πλάι, άγρια δολοφονημένοι στη Φυλακή Κάρθατζ, στις 27 Ιουνίου 1844.
Δύο χρόνια αργότερα, ο Τζόζεφ Φ., μαζί με την οικογένειά του και την πιστή μητέρα του, Μαίρη Φίλντινγκ Σμιθ, έφυγε από το σπίτι του στη Ναβού με προορισμό το Γουίντερ Κουώρτερς. Μολονότι δεν ήταν ακόμα οκτώ ετών, ο Τζόζεφ Φ. αναγκάστηκε να οδηγήσει μία από τις ομάδες υποζυγίων από το Μοντρόουζ της Αϊόβα προς το Γουίντερ Κουώρτερς και αργότερα προς την Κοιλάδα της Σωλτ Λέηκ, φθάνοντας εκεί όταν ήταν σχεδόν 10 χρονών. Ελπίζω ότι εσείς, αγόρια και νέοι άνδρες, ακούτε προσεκτικά και θα καταλάβετε την ευθύνη και τις προσδοκίες που εναποτέθηκαν στον Τζόζεφ Φ. όταν ήταν μικρό αγόρι.
Τέσσερα ακριβώς χρόνια αργότερα, το 1852, όταν ήταν 13 χρονών, πέθανε η αγαπημένη μητέρα του – αφήνοντας ορφανούς τον Τζόζεφ και τα αδέλφια του3.
Ο Τζόζεφ Φ. κλήθηκε να υπηρετήσει μία ιεραποστολή στις Νήσους της Χαβάης το 1854, όταν ήταν 15 χρονών. Αυτή η ιεραποστολή, η οποία διήρκεσε περισσότερο από τρία χρόνια, ήταν το ξεκίνημα μιας ζωής υπηρέτησης στην Εκκλησία.
Επιστρέφοντας στη Γιούτα, ο Τζόζεφ Φ. παντρεύτηκε το 18594. Τα επόμενα χρόνια η ζωή του ήταν γεμάτη με εργασία, οικογενειακές υποχρεώσεις και δύο επιπλέον ιεραποστολές. Την 1 Ιουλίου 1866, σε ηλικία 27 ετών, η ζωή του Τζόζεφ Φ. άλλαξε για πάντα, όταν χειροτονήθηκε Απόστολος από τον Πρόεδρο Μπρίγκαμ Γιανγκ. Τον Οκτώβριο του επόμενου έτους, κάλυψε ένα κενό στο Συμβούλιο των Δώδεκα5. Υπηρέτησε ως σύμβουλος των Μπρίγκαμ Γιανγκ, Τζων Τέιλορ, Ουίλφορντ Γούντροφ και Λορέντζο Σνόου προτού γίνει ο ίδιος Πρόεδρος το 19016.
Ο Τζόζεφ και η σύζυγός του Τζουλίνα υποδέχθηκαν το πρώτο τους παιδί, τη Μέρσυ Τζοζεφίν, στην οικογένεια7. Ήταν μόνο δυόμιση χρονών όταν απεβίωσε. Λίγο αργότερα, ο Τζόζεφ Φ. κατέγραψε: «Χθες ήταν ένας μήνας από τότε που… πέθανε η αγαπημένη μου Τζοζεφίν. Ω! αν μπορούσα να την είχα σώσει, να μεγάλωνε, να γινόταν γυναίκα. Μου λείπει κάθε ημέρα και νιώθω μόνος… Ο Θεός να συγχωρήσει την αδυναμία μου, αν είναι σφάλμα να αγαπώ τα μικρά μου, όπως τα αγαπώ»8.
Κατά τη διάρκεια της ζωής του, ο Πρόεδρος Σμιθ έχασε τον πατέρα του, τη μητέρα του, έναν αδελφό και δύο αδελφές, δύο συζύγους και δεκατρία παιδιά. Είχε γνωρίσει καλά τι θα πει θλίψη και να χάνεις τα αγαπημένα σου πρόσωπα.
Όταν πέθανε ο γιος του, Άλμπερτ Τζέσσε, ο Τζόζεφ Φ. έγραψε στην αδελφή του Μάρθα Ανν ότι είχε ικετεύσει τον Κύριο να τον σώσει και ρώτησε: «Γιατί να είναι έτσι; Ω Θεέ, γιατί έπρεπε να γίνει;»9
Παρά τις προσευχές του εκείνη την εποχή, ο Τζόζεφ Φ. δεν έλαβε απάντηση στο θέμα αυτό10. Είπε στη Μάρθα Ανν ότι «οι ουρανοί [έμοιαζαν με] ορείχαλκο πάνω από τα κεφάλια μας» στο ζήτημα του θανάτου και τον κόσμο των πνευμάτων. Παρά ταύτα, η πίστη του στις αιώνιες υποσχέσεις του Κυρίου ήταν ακλόνητη και σταθερή.
Στον κατάλληλο χρόνο του Κυρίου, οι επιπλέον απαντήσεις, η παρηγοριά και η κατανόηση για τον κόσμο των πνευμάτων που επιζητούσε, ήρθε στον Πρόεδρο Σμιθ μέσω του θαυμαστού οράματος που είχε τον Οκτώβριο του 1918.
Εκείνη η χρονιά ήταν ιδιαίτερα οδυνηρή για εκείνον. Θρηνούσε το βαρύ τίμημα των θανάτων στον μεγάλο Παγκόσμιο Πόλεμο που εξακολουθούσε να αυξάνεται πάνω από τα 20 εκατομμύρια σκοτωμένων ανθρώπων. Επιπλέον, μία πανδημία γρίπης εξαπλωνόταν στον κόσμο, παίρνοντας τη ζωή 100 εκατομμυρίων ανθρώπων.
Στη διάρκεια της χρονιάς, ο Πρόεδρος Σμιθ έχασε επίσης τρία ακόμα προσφιλή μέλη της οικογένειας. Ο Πρεσβύτερος Χάυρουμ Μακ Σμιθ της Απαρτίας των Δώδεκα Αποστόλων, ο πρωτότοκος γιος του και παππούς μου πέθαναν αιφνιδίως από ρήξη σκωληκοειδίτιδας.
Ο Πρόεδρος Σμιθ έγραψε: «Είμαι άφωνος – [μουδιασμένος] από τη θλίψη!… Η καρδιά μου έχει ραγίσει και δεν έχει μείνει ζωή μέσα μου!… Ω! Τον αγαπούσα!… Και θα τον αγαπώ για πάντα. Έτσι είναι και πάντοτε θα είναι με όλους τους γιους και τις κόρες μου, όμως αυτός είναι ο πρωτότοκος γιος μου, ο πρώτος που μου έδωσε χαρά και ελπίδα για ένα παντοτινό, έντιμο όνομα ανάμεσα στους ανθρώπους… Από τα βάθη της ψυχής μου ευχαριστώ τον Θεό για αυτόν! Όμως… Ω! Τον χρειαζόμουν! Όλοι τον χρειαζόμασταν! Ήταν απόλυτα χρήσιμος στην Εκκλησία… Και τώρα… Ω! Τι μπορώ να κάνω!… Ω! Θεέ βοήθησέ με!»11
Τον άλλο μήνα, ο γαμπρός του Προέδρου Σμιθ, Αλόνζο Κέσλερ, πέθανε σε ένα τραγικό δυστύχημα12. Ο Πρόεδρος Σμιθ σημείωνε στο ημερολόγιό του: «Αυτό το τόσο τρομερό, που σπαράζει την καρδιά, μοιραίο δυστύχημα έριξε ξανά ένα σάβανο κατάθλιψης επάνω σε όλη την οικογένειά μου»13.
Επτά μήνες αργότερα, τον Σεπτέμβριο του 1918, η νύφη του Προέδρου Σμιθ και γιαγιά μου, η Άιντα Μπόουμαν Σμιθ, πέθανε μετά τη γέννηση του πέμπτου παιδιού της, του θείου μου Χάυρουμ14.
Και έτσι, στις 3 Οκτωβρίου 1918, αφού βίωσε ανείπωτη θλίψη για τα εκατομμύρια που είχαν πεθάνει στον κόσμο από πόλεμο και αρρώστιες καθώς και από τους θανάτους των μελών της οικογένειάς του, ο Πρόεδρος Σμιθ έλαβε την ουράνια αποκάλυψη, γνωστή ως «το όραμα της λύτρωσης των νεκρών».
Αναφέρθηκε στην αποκάλυψη την επόμενη ημέρα, στην εναρκτήρια συγκέντρωση της γενικής συνέλευσης Οκτωβρίου. Η υγεία του Προέδρου Σμιθ εξασθενούσε, ωστόσο μίλησε εν συντομία: «Δε θα θελήσω, δε θα τολμήσω, να επιχειρήσω να υπεισέλθω στα πάμπολλα τα οποία βρίσκονται στον νου μου σήμερα το πρωί και θα αναβάλλω για κάποια μελλοντική στιγμή, αν είναι θέλημα Κυρίου, την απόπειρά μου να σας αναφέρω μερικά από τα πράγματα που βρίσκονται στον νου μου και κατοικούν στην καρδιά μου. Δεν έχω ζήσει μόνος αυτούς τους [τελευταίους] πέντε μήνες. Έχω κατοικήσει με το πνεύμα της προσευχής, της ικεσίας, της πίστης και της αποφασιστικότητας και έχω επικοινωνία με το Πνεύμα του Κυρίου συνεχώς»15.
Η αποκάλυψη που έλαβε στις 3 Οκτωβρίου παρηγόρησε την καρδιά του και παρείχε απαντήσεις σε πολλά ερωτήματά του. Μπορούμε κι εμείς να παρηγορηθούμε και να μάθουμε περισσότερα για το μέλλον μας όταν πεθάνουμε εμείς και τα αγαπημένα μας πρόσωπα και μεταβούμε στον κόσμο των πνευμάτων, μελετώντας αυτήν την αποκάλυψη και συλλογιζόμενοι τη σημασία της για τον τρόπο που ζούμε καθημερινά.
Ανάμεσα στα πολλά πράγματα που είδε ο Πρόεδρος Σμιθ ήταν η επίσκεψη του Σωτήρος στους πιστούς στον κόσμο των πνευμάτων μετά τον θάνατό Του στον σταυρό. Παραθέτω από το όραμα:
«Αλλά ιδέστε, ανάμεσα στους δίκαιους, διοργάνωσε τις δυνάμεις του και όρισε αγγελιοφόρους, ντυμένους με δύναμη και εξουσία, και τους ανάθεσε να πάνε και να φέρουν το φως τού ευαγγελίου σε εκείνους που ήταν στο σκοτάδι, σε όλα τα πνεύματα των ανθρώπων16. Και έτσι κηρύχτηκε το ευαγγέλιο στους νεκρούς…
»Αυτοί διδάχτηκαν πίστη στο Θεό, μετάνοια από τις αμαρτίες, βάφτισμα δι’ αντιπροσώπου για την άφεση των αμαρτιών, τη δωρεά του Αγίου Πνεύματος με χειροθεσία,
»Και όλες τις άλλες αρχές του ευαγγελίου που ήταν απαραίτητες γι’ αυτούς να τις ξέρουν προκειμένου να καταστήσουν τους εαυτούς τους κατάλληλους να κριθούν σύμφωνα με τους ανθρώπους κατά τη σάρκα, όμως να ζουν σύμφωνα με το Θεό κατά το πνεύμα…
»Γιατί οι νεκροί έβλεπαν τη μακροχρόνια απουσία του πνεύματός τους από το σώμα τους σαν σκλαβιά.
»Αυτούς ο Κύριος δίδαξε, και τους έδωσε δύναμη να βγουν, μετά την ανάστασή του από τους νεκρούς, να μπουν μέσα στου Πατέρα του το βασίλειο, να στεφθούν εκεί με αθανασία και αιώνια ζωή.
»Και να συνεχίσουν απ’ εκεί και πέρα το έργο του όπως τους είχε υποσχεθεί ο Κύριος και να είναι μέτοχοι σε όλες τις ευλογίες οι οποίες είχαν διαφυλαχτεί για εκείνους που τον αγαπούν»17.
Στο όραμα, ο Πρόεδρος Σμιθ είδε τον πατέρα του, Χάυρουμ, και τον Προφήτη Τζόζεφ Σμιθ. Ήταν 74 χρόνια από τότε που τους είχε δει για τελευταία φορά ως μικρό αγόρι στη Ναβού. Μπορούμε μόνον να φανταστούμε τη χαρά του που είδε τον αγαπημένο πατέρα του και τον θείο του. Θα πρέπει να είχε εμπνευστεί και παρηγορηθεί μαθαίνοντας ότι όλα τα πνεύματα διατηρούν την ομοιότητα του θνητού σώματός τους και πως περιμένουν με αγωνία την ημέρα της υπεσχημένης ανάστασής τους. Το όραμα απεκάλυψε πληρέστερα το βάθος και το εύρος του σχεδίου του Επουράνιου Πατέρα για τα τέκνα Του και τη λυτρωτική αγάπη του Χριστού και την ασύγκριτη δύναμη της Εξιλέωσής Του18.
Σε τούτη την ξεχωριστή 100ή επέτειο, σας προσκαλώ να διαβάσετε με επιμέλεια και περίσκεψη αυτήν την αποκάλυψη. Καθώς θα το κάνετε, είθε ο Κύριος να σας ευλογεί ώστε να κατανοείτε πληρέστερα και να εκτιμάτε την αγάπη του Θεού και το σχέδιό Του σωτηρίας και ευδαιμονίας για τα τέκνα Του.
Καταθέτω μαρτυρία ότι το όραμα που είχε ο Πρόεδρος Τζόζεφ Φ. Σμιθ είναι αληθινό. Δίνω μαρτυρία ότι κάθε άτομο μπορεί να το διαβάσει και να γνωρίσει ότι είναι αληθινό. Εκείνοι οι οποίοι δεν λαμβάνουν αυτήν τη γνώση σε τούτη τη ζωή θα γνωρίσουν οπωσδήποτε την αλήθεια του όταν όλοι θα φθάσουν στον κόσμο των πνευμάτων. Εκεί όλοι θα αγαπήσουν και θα δοξάσουν τον Θεό και τον Κύριο Ιησού Χριστό για το μεγάλο σχέδιο σωτηρίας και την ευλογία της υπεσχημένης Ανάστασης, όταν σώμα και πνεύμα θα ενωθούν ξανά, ώστε ποτέ πια να μην χωρίσουν19.
Πόσο ευγνώμων είμαι που γνωρίζω πού είναι η αγαπημένη μου Μπάρμπαρα και ότι θα είμαστε μαζί ξανά με την οικογένειά μας για πάντα. Είθε η ειρήνη του Κυρίου να μας υποστηρίζει τώρα και πάντοτε, είναι η προσευχή μου, στο όνομα του Ιησού Χριστού, αμήν.