درس‌هایی در کنارِ چاه

خواهران، می‌دانم که بسیاری از شما احساسی که من داشتم را دارید، مطمئن نیستید که چگونه با چالش‌ها و از دست داده‌های دشوار روبرو شوید، از دست داده‌ها زیرا زندگیتان آنطور که برایش امید داشتید، برایش دعا می‌کردید و برایش برنامه‌ریزی کرده بودید، پیش نمی‌رود.

صرفِ نظر از شرایطِمان، زندگی‌های ما مقدّس است و معنا و هدف دارد. هر یک از ما دختر محبوب خدا هستیم که با الوهیت در روانِ خود متولد شده‌ایم.

مُنجی ما، عیسی مسیح، از طریق ایثارش که کفاره را پیش آورده است، این امکان را برای ما فراهم کرد تا پاک شویم و شفا یابیم، و ما را قادر ساخت تا هدف خود را در زمین با صرف نظر از تصمیمات اعضای خانواده، وضعیت تاهل‌مان، سلامت جسمی یا روانی، یا هر موقعیت دیگری محقق کنیم.

زن کنار چاه را در نظر بگیرید. زندگی او چگونه بود؟ عیسی دریافت که او پنج شوهر داشت و در حال حاضر با مردی که زندگی می‌کرد با او ازدواج نکرده بود. و با این حال، علیرغم مشکلات زندگی او، یکی از اولین اعلامات عمومی مُنجی مبنی بر اینکه او مسیح است به او بود. او گفت: «من كه با تو صحبت می‌کنم همانم.»^۲

او شاهدی قدرتمند شد، و به مردم شهرش اعلام کرد که عیسی همان مسیح است. «به‌خاطر شهادت آن زن كه گفته بود آنچه تا به حال كرده بودم به من گفت»، در آن شهر عدّهٔ زیادی از سامریان به عیسی ایمان آوردند.^۳

شرایط گذشته و حال او تعیین کننده آینده او نبود. مانند او، ما نیز می‌توانیم انتخاب کنیم که امروز برای قوت گرفتن و شفا به منجی روی آوریم تا ما را برای تحقق بخشیدن به همهٔ آنچه که برای انجام آن به اینجا فرستاده شدیم قادر کند.

در یک آیه آشنا در اصول و پیمان‌ها، سَروَر زنان و مردان را تشویق می‌کند که «بایستی مشتاقانه در عملی نیکو شرکت کنند، و چیزهای بسیاری را با میل خود انجام دهند، و [نیکوکاریِ] زیادی را پیش آورند؛ زیرا قدرت در آنهاست.»^۴

خواهران، قدرت در ماست تا نیکوکاری زیادی را پیش آوریم.

رئیس راسِل اِم. نِلسون آموزش داد: «هر زن و هر مردی که پیمان‌هایی را با خدا می‌بندد و به آن پیمان‌ها وفادار بماند و هر فردی که با شایستگی، در آیین‌های کشیشی شرکت کند، به قدرت خدا دسترسی مستقیم دارد.»^۵

من فهمیده‌ام که هنگامی‌که تلاش می‌کنیم تا به پیمان‌های مقدّسی که در تعمید و معابد مقدّس بسته‌ایم گرامی نگه می‌داریم، سَروَر ما را با «قدرت شفابخش و تقویت کننده» خود برکت خواهد داد «و با بینش‌های معنوی و بیداری‌هائی» که [ما] هرگز قبلاً نداشته‌ایم.»^۶

در موعظهٔ سر کوه، عیسی به شاگردانش تعلیم داد، «شما نمک جهان هستید»^۸ و «شما نور جهان هستید.»^۹ بعداً رشد پادشاهی آسمان را با خمیرمایه تشبیه کرد، «كه زنی بر می‌دارد و با سه پیمانه آرد مخلوط می‌کند تا تمام خمیر وَر بیاید.»^۱۰

• نمک

• خمیرمایه

• نور

حتی در مقادیر بسیار کم، هر یک بر همه چیز در اطرافِ خود تأثیر می‌گذارد. مُنجی از ما دعوت می‌کند تا از قدرت او استفاده کنیم تا همچون نمک، خمیرمایه، و نور باشیم.

خواهران، با پیشکشِ اندکی نمک، یک قاشق خمیر مایه و یک پرتو نور، می‌توان قلب‌ها را تغییر داد و زندگی‌ها را برکت داد.

گواهی من این است که مُنجی نمکِ زندگی‌های ما است، و از ما دعوت می کند تا شادی و عشق او را بِچِشیم.^۱۴ این او است کسی که خمیرمایه است هنگامی‌که زندگی‌های ما سخت است، به ما امید می‌دهد^۱۵ و بارِ ما را به دوش می‌کشد^۱۶ بواسطهٔ قدرت و مهر بی‌همتای ضمانت کننده‌اش^۱۷ او نور ما است،^۱۸ روشن کنندهٔ مسیر بازگشتِ مان به خانه.

من دعا می‌کنم که بتوانیم مانند زنِ کنار چاه به سوی مُنجی بیاییم و از آب حیات او بنوشیم. سپس با مردم سامره می‌توانیم اعلام کنیم: «[اکنون]ما ایمان داریم، … زیرا ما خود سخنان او را شنیده‌ایم و می‌دانیم كه او در حقیقت نجات‌دهندهٔ عالم است.»^۱۹ به نام عیسی مسیح، آمین.