Algemene conferentie
Christelijke onverstoorbaarheid
Algemene aprilconferentie 2023


Christelijke onverstoorbaarheid

‘En Hij, wakker geworden, bestrafte de wind en zei tegen de zee: Zwijg, wees stil! En de wind ging liggen en er kwam een grote stilte’ (Markus 4:39).

Na mijn vorige toespraak tijdens de algemene conferentie liet mijn schoonzoon me een tweet zien waarin stond: ‘Serieus? Hij heet Bragg [wat in het Engels opscheppen betekent] en hij heeft niet eens over nederigheid gesproken? Wat een gemiste kans!’ Helaas moet ik u weer teleurstellen.

Afbeelding
Don Bragg als basketballer

Mijn geweldige vader speelde basketbal op hoog niveau voor de UCLA, met de legendarische John Wooden als coach. Ze zijn altijd vrienden gebleven. Soms kwamen coach Wooden en zijn vrouw bij ons eten. Hij was altijd bereid om met me over basketbal te praten of over andere dingen die me bezighielden. Ik vroeg hem eens om advies toen ik aan mijn examenjaar op de middelbare school begon. Hij gaf me de volgende wijze raad: ‘Je vader heeft me verteld dat je lid bent geworden van de Kerk van Jezus Christus, dus ik weet dat je in de Heer gelooft. Zorg ervoor dat je met dat geloof altijd kalm en onverstoorbaar blijft. Wees in iedere storm een goed mens.’

Dat gesprek is me altijd bijgebleven. Die raad om altijd kalm, rustig en beheerst te blijven, vooral in tijden van tegenspoed en grote druk, raakte mij. Ik zag dat het team van coach Wooden ook onverstoorbaar speelde en met groot succes tien nationale kampioenschappen won.

Er wordt tegenwoordig maar weinig over onverstoorbaarheid gesproken, laat staan dat dit principe in deze roerige tijden van verdeeldheid wordt toegepast. In de sportwereld wordt er meer over gesproken: een onverstoorbare speler blijft zelfverzekerd en kalm tijdens een spannende wedstrijd, of een team redt het wegens onrust in de ploeg niet. Maar deze prachtige eigenschap hoort niet alleen op het sportveld thuis. Onverstoorbaarheid komt op veel meer manieren van pas, en is een zegen voor ouders, leiders, zendelingen, leerkrachten, leerlingen en iedereen die de stormen van het leven tegemoet treedt.

Geestelijke onverstoorbaarheid zegent ons met kalmte en focus op wat er het meest toe doet, vooral wanneer we onder druk staan. President Hugh B. Brown heeft gezegd: ‘Geloof in God en dat het goede uiteindelijk zal overwinnen, draagt in moeilijke omstandigheden bij aan onze mentale en geestelijke onverstoorbaarheid.’1

President Russell M. Nelson is een geweldig voorbeeld van geestelijke onverstoorbaarheid. Tijdens een ingewikkelde hartoperatie daalde eens plotseling de bloeddruk van de patiënt. Dr. Nelson onderzocht wat er aan de hand was en zag dat een teamlid per ongeluk een klemmetje had weggehaald. Het klemmetje werd meteen teruggeplaatst. Dr. Nelson zei toen bemoedigend tegen het teamlid: ‘Ik mag je nog steeds heel graag.’ En daarna zei hij gekscherend: ‘Maar soms mag ik je net iets meer!’ Hij liet zien hoe er in een noodsituatie gehandeld dient te worden: kalm en onverstoorbaar met de focus op wat er op dat moment het meest toe doet. President Nelson zei: ‘Het is een kwestie van enorme zelfdiscipline. Het is een natuurlijke reactie om weg te willen lopen en naar huis te gaan. Maar dat kan uiteraard niet. Een leven ligt volledig in handen van het hele operatieteam. Daarom is het belangrijk om kalm, rustig en scherp te blijven.’2

De Heiland is uiteraard het ultieme voorbeeld van onverstoorbaarheid.

Toen Hij in de hof van Gethsémané zo’n onvoorstelbare foltering onderging dat ‘Zijn zweet werd als grote druppels bloed’,3 was Hij het toonbeeld van goddelijke zelfbeheersing. Hij sprak toen de eenvoudige, maar majestueuze woorden: ‘Laat niet Mijn wil, maar de Uwe geschieden.’4 Jezus stond onder enorme druk om het heil van alle mensen mogelijk te maken. Hij toonde daarbij drie belangrijke factoren waardoor we zijn onverstoorbaarheid beter kunnen begrijpen. Ten eerste wist Hij wie Hij was en bleef Hij zijn goddelijke zending trouw. Ten tweede wist Hij dat er een groot plan van geluk was. Tot slot wist Hij dat allen die zich door zijn oneindige verzoening aan Hem binden, gered zullen worden door het sluiten en naleven van heilige verbonden middels priesterschapsverordeningen, zoals ouderling Dale G. Renlund vandaag prachtig heeft uitgelegd.

Het verschil tussen onze zelfbeheersing verliezen en behouden, blijkt duidelijk uit wat er plaatsvond toen Christus en zijn apostelen de hof van Gethsémané verlieten. Toen de soldaten Jezus wilden arresteren, verloor Petrus zijn zelfbeheersing en sloeg hij het oor af van Malchus, de dienaar van de hogepriester. Jezus Christus bleef echter kalm en bracht rust in een gespannen situatie door Malchus te genezen.5

Wie moeite hebben om kalm en onverstoorbaar te blijven en wellicht ontmoedigd zijn geraakt, wijs ik op de rest van Petrus’ verhaal. Kort na dit voorval en zijn verdriet omdat hij zijn band met Christus had verloochend,6 stond Petrus voor dezelfde religieuze leiders die de Heiland hadden veroordeeld. Terwijl hij uitvoerig werd ondervraagd, getuigde hij kalm en onverstoorbaar van de goddelijke aard van Jezus Christus.7

Weet wie u bent en blijf uw goddelijke identiteit trouw

Laten we factoren van christelijke onverstoorbaarheid eens onder de loep nemen. Ten eerste zorgt het voor innerlijke rust als we weten wie we zijn en onze goddelijke identiteit trouw blijven. Christelijke onverstoorbaarheid vereist dat we onszelf niet met anderen vergelijken en ons niet anders voordoen dan we zijn.8 Joseph Smith heeft gezegd: ‘Als de mens het karakter van God niet kan begrijpen, kan hij zichzelf niet begrijpen.’9 Goddelijke onverstoorbaarheid is onmogelijk als we niet begrijpen dat we zoons en dochters van een liefhebbende hemelse Vader zijn.

President Nelson heeft in zijn toespraak ‘Kiezen voor de eeuwigheid’ uitgelegd wie we zijn, namelijk kinderen van God, kinderen van het verbond en discipelen van Christus. Hij heeft ook beloofd: ‘Onze hemelse Vader zal je je uiteindelijke doel – eeuwig in zijn heilige tegenwoordigheid wonen – helpen bereiken als je deze waarheden ter harte neemt.’10 We zijn werkelijk geestkinderen van God die de sterfelijkheid doormaken. Om in christelijke onverstoorbaarheid te groeien, moeten we weten wie we zijn en onze goddelijke identiteit trouw blijven.

Weet dat er een goddelijk plan is

Ten tweede vatten we eerder moed en blijven we kalm in moeilijke omstandigheden als we bedenken dat er een groots plan is. Nephi kon ‘heengaan en doen’11 wat de Heer had geboden, ‘van tevoren niet wetende’12 wat hij moest doen, omdat hij wist dat de Geest hem zou leiden het eeuwige plan van zijn liefhebbende hemelse Vader te vervullen. Kwesties vanuit een eeuwig perspectief bekijken, leidt tot onverstoorbaarheid. De Heer heeft zijn discipelen deze raad gegeven: ‘Sla uw ogen op’13 en ‘laat de plechtige ernst van de eeuwigheid in uw gedachten zijn.’14 Wanneer we moeilijke tijden vanuit een eeuwig perspectief bekijken, zijn anderen liefhebben, dienen, onderwijzen en tot zegen zijn niet langer een last, maar een voorrecht. Een eeuwig perspectief bevordert christelijke onverstoorbaarheid.

Ken de instaatstellende kracht van Jezus Christus en zijn verzoening

Tot slot kunnen we met de instaatstellende kracht van Christus, die zijn zoenoffer mogelijk maakt, volharden en overwinnen. Dankzij Jezus Christus kunnen we verbonden met God sluiten en de kracht ontvangen om die na te komen. Ongeacht onze omstandigheden kunnen we ons in alle vreugde en rust aan de Heiland binden.15 In Alma 7 wordt de instaatstellende kracht van Christus prachtig uitgelegd. De Heiland verlost ons niet alleen van zonde, maar Hij sterkt ons ook in onze zwakheden, angsten en aardse moeilijkheden.

Als we ons op Christus richten, kunnen we, net als het volk van Alma in Helam, onze vrees onderdrukken.16 Terwijl een leger zich dreigend opstelde, bleven die getrouwde discipelen van Christus rustig. Ouderling David A. Bednar heeft gezegd: ‘Alma gaf de gelovigen de raad aan de Heer te denken en aan de verlossing die alleen Hij kon bieden (zie 2 Nephi 2:8). En kennis van de bescherming en waakzame zorg van de Heiland bracht het volk ertoe hun eigen vrees te onderdrukken.’17 Ze waren in zekere mate onverstoorbaar.

De grote Man tijdens de storm

We leren veel van Noach over geduld tijdens een storm, maar van de Heiland leren we het meest over een storm overleven. Hij is de grote Man tijdens de storm. Na een lange dag van onderricht met zijn apostelen wilde de Heiland wat rusten. Hij stelde voor om naar de andere kant van de zee van Galilea te varen. Terwijl de Heiland sliep, stak er een hevige storm op. De apostelen vreesden voor hun leven toen het schip door de wind en golven dreigde te zinken. Vergeet niet dat meerdere apostelen vissers waren die vaker stormen op die zee hadden meegemaakt! Toch maakten ze de Heer bezorgd wakker18 en vroegen Hem: ‘[Heer], bekommert U Zich er niet om dat wij vergaan?’ De onverstoorbare Heiland ‘bestrafte de wind en zei tegen de zee: Zwijg, wees stil! En de wind ging liggen en er kwam een grote stilte.’19

Toen leerde Hij zijn apostelen een belangrijke les in onverstoorbaarheid. Hij vroeg: ‘Waarom bent u zo angstig? Hebt u dan geen geloof?’20 Hij herinnerde ze eraan dat Hij de Heiland van de wereld is. Hij was door de Vader gezonden om de onsterfelijkheid en het eeuwige leven van Gods kinderen tot stand te brengen. De Zoon van God zou zeker niet vergaan op een schip. Hij was het toonbeeld van goddelijke onverstoorbaarheid. Hij wist immers dat Hij de Zoon van God was, dat er een plan van heil en verhoging was, en welke belangrijke rol zijn verzoening speelde om dat plan voor eeuwig te laten slagen.

Al het goede in ons leven hebben we te danken aan Christus en zijn verzoening. Wanneer we bedenken wie we zijn, weten dat er een goddelijk plan van barmhartigheid is en moed putten uit de kracht van de Heer, zijn alle dingen ons mogelijk. Dan vinden we innerlijke rust. Dan zijn we tijdens iedere storm een goede vrouw of man.

Mogen we streven naar de zegeningen van christelijke onverstoorbaarheid. Niet alleen voor onszelf in moeilijke tijden, maar ook om anderen tot zegen te zijn en ze tijdens hun stormen bij te staan. Op deze Palmzondag getuig ik met vreugde van Jezus Christus. Hij is opgestaan. Ik getuig van de vrede, innerlijke rust en hemelse onverstoorbaarheid die alleen Hij ons kan geven. In de heilige naam van Jezus Christus. Amen.

Noten

  1. Hugh B. Brown, Conference Report, oktober 1969, 105.

  2. Zie Sheri Dew, Insights from a Prophet’s Life: Russell M. Nelson (2019), 66–67.

  3. Zie Bijbelvertaling van Joseph Smith, Lukas 22:44.

  4. Lukas 22:42.

  5. Zie Lukas 22:50–51; Johannes 18:10–11.

  6. Zie Mattheüs 26:34–35, 69–75.

  7. Zie Handelingen 4:8–10; zie ook Neal A. Maxwell, ‘Tevreden met de dingen, die ons zijn toebedeeld’, Liahona, juli 2000, 89: ‘Zijn wij in geestelijk opzicht goed afgestemd, dan kunnen we onverstoorbaar worden, zelfs als we niet “de betekenis van alle dingen” kennen [1 Nephi 11:17].’

  8. Zie John R. Wooden, Wooden on Leadership (2005), 50. ‘Voor mij houdt onverstoorbaarheid in dat we onszelf trouw zijn, ons niet van de wijs laten brengen en ons niet laten kennen, in welke situatie dan ook. Dat klinkt misschien makkelijk, maar in moeilijke tijden is dat vaak een uitdaging. Leiders die niet onverstoorbaar zijn, raken in paniek als ze onder druk komen te staan.

    Onverstoorbaarheid houdt in dat we ons aan onze overtuigingen vasthouden en daarnaar handelen, hoe goed of slecht de situatie ook lijkt. Onverstoorbaarheid vereist dat we onszelf niet met anderen vergelijken en ons niet anders voordoen dan we zijn. Onverstoorbaar zijn betekent dat we in alle omstandigheden moedig zijn.’

  9. Leringen van kerkpresidenten: Joseph Smith (2007), 43–44.

  10. Russell M. Nelson, ‘Kiezen voor de eeuwigheid’ (wereldwijde devotional voor jongvolwassenen, 15 mei 2022), broadcasts.ChurchofJesusChrist.org.

  11. Zie 1 Nephi 3:7.

  12. 1 Nephi 4:6.

  13. Johannes 4:35.

  14. Leer en Verbonden 43:34; zie ook James E. Faust, ‘The Dignity of Self’, Ensign, mei 1981, 10: ‘Ons gevoel van eigenwaarde neemt enorm toe als we bij het streven naar heiligheid omhoog kijken. Evenals de woudreuzen moeten we omhoog reiken naar het licht. De belangrijkste bron van licht die we kunnen leren kennen, is de gave van de Heilige Geest. Hij is de bron van innerlijke kracht en vrede.’

  15. Zie Russell M. Nelson, ‘Vreugde en geestelijk overleven’, Liahona, november 2016, 82: ‘Geliefde broeders en zusters, de vreugde die we voelen heeft weinig te maken met onze omstandigheden in het leven en alles met waar we ons in het leven op richten.’

  16. Zie Mosiah 23:27–28.

  17. David A. Bednar, ‘Daarom onderdrukten zij hun vrees’, Liahona, mei 2015, 46–47.

  18. Zie Jeffrey R. Holland, Our Day Star Rising: Exploring the New Testament with Jeffrey R. Holland (2022), 61–62: ‘Bovendien hadden de mannen die met Hem op het schip waren veel ervaring. Elf van de eerste twaalf apostelen waren Galileeërs (alleen Judas Iskariot kwam uit Judea). Zes van die elf waren visser. Ze hadden bij dit meer gewoond. Ze verdienden hun brood met vissen op dit meer. Ze waren er opgegroeid. Toen ze nog heel jong waren, lieten hun vaders ze al de netten en het schip repareren. Ze kenden deze zee. Ze waren bekend met de wind en de golven. Ze waren mannen met ervaring. Toch waren ze doodsbang. Als zij bang waren, dan was het echt een hevige storm.’

  19. Zie Markus 4:35–39.

  20. Markus 4:40.