Stowarzyszenie Pomocy: święta praca

Kiedy nasz cel jest jasny, wtedy naturalnym jest to, że istnieje odpowiedni sposób wypełniania naszych obowiązków. Krótko omówię, w jaki sposób jest wykonywana oparta na wierze praca w Stowarzyszeniu Pomocy. Jedną z najcenniejszych rzeczy, jaką wszyscy posiadamy, jest czas. Większość kobiet ma wiele obowiązków i nigdy nie ma odpowiedniej ilości czasu, by zrobić wszystko, co pragną zrobić w sercu i umyśle. Okazujemy szacunek Panu i siostrom, kiedy w natchniony sposób wykorzystujemy czas w Stowarzyszeniu Pomocy.

Prezydent Dieter F. Uchtdorf nauczał: „Pewien mędrzec kiedyś odróżnił ‘szlachetną sztukę robienia czegoś do końca’ od ‘szlachetniejszej sztuki pozostawiania niedokończonych spraw’. Prawdziwa ‘mądrość w życiu’ — nauczał — składa się z ‘eliminowania spraw nieistotnych’”. Następnie Prezydent Uchtdorf zapytał: „Jakie są te rzeczy nieistotne, które zagracają wasze dni i kradną wasz czas? Jakie rozwinęłyście zwyczaje, które nie służą przydatnemu celowi? Jakie są niedokończone lub nierozpoczęte sprawy, które mogłyby dodać żywotności, znaczenia i radości waszemu życiu?”⁵ Możemy odnieść te pytania do wszystkich spotkań i zajęć w Stowarzyszeniu Pomocy.

Co tydzień, w niedzielę odbywają się spotkania naszego Stowarzyszenia i są one częścią trzygodzinnego bloku spotkań. To jest niesamowite, gdy zastanowimy się, że co niedzielę, na całym świecie, tysiące grup sióstr gromadzi się, by ich wiara wzrastała, by wzmacniać ich rodziny, by koordynować wysiłki mające na celu niesienie ulgi innym. Nasze niedzielne spotkania trwają zaledwie 50 minut, i rozpoczynamy je od spraw bieżących, które pomogą nam bardziej zjednoczyć się i działać bardziej efektywnie w pracy wykonywanej w naszym Stowarzyszeniu Pomocy. Pokrótce, dostojnie i w sposób zorganizowany omawiamy sprawy bieżące, trzymając się rzeczowo tego, kim jesteśmy i co mamy zrobić.

Podobnie jak siostry podczas pierwszego spotkania Stowarzyszenia Pomocy otrzymały rady od proroków i apostołów, tak my studiujemy słowa obecnych przywódców kościelnych. Jest to błogosławieństwem, że posiadamy współzależne źródła, które uczą doktryn i zasad, by pomóc nam żyć zgodnie z ewangelią w życiu osobistym i w naszych domach. A ponieważ jest to praca oparta na wierze, lekcje w Stowarzyszeniu Pomocy najlepiej spełniają swoje zadanie, kiedy ma miejsce natchnione nauczanie i „przeto [ta] co naucza, i [ta], co przyjmuje, rozumieją się nawzajem, i [obydwie] są [wzmocnione] i radują się razem”⁶.

Wszystkie nasze spotkania i zajęcia są spotkaniami sióstr Stowarzyszenia Pomocy. Przez ostatnich kilka lat, te dodatkowe spotkania Stowarzyszenia Pomocy były nazwane spotkaniami wzbogacającymi dom, rodzinę i rozwój osobisty. W odpowiedzi na wątpliwości związane ze złożonością tej nazwy oraz ze względu na różne interpretacje dotyczące celu tych spotkań, została podjęta decyzja, aby nazwa „spotkania wzbogacające dom, rodzinę i rozwój osobisty” przestała być używana od teraz. Podczas narady z Radą Prezydenta Kościoła i z Kworum Dwunastu Apostołów zdecydowano, że zamiast nadawać nową nazwę dodatkowym spotkaniom Stowarzyszenia Pomocy, teraz będzie można do wszystkich spotkań i zajęć Stowarzyszenia Pomocy po prostu odnosić się jako do spotkań Stowarzyszenia Pomocy. Poszczególne spotkania Stowarzyszenia Pomocy, które nie odbywają się w niedzielę, będą nazywane zgodnie ze swą funkcją: służba w Stowarzyszeniu Pomocy, lekcje, projekty, konferencje czy warsztaty.

Te dodatkowe spotkania będą cennym dodatkiem do otrzymywanych w niedzielę rad, szczególnie dla tych sióstr, które służą w Organizacji Podstawowej czy w Organizacji Młodych Kobiet, lub które nie mogą brać udziału w spotkaniach niedzielnych. Spotkania te zapewniają też wspaniałe miejsce, do którego możemy przyprowadzić przyjaciół spoza Kościoła oraz zaprosić siostry Stowarzyszenia Pomocy, które nie są w pełni aktywne w Kościele. Wszystkie członkinie Stowarzyszenia Pomocy i ich przyjaciółki są zaproszone i mile widziane. Jednak siostry nie powinny czuć się zobligowane do uczestnictwa w tych spotkaniach.

Pod kierownictwem biskupa, prezydium Stowarzyszenia Pomocy w okręgu, może wykorzystać te spotkania, by zajmować się duchowymi i doczesnymi potrzebami osób i rodzin w okręgu i aby wzmocnić poczucie wspólnoty i jedność.

Kiedy siostry spotykają się podczas spotkań Stowrzyszenia Pomocy, które odbywają się w tygodniu, wtedy uczą się i wykonują praktyczne i dobroczynne obowiązki Stowarzyszenia Pomocy. To właśnie wtedy uczą się i ćwiczą umiejętności, które pomogą im wzmocnić ich wiarę i osobistą prawość, wzmocnią rodziny i domy oraz udzielają pomocy tym, którzy są w potrzebie. Te spotkania mają być instrumentem w nauczaniu umiejętności i odpowiedzialności związanych z kobietami i macierzyństwem w planie Pana. To właśnie wtedy kobiety uczą się i stosują zasady gospodarnego życia oraz niezależności duchowej i doczesnej, wzmacniają również jedność pośród sióstr, gdy uczą się i służą sobie nawzajem.

Prezydent Stowarzyszenia Pomocy w okręgu nadzoruje wszystkie spotkania Stowarzyszenia Pomocy. W ramach tego obowiązku, regularnie przeprowadza narady z biskupem w kwestii tego, w jakim stopniu spotkania te wychodzą naprzeciw potrzebom osób indywidualnych i rodzin w okręgu.

Prezydium Stowarzyszenia Pomocy z modlitwą bierze pod uwagę to, jak często i gdzie powinny się odbywać dodatkowe spotkania Stowarzyszenia Pomocy. Następnie mogą przedstawić propozycje biskupowi, biorąc pod uwagę czas, jaki mogą poświęcić siostry, sytuację rodzinną, czas i koszty podróży, koszt finansowy dla gminy, bezpieczeństwo i inne lokalne uwarunkowania.

Te spotkania Stowarzyszenia Pomocy mogą odbywać się zazwyczaj w każdy dzień oprócz niedziel i wieczorów poniedziałkowych. Zazwyczaj odbywają się raz w miesiącu, ale prezydium Stowarzyszenia Pomocy może zaproponować, żeby spotkania odbywały się częściej lub rzadziej. Należy dołożyć starań, aby spotkania odbywały się co najmniej raz na kwartał. Co najmniej jedna członkini prezydium Stowarzyszenia Pomocy w okręgu powinna być obecna na każdym ze spotkań. Pod przewodnictwem prezydium palika, prezydium Stowarzyszenia Pomocy palika może zaplanować i zorganizować jedno lub dwa spotkania Stowarzyszenia Pomocy w paliku w każdym roku dla wszystkich sióstr ze Stowarzyszenia Pomocy w danym paliku⁷.

Przywódczynie Stowarzyszenia Pomocy z modlitwą naradzają się razem odnośnie tematów, które wzmocnią siostry, ich rodziny i odnośnie najlepszych sposobów nauczania tych tematów. Prezydent Stowarzyszenia Pomocy upewnia się, że biskup zatwierdził te plany. Również upewnia się ona, czy te plany są zgodne z obecnymi wytycznymi dotyczącymi zajęć, łącznie z wytycznymi dotyczącymi kwestii finansowej. Pomimo że prezydent Stowarzyszenia Pomocy nadzoruje te spotkania, może poprosić pierwszą lub drugą doradczynię o pomoc. Może również polecić siostrę z okręgu, aby została powołana do służby jako koordynatorka ds. spotkań w Stowarzyszeniu Pomocy, która pomaga prezydium w zaplanowaniu i organizowaniu tych spotkań.

Spotkania mogą być na jeden temat, albo można wprowadzić podział na kilka lekcji lub zajęć. Zazwyczaj nauczyciele powinni być członkami okręgu lub palika. Co roku, jedno spotkanie czy zajęcia powinny być poświęcone założeniu Stowarzyszenia Pomocy, jej historii i celom.

Planując spotkania Stowarzyszenia Pomocy odbywające się w ciągu tygodnia, przywódczynie powinny najpierw realizować tematy związane z wypełnieniem celów Stowarzyszenia Pomocy takie, jak: małżeństwo i rodzina, gospodarowanie, oszczędne życie i niezależność, służba z miłością, świątynia i historia rodziny, dzielenie się ewangelią oraz inne tematy, które zaproponował biskup⁸.

Kiedy planujemy, pytamy Pana, czego On chce, abyśmy się nauczyły i kim się stały, abyśmy były przygotowane do życia wiecznego. W mądrości Pana każdy okręg ma swe własne niepowtarzalne cechy, których nie ma żaden inny okręg. Może to być porównane do DNA, które identyfikuje każdą istotę ludzką jako niepowtarzalną. Każdy biskup jest odpowiedzialny za swój określony okręg. Każda prezydent Stowarzyszenia Pomocy w okręgu ma powołanie, by wspierać jednego biskupa. Na głowę każdego biskupa i prezydium Stowarzyszenia Pomocy nałożono ręce, by otrzymywali natchnienie w swoich określonych obowiązkach, które nie obejmują innych okręgów czy grup sióstr ze Stowarzyszenia Pomocy.

Jeżeli będziemy pracowały rozumiejąc to, będziemy poszukiwały objawienia i będziemy współpracowały z biskupem, by wypełniać cele Stowarzyszenia Pomocy w naszych własnych okręgach. W wyniku takiego sposobu działania, jeżeli siostry i rodziny będą potrzebowały przygotować się w razie nagłych wypadków, wtedy Stowarzyszenie Pomocy może organizować, nauczać i zachęcać do takich przygotowań. Jeżeli siostry i rodziny potrzebują przygotowania do wejścia do świątyni, Stowarzyszenie Pomocy może zorganizować, nauczać i zachęcać siostry, żeby to uczyniły. Jeżeli biskup potrzebuje, by niezamężne kobiety dzieliły się ewangelią i przyprowadziły swych przyjaciół z powrotem do aktywności, Stowarzyszenie Pomocy może zorganizować, nauczać i zachęcać do tej pracy. Jeżeli młode matki potrzebują dowiedzieć się, jak opiekować się swymi dziećmi, Stowarzyszenie Pomocy może zorganizować, uczyć i zachęcać do tej pracy. Jeżeli siostry potrzebują się nauczyć i ulepszyć umiejętności gospodarowania, które pomogą im uczynić ich domy centrum duchowej siły, wtedy Stowarzyszenie Pomocy może zorganizować, uczyć i zachęcać do tej pracy. Jak miało to już miejsce w naszej historii, jeżeli przywódcy kapłańscy potrzebują osiągnąć coś ważnego, mogą poprosić Stowarzyszenie Pomocy o pomoc.

Właściwe wykorzystanie spotkań Stowarzyszenia Pomocy zwiększy możliwości Stowarzyszenia Pomocy, by działać w skuteczny sposób razem z przywódcami kapłańskimi w każdym okręgu. Jak powiedział Józef Smith w Naukach i Przymierzach:

„Niechaj nikt ich nie uważa za drobiazgi; bowiem wiele jest tego, co leży w przyszłości, odnośnie świętych, a co zależy od tych spraw.

Wiecie, [siostry], że bardzo wielki okręt dużo korzysta od bardzo małego steru w czas burzy, przez to, że ten go trzyma z wiatrem i falami”⁹.

Przywódczynie Stowarzyszenia Pomocy i przywódcy kapłaństwa, to przesłanie będzie teraz dla was oficjalną wytyczną dotyczącą dodatkowych spotkań Stowarzyszenia Pomocy. Jeżeli będziecie mieli pytania dotyczące czegokolwiek co było tutaj nauczane, to po przestudiowaniu tego przesłania, radźcie się razem w waszych własnych okręgach i palikach, by odnaleźć potrzebne wam rozwiązania.

Większość podstawowej pracy w Stowarzyszeniu Pomocy nie odbywa się podczas spotkań. Skoncentrujmy się teraz na dowiedzeniu się więcej o odwiedzinach domowych. A ponieważ podążamy za przykładem i naukami Jezusa Chrystusa, cenimy to święte wezwanie do miłości, poznania, usługiwania, zrozumienia, nauczania i służenia w Jego imieniu. Jest to taki obowiązek, jaki mamy w Kościele, przy którym możemy być pewne, że Pan nam pomoże, jeśli o to poprosimy. Jest to takie powołanie, poprzez które na pewno zbudujemy wiarę i osobistą prawość i wzmocnimy nasze własne domy i rodziny w miarę, jak stajemy się prawdziwymi partnerkami Pana. Dla siostry w tym Kościele nie ma innych obowiązków poza rodzinnymi powinnościami, które dawałyby potencjał do uczynienia tak wiele dobra, jak ma to miejsce w przypadku odwiedzin domowych.

Ponieważ to jest program Pana dotyczący indywidualnej troski o Jego córki, zalecenia dotyczące odwiedzin domowych zostały zaaprobowane przez Radę Prezydenta Kościoła, jak jest to opisane w Church Handbook of Instructions (Kościelnym podręczniku instrukcji). A ponieważ odwiedziny domowe koncentrują się na indywidualnych siostrach, przywódczynie Stowarzyszenia Pomocy nie organizują kobiet w grupy dla celów odwiedzin domowych.

Biskup, który został ustanowiony pasterzem w okręgu, nie jest w stanie opiekować się wszystkimi owieczkami Pana naraz. Polega on na pomocy natchnionych nauczycielek odwiedzających. Wiemy, że każda z nas powinna być przyjaciółką każdej osoby w okręgu, ale obowiązkiem biskupa i prezydent Stowarzyszenia Pomocy jest otrzymywanie objawienia w kwestii tego, kto ma opiekować się i wzmacniać każdą siostrę. Idealnie by było, gdyby każda siostra opiekowała się i wzmacniała co najmniej jedną siostrę w swym okręgu. Jest to naszym błogosławieństwem, aby modlić się za siostrę i otrzymywać natchnienie na temat tego, jak Pan chciałby, abyśmy się opiekowały jedną z Jego córek.

Odwiedziny domowe stają się pracą opartą na wierze, gdy koncentrujemy się raczej na ludziach niż na statystyce. W rzeczywistości, odwiedziny domowe nigdy się nie kończą. Jest to bardziej sposób na życie niż zadanie do wykonania. Wierna służba nauczycielki odwiedzającej jest świadectwem tego, jakimi uczniami jesteśmy. Okazujemy naszą wiarę i postępujemy według wzoru ustanowionego przez Pana, gdy co miesiąc zdajemy sprawozdanie za dany miesiąc. Jeżeli koncentrowałybyśmy się wyłącznie na raportowaniu, że każda siostra w okręgu usłyszała przesłanie dla odwiedzin domowych, które jest drukowane w danym miesiącu w Ensign i Liahonie, to znacznie skuteczniejsze byłoby czytanie ich na głos wszystkim podczas spotkania sakramentalnego. Nasze raporty są bardzo pomocne biskupowi i prezydent Stowarzyszenia Pomocy, kiedy informujemy ich o duchowym i doczesnym dobrobycie sióstr i o tym, jak mogłyśmy im służyć i kochać je.

Jakże jestem wdzięczna za wszystkie moje nauczycielki odwiedzające, które przez lata okazywały swą wiarę, kiedy służyły, nauczały, wzmacniały i miłowały mnie w natchniony sposób.

Służba z miłością i pomaganie osobom i rodzinom, by mogły zaspokoić swe potrzeby, jest następstwem odwiedzin domowych. Prezydent Stowarzyszenia Pomocy dowiaduje się o potrzebach ludzi ze swego okręgu poprzez nauczycielki odwiedzające i podczas swych wizyt u członków okręgu. Czasami organizuje nas, abyśmy pomagały innym, a innym razem służymy „zgodnie z [naszą] naturą”¹⁰, postępując według podszeptów Ducha Świętego. Wiele lat temu nauczyłam się od Siostry Camilli Kimball, żony Prezydenta Spencera W. Kimballa, by „nigdy nie tłumić szlachetnym myśli”. Postępując zgodnie z jej radą, możemy wiedzieć z całą pewnością, że nasz Ojciec w Niebie zna nas osobiście, ponieważ wysyła nas, abyśmy były Jego dłońmi i sercem dla tych, którzy są w potrzebie. Kiedy to czynimy, nasza wiara w Niego jest wzmacniana.

Żyjemy w szczęśliwym i ekscytującym czasie wzrostu w historii Kościoła, a Stowarzyszenie Pomocy jest częścią tworzenia tej historii. Józef Smith powiedział: „Niech każdy mężczyzna, każda kobieta i każde dziecko zda sobie sprawę z wagi tej pracy i działa tak, jakby sukces zależał wyłącznie od jego osobistego wysiłku; niech wszyscy się tym zainteresują, a potem niech wezmą pod uwagę, że żyją w obecnych czasach, kontemplowanie których ożywiało łono królów, Proroków i prawych mężów tysiące lat temu — perspektywa których inspirowała ich najsłodsze zapiski i pełne uniesienia pieśni oraz wywoływała w nich wybuch tak entuzjastycznych słów, jakie są zapisane w Pismach Świętych”¹¹.

Cieszę się, że wiem, iż Pan kocha nas na tyle, by nas prowadzić w tej pracy poprzez proroków, widzących i objawicieli i że przynależymy do Kościoła, który działa w oparciu o ciągłe objawienie. Czuję pewność, że kiedy każda siostra zrobi swoją część, by upewnić się, że cele Stowarzyszenia Pomocy są wypełniane, wtedy aniołowie będą nam towarzyszyć i doświadczymy wspaniałych cudów. Sławimy i jesteśmy wdzięczne za tę podstawową, świętą pracę, która została nam dana, w imię Jezusa Chrystusa, amen.