Βοηθώντας να θρέψουμε τους αμνούς του Σωτήρος

Ο Σωτήρας είχε σταυρωθεί και κατόπιν αναστηθεί. Οι μαθητές Του είχαν πάει στη Γαλιλαία. Είχαν ψαρέψει κατά τη νύκτα, αλλά δεν έπιασαν τίποτε. Όταν πλησίασαν κοντά στην όχθη, την αυγή, στην αρχή δεν Τον ανεγνώρισαν. Τους κάλεσε, λέγοντάς τους πού να ρίξουν τα δίχτυα τους και όταν το έκαναν, τα δίχτυα γέμισαν. Έσπευσαν να Τον χαιρετίσουν στην όχθη.

Ηύραν φωτιά από κάρβουνα με ψάρια να μαγειρεύονται και ψωμί. Κατόπιν τους έδωσε μία εντολή, η οποία ισχύει ακόμη για τον καθέναν εξ ημών.

«Αφού, λοιπόν, γευμάτισαν, ο Ιησούς λέει στον Σίμωνα Πέτρο: Σίμωνα του Ιωνά, με αγαπάς περισσότερο τούτων; Του λέει: Ναι, Κύριε· εσύ ξέρεις ότι σε αγαπώ. Του λέει: Ποίμαινε τα πρόβατά μου» (Κατά Ιωάννην 21:15).

Οι Άγιοι του Θεού πάντοτε ήταν υπό διαθήκην να γαλουχούν αλλήλους πνευματικώς, ιδιαιτέρως τους τρυφερούς στο ευαγγέλιο.

Ένα παιδί μπορεί να κάνει τα πράγματα που γαλουχούν την πίστη των άλλων. Τα παιδιά θα μπορούσαν να προσκαλέσουν έναν πρόσφατο νεοφώτιστο να πάει μαζί τους σε μία συγκέντρωση. Τα παιδιά θα μπορούσαν να χαμογελάσουν και να χαιρετίσουν ένα νέο μέλος που έρχεται στην εκκλησία ή σε ένα μάθημα. Και καθώς το κάνουμε, το Άγιο Πνεύμα θα είναι ο σύντροφός μας.

Κάθε λόγος που λέμε, μπορεί να ενδυναμώσει ή να αποδυναμώσει την πίστη. Χρειαζόμαστε βοήθεια από το Πνεύμα, ούτως ώστε να πούμε τα λόγια που θα γαλουχήσουν και θα ενδυναμώσουν.

Με απλή υπακοή μπορούμε να βοηθήσουμε τον Κύριο να πάρει τους αμνούς, τους αμνούς Του, στην αγκάλη Του και να τους πάει στην οικία, στον Πατέρα τους και Πατέρα μας.

Γνωρίζω ότι ο Ιησούς είναι ο Χριστός. Γνωρίζω ότι Εκείνος ζει. Και γνωρίζω ότι μας οδηγεί σε αυτό το έργο—το έργο Του—ούτως ώστε να πραγματοποιήσει την αιωνία ζωή των τέκνων του Πατρός Του.