Η αξία ενός διδασκάλου

Πριν από κάμποσο καιρό, τρία νεαρά αγόρια συζητούσαν για τους πατέρες τους. Το ένα είπε: «Ο μπαμπάς μου είναι πιο σωματώδης από τον δικό σου», στο οποίο ένα άλλο απήντησε: «Λοιπόν, ο μπαμπάς μου είναι πιο έξυπνος από τον δικό σου». Το τρίτο αγόρι ανταπάντησε: «Ο μπαμπάς μου είναι γιατρός». Κατόπιν στρεφόμενο προς ένα αγόρι, λοιδόρησε: «Και ο μπαμπάς σου είναι απλώς ένας διδάσκαλος».

Υπάρχει ένας διδάσκαλος του οποίου η ζωή επισκιάζει όλους τους άλλους. Έζησε όχι για να υπηρετηθεί, αλλά για να υπηρετήσει, όχι για να λάβει, αλλά για να δώσει, όχι για να σώσει τη ζωή Του, αλλά για να τη θυσιάσει για τους άλλους. Περιέγραψε μία αγάπη πιο όμορφη από τον πόθο, μία πτώχια πλουσιότερη από τους θησαυρούς. Δίδαξε με εξουσία και όχι όπως οι γραμματείς. Μιλώ περί του Αρχιδιδασκάλου, τουτέστιν του Ιησού Χριστού, του Υιού του Θεού, του Σωτήρος και Λυτρωτή της ανθρωπότητος.

Όταν αφοσιωμένοι διδάσκαλοι ανταποκρίνονται στην ευγενή Του πρόσκληση: «Ελάτε, μάθετε από εμένα», γίνονται κοινωνοί της ουράνιας δυνάμεώς Του.

Είχα την εμπειρία ως μικρό αγόρι να βρεθώ υπό την επίδρασιν ενός τέτοιου διδασκάλου. Στην τάξη μας του Σχολείου Κυριακής, μας δίδασκε σχετικώς με τη δημιουργία του κόσμου, την πτώση του Αδάμ, την εξιλεωτική θυσία του Ιησού. Έφερε στην τάξη της ως τιμώμενα πρόσωπα τον Μωυσή, τον Ιησού του Ναυή, τον Πέτρο, τον Θωμά, τον Παύλο και, φυσικά, τον Χριστό. Μολονότι δεν τους είδαμε, μάθαμε να τους αγαπάμε, να τους τιμούμε και να τους μιμούμαστε.

Όταν άκουσε τη χλεύη το αγόρι: «Ο μπαμπάς μου είναι πιο σωματώδης από τον δικό σου», «Ο μπαμπάς μου είναι πιο έξυπνος από τον δικό σου», «Ο μπαμπάς μου είναι γιατρός», θα μπορούσε να είχε απαντήσει: «Ο μπαμπάς σου είναι πιο σωματώδης από τον δικό μου. Ο μπαμπάς σου μπορεί να είναι πιο έξυπνος από τον δικό μου. Ο μπαμπάς σου μπορεί να είναι κυβερνήτης, μηχανικός ή ιατρός, αλλά ο μπαμπάς μου είναι διδάσκαλος».

Είθε καθείς εξ ημών να αξίζει εσαεί μία τέτοια ειλικρινή και άξια φιλοφρόνηση!