2011
Pag-abi-abi sa Nawala
Pebrero 2011


Pag-abiabi sa Nawala

Gikan sa pakigpulong sa debosyonal sa Brigham Young University nga gihatag niadtong Pebrero 9, 2010; ang punctuation giestandard. Alang sa kompleto nga teksto sa pakigpulong sa Iningles, bisitaha ang speeches.byu.edu.

Imahe
Elder Spencer J. Condie

Ang sambingay mahitungod sa anak nga nawala naghulagway sa daghang nagkalain-lain nga tawhanong mga kinaiya. Una, anaa ang hakog nga anak nga nawala nga walay pagpakabana ni bisan kinsa o sa bisan unsa nga butang gawas lamang sa iyang kaugalingon. Apan, walay swerte, human sa masamok nga pagpuyo iyang nadiskubrihan sa iyang kaugalingon nga “ang pagkadautan dili mahitabo nga mahimo nga kalipay” [Alma 41:10], ug siya “nahiulian sa panimuot” (Lucas 15:17). Sa katapusan iyang naamgohan kon kang kinsa siya nga anak, ug nangandoy siya nga makauban og balik ang iyang amahan.

Ang iyang pagkabadlungon, hakog nga kinaiya mihatag og paagi ngadto sa kamapainubsanon ug usa ka masulub-on nga kasingkasing ug mahinulsulon nga espiritu sa dihang mikumpisal siya ngadto sa iyang amahan: “Nakasala ako batok sa langit, ug sa imong atubangan, ug dili na ako takus pagatawgon pa nga imong anak” (Lucas 15:21). Nahanaw na ang pagrebelde sa pagkabatan-on, binata nga kahakog, ug dili kapugngan nga tinguha sa paglingaw-lingaw, ug ang mipuli mao ang sinugdanan sa kahilig sa pagbuhat og maayo sa kanunay. Karon, kon kita hingpit nga matinuoron sa atong kaugalingon, matag usa kanato mokumpisal nga adunay gamay nga pagkasama sa anak nga nawala nga anaa karon o kaniadto diha sa matag usa kanato.

Dayon anaa ang amahan. Ang uban tingali mosaway kaniya sa sobra ra kaayo kamatugtanon sa paghatag sa gipangayo sa mas manghud nga anak nga “ihatag kanako ang akong bahin sa katigayunan” (Lucas 15:12). Ang amahan diha sa sambingay sa walay pagduhaduha nasayud sa balaanong baruganan mahitungod sa matarung nga kabubut-on ug kagawasan sa pagpili, usa ka baruganan nga maoy sinugdanan sa premortal nga Gubat sa Langit. Dili niya kinaiya ang pagpugos sa iyang anak nga lalaki aron mahimong masulundon.

Apan kining mahigugmaon nga amahan wala gayud mohunong sa iyang masinupakon nga anak nga lalaki, ug ang iyang walay puas nga pagtagad napamatud-an diha sa makatandog nga asoy nga sa dihang ang anak nga lalaki “didto pa sa halayo, ang iyang amahan … giabut og kalooy, ug midalagan, ug migakos kaniya, ug gihagkan siya” (Lucas 15:20). Dili lamang adunay usa ka dayag nga pagpakita og pisikal nga pagbati ngadto sa iyang anak nga lalaki, apan ang amahan mihangyo sa iyang mga ulipon sa paghatag kaniya og kupo, mga sapatos alang sa iyang mga tiil, ug usa ka singsing alang sa kamot ug gimandoan sila sa pag-ihaw sa gipatambok nga baka, malipayong namahayag, “Siya nawala na, apan karon hingkaplagan siya” (Lucas 15:24).

Sa daghang katuigan, kini nga amahan mipalambo sa ingon nga kinaiya sa pagkamaloloy-on, pagkamapasayloon, pagkamahigugmaon nga wala siyay laing mahimo kondili ang paghigugma ug pagpasaylo. Kini nga sambingay usa ka tibuok kalibutan nga paborito alang kanatong tanan tungod kay naghupot kini og paglaum sa matag usa kanato nga ang usa ka mahigugmaong Amahan sa Langit nagbarug diha sa agianan, sama sa gihapon, madasigong naghulat sa pag-abut sa matag usa sa Iyang nawala nga mga anak nga mobalik sa panimalay.

Ug karon ngadto sa mas maguwang, masulundon nga anak nga lalaki nga miprotesta sa iyang mapasayloon nga amahan: “Tan-awa, sulod niining daghang katuigan nagaalagad ako kanimo, ug wala gayud ako makalapas sa bisan unsa nga imong gisugo: ngani wala ako nimo hatagi bisan na lang untag nating kanding, aron makahimo ako sa pagsadya uban sa akong mga higala:

“Apan sa paghiabut niining imong anak, nga milamoy sa imong katigayunan kauban sa dautang mga babaye, giihawan mo siya sa nating baka nga gipatambok” (Lucas 15:29–30).

Ingon nga diha sa matag usa kanato mahimong adunay kinaiya sa anak nga nawala, mahimo usab nga ang matag usa kanato nahugawan sa mga kinaiya sa mas maguwang nga anak nga lalaki. Si Apostol Pablo mihulagway sa bunga sa Espiritu isip “gugma, kalipay, kalinaw, pailub, pagkamapuanguron, pagkamaayo, hugot nga pagtuo, kaaghup, [ug] pagpugong sa kaugalingon” (Mga Taga-Galacia 5:22–23). Bisan og daw posible nga ang magulang nga anak nga lalaki, sa tinuoray, nagmasulundon sa iyang amahan, luyo sa iyang gipakita nga pagkamasulundon mao ang dili maayo nga pagbati sa kaugalingon nga siya mas matarung ug ang kinaiya nga pagkamahukmanon, maibugon, ug hingpit nga kakulang og kalooy. Ang iyang kinabuhi wala makapakita sa bunga sa Espiritu, tungod kay wala siya mahimutang apan nasubo hinoon og maayo sa unsay iyang gituohan nga sobra ka dili makiangayon nga pagtagad.