Odkupienie

W odniesieniu do Pana Jezusa Chrystusa używa się wielu różnych tytułów. Tytuły te kojarzą nam się z różnymi aspektami zadość czyniącej misji Pana. Przyjrzyjmy się, na przykład, słowu „Zbawiciel”. Wszyscy rozumiemy, co oznacza bycie uratowanym, ponieważ każdy z nas został od czegoś uratowany, wybawiony. Gdy byłem dzieckiem, wraz z siostrą bawiłem się w rzece na małej łódce; w pewnym momencie beztrosko opuściliśmy bezpieczny teren przeznaczony do zabawy i zostaliśmy porwani przez silny prąd w nieznaną nam rzekę. Usłyszawszy nasze wołania, ojciec pobiegł po pomoc, aby uratować nas przed niebezpieczeństwami, jakie niosła ze sobą rzeka. Myśląc o ratowaniu, przypominam sobie to doświadczenie.

Ze słowem „Odkupiciel” mamy podobne skojarzenia. „Odkupić” oznacza kupić lub wykupić. Pod względem prawnym nieruchomość zostaje wykupiona po spłaceniu hipoteki lub innych zobowiązań. W czasach Starego Testamentu prawo Mojżesza regulowało sposoby, w jakie słudzy i nieruchomości mogli zostać uwolnieni bądź wykupieni za pieniądze (zob. III Ks. Mojżeszowa 25:29–32, 48–55).

Znaczące użycie słowa odkupienie w pismach świętych dotyczy uratowania dzieci Izraela z niewoli egipskiej. Po ich uratowaniu Mojżesz powiedział: „Lecz z miłości swej ku wam […] wyprowadził was Pan możną ręką i wybawił cię z domu niewoli, z ręki faraona, króla egipskiego” (Ks. Mojżeszowa 7:8).

Tematyka Jehowy, który wybawia lud Izraela z niewoli, wielokrotnie powtarza się w pismach świętych. Często ma to miejsce, by przypomnieć temu ludowi dobroć Pana okazaną w uratowaniu dzieci Izraela z rąk Egipcjan. Ale często pojawia się także w celu nauczenia ich, że nastąpi kolejne, ważniejsze odkupienie Izraela. Lehi nauczał: „I gdy wypełni się czas, Mesjasz przyjdzie wykupić ludzi z upadku” (2 Nefi 2:26).

Psalmista napisał: „Lecz Bóg wyzwoli duszę moją z krainy umarłych” (Psalm 49:16).

Pan oświadczył przez Izajasza: „Starłem jak obłok twoje występki, a twoje grzechy jak mgłę: Nawróć się do mnie, bo cię odkupiłem” (Ks. Izajasza 44:22).

Odkupienie, o którym mowa w tych trzech fragmentach, to Zadośćuczynienie Jezusa Chrystusa. Jest to „odkupienie obfite” u naszego kochającego Boga (Psalm 130:7). W przeciwieństwie do odkupienia na mocy prawa Mojżesza bądź na podstawie innych prawnych przepisów to odkupienie nie przychodzi przez „[rzeczy znikome, srebro i złoto]” (I List Piotra 1:18). „W [Chrystusie] mamy odkupienie przez krew jego, odpuszczenie grzechów, według bogactwa łaski jego” (List do Efezjan 1:7). Prezydent John Taylor nauczał, że dzięki ofierze Odkupiciela „dług został spłacony, nastąpiło odkupienie, przymierze zostało wypełnione, sprawiedliwość została zaspokojona, wypełniła się wola Boga i wszelka moc została […] przekazana w ręce Syna Bożego” (Teachings of Presidents of the Church: John Taylor [2001], 44).

Skutkiem tego odkupienia jest, między innymi, pokonanie śmierci fizycznej za wszystkie dzieci Boga. Oznacza to, że śmierć doczesna została pokonana i wszyscy zmartwychwstaną. Kolejnym aspektem odkupienia Chrystusa jest zwycięstwo nad śmiercią duchową. Poprzez Swoje cierpienie i śmierć Chrystus zapłacił za grzechy całej ludzkości na warunkach osobistej pokuty.

Zatem jeśli odpokutujemy, nasze grzechy zostaną nam wybaczone, gdyż cena została już zapłacona przez naszego Odkupiciela. To jest dobra nowina dla wszystkich z nas, „gdyż wszyscy zgrzeszyli i brak im chwały Bożej” (List do Rzymian 3). Ci, którzy odeszli daleko ze ścieżek prawości, rozpaczliwie potrzebują tego odkupienia, a jeśli w pełni odpokutują, wtedy będą mogli je uzyskać. Ci, którzy ciężko pracują nad tym, by wieść dobre życie, również rozpaczliwie potrzebują tego okupienia, gdyż nikt nie może dotrzeć przed oblicze Ojca bez pomocy Chrystusa. Zatem to miłosierne odkupienie umożliwia zaspokojenie praw sprawiedliwości i łaski w życiu wszystkich, którzy odpokutują i będą podążać za Chrystusem.

Prezydent Boyd K. Packer nauczał: „Istnieje Odkupiciel i Orędownik, który jednocześnie pragnie i jest w stanie zaspokoić wymagania sprawiedliwości oraz okazać łaskę tym, którzy są skruszeni” („The Mediator” Ensign, maj 1977, 56).

Pisma święte, literatura i doświadczenia z życia są przepełnione historiami o odkupieniu. Dzięki Chrystusowi ludzie mogą zmienić swoje życie, i to czynią, dzięki czemu uzyskują odkupienie. Uwielbiam te historie o odkupieniu.

Mam przyjaciela, który w swej młodości nie postępował zgodnie z naukami Kościoła. Gdy był młodym dorosłym, zdał sobie sprawę, że wiele stracił, nie żyjąc zgodnie z ewangelią. Odpokutował, zmienił swoje życie, oddał się prawemu życiu. Pewnego dnia, wiele lat po naszych kontaktach w młodości, spotkałem go w świątyni. Światło ewangelii jaśniało w jego oczach i zauważyłem, że jest oddanym członkiem Kościoła próbującym w pełni żyć w zgodzie z ewangelią. Jest on przykładem historii o odkupieniu.

Pewnego razu przeprowadziłem wywiad przed chrztem z kobietą, która popełniła bardzo poważny grzech. Podczas tego wywiadu zapytałem jej, czy rozumie, że nigdy nie może popełnić tego grzechu ponownie. Z oczami pełnymi głębokich emocji, które wyczuwalne były również w jej głosie, powiedziała: „Och, prezydencie, nigdy już nie byłabym w stanie popełnić tego grzechu ponownie. To właśnie dlatego chcę być ochrzczona — by oczyścić się ze skutków tego strasznego grzechu”. Jest ona przykładem historii o odkupieniu.

Gdy gościłem na konferencjach palików oraz podczas innych spotkań w minionych latach, niosłem ze sobą wezwanie Prezydenta Thomasa S. Monsona, by ocalić mniej aktywnych członków Kościoła. Podczas jednej z konferencji palika opowiedziałem historię pewnego mniej aktywnego członka, który powrócił do pełnej aktywności w kościele po tym, jak biskup i inni przywódcy odwiedzili go w jego domu i powiedzieli mu, że jest potrzebny i powołali go do służby w okręgu. Człowiek ten nie tylko przyjął powołanie, ale zmienił swoje życie i nawyki tak, że stał się w pełni aktywny w Kościele.

Jeden z moich znajomych znajdował się pośród zgromadzonych, którym opowiedziałem tę historię. Jego oblicze wyraźnie się zmieniło, gdy ją opowiadałem. Następnego dnia otrzymałem od niego maila, w którym opisał emocjonalną reakcję na tę historię, ponieważ historia powrotu do aktywności w Kościele jego teścia była bardzo podobna do tej, którą właśnie opowiedziałem. Powiedział mi, że w wyniku podobnej wizyty biskupa i zaproszeniu do służby w Kościele jego teść zrobił rachunek swego życia i świadectwa, poczynił wielkie zmiany w swym życiu i przyjął powołanie. Ten uaktywniony mężczyzna ma teraz 88 potomków, którzy są aktywnymi członkami Kościoła.

Podczas spotkania, które odbyło się kilka dni później, opowiedziałem te dwie historie. Następnego dnia otrzymałem kolejnego maila, który zaczynał się od słów: „To jest również historia o moim ojcu”. Był to mail od prezydenta palika, w którym opisał on, jak jego ojciec został zaproszony do służby w Kościele pomimo tego, że nie był aktywny i niektóre z jego przyzwyczajeń wymagały zmiany. Przyjął zaproszenie i w procesie zmiany odpokutował, z czasem służył jako prezydent palika, a następnie jako prezydent misji i zbudował fundament dla swych potomków, by byli wiernymi członkami Kościoła.

Kilka tygodni później opowiedziałem te trzy historie podczas kolejnej konferencji palika. Po spotkaniu pewien mężczyzna podszedł do mnie i powiedział, że to nie była historia o jego ojcu. Była to historia o nim samym. Opowiedział mi o wydarzeniach, które doprowadziły go do pokuty i powrotu do pełnego zaangażowania w życie Kościoła. I działo się tak dalej. Gdy dzieliłem się wezwaniem ratowania mniej aktywnych, słyszałem wiele historii o ludziach, którzy odpowiedzieli na zaproszenie powrotu i zmiany swego życia. Usłyszałem wiele historii o odkupieniu.

Mimo że nigdy nie będziemy w stanie odpłacić Odkupicielowi za to, czego On dokonał w naszym imieniu, plan odkupienia wzywa nas do podjęcia najusilniejszych wysiłków, by w pełni odpokutować i czynić wolę Boga. Apostoł Orson F. Whitney napisał:

Składam moje świadectwo o mocy Zadośćuczynienia Chrystusa. Gdy pokutujemy i przychodzimy do Niego, możemy otrzymać wszystkie błogosławieństwa życia wiecznego. Obyśmy mogli to uczynić, otrzymując naszą własną historię odkupienia, co jest moją modlitwą w imię Jezusa Chrystusa, amen.