Kochajcie jej matkę

Żadne słowa nie są w stanie opisać tej świętej chwili, kiedy świeżo upieczony ojciec trzyma po raz pierwszy w swych ramionach nowo narodzoną córeczkę. W tym roku trzech naszych synów stało się ojcami nowo narodzonych dziewczynek. Gdy patrzyłam jak nasz mocarny, silny syn o imieniu Jon, który gra w rugby, trzymał w ramionach swoje pierwsze dziecko — córeczkę — patrzył na nią ze szlachetną wrażliwością, a następnie spojrzał się na mnie, jakby chciał zapytać: „Jak mam wychować dziewczynkę?”

Dzisiejszego poranka chciałabym przemówić do naszych synów i do wszystkich ojców. W jaki sposób ojciec może wychować, szczęśliwą, dobrze przystosowaną do życia córkę w dzisiejszym, coraz bardziej toksycznym świecie? Odpowiedź znajdziemy w naukach proroków Pana. Jest to prosta odpowiedź, ale jakże prawdziwa: „Najważniejszą rzeczą, jaką ojciec może zrobić dla swojej [córki], jest darzenie miłością [jej] matki”¹. To, w jaki sposób darzycie miłością jej matkę, nauczy waszą córkę wrażliwości, lojalności, szacunku, współczucia i oddania. Z waszego przykładu nauczy się ona, czego oczekiwać od młodego mężczyzny i jakich cech szukać u przyszłego małżonka. Poprzez sposób, w jaki darzycie miłością i szacunkiem swoją żonę, możecie pokazać swej córce, że nigdy nie powinna obniżać swoich oczekiwań. Wasz przykład nauczy wasze córki cenić kobiecość. Pokazujecie jej, że jest córką naszego Ojca w Niebie, który ją kocha.

Kochajcie jej matkę tak, aby wasze małżeństwo było natury celestialnej. Małżeństwo świątynne na to życie i całą wieczność jest warte podjęcia najusilniejszych wysiłków i jest najważniejsze. Po ukończeniu budowy świątyni na pustkowiu Nefi powiedział: „I żyliśmy szczęśliwie”². „Szczęście” można znaleźć w świątyni. Szczęściem jest dotrzymywanie przymierzy. Nie pozwólcie, aby cokolwiek miało taki wpływ na wasze życie bądź dom, że przyczyni się do tego, iż będziecie narażać wasze przymierza lub wasze zobowiązanie wobec żony i rodziny.

W organizacji Młodych Kobiet pomagamy waszym córkom zrozumieć, kim są jako córki Boga oraz jak ważne jest pozostanie czystą i godną, by otrzymać błogosławieństwa świątyni i zawrzeć ślub w świątyni. Uczymy wasze córki, jak ważne jest zawieranie i dotrzymywanie świętych przymierzy. Uczymy je, by zobowiązały się żyć tak, aby mogły zawsze być godne wejścia do świątyni i nie dopuściły do tego, by coś opóźniło, przeszkodziło lub uniemożliwiło im osiągnięcie tego celu. Wasz przykład, jako ojców, przemawia głośniej niż nasze ważne słowa. Młode kobiety martwią się o swych ojców. Wiele z nich mówi, że ich największym pragnieniem jest być zjednoczonymi na wieczność w rodzinie. Chcą, abyście tam byli, gdy będą wchodzić do świątyni lub gdy będą zawierać ślub w świątyni. Bądźcie w dobrym kontakcie z waszymi córkami i pomóżcie im przygotować się oraz pozostać godnymi wejścia do świątyni. Gdy będą miały 12 lat, pojedźcie razem do świątyni i często dokonujcie chrztów za własnych lub cudzych przodków. Te wspomnienia na zawsze będą im drogie.

Dzisiejsza kultura próbuje skorodować i umniejszyć waszą wieczną rolę jako patriarchy i ojca, a także zminimalizować wasze najważniejsze obowiązki. Zostały one dane według „boskiego zamysłu” i jako ojcowie „[macie] przewodniczyć [waszym] rodzinom w miłości i prawości, i [jesteście] odpowiedzialni za zapewnienie [waszym] rodzinom niezbędnych środków do życia i ochrony”³.

Ojcowie, według definicji, jesteście strażnikami waszego domu, żony i dzieci. Obecnie „nie jest łatwo ochraniać swoją rodzinę przed wpływem złego na umysł i ducha […]. Ten wpływ może — i tak się dzieje — wpłynąć swobodnie do waszego domu. Szatan [jest bardzo sprytny]. Nie musi włamywać się przez drzwi”⁴.

Ojcowie, musicie być strażnikami cnoty. „Posiadacz kapłaństwa jest cnotliwy. Cnotliwe zachowanie wskazuje na to, że macie czyste myśli i czyste uczynki […]. Cnota jest […] cechą boskości […]. [Jest] krewną świętości”⁵. Wartości Młodych Kobiet to cechy Chrystusowe, a pośród nich jest cnota. Teraz wzywamy was, byście przyłączyli się wraz z nami do przewodnictwa w świecie, by powrócił do cnoty. Aby to uczynić, „musicie stale postępować w cnocie i świętości”⁶, eliminując z waszego życia wszystko, co jest złe i niegodne posiadacza świętego kapłaństwa Boga. „Niechaj cnota nieprzerwanie ozdabia wasze myśli; wówczas wasza pewność siebie wzmocni się w obecności Boga […] [i] Duch Święty będzie [waszym] stałym towarzyszem”⁷. Tak więc, uważajcie na to, co oglądacie w mediach i co czytacie. Wasza osobista cnota ukształtuje w waszych córkach, jak również w waszych synach to, czym jest prawdziwa siła i odwaga moralna. Będąc strażnikami cnoty w waszym osobistym życiu, w waszym domu i w życiu waszych dzieci, okazujecie swojej żonie i córkom, czym jest prawdziwa miłość. Wasza osobista czystość da wam moc.

Jesteście opiekunami waszych córek w znacznie większym stopniu niż prawne znaczenie tego słowa. Bądźcie obecni w życiu waszych córek. Zapoznajcie je z waszymi normami, waszymi oczekiwaniami, waszymi nadziejami i marzeniami, by osiągnęły sukces i szczęście. Rozmawiajcie z nimi, poznajcie ich przyjaciół, a gdy przyjdzie na to czas, również ich chłopaków. Pomóżcie im zrozumieć, jak ważne jest wykształcenie. Pomóżcie im zrozumieć, że zasada skromności jest ochroną. Pomóżcie im wybierać muzykę i środki przekazu, które zapraszają Ducha i są zgodne z ich boską tożsamością. Bierzcie czynny udział w ich życiu. A jeżeli w nastoletnim wieku nie wracają z randki na czas do domu, pojedźcie po nie. Będą się temu sprzeciwiały i powiedzą, że zrujnowaliście ich życie towarzyskie, ale w głębi serca będą wiedzieć, że je kochacie i troszczycie się o nie jako ich opiekunowie.

Nie jesteście przeciętnymi mężczyznami. Z powodu waszej odwagi w sferze przedziemskiej, zakwalifikowaliście się, by być przywódcami i dzierżyć moc kapłańską. Wykazaliście się tam „wielką [wiarą] i [dobrymi czynami]” i jesteście teraz tutaj, by czynić to samo⁸. Wasze kapłaństwo wyznacza was do tego.

W ciągu kilku tygodni trzech naszych synów nada swoim córeczkom imiona i błogosławieństwo. Mam nadzieję, że będzie to jedno z wielu błogosławieństw kapłańskich, jakie otrzymają od swych ojców, ponieważ w świecie, w którym będą dorastać, będą potrzebować tych błogosławieństw. Wasze córki będą wysoko cenić kapłaństwo i będą wiedziały w swym sercu, że to właśnie je pragną mieć w swym przyszłym domu i rodzinie. Zawsze pamiętajcie, że „prawa kapłaństwa są nierozerwalnie związane z mocami niebieskimi” i mogą „być kontrolowane […] tylko według zasad prawości”⁹.

Jesteście bohaterami dla waszych córek. Mój ojciec jest moim bohaterem. Niegdyś czekałam na niego na schodach przed naszym domem każdego wieczoru, gdy wracał z pracy. Brał mnie na ręce i kręcił wokoło, a potem stawiał moje stópki na swych wielkich butach i tanecznymi krokami wchodził ze mną do domu. Uwielbiałam wyzwanie, którym było dla mnie podążanie za każdym jego krokiem. I tak jest do tej pory.

Czy wiecie, że wasze świadectwo ma potężny wpływ na wasze córki? Wiedziałam, że mój ojciec ma świadectwo. Wiedziałam, że kocha Pana. A ponieważ mój ojciec kochał Pana, ja też Go kocham. Wiedziałam, że troszczy się o wdowy, ponieważ specjalnie wziął urlop, aby pomalować dom jednej z nich, która mieszkała obok nas. Wydawało mi się, że to były najwspanialsze wakacje naszej rodziny, jakie kiedykolwiek mieliśmy, bo tata nauczył mnie malować! Będziecie błogosławić życie waszych córek w nadchodzących latach, jeżeli tylko będziecie szukać sposobów na spędzanie z nimi czasu i dzielenie się z nimi swoim świadectwem.

W Księdze Mormona Abisz została nawrócona przez swego ojca, który podzielił się z nią niezwykłą wizją. Przez wiele lat nosiła świadectwo w sercu i prowadziła prawe życie w bardzo niegodziwym społeczeństwie. Gdy przyszedł czas, że już dłużej nie mogła wytrzymać w milczeniu, chodziła od domu do domu, by dzielić się swoim świadectwem i cudami, których doświadczyła na królewskim dworze. Moc nawrócenia i świadectwa Abisz była narzędziem dla zmiany całego społeczeństwa. Ludzie, którzy słyszeli, jak świadczyła, stali się ludem, który „[nawrócił] się do Pana [i] nigdy już od niego nie [odstąpił]”, a spośród ich synów wywodziły się dwa tysiące młodych wojowników!¹⁰

Jak mówi hymn: „Rise up, O men of God!” („Czas mężom Bożym wstać!”)¹¹. Jest to wezwanie dla was — mężczyzn, którzy dzierżą święte kapłaństwo Boga. Niechaj słowa opisujące niegdyś Kapitana Moroniego staną się także opisem was samych:

„Był […] mężczyzną nie tylko o wielkiej sile, lecz […] wielkiego rozumu; […] miał niezachwianą wiarę w Chrystusa. […]

 Jeśli wszyscy ludzie byliby podobni do Moroniego, moce piekielne zostałyby wstrząśnięte na wieki wieków […]; diabeł nigdy nie miałby władzy nad sercami ludzi”¹².

Bracia, ojcowie, młodzi mężczyźni: „Bądźcie lojalni wobec tego, co w was królewskie”¹³.

Tak więc, jak należy wychować dziewczynkę? Kochajcie jej matkę. Zaprowadźcie swoją rodzinę do świątyni, stójcie na straży cnoty i doskonalcie się w kapłaństwie. Ojcowie, zostały wam powierzone królewskie córki naszego Ojca w Niebie. Należą do dzieci czystych i wybranych. Moją modlitwą jest, że będziecie się nimi opiekowali, wzmacniali je, kształtowali cnotliwe zachowania i będziecie nauczali je, by podążały śladami Zbawiciela — albowiem On żyje! W imię Jezusa Chrystusa, amen.