Ang Istorya sa Carpet

Si Katy naglukso-lukso sa sidewalk paingon sa dakong kahoy sa tugas sa may eskina. Ang karaan nga kahoy nakapasayon sa pagpangita sa balay ni Nana.

Sama sa naandan, si Nana naglingkod sa iyang sala, hilom nga magsapid ug magtahi og hayag nga mga tinabas. Ang sinaw nga kahoy nga mga salog sa balay ni Nana gidekorasyunan og maanindot nga mga carpet nga hinimo mismo niya.

“Hello, honey,” miingon si Nana sa pagsulod ni Katy. Sa wala madugay nag-istorya na sila kabahin sa unsay gitawag ni Nana nga “karaang mga adlaw.” Nanan-aw sila sa black-and-white nga mga litrato. Ganahan kaayo si Katy nga motan-aw sa mga sinina ug uso sa buhok sa iyang mga kabanay sa gagmay pa sila.

“Lahi gyud kaayo sa una,” miingon si Nana nga nanghupaw. “Kabalo ka, kami walay mga sakyanan o TV o cell phone.”

Dili makahunahuna si Kathy nga maglakaw-lakaw ra bisan asa. Unsay imong gikalingawan kaniadto, Nana?” Nangutana si Kathy.

“Ganahan kaming manganta. Magpundok kami libut sa piano sa gabii ug manganta sa among paborito nga mga kanta. Usahay mangapagaw na lang kami og kinanta! Makalingaw kaayo kadto.”

Mitan-aw si Nana sa nataran ingon og gusto niya balikon kadto nga mga katuigan ug motan-aw niini pag-usab.

Milingkod si Katy tupad sa carpet nga nahagbong gikan sa paa ni Nana. Iyang gisubay pag-ayo sa iyang mga kamot ang mga tinahian.

“Naghunahuna ko,” hinay nga misulti si Nana, “gusto ka bang ikaw mismo mohimo og imong sinapid nga carpet?”

Milukso si Katy ug mipak-pak sa iyang mga kamot.

“Ganahan ko, Nana! Makasugod ba kita karon?”

Mingisi si Nana. “Bweno, duna ka pay kinahanglang himoon pag-una. Pauli ug punduka ang karaang mga sinina nga atong matabas.”

Misanag ang iyang mga mata samtang misandig siya ni Katy, hinay ang iyang tingog ingon og sila dunay sekreto

“Mao kana ang nakapaespesyal sa carpet. Tungod kay hinimo kini sa mga sinina, ang carpet makasulti sa istorya sa imong kinabuhi. Ang kada sinapid sama sa usa ka kapitulo sa libro mahitungod kanimo. Ang pagtan-aw sa tinabas sa daang sinina makatabang kanimo sa paghinumdom sa mga dapit nga imo kining gisul-ob ug unsay imong gibuhat nga gisul-ob nimo kini.

Misiga ang mga mata ni Katy. Iyang gitudlo ang carpet nga gisapid ni Nana.

“Nahinumdom ka ba sa tanan mahitungod sa panapton niini nga carpet?”

Mipahiyom si Nana. “Oo nahinumdom ko! Kining pula nga piraso gikan sa sinina nga akong gisul-ob sa dihang natawo ka. Nakahinumdom ko nga akong gipaod ang akong ilong sa bintana nga bildo sa nursery aron maduol-duol nga makakita nimo. Nagpula ug nagkunot pa ang imong panit.”

Nangatawa sila si Katy ug Nana samtang si Nana nagpadayon pag-istorya ni Katy mahitungod sa carpet. Sa pag-uli na ni Kathy nianang gabhiona, siya ug ang iyang Mama mipili sa daang mga sinina nga magamit ni Kathy.

Pagsunod adlaw, gidala ni Kathy ang sinina ngadto sa balay ni Nana. Gipakita ni Nana si Kathy unsaon sa paggunting sa panapton nga mahimong tinabas, pagsapid niini, ug pagtahi sa mga sinapid.

Kada adlaw human sa klase, moadto si Kathy sa balay ni Nana aron trabahoon ang carpet.

Hinay-hinay, nagkadako na ang carpet. Paglabay sa panahon, nakakat-on na pag-ayo si Kathy sa mga istorya ni Nana. Adunay mga adlaw nga siya ang moistorya og daghan ngadto ni Nana.

Usa ka adlaw niana, human modugang og blue nga bahin sa carpet nga kaniadto usa ka maong, gibagnod ni Kathy ang iyang palad sa mabulukon nga mga sinapid.

“Sa imong pagtuo hapit na mahuman kini nga carpet?” Nangutana si Nana, nagtan-aw sa iyang trabaho.

“Wala pa,” miingon si Kathy nga nagpahiyom. Dili siya gusto nga matapos na ang panahon uban ni Nana.