Ang Kalipay Dili Mabayaran

Bag-ohay lang miadto ko sa bangko aron mag-withdraw og kwarta aron sweldohan akong mga trabahante. Sa wala pa gihatag sa teller ang akong gi-withdraw, mihangyo ko niya nga ilisan ang pipila ka 200-sol bills para sa 50-sol bills. Giilisan sa teller ang akong kwarta, apan nakabantay ko nga mora og nasayop siya sa iyang pag-ihap sa kwarta.

Iyang gihatag nako ang akong 50-sol bills, ug miatras ko aron paabuton ang akong gi-withdraw. Samtang nagpaabut ko, akong giihap ang kwarta. Akong gihatagan ang teller og 1,200 soles, apan iya kong gihatagan og 2,200 soles—sobra og usa ka libo nga soles. Niadtong higayona natintal ko. Naghunahuna ko nga ang bangko adunay daghang kwarta. Apan sa akong kasingkasing nasayud ko nga ang kwarta dili akoa; kinahanglan ni nakong ibalik.

Sa wala madugay gitawag nako sa teller aron kompletuhon akong transaksyon. Iyang giihap ang akong gi-withdraw, ug sa dihang iyang gihatag nako ang kwarta, siya nangutana, “Aduna pa bay lain?”

“Oo,” miingon ko niya. “Gihatagan tikaw og 1,200 soles aron pasensilyohan, apan ang imong nahatag nako kay 2,200.”

Akong gibalik sa iyaha ang 2,200 soles. Nagkurog ang kamot, kaduha niyang giihap ang kwarta. Hapit dili siya katuo sa iyang nakita. Iya kong gitan-aw ug naningkamot sa pagsulti, apan nakahimo lang siya sa pagsulti og kaduha, “Daghan kaayong salamat.”

Mibiya ko sa bangko nga malipayon. Niadtong semanaha nag-andam ko og leksyon para sa batan-ong mga lalaki sa akong ward kabahin sa pagbuntog sa tintasyon. Nindot kaayo nga nakahimo ko sa pagpakigbahin nila sa akong kasinatian diha sa banko.

“Nangomedya lang ka,” pipila ka nila nangomedya. “Usa kadto ka libo nga soles nga imong giuli!”

“Ang kalipay dili mabayaran,” mitubag ko nga nagpahiyom.

Mapasalamaton kaayo ko niining kasinatian, nga milig-on sa akong pagpamatuod ug sa pagpamatuod sa batan-ong mga lalaki kabahin sa kaimportante sa pagbuntog sa tintasyon.