Usa ka Mahangturong Pamilya

Sa dihang 19 anyos pa ko, sa katapusang higayon mibisita ko sa akong mga apohan sa wala pa molarga sa Ecuador para sa tulo ka buwan nga humanitarian trip. Ang akong lolo mibalhin ngadto sa assisted-living center tungod nagkagrabe ang iyang sakit. Nagkasakit siya og dementia uban sa laing pisikal nga mga sakit tungod sa katigulangon.

Samtang ang akong pamilya ug ako misulod sa assisted-living facility, nagguol ko, nasayud nga kining pagbisita sa akong lolo mahimong maoy akong katapusang bisita niya. Nasayud ko nga siya mamatay na samtang wala ko, ug nakonsensya ko nga molarga.

Sa wala pa mi makasulod sa iyang kwarto, gibalhin sa usa ka sakop sa staff ang akong lolo ngadto sa wheelchair. Amo siyang gidala ngadto sa dawatanan sa pasilidad. Ang akong inahan nakig-istorya sa usa sa mga sakop sa staff samtang ako ug ang akong 16 anyos nga igsoong babaye nakig-istorya sa among lolo.

Ingon og wala na siya sa saktong kabuot. Ang kagrabe sa iyang sakit maklaro, ug ingon og siya naglibog. Kon mangutana mi kon pila ka buok ang iyang apo, sayop iyang tubag. Dayon amo siyang gisungog samtang among gihatagan og gibug-aton kon pila gyud kabuok iyang apo.

Nasubo ko para niya. Apan, diha sa tunga-tunga sa iyang kalibug ug sa sayop nga pagtubag sa among mga pangutana, ang akong lolo miingon, “Usa ka mahangturong pamilya.”

Nakalitan ko. Ang sakop sa staff nga naa sa duol wala makasabut sa iyang gisulti, apan ang akong igsoon ug ako nagtinan-away sa usag usa. Klaro namo siyang nadunggan. Dayon iyang gibalik sa ikaduhang higayon, “Usa ka mahangturong pamilya.” Niining higayona nakadungog among inahan niya.

Wala na ko kahinumdom sa ubang panghitabo sa among pagbisita niadtong adlawa. Ang ako lang nasayran kay samtang nanggawas mi sa care center, nakahilak ko sa kasubo ug kalipay—kasubo sa tawo nga among biyaan ug dili na nako igkita pa niining kinabuhia ug kalipay sa malumong kalooy niadtong yanong mga pulong ug kalinaw nga akong nabati sa akong kasingkasing.

Nasayud ko nga bisan pa sa kondisyon sa hunahuna sa akong lolo, siya nakahimo sa pagpakigbahin sa katapusang higayon sa iyang lig-ong kombiksyon ug kahibalo nga ang mga pamilya mahangturon.

Sa wala madugay milarga ko para sa humanitarian trip. Sa dihang akong nasayran ang pagkamatay sa akong lolo mga usa ka semana sa dili pa ko mouli, mibati ko og kalinaw. Nasayud ko, ug gihapon nasayud ko nga moabut ang adlaw nga magkita mi pag-usab. Salamat sa mga ordinansa sa templo, ang mga pamilya magmahangturon.