Akong Gibati ang Espiritu Santo

Mangutana ko kanunay sa akong mga ginikanan kon unsa ang gipasabut sa “pagbati sa Espiritu Santo.” Ako nakadungog nila nga maghisgut kabahin niini, apan ako dili sigurado unsa ang maong pagbati. Si mama miingon nako nga nindot kaayo kini nga pagbati, apan wala gihapon ako makasiguro kon unsay gipasabut niana.

Usa ka buntag ang akong igsoon nga nag-edad og usa ka tuig nagdagan-dagan sa palibut ug aksidenting napakong ang iyang ulo sa heater. Dunay dakong samad ang iyang ulo. Mihilak siya, ug nagkadugo. Nahadlok kaayo ko ug nabalaka. Gitambalan ni mama ang samad ug gibutangan og bendahe. Dayon gidala ko niya sa eskwelahan.

Sa eskwelahan nahadlok gihapon ko ug nabalaka sa akong igsoong lalaki. Dayon nakahinumdom ko nga ako makaampo. Miadto ko sa banyo ug matinud-anong nag-ampo sa Langitnong Amahan ug mihangyo Kaniya sa pagpanalangin sa akong igsoong lalaki. Human sa pag-ampo wala na ko mahadlok. Gibati nako ang malinawon kaayo nga pagbati, ug mibalik ko sa akong klasrom.

Sa among pagpauli nianang adlawa, giingnan nako ang akong inahan unsay nahitabo. Malipayong siyang misulti nako nga ang init, malinawon nga pagbati nga akong gibati mao ang Espiritu Santo nga naghupay nako. Siya miingon nga kasagaran ang Espiritu Santo dili makig-istorya nato sama sa ubang mga tawo nga makig-istorya nato. Hinoon Siya mohatag nato og malinawon nga pagbati.

Human niana akong namatikdan ang ubang mga panahon kon ako mobati sa Espiritu Santo. Sa dihang ang akong papa mihatag sa akong mama og panalangin, gipiyong nako ang akong mga mata ug naningkamot nga maghilom. Dayon akong gibati kana nga pagbati pag-usab. Ako nasayud nga aron mas sayon nga mobati sa Espiritu Santo, kinahanglan kitang maghilom.