Ang Langitnong Amahan Miingon og Dili ug Oo
Ang tagsulat nagpuyo karon sa California, USA.
Abi nako nga ang Langitnong Amahan miingon og dili, apan sa tinuoray miingon Siya og oo para sa mas nindot nga plano sa akong kinabuhi.
Sa Sweden, atol sa akong katapusang tuig sa high school, nakahukom ko sa pag-apply sa Brigham Young University sa Utah. Aduna lay usa ka problema: bisan unsa ka kinasingkasing ko nga nag-ampo sa Dios aron sa pagsiguro sa akong desisyon, dili maayo akong gibati. Naghunahuna ko, “Ang tubag imposibleng dili, dili ba? Sa daghang paagi, ingon og ang BYU mao gyud ang husto nga desisyon, ilabi na nga gusto gyud nako nga maminyo sa templo ug mas maayo ang akong mapaabut sa BYU kay sa Sweden.” Apan dili kini husto. Dili para nako. Dili pa nianang panahona.
Nasagmuyo, gihunong nako ang akong mga plano nga moeskwela sa BYU ug mi-apply sa usa ka unibersidad sa Sweden. Sa samang mga panahon nga mobiya na unta ko para sa akong kasinatian sa BYU, nahigugma ko ni Jonas—bag-ong returned missionary. Bisan tuod og nagkauban mi sa pipila ka mga kalihokan sa mga batan-on sa wala pa mag-misyon si Jonas, wala gyud ko kamatikod niya. Sa unsang paagi ang iyang karisma ug makatakod nga katawa wala nako mamatikdi dili nako mapasabut!
Sayo sa among relasyon, si Jonas miingon nako nga siya mi-apply sa BYU ug naglaum nga makaeskwela sa sunod nga semester. Human sa iyang unang semester sa Provo, nagminyo mi sa templo ug nagsugod ming duha sa pag-eskwela sa BYU, migradwar sa samang adlaw.
Karon nahinumdom ko ug nakita nganong ang tubag sa Langitnong Amahan sa sinugdanan kay dili—o sa tinuoray, “dili una”—sa akong kinasingkasing nga pag-ampo kabahin sa pag-eskwela sa BYU. Bisan tuod dili ang Iyang tubag sa akong tinguha niadtong panahona, sa tinuoray miingon Siya og oo para sa mas importanting tinguha. Isip batan-ong babaye, kanunay kong nag-ampo nga ang akong bana sa umaabut ug ako magkakita kon ang panahon husto na. Mahimong magkita mi sa BYU, apan nakombinsir ko, isip kabahin sa mas mahinungdanon nga plano, si Jonas ug ako angay nga magkaila-ila sa Sweden. Tingali daghan sa “dili” nga mga tubag sa Langitnong Amahan sa atong mga pag-ampo mga mahinungdanon nga bahin sa iyang “oo” nga mga tubag para sa mas maayong plano sa atong kinabuhi.
Imong Pagbuot Maoy Matuman
Sa Getsemani, Si Jesukristo kinasingkasing nga nag-ampo, “Amahan ko, kon mahimo man, isaylo lang kanako kining kopa.” Dayon Siya midugang, “Ngani, dili sumala sa akong pagbuot, kondili sa imo” (Mateo 26: 39). Si Kristo mipili sa pag-inom sa pait nga kopa tungod kay Siya nasayud nga kini kabahin sa mas mahinungdanong plano sa Dios nga adunay Manluluwas, kinsa motubos sa mga sala sa katawhan (tan-awa sa 3 Nephi 11:11).
Sa samang paagi, kita nasayud nga ang atong Langitnong Amahan adunay plano alang sa atong kinabuhi. Samtang kita wala masayud sa mga detalye sa plano sa Dios alang kanato, kita makasalig sa tubag sa Langitnong Amahan sa atong mga pag-ampo ug moingon, “Imong pagbuot maoy matuman.”
Gipahiangay ni Kristo ang Iyang kabubut-on ngadto sa Dios, ug nahitabo ang mahinungdanong plano nga naglakip sa Pag-ula sa Manluluwas para sa tanang katawhan. Sa samang paagi, samtang atong ipahiangay ang atong kabubut-on ngadto sa Dios, ang Langitnong Amahan makapadayag og mas mahinungdanon nga plano para kanato. Samtang kita magkinabuhi, kita makadawat sa mga panalangin nga gihangyo ni Jesukristo sa Iyang Pag-ampo sa Pagpangamuyo: “Silang tanan ma-usa; maingon nga ikaw, Amahan, ania kanako, ug Ako anaa kanimo, aron sila usab maania kanato” (Juan 17:21).
Dako akong pasalamat nga ang atong Langitnong Amahan mahigugmaong mihunghong og dili sa pipila ka pag-ampo aron Siya makahatag og lanog nga oo ngadto sa uban.