Oordeel niet wie er klaar voor is

Afbeelding

Illustration depicting a young man holding a copy of the Book of Mormon.

Illustratie Katie Payne

Het diner op mijn veertigste reünie van de middelbare school zal me altijd bijblijven. Ik keek ernaar uit om oude vrienden van lang geleden terug te zien en te weten te komen wat er sindsdien in hun leven gebeurd was.

Toen we met acht of tien andere klasgenoten aan tafel aan het praten waren, zei Greg Link, een van mijn oude vrienden, dat hij lid van de kerk geworden was toen hij in de twintig was.

Toen stelde hij ons een indringende vraag: ‘Waarom heeft niemand van jullie me in de middelbare school een exemplaar van het Boek van Mormon aangeboden? Dachten jullie dat ik niet in de kerk zou passen?’

Een andere vriend die geen lid van de kerk was, zei: ‘Je had er een van mij mogen hebben; ik heb er een stuk of vijftig gekregen!’

Ik was stomverbaasd. Als je me in mijn tienerjaren verteld had dat Greg zich zou laten dopen en een succesvol motiverend spreker zou worden, zou ik je niet geloofd hebben. Ik vond Greg geweldig. Hij was het soort vriend op wie je altijd kon rekenen als je hem nodig had. Maar ik wist dat hij graag naar feestjes ging en zich vaak in de nesten werkte. Ik stond er gewoon nooit bij stil dat hij misschien interesse in de kerk zou kunnen hebben. Het grappige was dat ik wél had geloofd dat die andere vriend die ik een exemplaar van het Boek van Mormon gegeven had en over de kerk verteld had, op een dag lid van de kerk zou worden. De waarheid is dat je gewoon nooit weet wie klaar is om het evangelie te aanvaarden en wie niet.

Ik voelde me een beetje dom na dat gesprek met Greg omdat ik, net zoals vele anderen, hem het evangelie niet aangeboden had. Ik vroeg hem hoe hij uiteindelijk lid geworden was. Dit is zijn verhaal:

Toen ik elf was, verhuisde ons gezin naar Salt Lake City (Utah, VS), maar ik werd pas op mijn vierentwintigste lid van de kerk. Als ik erop terugkijk, besef ik waarom niemand me over het evangelie heeft verteld. Ik was op het eerste gezicht geen ideale kandidaat. Ik was zelfs een beetje wild. Ik was vaak bij vechtpartijen betrokken en kwam op school regelmatig in de problemen.

Ik had een aantal mormoonse vrienden, maar er was er slechts één die iets over de kerk vertelde. En dat was omdat ik hem plaagde, omdat hij onder het babysitten in het Boek van Mormon las.

Maar ik was wél nieuwsgierig. Mijn moeder nam me naar een christelijke kerk mee. Ik vroeg hun op een keer waarom Christus niet naar Amerika gekomen was. Ze lachten me eigenlijk uit vanwege die vraag, dus ik stelde er verder geen vragen meer over.

Jaren later besloot ik het bezoekerscentrum op Temple Square in Salt Lake City te bezoeken. Er stond een diorama over Christus in Amerika. Ik moest plots aan mijn vragen uit mijn jeugd terugdenken. Op dat moment raakte de Geest me, en ik wist dat ik klaar was om te luisteren.

Het voorbeeld van mijn vrienden in de middelbare school was me bijgebleven. De mensen die ik het meest respecteerde, waren mormoon. Randy Ridd en zijn vrouw gingen naar dezelfde school. Ze waren altijd een goed voorbeeld, heel goede mensen. Dat had later een grote invloed op me. Ik dacht: als Randy dit geloofde, moet het belangrijk zijn.

Ik weet niet wat er gebeurd zou zijn, als ze me toen meer over het evangelie hadden verteld. Misschien was ik er nog niet klaar voor. Maar als ik erop terugkijk, wou ik dat ze het gedaan hadden. Ik weet dat het van invloed op me zou zijn geweest.

Ik ben zo dankbaar dat mijn voorbeeld een positieve invloed op Greg gehad heeft. Maar ik zou me nog beter voelen als ik er toen iets aan gedaan had. Als ik Greg toen over het evangelie of het Boek van Mormon verteld had, of hem gewoon op een activiteit uitgenodigd had, had het zijn leven misschien veranderd. Misschien had hij de kerk dan veel eerder gevonden. Misschien zou hij zelfs op zending gegaan zijn.

Ik heb geleerd dat het echt belangrijk is om een goed voorbeeld te zijn, maar anderen over het evangelie vertellen is even belangrijk. De Heer heeft het ons geboden: ‘Ga heen in heel de wereld, predik het Evangelie aan alle schepselen’ (Markus 16:15).

Wees dus niet bang om er anderen over te vertellen. En oordeel bovendien niet te snel wie er klaar voor is en wie niet. Het kan je verbazen wiens hart verzacht is, zelfs als die interesse diep in het binnenste verborgen is, waar je ze niet merkt.