คนเก่งเรื่องคูณเลข
ผู้เขียนอาศัยอยู่ในรัฐเทกซัส สหรัฐอเมริกา
ใกล้สอบแล้ว แต่ลูคามีแผน
“รักพระเจ้าและทำส่วนของท่าน” (Children’s Songbook, 9)
เก้าคูณเจ็ดเท่ากับ 63 หกคูณแปดเท่ากับ … 42 หรือ ไม่ใช่ ไม่ถูก
ลูคาลบคำตอบอย่างฉุนเฉียว
“หมดเวลา!” ครูของลูคาบอก “ทุกคนส่งข้อสอบ”
“ไม่นะ!” ลูคาคิด “ผมยังทำไม่เสร็จนี่นา!”
ลูคาถอนหายใจขณะส่งข้อสอบ เขาต้องได้ 90 เปอร์เซ็นต์จากข้อสอบที่เขาทำทันจึงจะผ่านตารางสูตรคูณของเขาและกลายเป็นคนเก่งประจำชั้นเรื่องคูณเลข เขาเพียงแต่ไม่รู้ว่าเขาจะทำอย่างไร!
คืนนั้นระหว่างศึกษาพระคัมภีร์กับครอบครัว พ่ออ่านจากหลักคำสอนและพันธสัญญาว่า “ฉะนั้น, หากเจ้าจะขอจากเราเจ้าจะได้รับ; หากเจ้าจะเคาะก็จะเปิดมันให้เจ้า” (คพ. 6:5)
ลูคายืดตัวตรงทันที นั่นคือคำตอบ! การสวดอ้อนวอน!
ลูคาเริ่มสวดอ้อนวอนทุกวันเพื่อให้ได้คะแนนดีในข้อสอบที่เขาทำทัน น่าจะได้ผล ต้อง ได้ผล เขาจะกลายเป็นคนเก่งเรื่องคูณเลขในท้ายที่สุด!
วันอังคาร ลูคากลับจากโรงเรียนและคว้าบาสเกตบอลไปเล่น
“ลูกอยากให้ช่วยเรื่องเรียนไหม” แม่ถาม
“ไม่ครับ! ผมจัดการเรื่องนั้นแล้วครับ!” ลูคาตอบขณะวิ่งออกนอกประตู เขาเชื่อในการสวดอ้อนวอนมากถึงขนาดว่าเขาไม่หยิบแผ่นภาพออกมาฝึกเลขเลย
วันศุกร์ ลูคารู้ว่าเขาจะสอบผ่าน แต่เมื่อเขานั่งทำข้อสอบ เขาไม่รู้คำตอบ และเขาทำได้แย่กว่าเดิม!
ลูคาเดินคอตกจากป้ายรถประจำทางกลับบ้าน เขาสวดอ้อนวอนอย่างหนักเพื่อให้เป็นคนเก่งเรื่องคูณเลข ทำไมพระบิดาบนสวรรค์ไม่ทรงตอบคำสวดอ้อนวอนของเขา
เมื่อถึงบ้าน เขาโยนลูกบาสเกตบอลเข้าห่วงจนพ่อกลับจากที่ทำงาน พ่อบีบแตรขณะนำรถเข้าจอด
“โรงเรียนเป็นอย่างไรบ้าง” พ่อถาม
“ไม่ดีเลยครับ” ลูคาตอบพลางก้มหน้า “ผมสอบคูณเลขไม่ผ่าน”
“พ่อเสียใจที่ได้ยินแบบนั้น” พ่อบอก เขายกมือรอรับบอลจากลูคา
“ผมควรจะผ่าน!” ลูคาบอก “ผมสวดอ้อนวอนและทำทุกอย่าง พ่อครับ พ่อบอกว่าพระบิดาบนสวรรค์ทรงตอบคำสวดอ้อนวอน พระองค์ไม่ทรงตอบผมวันนี้!”
“ลูกฝึกกับแผ่นภาพหรือเปล่า” พ่อถาม
“เปล่าครับ”
“ลูกศึกษาทั้งหมดหรือเปล่า”
“เปล่าครับ” ลูคาตอบ “แต่ผมสวดอ้อนวอนทั้งอาทิตย์!”
พ่อเลี้ยงลูกบอลและมองดูลูคา “การคูณเลขก็เหมือนบาสเกตบอล ลูกเล่นบาสเกตบอลเก่งได้อย่างไร”
“ผมฝึกครับ” ลูคาตอบ
“ใช่ และด้วยเหตุนี้เมื่อลูกสวดอ้อนวอนขอให้พระบิดาบนสวรรค์ช่วยลูกก่อนแข่ง เราไม่ได้สวดอ้อนวอนขอให้พระองค์ทรงใช้เวทมนตร์ทำให้ลูกเป็นนักบาสที่เก่งขึ้น เราสวดอ้อนวอนขออะไร”
“ผมสวดขอให้ผมจำที่ผมฝึกได้” ลูคาตอบ
“ใช่แล้ว การสวดอ้อนวอนได้ผลที่สุดเมื่อเราทำส่วนของเราและทูลขอให้พระบิดาบนสวรรค์ทรงช่วยเรา” พ่อบอก
“ส่วนของผมคือศึกษาแผ่นภาพใช่ไหมครับ” ลูคาถาม
“ถูกต้อง” พ่อตอบพลางส่งบอลคืนให้ลูคา
ลูคาถอนหายใจเฮือกใหญ่และโยนลูก ลูกบาสกระดอนจากขอบห่วง “โอเค ผมจะต้องทำให้มาก แต่ผมคิดว่าผมจะขยันเรียน และ ขอให้พระบิดาบนสวรรค์ทรงช่วย”
“นั่นแหละ!” พ่อกล่าว “ลูกพร้อมจะเล่นบาสด้วยกันสักหน่อยไหม”
ลูคายิ้มและแย่งลูกบอลมาจากพ่อ “แน่นอนครับ! ตราบใดที่พ่อช่วยผมฝึกคูณเลขไปด้วย”
“ลูกตอบก่อน” พ่อบอก “หกคูณแปด”
“สี่สิบแปด!” ลูคาตอบขณะโยนลูก คราวนี้ลงห่วงพอดี
ระหว่างการฝึกและการสวดอ้อนวอน เขาจะกลายเป็นคนเก่งเรื่องคูณเลขแน่นอน