สละทุนเผยแผ่ของผม
ภาพประกอบโดย โจชัว เดนนิส
ผมเข้าร่วมศาสนจักรก่อนวันเกิดปีที่ 21 ผมรู้สึกปรารถนาอย่างแรงกล้าที่จะรับใช้ แต่ผมอยู่ในสภาวการณ์ที่ยากลำบาก เพราะคุณพ่อทิ้งพวกเราไป ผมจึงต้องหาเงินจุนเจือครอบครัวกับน้องชายสามคน รายได้เกือบทั้งหมดของผมเป็นค่าใช้จ่ายในครอบครัว เวลานั้นคุณต้องมีอย่างน้อย 500 ปอนด์ (660 ดอลลาร์) จึงจะสมัครเป็นผู้สอนศาสนาได้ หลังจากออมเงินมาสองปี ผมยังมีแค่ 250 ปอนด์
อุปสรรคด้านการเงินเกิดขึ้นครั้งแล้วครั้งเล่า น้องชายผมก่อเรื่องเดือดร้อนและต้องเสียค่าปรับ 240 ปอนด์ ครอบครัวผมขอให้ผมเอาเงินให้เขายืม—เกือบหมดตัว ดูเหมือนต้องเลือกระหว่างงานเผยแผ่กับน้องชาย ทั้งที่เขาสัญญาว่าจะคืนเงินให้เมื่อทำได้ ผมต่อสู้กับการเลือกนี้และขอคำแนะนำจากอธิการ เขาแนะนำให้ผมช่วยน้องชาย ผมทำตามคำแนะนำของเขาและจ่ายค่าปรับ ผมรู้ว่านั่นเป็นสิ่งที่ผมควรทำ แต่ผมหมดหวังที่จะได้ไปเป็นผู้สอนศาสนา
ผมคิดว่าคงจะใช้เวลาออมเงินอีกหลายปี แต่โดยผ่านการสวดอ้อนวอนด้วยความอ่อนน้อมถ่อมตน ผมจึงได้รับการกระตุ้นเตือนเกี่ยวกับอนาคต พระวิญญาณรับสั่งกับผมว่าอย่าคาดหวังให้น้องคืนเงินและว่าผมจะไปเป็นผู้สอนศาสนาปีหน้า เงินที่ผมให้น้องชายใช้เวลาออมสองปี แต่พระเจ้าทรงบอกผมว่าผมจะมีสองเท่าตอนสิ้นปี
ผมสงสัยแต่ไม่ลดละ และปาฏิหาริย์เกิดขึ้นทุกสัปดาห์เป็นเวลาติดต่อกัน 10 สัปดาห์ คนโสดคนหนึ่งในวอร์ดได้ยินว่าผมสูญเสียทุนเผยแผ่และให้เงินผม 100 ปอนด์สำหรับงานเผยแผ่ของผม สัปดาห์ต่อมา อีกคนหนึ่งให้ผม 100 ปอนด์ด้วยเหตุผลเดียวกัน ผมรู้สึกเจียมตนและเริ่มกลับใจจากความไม่เชื่อของผม
ต่อมา นายจ้างขอคนอาสาถูกปลดออกจากงาน (มีเงินจูงใจให้ลูกจ้างลาออกอย่างสมัครใจ) ผมอาสาแต่ไม่คิดว่าจะได้ลาออก เพราะพวกเขาลงทุนไปมากในการอบรมผม ผู้จัดการถามว่าทำไมผมอยากออกจากงาน ผมจึงอธิบายเรื่องงานเผยแผ่ของผม เขาขึ้นเงินเดือนย้อนหลังให้ผมหลายสัปดาห์และยอมรับการยื่นใบลาออกของผม เขาให้โบนัสที่ผมสมัครใจลาออกด้วย
ผมได้งานชั่วคราวซึ่งกลายเป็นงานเต็มเวลาหลังจากผ่านไปสองสัปดาห์ พวกเขาเสนองานล่วงเวลาในวันหยุดสุดสัปดาห์ด้วย ผมยอมรับทำทุกวันเสาร์ ผมส่งใบสมัครเป็นผู้สอนศาสนาหลังจากนั้นไม่นานและได้รับเรียกให้รับใช้ในคณะเผยแผ่อังกฤษ ลอนดอนบริสตอล ผมออมเงินได้ 2,500 ปอนด์ในเวลาไม่ถึงปี ผมได้รับ 10 เท่าของจำนวนที่ผมสูญเสีย ใน ลูกา 6:38 อ่านว่า “จงให้เขา แล้วพวกท่านจะได้รับด้วยแบบยัดสั่นแน่นพูนล้นเต็มหน้าตักของท่าน เพราะว่าเมื่อท่านตวงให้เขาเท่าไร ท่านก็จะได้รับการตวงกลับคืนไปเท่านั้นเช่นกัน”
ผมรู้ว่าผมได้รับพรเพราะการเชื่อฟังและศรัทธาของผมในการทำตามคำแนะนำของอธิการ