Dili Makasulod!

Tugnaw kaayo kadto sa gawas, ug ang bugnaw nga hangin mamahit sa mga aping ug sa mga ilong sa pamilyang Stevenson Human sa makalingaw nga adlaw sa pagski, nanglakaw sila sa snow paingon sa ilang sakyanan. Gusto na nilang makasulod sa sakyanan ug magpainit sa heater.

Apan sa dihang si Elder Stevenson mikuot sa iyang bulsa, ang yawe sa sakyanan wala na! “Asa man ang mga yawe?” hunahuna niya. Ang tanan nag-apura na niya nga ablihan ang sakyanan. Kon wala ang mga yawe, dili sila makasulod! Dili sila makaabli sa pultahan o paandaron ang sakyanan. Dili sila makapaandar sa heater.

Ang unang butang nga gihimo ni Elder Stevenson mao ang paglitok sa pag-ampo. Naghangyo siya sa Langitnong Amahan sa pagtabang nila nga makit-an ang yawe sa sakyanan. Sunod iyang gihunahuna kutob sa iyang mahimo kon diin kaha kini nahulog. Dayon iyang nahinumduman ang pag-ambak sa ski sa sayo pa nianang adlawa, “Tingali tua ra kadto sa snow ang yawe,” sa iyang hunahuna.

Ang pipila sa pamilya mibalik uban ni Elder Stevenson ngadto sa kinatas-an sa iyang gipadaganan sa ski. Sa pag-abut ngadto sa kinaubsan sa ambakanan sa ski, ang adlaw mosawop na. Nangita sila sa mga yawe samtang nagkangitngit na. Sa ilang kalipay, nakit-an nila ang yawe sa wala pa mongitngit og maayo.

Ang pagpangita ug pagkaplag sa mga yawe sa ilang sakyanan nakapahinumdom nila si Elder Stevenson nga ang Langitnong Amahan dili motugot nga nga magpabilin ta nga magbarug sa katugnaw. Siya mihatag sa mga yawe sa priesthood ug katungod sa mga lider sa Simbahan sa pagtabang kanatong tanan nga luwas nga makauli ngadto Kaniya.