Dapit sa Nagsanga nga Dalan kuyog sa Akong mga Higala
Ni Stephen W. Owen
Kinatibuk-ang Presidente sa Young Men
Akong nabantayan nga kanunay nakong depensahan ang akong mga higala ngadto sa akong mga ginikanan ug depensahan ang akong mga ginikanan ngadto sa akong mga higala.
Paghulagway pinaagi ni Christopher Thornock
Dihang 14 anyos ko, nakahimo ko og desisyon nga miusab sa tanan. Naglakaw ko sa dalan kauban sa pipila sa akong mga higala sa Biyernes sa gabii, ug nalingaw kaayo kami, sama sa sagad namong gihimo. Apan karon dunay problema, ug nasayud ko nga kinahanglan duna koy buhaton bahin niini. Dili lang ko kasiguro kon makahimo ko.
Sulod sa milabayng mga tuig, ang akong mga higala misugod sa pagsulay sa sigarilyo ug inom. Sa sinugdanan ginagmay ra, kausa ra o kaduha, apan dihang miabut kining gabii sa Biyernes, regular na ang ilang pagpanigarilyo ug pag-inom kon manggawas mi.
Naghunahuna ko nga basta limpyo lang ko sa kanunay, malingaw gihapon ko kauban sa akong mga higala. Siyempre, dunay ikasulting dili maayo ang akong mga ginikanan bahin sa akong mga higala. Ug ang akong mga higala nasayud nga dili sila aprubado sa akong mga ginikanan. Dili ko komportable gumikan niana diin naipit ko sa tunga-tunga: Akong nabantayan nga kanunay nakong depensahan ang akong mga higala ngadto sa akong mga ginikanan ug depensahan ang akong mga ginikanan ngadto sa akong mga higala.
Mao kadto nga nianang Biyernes sa gabii, naglakaw mi sa dalan. Ang akong mga higala nagsugod sa pag-inom ug pagpanigarilyo, ug sa katapusan akong naamguhan nga dili gyud diay ko komportable sa ilang mga kinaiya. Mao nga mipili ko.
Milakaw ko sa pikas daplin sa karsada.
Gikataw-an ko sa akong mga higala. Gitawag ko nila og “pabuotan-buotan.” Ug miingon sila nga kon magpabilin ko didto, dili na ko nila higala.
Sige, miabut na kita sa tumoy sa dalan. Miliko sa wala ang akong mga higala, ug ako sa tuo. Duha ka milya (3 km) ang akong gilay-on sa balay, ug mao kadto ang pinakalayo nga duha ka milya nga akong nalakaw sukad. Tingali makaingon mo nga maayo ang akong gibati mahitungod nianang maisugon nga pagpili, apan nianang higayuna, ngil-ad ang akong gibati. Mibangon ko pagkaugma uban sa makalisang nga pagbati nga nawad-an kog mga higala ug karon nag-inusara na lang ko. Para sa usa ka 14 anyos, kadto makasagmuyo gayud.
Bag-o nga Higala
Wala kaayo magdugay human niadto, nakadawat ko og tawag gikan sa usa ka miyembro sa Simbahan nga akong nailhan nga si Dave. Nangutana siya kon gusto ba kong moadto sa iyang balay sa Sabado sa gabii. Iya sab kong gidapit nga makig-uban sa iyang pamilya sa panihapon sa sunod nga adlaw. Ingon og mas makalingaw kini kay sa karon nga wala koy mga higala, mao nga miuyon ko.
Si Dave ug ako nalingaw—ug, siyempre, walay sigarilyo o inom. Dihang namati ko sa Papa ni Dave nga nag-ampo sa panihapon, nindot kaayo ang akong gibati. Nagsugod ko sa paghunahuna nga tingali—tingali lang pud—mas nagkamaayo na ang sitwasyon.
Ako ug si Dave nagkasuod. Nagdula mi og football, nagdungan sa eskwela, nagtinabangay aron makamisyon. Dihang nauli na mi, kauban mi og kwarto sa kolehiyo. Nagtinabangay mi sa pagpangita sa hustong mga babaye nga minyoan ug gisubay namo ang higpit ug pig-ot nga dalan padulong sa templo ug sa paghuman. Sa tanang katuigan human niana, maayo gihapon kaayo kaming managhigala. Ug tanan kini nagsugod sa yano nga tawag sa telepono, tukma gayud dihang ako nagkinahanglan niini.
Impluwensya sa usa ka Inahan
Basta, mao ra na sa akong hunahuna ang sinugdanan. Hunahunaa ang akong katingala dihang, mga tuig human niadto, akong nahibaloan nga ang akong mama, mao diay ang hilum nga mihimo sa eksena, maoy mihan-ay sa among pagkahigalaay! Diha dayon nga nawad-an ko sa karaan nakong mga higala, nakita niya nga duna koy problema, mao nga iyang gitawagan ang mama ni Dave sa pagsusi kon duna ba silay mahunahunaan nga ikatabang. Si Dave nahangyo sa iyang mama nga kontakon ko ug dapiton ko sa pag-adto. Usahay ang mga pag-aghat sa pagtabang sa tawo nga nagkinahanglan maggikan sa Espiritu Santo; usahay maggikan kini sa usa ka anghel—sama sa usa ka inahan—kinsa “mamulong pinaagi sa gahum sa Espiritu Santo” (2 Nephi 32:3).
Sa kasagaran maghunahuna ko kon unsa kaha ang kalainan sa kinabuhi—kanako ug ni Dave—kon ang akong mama wala pa makakita sa akong pakigbisog ug wala pa molihok. Wala ba kana magpahinumdom kaninyo sa pamaagi sa Langitnong Amahan sa pagpanalangin kanato? Nasayud Siya sa tanan natong panginahanglan, ug Siya mopadala og mga “panalangin gikan sa kahitas-an pinaagi sa mga pulong ug buhat sa mga tawo nga nagmahal” (“Each Life That Touches Ours for Good,” Hymns, nu. 293).
Magkuyog Kita
Sa katapusan, kita ra ang responsable sa tanan natong mga pagpili. Sama sa gibalik-balik sa pagsulti ni Presidente Thomas S. Monson, “Ang mga pagpili nga atong himoon maoy modeterminar sa atong kapalaran,”1 ug daghan niana nga mga pagpili kinahanglang himoon sa personal, o sa indibidwal. Kasagaran ang atong mga desisyon mopabati kanato nga nahilayo, gani kasubo. Apan ang atong Langitnong Amahan wala mopadala kanato dinhi nga mag-inusara.
Ang mga desisyon nga akong gihimo sa mahinungdanong mga panahon mipanalangin ug migiya sa tibuok nakong kinabuhi. Apan kadto nga mga desisyon nadasig ug gisuportahan sa mainampuong paningkamot sa akong inahan ug sa suporta ni Dave ug pakighigala.
Ang test nga gitawag nato og kinabuhi sa kalibutan lahi kay sa test nga sagad natong kuhaon sa eskwelahan—diin kinahanglan nga magtutok ka lamang sa imong kaugalingong test ug dili tugutan nga motabang sa imong katapad. Dili, niini nga test, makahimo kita ug kinahanglang motabang sa usag usa; sa pagkatinuod, kabahin kana sa test. Mao nga samtang ang imong mga pagpili usahay mobira kanimo sa pikas daplin sa karsada, palihug hibaloi nga sa tibuok pagsubay niana nga dalan anaa ang uban kinsa mihimo sa kaugalingon nilang lisud nga desisyon aron makaabut sa kiliran sa Ginoo. Sila mouban kanimo, ug sila nagkinahanglan nga ikaw mouban kanila.