Ang Sambingay sa Dili Maalamon nga Buyog

Imahe

Bee

Gilitratohan sa © iStock/Thinkstock

Usahay akong makita ang akong kaugalingon nga ubos sa mga obligasyon sa pagtrabaho nga nagkinahanglan og mahilom ug mamingaw. … Ang akong paborito nga pahulayan mao ang kwarto sa itaas sa tore sa dako nga building. … Ang kwarto ingon og lisud matultulan ug medyo lisud sudlan og tawo. …

Kanunay duna koy mga bisita, hinoon, ilabi na sa ting-init; kay, kon ablihan nako ang mga bintana, manglupad nga mga insekto usahay mosulod ug moapil og okupar sa lugar. …

Usa ka ihalas nga buyog gikan sa duol nga bungtod misulod sa kwarto, ug matag karon ug unya mga usa ka oras o labaw pa makadungog ko sa maanindot nga tingog sa paglupad niini. Ang gamay nga nilalang nakaamgo nga kini usa ka prisohan, apan ang tanan niyang paningkamot sa pagpangita sa agianan sa naabli og gamay nga bintana napakyas. Sa dihang andam nga sirad-an na ang kwarto ug mobiya, akong giablihan ang bintana og dako ug gisulayan sa sinugdanan sa paggiya ug dayon gipugos ang buyog nga mogawas ug maluwas, nga nakahibalo nga kon biyaan sa kwarto mamatay kini sama sa ubang mga insekto nga napriso nangamatay sa uga nga palibut sa kwarto. Sa akong tumang pagpaningkamot nga pagpagawas niini, mas determinado kini nga misupak ug nakigbatok kanako. Sa malinawon niini nga tingog ganiha nahimong masuk-anon nga tingog; ang iyang naghaguros nga paglupad nahimong agresibo ug makahadlok.

Dayon wala ko makabantay ug gipaak ang akong kamot—ang kamot nga naggiya niini ngadto sa kagawasan. Sa katapusan mitugpa kini sa usa ka pendant nga gibutang sa kisame, nga dili nako maabut aron matabangan o madagmalan. Ang grabe nga kasakit sa dili maayo nga pinaakan nakapalooy kay sa masuko. Nasayud ko nga ang dili kalikayan nga silot sa sayop nga gibuhat ug sa wala pagsunod, ug kinahanglan nakong pasagdan ang maong nilalang. Paglabay sa tulo ka adlaw mibalik ko sa kwarto ug nakita ang uga, walay kinabuhi nga lawas sa buyog diha sa lamesa. Nakabayad na kini sa iyang kagahi og ulo nga mao ang iyang kinabuhi.

Sa kawalay panglantaw ug kakulang sa pagsabut nga ako usa ka kaaway, ang mapugsanon nga tiggukod, usa ka mortal nga kaaway nahiagum sa kalaglagan; nga sa tinuod ako iyang higala, mitanyag nga moluwas sa iyang kinabuhi nga wala dawata tungod sa iyang sayop, naningkamot sa pagluwas niini, bisan pa sa iyang gihimo, gikan sa prisohan sa kamatayon ug ibalik kini ngadto sa gawas.

Kita ba mas maalamon kay sa buyog nga walay pasumbingay ang anaa tali sa dili maalamon nga padulngan ug sa atong mga kinabuhi? Duol kita sa pagpakiglalis, usahay sa kapungot ug kasuko, batok sa kalisdanan nga tingali usa ka timailhan sa mas labaw nga kaalam ug paghigugma, nga gitumong batok sa atong temporaryo nga kahupayan alang sa atong permanente nga panalangin. Sa mga kalisdanan ug mga pag-antus sa pagkamortal adunay usa ka balaan nga pangalagad nga ang walay dios lamang ang mapakyas sa pagsabut. Ang pagkawala sa bahandi usa ka panalangin, usa ka makaayo nga paagi sa paggiya og pagpalayo kanila gikan sa pagkahakog ngadto sa kagawasan, diin ang walay kinutuban nga oportunidad naghulat. Ang kahigawad, kasubo, ug kasakit tingali mao ang ekspresyon sa kamabination sa labing maalamon nga Amahan.

Ikonsiderar ang leksyon sa dili maalamon nga buyog!