Nanglimbasug sa mga Kahuyang, Naghulagway sa Hugot nga Pagtuo pinaagi sa Pagdrowing
Ang tagsulat nagpuyo sa Utah, USA.
Kinahanglan kong magkat-on unsaon sa pagsalig sa Manluluwas sa pagbuntog sa akong mga kahuyang ug pagpalambo sa akong kalig-on, samtang nag-andam ko sa pagmisyon ug samtang nagserbisyo ko.
Mikabat og pito ka tuig aron mokwalipay ko sa pag-alagad og full-time nga misyon. Sa una nakong pakigsulti sa akong bishop, ni Bishop Tapueluelu, mahitungod niini, gihatagan ko niya og mga sumbanan nga paningkamutan nakong masunod. Miingon siya nga kon sundon nako kini ug magkat-on sa pagkamasulundon, mapanalanginan ko. Ang nag-unang pipila ka mga sumbanan—inadlaw nga pagbasa sa kasulatan ug kada semana nga pagsimba—sayon rang buhaton. “Sayon ra ni,” nakaingon ko. Apan nasilo ko dihang gisultihan ko nga usbon ang “kalibutanong” mga butang sa akong kinabuhi, ug ang akong garbo ug kagahi og ulo mituhop gayud kanako.
Naglaum nga makalusot, mibalhin-balhin ko sa upat ka managlahi nga ward ug nakigsulti sa upat lain-lain nga bishop. Gani mibalik ko sa pag-eskwela aron ipadayon ang akong degree sa medikal. Dayon naaghat ko nga hunungon ang tanan ug mag-andam na usab para sa misyon. Mao nga akong gihimo. Mibalik ko ni Bishop Tapueluelu ug mapainubsanong nangayo sa iyang tabang. Gisultihan ko nga dunay rekisito sa timbang ang mga misyonaryo—ug akong nakita nga misubra ko sa limit. Diha dayon, akong gibati ang pagkawalay paglaum ug ang kasagmuyo misamok sa akong hunahuna, apan gidasig ko sa akong bishop. Gipahayag niya ang iyang gugma ug pagtuo ngari nako ug miingon, “Ang akong pultahan abli sa kanunay. Magtinabangay ta! Usa ka semana, usa ka kahuyang.”
Mao nga gipakig-istoryahan nako ang akong bishop matag semana, nagsulbad og usa ka kahuyang sa usa ka higayon. Wala koy ideya nga maghulat pa diay ko og laing upat ka tuig, aron lang masulayan nga mokwalipay sa pag-alagad og misyon.
Pagsalig sa Manluluwas
Niadtong mga tuiga, naningkamot ko nga mas maduol ni Kristo ug magamit ang Iyang mga pagtulun-an sa akong kinabuhi. Dihang miabut ang mga hagit, ang Iyang Pag-ula nahimong tinuod ngari kanako. Misalig ko sa gahum, kahupayan, ug sa kusog nga Iyang gihatag kanako pinaagi sa Iyang Pag-ula dihang ang suod nakong higala namatay, dihang ang among pamilya nawad-an og balay, ug dihang naaksidente ko sa sakyanan. Dihang ang mga kahimtang misangput sa pagkawala sa daghan sa akong mga higala, nagka-depresyon ko apan ang Manluluwas mibira kanako. Ang akong mga Biyernes sa gabii gipulihan og work-out sa gym ug pagtuon mahitungod sa Pag-ula ni Jesukristo.
Kada gabii mag-ampo ko alang sa mga tawo kinsa sa umaabut akong alagaran ug gani sa umaabut nakong mga kompanyon!
Sa katapusan mikwalipay ra ko nga moserbisyo sa New Zealand Auckland Mission, Tongan nga pinulongan.
Street Art ug ang Espiritu
Dihang misulod ko sa missionary training center, akong nahibaloan nga duna pa diay daghan nga angay nakong makat-unan bahin ni Jesukristo ug sa Iyang Pag-ula ug sa akong kaugalingon. Bisan og may dugo ko nga Tongan, wala pa gyud ko makaadto sa mga isla sa South Pacific, ug naglisud ko sa pinulongan sa Tonga. Dihang miabut ko sa New Zealand, wala koy nasabtan sa gipangsulti ngari nako sa mga tawo nga Tongan. Daghan gyud unta ko og isulti, apan tungod kay di ko kasulti sa ilang pinulongan, diyutay ra nga pulong, ang sayon ra, ug putol-putol pa. Moyango ra ko kon pangutan-on ko sa mga tawo. Gikataw-an ko nila, ug mokatawa ko dungan nila, apan sa tago ang katawa nahimo nga luha sa kasagmuyo ug kawalay kadasig. Nakaingon ko, “Pito ka tuig kong nanglimbasug aron maingon ra niini?”
Mao nga nag-ampo ko sa Langitnong Amahan. Sa Ether 12:27 atong nakat-unan nga ang mga kahuyang mamahimo nga mga kalig-on kon kita mosalig Kaniya. Gisultihan nako Siya sa akong mga kahuyang ug sa akong pagsalig Kaniya, gibalik-balik ko kini … gibalik-balik … ug gibalik-balik. Nagsugod ko sa pagsalig nga mas dugang pa kang Kristo ug usab sa akong mga kalig-on.
Akong gihigugma ang ebanghelyo ug ganahan og street art, mao nga nakahukom kong tipunon ang duha. Gidala nako ang akong mga kasulatan, usa ka sketch book, mga charcoal pencil, pentel pen, ug pintal nga i-spray gisulod sa akong backpack. Mikatawa ang akong kompanyon ug nangutana, “Unsay buhaton nimo nianang pintal nga spray?” Mipasabut ko, “Dili pa ko makasulti sa ilang pinulongan, apan makapakita ko sa akong pagpamatuod ngadto sa uban.”
Sa tanang nahibilin nga panahon sa akong misyon, migamit ko og street art—papel, dili sa mga building—ug sa Espiritu aron sa pagtudlo sa uban mahitungod ni Kristo. Ug dili katuohang paminawon, nagsilbi kini. Daghang tawo dili gustong maminaw sa akong mensahe, mao nga akong gidrowing. Naabli ang mga oportunidad dihang gisultihan nako sila nga kamao kong modrowing sa mga koral. Wala sila motuo nako. Giorasan ko nila og tulo ka minutos, ug akong gidrowing ang pulong nga pagtuo samtang nagtudlo kanila bahin niini. Duna kanila ang mibati nga gihukman ug wala higugmaa. Makapamatuod ko nga uban sa pagtuo kang Kristo atong mabatyagan ang Iyang gugma ug kapasayloan, ug Siya makatabang nga kita mausab ngadto sa pagkamaayo. Iya kanang gihimo kanako.
Ang pito ka tuig nga pagpangandam para sa akong misyon nakatabang nga akong makaplagan ang akong kaugalingon. Kadto nga panahon naghimo nga makaangkon ko og pagpamatuod sa Pag-ula ni Kristo ug sa Iyang gahum aron matabangan ko sa pagbuntog sa akong mga kahuyang ug paggamit sa akong mga kalig-on sa pagpakigbahin unsay akong nahibaloan ngadto sa uban. Sa katapusan ang pito ka tuig igo gayud.