คุ้มกับการรอคอย
ผู้เขียนอาศัยอยู่ในรัฐเทกซัส สหรัฐอเมริกา
ทำไมหนูจะรับบัพติศมาตอนนี้ไม่ได้
“บัพติศมาดังพระเยซูเจ้าของเรา” (หนังสือเพลงสำหรับเด็ก, 55)
“วันนี้เราจะฝึกเพลงใหม่นะคะ” ซิสเตอร์รีดประกาศ “เพลงนี้ชื่อว่า ‘บัพติศมา’ ทุกคนหลับตาและฟังเพลงนะคะ”
ฉันหลับตาและนั่งสบายๆ ในเก้าอี้ นักเปียโนเริ่มเล่นทำนองที่ฟังนุ่มนวลอ่อนช้อยเหมือนน้ำไหล จากนั้นซิสเตอร์รีดจึงเริ่มร้อง “พระเยซูเสด็จมาหายอห์นในเขตแคว้นยูเดียนานมา รับบัพติศมาโดยจุ่มลงไปในน้ำแห่งแม่น้ำจอร์แดน”
ฉันรู้สึกน้ำตาไหลอาบแก้ม ฉันพยายามเช็ดน้ำตาก่อนแม่เห็น แต่สายเสียแล้ว คุณแม่เป็นประธานปฐมวัย และท่านเห็นทุกอย่างตลอด ฉันเห็นคุณแม่มองฉันและยิ้มเศร้าๆ ท่านรู้ว่าทำไมฉันร้องไห้
หลังเลิกโบสถ์ จูลีน้องสาวของฉันฮัมเพลงตลอดทางที่นั่งรถกลับบ้าน ฉันนั่งเงียบ
“พี่อยากระบายสีกับหนูไหม” จูลีถามเมื่อเรากลับถึงบ้าน
ฉันส่ายหน้า “คราวหน้าแล้วกันนะ พี่ต้องทำบางอย่างก่อน”
ฉันพบคุณพ่อในห้องนั่งเล่น ท่านนั่งเก้าอี้ตัวโปรดมีหนังสือกางอยู่บนตัก ท่านชอบอ่านหนังสือขณะจูลี คุณแม่ และฉันไปโบสถ์
ฉันสูดลมหายใจลึกๆ “พ่อคะ” ฉันถาม “หนูจะรับบัพติศมาได้ไหมคะ”
คุณพ่อปิดหนังสือและขอให้ฉันไปนั่งข้างๆ ท่าน
“โอ ซาดี เราคุยกันเรื่องนี้แล้วนะ คำตอบของพ่อก็ยังเหมือนเดิมคือไม่ได้” ท่านตอบ
“แต่หนูอยากรับบัพติศมาจริงๆ นะคะ!” ฉันถาม “หนูครบแปดขวบได้สองสามเดือนแล้ว และหนูนึกถึงเรื่องนี้มาก หนูรู้ว่าศาสนจักรแท้จริง และยิ่งรอนาน หนูยิ่งอยากรับบัพติศมา”
พ่อส่ายหน้า “พ่อคิดว่าหนูยังเด็กเกินกว่าจะตัดสินใจเรื่องใหญ่ขนาดนั้น แต่หนูรู้นะว่าพ่อรักหนู”
“หนูรู้ค่ะ” ฉันบอก ฉันรู้ว่าคุณพ่อต้องการให้สิ่งที่ดีที่สุดกับฉัน ท่านเพียงแต่ไม่คิดว่าฉันพร้อมทำการเลือกนี้
ฉันวิ่งเข้าไปในห้องนอนและก้มศีรษะ ฉันสวดอ้อนวอนแรงกล้ากว่าเคย “พระบิดาบนสวรรค์ ลูกต้องการรับบัพติศมาจริงๆ ได้โปรดช่วยให้คุณพ่อเข้าใจด้วยเถิด”
ตอนแรกไม่มีอะไรเกิดขึ้น แต่ฉันยังคุกเข่าอยู่ ทำนองเพลง “บัพติศมา” เข้ามาในความคิด ครู่หนึ่งหลังจากนั้น ฉันไม่รู้สึกเสียใจอีกเลย แต่รู้สึกสงบในใจแทน ฉันเริ่มนึกถึงทุกอย่างที่ฉันทำได้ แม้จะยังรับบัพติศมาไม่ได้
ฉันยังสวดอ้อนวอนได้และไปปฐมวัยได้ ฉันสามารถเป็นแบบอย่างให้จูลี และอาจจะขอให้คุณแม่อดอาหารให้ฉันสัปดาห์หน้า
ความรู้สึกสงบยังอยู่กับฉันขณะเดินคอตกไปรับประทานอาหารเย็น ฉันไม่รู้ว่าเมื่อไร แต่สักวันฉันจะรับบัพติศมา และนั่นจะคุ้มกับการรอคอย
หกเดือนต่อมา สองวันก่อนวันเกิดปีที่เก้า คุณพ่อของซาดีอนุญาตให้เธอรับบัพติศมา