เสียงวิสุทธิชนยุคสุดท้าย
ผู้เยี่ยมสอนพบดิฉัน
เมื่อดิฉันเป็นคุณแม่ที่มีลูกชายวัยสองขวบ ดิฉันอาศัยอยู่ในซานตา- กาตารีนา บราซิลช่วงสั้นๆ และรู้จักสมาชิกที่นั่นเพียงไม่กี่คน ดิฉันอยู่ในละแวกที่กำลังเจริญแต่ห่างไกล ด้วยเหตุนี้จึงมีเพื่อนบ้านใกล้บ้านเราไม่มาก
วันหนึ่งดิฉันเริ่มรู้สึกไม่สบายและสูญเสียน้ำจากร่างกายเร็วมาก ไม่นานนักดิฉันก็ลุกขึ้นมาดูแลลูกชายหรือเดินไปที่โทรศัพท์ใกล้สุดริมถนนเพื่อโทรหาสามีไม่ไหว ดิฉันเริ่มสวดอ้อนวอน แต่ทุกครั้งที่พยายามลุก ดิฉันยิ่งรู้สึกอ่อนแรง
แต่ไม่นานผู้เยี่ยมสอนก็มาเคาะประตูบ้าน พวกเธอรับรู้ทันทีว่าพระบิดาบนสวรรค์ทรงนำทางพวกเธอให้มาพบดิฉัน พวกเธอเตรียมแก้ไขปัญหาให้ดิฉัน ช่วยดิฉันดูแลลูกชาย และล้างจาน จากนั้นพวกเธอบอกว่าพวกเธอเดินหาบ้านดิฉันได้พักใหญ่และคิดจะยอมแพ้ แต่พระวิญญาณบอกว่าอย่ายอมแพ้
ตอนที่พวกเธอกลับไป ดิฉันรู้สึกดีขึ้นมากแล้ว ก่อนกลับ เรากล่าวคำสวดอ้อนวอนด้วยกัน
พวกเธออาจไม่รู้ว่าพวกเธอช่วยดิฉันและบำรุงเลี้ยงดิฉันทางวิญญาณมากเพียงใดด้วยแบบอย่างความมีน้ำใจของพวกเธอและความฉับไวในการฟังและเอาใจใส่สุรเสียงของพระวิญญาณ