សត្វចាបតូចមួយបានរំឭកដល់ខ្ញុំ
ឡូរ៉ា លីនថុន រដ្ឋយូថាហ៍ ស.រ.អា
រចនារូបភាពដោយ ខារ៉ូលីន វីបប៊ើត
ខ្ញុំមានអាយុ ២៦ ឆ្នាំ ពេលស្វាមីខ្ញុំ និងខ្ញុំបានបាត់បង់កូនទីមួយរបស់យើង ។ ខិនណឺឌីត្រូវបានធ្វើរោគវិនិច្ឆ័យថាមានដុំសាច់ខួរក្បាល ពេលនាងមានអាយុត្រឹមតែ ១៣ ខែប៉ុណ្ណោះ ។ បន្ទាប់ពីការវះកាត់បីដង ការព្យាបាលដោយប្រើគីមីប្រាំដង និងថ្នាំ ព្រមទាំងការព្យាបាលជាច្រើនមក នាងបានស្លាប់នៅក្នុងដៃយើងនៅអាយុ ២០ ខែ ។
ខ្ញុំខ្ទេចខ្ទាំយ៉ាងខ្លាំងដែលបាត់បង់កូនស្រីតូចដ៏ស្រស់ស្អាត ចង់ដឹងចង់ឮ និងពេញដោយកម្លាំងរបស់ខ្ញុំ ។ តើរឿងនេះអាចកើតឡើងដោយរបៀបណា ? តើខ្ញុំអាចបន្តទៅមុខទៀតយ៉ាងដូចម្ដេចទៅ ? ខ្ញុំបានមានសំណួរជាច្រើន ប៉ុន្តែពុំមានចម្លើយទេ ។ ពីរបីថ្ងៃបន្ទាប់ពីបុណ្យសព ស្វាមីខ្ញុំ និងខ្ញុំបានទៅវាលបញ្ចុះសព ដែលនៅតែមានគ្របដណ្ដប់ទៅដោយផ្កាពណ៌ផ្កាឈូក និងខ្សែបូយ៉ាងស្រស់ស្អាតពីបុណ្យសព ។
ពេលខ្ញុំបានគិតពីកូនស្រីខ្ញុំ ខ្ញុំបានឃើញកូនចាបតូចមួយ ដែលវាតូចពេកមិនអាចហោះបាន កំពុងលោតនៅលើស្មៅ ។ ចាបនេះបានរំឭកខ្ញុំពីខិនណឺឌី ព្រោះនាងស្រឡាញ់សត្វ ។ ចាបនោះបានលោតទៅលើផ្នូរ ហើយបានលេងនឹងខ្សែបូ និងផ្កា ។ ខ្ញុំញញឹម ដោយដឹងថា នេះប្រាកដជាអ្វីដែលខិនណឺឌីចង់បាន ។ បន្ទាប់មក ចាបនោះបានលោតមកខ្ញុំ ។ ខ្ញុំមិនហ៊ានកម្រើកឡើយ ។ ចាបតូចនោះបានលោតមកក្បែរខ្ញុំ ផ្អែកនឹងជើងខ្ញុំ បិទភ្នែកវា ហើយបានដេកលក់ទៅ ។
ខ្ញុំពិបាកនឹងពន្យល់អារម្មណ៍ដែលខ្ញុំបានមាននាពេលនោះណាស់ ។ ខ្ញុំមានអារម្មណ៍ដូចជាខិនណឺឌីរបស់ខ្ញុំបានឱបខ្ញុំដូច្នោះ ។ ខ្ញុំមិនអាចឱបកូនស្រីរបស់ខ្ញុំ ប៉ុន្តែអាចឱបចាបតូចនេះបាន—ជាការបង្កើតមួយរបស់ព្រះវរបិតាដែលគង់នៅស្ថានសួគ៌របស់យើង—អាចមក ហើយទម្រេតក្បាលវាមកលើខ្ញុំ ដោយរំឭកខ្ញុំថា ព្រះវរបិតាសួគ៌យល់ពីការឈឺចាប់របស់ខ្ញុំ ហើយនឹងតែងតែនៅទីនោះដើម្បីលួងលោមខ្ញុំ ហើយជួយខ្ញុំឆ្លងកាត់ការលំបាកនេះ ។
អែលឌើរ ដេវីឌ អេ បែដណា នៃកូរ៉ុមនៃពួកសាវកដប់ពីរនាក់ បានមានប្រសាសន៍ថា « នៅពេលពាក្យសម្ដីមិនអាចផ្តល់នូវការលួងលោមដែលយើងត្រូវការ…នៅពេលតក្កវិជ្ជា និងហេតុផលមិនអាចផ្ដល់ការយល់ដឹងគ្រប់គ្រាន់អំពីភាពអយុត្តិធម៌ និងវិសមភាពនៃជីវិត…ហើយនៅពេលវាហាក់ដូចជាយើងប្រហែលជានៅម្នាក់ឯងទាំងស្រុង នោះយើងពិតជាត្រូវបានប្រទានពរដោយសេចក្ដីមេត្តាករុណាដ៏ទន់ភ្លន់របស់ព្រះអម្ចាស់ » ( « The Tender Mercies of the Lord » Liahona ខែ ឧសភា ឆ្នាំ ២០០៥ ទំព័រ ១០០ )។
ខ្ញុំនៅតែមិនមានចម្លើយទាំងអស់ចំពោះសំណួររបស់ខ្ញុំ ប៉ុន្តែសេចក្ដីមេត្តាករុណាដ៏ទន់ភ្លន់នេះ បានអះអាងសារជាថ្មីដល់ខ្ញុំថា ព្រះវរបិតាសួគ៌ស្រឡាញ់ខិនណឺឌី និងខ្ញុំ ហើយថាតាមរយៈការលះបង់ដ៏ធួនរបស់ព្រះរាជបុត្រាទ្រង់គឺព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ នោះខ្ញុំមានក្ដីសង្ឃឹមថា ខិនណឺឌី ស្វាមីខ្ញុំ និងខ្ញុំនឹងបាននៅជាមួយគ្នាម្ដងទៀតជាក្រុមគ្រួសារនៅថ្ងៃណាមួយ ។