Ang Ginoo Naggiya sa Iyang Simbahan Sumala sa Atong Pinulongan ug Panabot

Kadaghanan kanato miila nga ang Dios mamulong ngadto sa tanan Niyang mga anak diha sa ilang kaugalingong pinulongan. Kita lagmit nakakita na kon sa unsang paagi Siya makighinabi kanato diha sa atong pinulongan ug sa unsang paagi Siya makighinabi sa uban diha sa ilang kaugalingong pinulongan. Kini mabatyagan gayod ilabi na kon kita makabaton og oportunidad sa pagpuyo sa usa ka nasod nga lahi sa atong kaugalingon. Una nakong nabatyagan kining baroganan isip usa ka batan-ong misyonaryo sa dihang ang akong unang kompanyon ug ako nagtudlo sa ebanghelyo ni Jesukristo sa lumad nga Italiano, usa ka pinulongan nga dili namo lumad nga sinultihan.

Atol sa among panahon nga nagkauban didto sa Lugano, Switzerland, ang akong kompanyon ug ako nakakita ug nagtudlo sa usa ka pamilya gikan sa Sicily, Italy. Kami Italiano ang pinulongan, apan ang pamilya mamulong sa Sicilian, nga igo lang ang kalahian gikan sa lumad nga Italiano nga kini gikonsiderar nga usa ka lahi nga pinulongan. Ang lokal nga mga miyembro sa branch nagkadaiya ang sinultihan sa Italiano nga dili pa gani ilado: Swiss Italian. Apan ang mga miyembro sa branch migamit sa ilang lumad nga Swiss Italian aron makatabang namo sa pag-abi-abi ug pagtudlo niining bag-ong pamilya.

Bisan pa man sa mga kalahian tali sa lumad nga Italian, Swiss Italian, ug Sicilian, ang Ginoo namulong ug pinaagi sa matag usa kanamo pinaagi sa Espiritu Santo, sumala sa among pinulongan ug salabotan. Sa kataposan, kining bag-ong pamilya miubog sa tubig sa pagbunyag ug nakompirmar nga mga miyembro sa Simbahan.

Sama sa Iyang gibuhat sa akong kasinatian didto sa habagatang Switzerland, ang Ginoo namulong ngadto sa matag usa kanamo diha sa among pinulongan. Kon ang Ginoo mamulong ngadto sa usa ka otso anyos nga elementarya nga estudyante didto sa Lima, Peru, Siya mamulong diha sa pinulongan nga masabtan sa bata. Sama gihapon kon Siya mamulong ngadto sa usa ka propesor sa unibersidad sa Tokyo, Japan; Siya mamulong diha sa pinulongan nga masabtan sa propesor.

Tingali ang dili ingon ka pamilyar nato mao nga ang Ginoo usab mamulong diha sa konteksto sa kultura sa kinabuhi ug sa panahon sa usa ka tawo o sa katawhan. Siya makighinabi sumala sa ilang salabotan.

Ako nakadiskobre nga sa managlahi nga panahon ug mga dapit sa tibuok kapanahonan, ang Ginoo kanunayng mamulong ngadto sa Iyang mga anak sumala ngadto sa ilang pinulongan ug salabotan kon Siya mopaambit sa Iyang mensahe, mga ordinansa, ug mga kamatuoran diha sa pinulongan ug kultura sa mga katawhan. Bisan og ang mga anak sa Dios limitado diha sa ilang pinulongan (walay pinulongan nga hingpit) ug limitado ang ilang pagsabot sa kultura (ang mga kultura mapahaom, mahulaman, ug mausab paglabay sa panahon), ang Ginoo mabination nga mopahiangay sa pagpakighinabi sa Iyang kabubut-on diha sa ilang pinulongan ug kultura aron Siya makatudlo ug makaagak kanila. Sa Doktrina ug mga Pakigsaad 1:24, ang Ginoo nag-ingon:

“Tan-awa, Ako ang Dios ug namulong niini; kini nga mga sugo gikan kanako, ug gihatag ngadto sa akong mga sulugoon diha sa ilang kahuyang, subay sa paagi sa ilang pinulongan, nga sila unta makasabot.”

Busa, kon ang usa ka kultura mag-anam og kausab paglabay sa panahon, kita kinahanglan dili masurprisa nga ang Ginoo, kinsa mao gihapon karon sama nga Siya sa karaan nga panahon (tan-awa sa Mga Hebreo 13:8), mopadayag sa Iyang hunahunaa diha sa usa ka bag-ong konteksto sa kultura base sa panahon, dapit, ug panabot sa katawhan.

Pananglitan, sa dihang si Apostol Pablo misulat ngadto sa mga Santos sa Roma, Corinto, ug sa Tesalonica, siya midapit kanila sa “pagkinumustahay sa usag usa” (Mga Taga-Roma 16:16; tan-awa usab sa 1 Mga Taga-Corinto 16:20; 2 Mga Taga-Corinto 13:12; 1 Mga Taga-Tesalonica 5:26). Kini nga instruksiyon hingpit nga masabot diha sa karaan nga kultura sa Mediteranya diin ang kalalakin-an magkumustahay sa usag usa uban sa usa ka halok.

Ang pagpangumusta sa usa ka tawo sa tanan nga mga kultura—sa karaan ingon man sa bag-ong panahon—kanunayng maoy timailhan sa pagbati, panaghigalaay, pag-ila, ug pagtahod. Ang tukma nga porma niadtong mga pagpangumusta, hinoon, kanunayng magdepende sa unsa ang tukma o gilaoman alang sa piho nga okasyon ug sa kultura; sa uban nga mga panahon ug mga dapit, kini tingali buhaton sa pagyukbo, paglamano, paggakos, paghalok diha sa ngabil o aping, o pag-abot sa mga ilong.

Ang panudlo ni Pablo alang sa mga Santos sa pagpangumusta sa usag usa “sa usa ka balaan nga halok” mahimong mabati sama sa usa ka komportable ug pamilyar nga timailhan sa pag-abi-abi sa iyang karaang konteksto sa Mediteranya. Apan sa konteksto sa Kasadpang kultura sa Amerika niadtong mga tuig 1800, ang Ginoo midasig ni Joseph Smith sa pagpahaom niining mando sa Bag-ong Tugon “kumustaha ang usag usa gamit ang usa ka balaan nga pagpangumusta,”¹ tingali ang usa ka paagi sa paggamit niini nga konsepto ngadto sa Iyang katawhan nga nagpuyo diha sa managlahi nga panahon ug dapit diin ang paghalok wala giisip nga ingon ka komportable nga porma sa pagbati sulod sa usa ka simbahan sa komunidad.

Samtang ang sitwasyon sa mga anak sa Dios magkausab paglabay sa panahon, kini nga konteksto tingali usa ka paagi nga ang Ginoo mamulong ngadto sa Iyang katawhan aron “nga sila unta magkasabot.”

Kini usab tingali ang tipik sa hinungdan kon nganong atong masuta nga ang piho nga mga istorya sa kasulatan lisod sabton, bisan kon ang mga kasulatan nahubad diha sa atong kaugalingong pinulongan. Ang atong konteksto sa kultura kanunayng lahi kaayo gikan sa panahon nga ang panghitabo sa kasulatan nahitabo nga ang resulta mahimong makapalisod sa pagsabot sa istorya karon (tan-awa sa 2 Nephi 25:1).

Sa dihang ang Ginoo mi-establisar sa Iyang mga pakigsaad ug mga ordinansa sa Iyang mga katawhan kini nasulod diha sa konteksto sa piho nga kultura sa usa ka piho nga panahon ug dapit. “Ang bisan unsang kausaban nga gihimo ngadto sa mga ordinansa ug mga pamaagi wala mousab sa kasagrado sa mga pakigsaad nga gihimo.”² Ang Ginoo kanunayng nagtagana sa mahangtoron nga kinaiyahan sa iyang mga saad nga makita diha sa Iyang mga pakigsaad ngadto sa Iyang mga anak.

Ang propesor sa Brigham Young University nga si Mark Alan Wright nakaobserbar, “Ang pinulongan dili limitado sa mga pulong nga atong gigamit apan nagpasabot og mga timailhan, mga simbolo, ug panlihok-lihok sa lawas nga napuno sa kahulogan sa mga kultura nga gihatag niini.”³ Ang mga kasulatan naghatag og mga ehemplo kon giunsa kini.

Sa Daang Tugon sa karaan nga Duol sa Silangan nga konteksto, dili kini ikahibulong ang pagdiskobre nga ang pagbutang sa usa ka kamot sa ilawom sa paa sa laing tawo aron manumpa gihisgotan diha sa Genesis 24:9 ug 47:29. Nianang higayona, kini nga buhat tukma sa kultura nga paagi sa paghimo og usa ka saad o sa pagpanumpa sa pagkamaunongon ngadto sa usa ka tawo, lakip sa amahan ug sa usa ka anak nga lalaki.

Laing komon nga buhat diha sa karaan Duol sa Silangan mao ang pagbahin sa mga hayop ug mga kalanggaman og katunga aron ang mga tawo makalakaw taliwala kanila samtang mohimo og usa ka pagkigsaad—usa ka ritwal nga kalihokan nga gihimo ni Abraham ug sa uban diha sa Daang Tugon.⁴

Dugang pa, ang pakigsaad kang Abraham naglakip sa pagtuli, usa ka timailhan sa pakigsaad (tan-awa sa Genesis 12–17).

Sa kalibotan sa Daang Tugon, ang Ginoo kanunayng mipadayag sa Iyang mahangtoron nga pakigsaad diha sa porma ug terminolohiya nga kamay-ong sa mga kasabotan diha sa palibot sa karaan nga Tunga-tungang Silangan. Masabot kini tungod kay ang Ginoo mamulong ngadto sa Iyang katawhan diha sa ilang konteksto sa kultura aron nga “sila unta makasabot.”

Atol sa mortal nga pagpangalagad sa Manluluwas, Siya mipadayag sa Iyang pakigsaad diha sa usa ka bag-o nga paagi. Niining higayona, si Jesus mikuha og mga simbolo sa Pagpalabay ug mihatag kanila og bag-o nga kahulogan atol sa Kataposang Panihapon. Kini nga mga simbolo maglakip sa pan nga walay patubo ug bino, nga ilang giinom gikan sa usa ka kopa (tan-awa sa Mateo 26:20–29).

Sa usa ka panahon ug dapit nga may dakong kalahian gikan sa Iyang mortal nga pagpangalagad diha sa unang siglo sa silangang bahin sa kalibotan sa Mediteranya, ang Ginoo mipadayag sa mosunod ngadto ni Joseph Smith niadtong ikanapulog siyam ka siglo sa kalibotan sa Amihanang bahin:

“Paminaw sa tingog ni Jesukristo, imong Ginoo, imong Dios, ug imong Manunubos, kansang mga pulong buhi ug gamhanan. Kay, tan-awa, Ako moingon nganha kanimo, nga dili igsapayan unsa ang imong kan-on o unsa ang imong imnon kon ikaw moambit sa sakramento, kon kini mao nga ikaw mobuhat niini uban sa bug-os nga tinguha ngadto sa akong himaya—maghinumdom ngadto sa Amahan sa akong lawas nga gitugyan alang kaninyo, ug ang akong dugo nga gipaagas alang sa kapasayloan sa inyong mga sala” (Doktrina ug mga Pakigsaad 27:1–2).

Ang Pan nga walay patubo ug bino wala na gikinahanglana alang sa sakramento. Ang paggamit og usa ka komon nga kopa, hinoon, mipadayon. Si Justin Bray gikan sa Church History Department nakaobserbar kon sa unsang paagi nga ang paggamit og usa ka kopa maoy kasagaran niana nga panahon: “Dugang pa sa relihiyosong mga kahimtang, ang pagsawo sa usa ka kopa usa ka komon nga buhat niadtong Ika-19 nga siglo sa Amerika. Ang mga imnanan diha sa pangpubliko nga mga eskwelahan, mga parke, ug mga bagon sa riles [railroad cars] kasagaran adunay usa ka kinadenahan nga baso o kabo diin ang tanan itungab ang ilang mga ngabil.”⁵

Sa kadugayan, ang Ginoo midasig sa Iyang mga propeta ug apostoles nga dili na ipadayon ang paggamit og komon nga baso diha sa paghalad sa sakramento niadtong 1912.⁶ Bisan og adunay usa ka matahom nga simbolismo sa panaghiusa ug solidaridad diha sa pag-inom gikan sa samang baso, diin ang tanan mag-uban sa pag-ambit sa sakramento nga dili igsapayan sa ilang mga kalahian, ang kultura nausab. Ang Ginoo namulong pag-usab ngadto sa Iyang katawhan “diha sa ilang kahuyang … nga sila unta makasabot.”⁷

Bisan pa man, ang Ginoo nagpasidaan sa kalalakin-an ug kababayen-an nga dili ila ang katungod sa pag-usab sa mga pamaagi o mga pulong kon unsaon nato sa paghimo og sagrado nga mga pakigsaad nga Iyang gipadayag.⁸

Bugtong si Jesukristo lang ang adunay katungod sa pag-usab sa mga ordinansa ug mga pamaagi diin kita modawat sa Iyang mga pakigsaad base sa panahon, dapit, ug mga kahimtang sa Iyang katawhan. Kita adunay katungod lamang sa pagdawat niadto nga mga pakigsaad, dili mousab niini o sa mga ordinansa. Isip resulta, ang katawhan sa Ginoo midawat sa Iyang katungod sa pagtapos sa pagtuli ug sa tanang pagsakripisyo og mga hayop. ⁹ Sila midawat sa Iyang pag-usab sa adlaw nga Igpapahulay gikan sa Sabado ngadto sa Dominggo isip usa ka timaan sa Kristohanong pakigsaad. Sa samang paagi kini mao ang atong oportunidad sa pagsunod Kaniya apan Siya mipadayag pinaagi sa Iyang mga propeta nga ang Iyang buhat ipahigayon karon.

Kita nakasaksi kon giunsa sa pagdasig sa Ginoo ang Iyang propeta sa bag-ong panahon, si Presidente Russell M. Nelson, sa pagpadayag sa Iyang mga pagtulon-an, mga pakigsaad, ug mga ordinansa diha sa atong “pinulongan” sumala sa atong “salabotan,” lakip sa mga saksi alang sa mga bunyag¹⁰ o sa edad alang sa pag-orden sa Aaronic nga Pagkapari.¹¹ Tinuod kini partikular na sa pagsimba sa templo.

Dinasig nga mga pag-usab gihimo pinaagi sa Unang Kapangulohan sa bag-ohay lang nga mga tuig—sumala sa atong kahimtang, dapit, ug panahon—gipadayag “aron mapalambo ang atong kasinatian sa templo alang sa mga miyembro ug matabangan ang tanan nga mosulod sa pagbati og mas duol nga koneksiyon ngadto sa Dios sulod niining sagrado nga mga dapit.”¹²

Samtang mapaubsanon natong gidawat ang lahi nga panalangin sa langitnong pagdasig ug pagpadayag pinaagi sa usa ka propeta sa bag-ong panahon, hinaot nga kita mohinumdom, ubanan sa bag-ong pagpasalamat, ang ikasiyam nga artikulo sa hugot nga pagtuo nga nag-ingon, “Kami nagtuo sa tanan nga gipadayag sa Dios, sa tanan nga gipadayag niya karon, ug kami nagtuo nga siya mopadayag pa og daghan nga dagko ug mahinungdanon nga mga butang kalabot sa Gingharian sa Dios”.